We zitten inmiddels alweer bijna een volle maand in het nieuwe jaar 2018. Het zou momenteel hartje winter moeten zijn, maar als ik zo terugkijk naar deze eerste maand van het jaar, dan zag ik alleen maar grauw/grijs vies nat weer. Met een temperatuur rond de 10 graden. Niet bepaald het beeld wat je voor ogen moet hebben als je het over de winter hebt. Hooguit 2 dagen hebben we sneeuw gehad in januari. Voor de rest was het gewoon troosteloos herfstachtig weer. Vandaar dat ik nog niet echt boeiende foto's heb gemaakt in januari 2018. Ik blik daarom maar even terug op 2e kerstdag 2017. Ik wilde namelijk op 26 december even naar buiten. Een luchtje scheppen, zeg maar. Het waaide die dag ook nogal stevig, dus ik had zin/behoefte om even naar Scheveningen te gaan met cameratas etc. Een wind stond er zeker. Bij de poort van Zuiderhavenhoofd richting de pier blies de wind behoorlijk wat zand de lucht in. Maar dat weerhield mij niet om gewoon door te lopen. Zodra het hek open was, was het veilig genoeg :-) Natuurlijk was er praktisch géén vogel te bekennen op of rondom de pier. Zelfs de altijd aanwezige Steenlopers/Paarse Strandlopers zag ik niet. Die hadden schijnbaar een goed verscholen plek gevonden tegen de wind. Wel zag ik een dapper, druk, Drieteenstrandlopertje dribbelen langs de branding. Dat vind ik altijd dankbare en leuke steltlopertjes om te zien en helemaal om te fotograferen. Je ziet ze altijd wel in de winterperiode langs de Nederlandse kust. Schuw zijn ze over het algemeen niet, maar bewegelijk? Ja dat zijn ze zeker! Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Door de harde wind ontstond er behoorlijk wat schuim langs de branding. Door wat googlen kom je er achter dat het schuim niets meer is dan eiwit en ander organisch materiaal dat door de branding tot schuim is opgeklopt. Maar dat komt ergens vandaan natuurlijk. In het voorjaar groeit er een bepaalde alg in de zee: de Phaeocystis, ofwel: schuimalg. Onder bepaalde omstandigheden kan de groei van de schuimalg groter zijn dan normaal. Bijvoorbeeld als de temperatuur hoog is of als er relatief veel fosfaat in het water zit. Na verloop van tijd kan zo’n kolonie van schuimalgen weer afsterven. Omdat de cellen van de algen eiwit bevatten, wordt dit, samen met ander organisch materiaal zoals de gelatinelaag waar de algenkolonie in leefde, door de golven opgeklopt tot schuim. Dat schuim komt vervolgens op het strand terecht. Sommigen zeggen dat de zee zich op die manier schoon wast. Wat altijd grappig om te zien is bij deze Drieteenstrandloper (DTS), als ze voedsel aan het zoeken zijn op het zand, en dan toch weer snel wegrennen voor de aanrollende golven om niet meegesleurd te worden door het zeewater. Hier was de DTS net op tijd! En hier was die nog *On The Run*. Hier rustte de DTS héél even op een basaltblok, waar die erna wéér verder ging met voedsel zoeken. Tussen het schuim(alg) o.a. Door de harde wind was het best moeilijk om te blijven staan. Na ruim een half uur kwam er nog een DTS aanvliegen. Hij/zij landde vlakbij de andere DTS. Maar die was daar niet van gediend en verjaagde de concurrent van zijn/haar plekje. Dat kwam voor mij beter uit, want deze nieuwe DTS koos meer het zand om te foerageren. Het zonnetje kwam ook even door, waardoor het schuim op sommige plekken prachtig kleurde. Hier kijkt de Drieteenstrandloper naar m'n contactlens die ik toen onlangs verloren was door de harde wind! ;-) Even (lens)contact met de cameraman. Als je maar gewoon rustig blijf liggen en weinig beweeg, komen ze vanzelf dichtbij, soms héél dichtbij. Dat geeft altijd toch wel weer een kick! En zo heb ik mij prima 2 uurtjes kunnen vermaken tijdens 2e kerstdag 2017. Ook al heb ik al zoveel foto's van Drieteenstrandlopers het blijft gewoon leuk en genieten! Dat is toch het belangrijkste i.p.v. een heel lijstje afgaan en lekker kunnen wegstrepen? ;-) Méér foto's van deze 3teentjes zijn hier te bekijken. Groeten, Remco
10 Opmerkingen
Terugkijkend op het jaar 2017. Wat is het snel gegaan! Als je een fulltime job hebt, dan gaat zo'n héél jaar helemaal snel voorbij voor m'n gevoel. Je houdt dan sowieso minder tijd over om te fotograferen, maar ook dit jaar is het wéér gelukt om op pad te gaan met m'n camera. Met de dagen dat ik vrij was (en de weekenden) en ik tijd had om te fotograferen, heb ik dat dan ook ruimschoots benut. Het enige nadeel als je in de Nederlandse natuur fotografeer is dat je niet altijd met je gewenste foto's wéér thuiskomt. Maar daarentegen geniet je wel dubbel als dat juist wel lukt. We trappen af in de maand Januari van 2017. Normaal gesproken maak ik in het begin van het nieuwe jaar nooit zoveel foto's, maar omdat ik in Januari opzoek moest gaan naar ander werk, had ik méér tijd over als normaal. Er zaten op Scheveningen al een aantal weken 2 Fraters. Op 5 januari heb ik onder de juiste lichtomstandigheden een leuke serie kunnen maken. Deze opname vind ik daarvan toch wel de mooiste. JanuariIn dezelfde maand heb ik ook een bezoek gebracht aan de 2 zeldzame Dwerggorzen in Noordwijk. Het had die ochtend licht gevroren, waardoor er mooi rijp ontstond op de grond. In Februari een bizar natuurverschijnsel kunnen vastleggen. De avond voordat ik 's-morgens op pad ging, was er 99.999% kans op sneeuw voorspeld. Mijn plannen waren gezet om naar de AWD te gaan, voor mooie winterse plaatjes. Totdat ik op waarneming.nl de melding zag dat er wederom in de buurt, net als het jaar daarvoor, jonge Nijlgansjes geboren waren. Ook toen waren ze in de winter geboren. Ik dacht meteen aan kuikens in de sneeuw, dat is wel héél uniek! Op 12 februari heb ik me helemaal uit kunnen leven op 4 kleine donzige Nijlgansjes in de sneeuw. Héél véél foto's gemaakt van dit unieke moment, maar deze opname sprong er wel tussenuit. Februari In Maart heb ik dan weer wel erg weinig foto's gemaakt. Gelukkig had ik begin maart alweer nieuw werk gevonden, waar ik nu momenteel met veel plezier nog steeds werk onder contract. Maart is ook de maand dat het lente wordt. Daarom maar gekozen voor deze Merel die naast 2 bloeiende Krokussen stond. Maart April was de maand waarin ik m'n mooiste natuurbeleving had. Wat het jaar daarvoor niet lukte om op de foto te krijgen is in het jaar 2017 wel gelukt. Oog in oog met een wonderschone DAS! Op nog géén 3 meter afstand kon ik 's-avonds heerlijk genieten van deze steeds terugkerende DAS achter het bungalowhuisje. AprilZoals elk jaar volg ik de IJsvogels hier in de buurt. In eind maart/begin april gaan de Ijsvogels broeden en in Mei worden de jongen geboren. Altijd een prachtig moment hoe de ouders van de jongen druk bezig zijn om ze groot te brengen. Opvallend dit jaar dat vrouwtje IJsvogel regelmatig met een rivierkreeft(je) aankwam. Als ze dan op nog géén 3 meter voor je gaat zitten, dan is dat natuurlijk intens genieten, ondanks dat ze schijt aan me had. MeiOok ben ik deze maand met Henk en Herman de AWD in geweest. We hadden een prachtige mistige ochtend. Deze keer ook m'n groothoeklens gebruikt om deze opname te maken. Inmiddels zitten we halverwege het jaar 2017. Ook in Juni ben ik samen met Henk en Herman een (vroege)ochtend naar de AWD geweest. We hebben deze ochtend weer genoeg moois gezien, zoals een Vos en Jonge Buizerds in nest, maar een overvliegende Blauwe Reiger is de foto van deze maand geworden. JuniWe blijven even bij de reigers, want in Juli heb ik meerdere keren de Kwak bezocht. Deze Kwak zat al een aantal dagen vlakbij m'n huidige werk. 3 keer heb ik vanuit me werk deze Kwak bezocht. Ik heb aardig wat foto's van deze Kwak gemaakt, van héél dichtbij tot op enige afstand. Bewust voor deze opname gekozen, omdat je net door de struiken kan zien dat het een Kwak is. Wederom een abstract/dynamisch beeld van een reigersoort. JuliWe zitten inmiddels in de maand Augustus. De maand dat ik eindelijk m'n welverdiende vakantie had. 2 weken lang genieten van onder andere de natuur dichtbij de vakantiebestemming. Dit jaar is het eindelijk gelukt om de Paarse Heide in de mist vast te leggen. AugustusOok kon ik tijdens de vakantie elke dag genieten van de Eekhoorns rondom het vakantiehuisje. Dit grappig beeld van een Eekhoorn die een doppinda probeert te pakken, wil ik ook graag nog eens aan jullie laten zien. In September een aantal keren Scheveningen haven bezocht. Op zondagochtend 24 september had ik een top-ochtend in Scheveningen, want ik ontdekte een bijzondere vogelsoort, namelijk een Juveniel Grauwe Klauwier. Helaas kon ik niet héél lang van deze verdwaalde Klauwier genieten, maar gelukkig had ik wel als bewijs wat platen kunnen maken. Deze opname is iets méér als een bewijsplaatje van de Juveniele Grauwe Klauwier. SeptemberOp de één na laatste dag van de maand Oktober kwam ik erachter dat de Bosuil weer op zijn vertrouwde plek zat hier in de buurt. 'S-ochtends een aantal foto's gemaakt van de Bosuil, maar het licht was nog niet echt om naar huis te schrijven. Daarom ben ik later op de middag teruggegaan naar de plek. Gelukkig de Bosuil zat er nog. Wachtend op het moment dat het zonlicht precies op de Bosuil viel. OktoberHalf November een weekendje weggeweest. Het was de juiste periode om optimaal te genieten van de kleurrijke herfst. Rond 18 november waren de herfstkleuren namelijk in optima forma. Uiteraard heb ik voor deze maand een herfstopname gekozen in plaats van de zeldzame Woestijntapuit op Schiphol. November En zo zitten we inmiddels alweer in December, de laatste maand van het jaar 2017. Officieel begint de winter op 20 december, dit jaar konden we al vrij vroeg genieten van 2 dagen hevige sneeuwval. Namelijk op zondag 10 december begon het in heel het land hevig te sneeuwen. Voor een (natuur)fotograaf gaat het dan natuurlijk meteen kriebelen. Eerlijk gezegd had ik géén doel voor ogen om te gaan fotograferen met de grote hoeveelheid sneeuw. Dus wat doe je dan? Dan ga je gewoon hier in de buurt kijken....en dan hoop je dat de Bosuil wéér op z'n vertrouwde plek zit. Dat zat ie! Ik kon een aantal opnames maken van dezelfde Bosuil als eerder geplaatste foto. Nu in een mooi winters landschap. December En zo is het jaar 2017 alweer verleden tijd. Naar m'n gevoel is het jaar 2017 voorbij gevlogen! Wat gaat de tijd toch hard. 2011 was het jaar dat ik begon met bloggen. Nu ongeveer 7 jaar later doe ik het nog steeds met alle plezier en laat ik jullie graag meegenieten van de uitstapjes die ik maak in de Nederlandse natuur. Ik zeg het nog maar eens: Fotograferen is een erg leuke hobby die de mogelijkheid biedt unieke momenten vast te leggen en bij het zien van de foto's van na te genieten. Ook in 2017 heb ik wéér genoten van alles wat ik te zien kreeg voor m'n lens. Benieuwd naar wat ik in 2017 nog méér voor m'n lens kreeg? Bekijk gerust de BEST OF 2017 FOTO SLIDESHOW. Tot slot wil ik iedereen die ik ken en die mij volgen een héél goed en gezond, maar vooral ook fotorijk 2018 toewensen!!! Groeten, Remco Enige tijd geleden zat er een zeldzame vogelsoort op Schiphol. Duidelijk een dwaalgast die de verkeerde vlucht had genomen. Een prachtige Woestijntapuit. Een zéér zeldzame vogel die normaal gesproken niet in Nederland voorkomt. De vogel broedt op zandige woestijnen of steppes van het Kaspisch-Zeegebied, Iran en Kazakhstan noordoost tot in Mongolië, en overwintert van Noordoost-Afrika en Arabisch schiereiland oost tot in Noordwest-India. De Tapuit was dus duidelijk de weg kwijt naar zijn overwinteringsgebied. Hij gebruikte Schiphol als tijdelijke tussenstop. In Badhoevedorp (Schiphol) gebruikte de Woestijntapuit de zanderige heuvels als uitkijkpost en foerageerplek. De vogel was duidelijk niet mensenschuw, want deze juveniele Woestijntapuit foerageerde rustig op een paar meter afstand van een aantal fotografen. Voor vele fotografen dus een uitgelezen kans om mooie opnames te maken van deze dwaalgast op enkele meters. Op zondag 26 november had ik een bezoek gebracht aan deze Tapuit. Hij zat er tenslotte al bijna 3 weken, dus de meeste vogel(aars)fotografen waren er inmiddels al geweest. Als ik aankom op de plek duurt het niet lang voordat ik 'm in beeld heb. Alleen zit de Tapuit nog op redelijk afstand. Ik blijf geduldig wachten bij de zandheuvels. Dat is namelijk de plek waar die regelmatig op gaat zitten en van daaruit gaat foerageren. Opzoek naar iets eetbaars om op te vetten en zo zijn lange reis alsnog voort te zetten. Woestijntapuit (Desert Wheatear, Oenanthe deserti)Gelukkig kwam de zon af en toe ook ff door, terwijl er nog een behoorlijke koude wind stond deze ochtend. Met het zonlicht op deze Woestijntapuit zie je pas goed hoe prachtig deze vogel is. De Woestijntapuit komt steeds dichterbij de fotografen, dus ik ga snel plat op m'n buik liggen voor een fraai standpunt. Hoewel de zon achter een dikke wolk verdwijnt, geniet ik van het moment dat deze dwaalgast op enkele meters voor mij zit. De Tapuit komt nu wel héél dichtbij.....gelukkig blijft hij precies binnen m'n scherpstelpunt van m'n lens. Wat is het genieten als zo'n mooie zeldzame vogelsoort zo goed meewerkt. Tot slot een laatste opname van deze zeldzame Woestijntapuit. Na dit moment vliegt de Tapuit weer achterin het gebied in. En zo heb ik, net als vele andere vogel(aars)fotografen optimaal kunnen genieten van deze Woestijntapuit. Begin December is hij niet méér gezien. Ik bedank de Woestijntapuit en wens hem een goede reis naar een warm overwinteringsgebied. Méér foto's van de Woestijntapuit zijn te bekijken. Eind van het jaar blikken we terug op het jaar 2017. M'n laatste blog van 2017 met daarin m'n mooiste fotomomenten van 2017! Ik wens iedereen alvast fijne Kerstdagen en een voorspoedig 2018! Groeten,
Remco Vorig weekend verbleef ik het hele weekend in een bungalowhuisje ergens in de provincie Utrecht. Het bungalowpark (de Amerongse Berg) lag pal naast het grote natuurgebied de "Utrechtse Heuvelrug". Nu was dit weekend niet geboekt om alleen maar foto's te gaan maken, maar puur om te ontspannen en te relaxen. Maar............de camera ging wel mee. :-). De Verrekijker bleef thuis, omdat ik 'm vergeten was :-( Van tevoren thuis even wat research gedaan om wat leuks te kunnen fotograferen. Ik kwam o.a. uit op een Bosuilen plek, niet ver van het huisje vandaan. Maar eigenlijk hoefde ik géén specifieke plekken op te zoeken, want onderweg naar het bungalowpark toe, zag ik dat de herfstkleuren van de blaadjes van de bomen op hun hoogtepunt waren. Ik hoefde dus eigenlijk alleen maar een stukje bos in de buurt op te zoeken. Je zou denken Bosuilen zitten toch ook in het bos. Ja dat klopt enigszins wel, maar ik heb genoeg plekken vlakbij m'n huis ontdekt/gevonden/getipt waar Bosuilen als slaapplaats niet bepaald in een bosrijke omgeving zitten/slapen. Lang verhaal kort... zaterdagmiddag ga ik naar de plek toe (in het bos) waar de Bosuilen regelmatig hun roes uitslapen d.m.v. een boomholte. Aangekomen op de plek ontdek ik al vrij snel de 2 boomholtes. Helaas de Bosuilen zijn niet thuis. Wat doe je dan op zo'n moment? Wachten? Ja, heb ik héél even gedaan. Maar ik zag met beide ogen hoe mooi de omgeving was qua herfstkleuren. Dus terug naar m'n auto gelopen. Groothoeklens gepakt en statief en hup....herfstplaatjes schieten. oh ja, ik vergeet de Draadontspanner. Die heb ik ook meteen meegenomen, want die heb je wel nodig als je in het bos landschap foto's wilt maken. De zon scheen tussen de buien door ook nog even. Ik maak m'n eerste herfstfoto. een paar stappen naar voren gelopen en dan ziet het er zo uit. Ik gebruik het zonlicht voor nog iets meer sfeer in de opname. Je ziet in de verte de half omgewaaide boom. Ik gebruik deze plek om de volgende foto te maken. Bij de bovenstaande foto heb ik het diafragma helemaal dichtgeknepen (f/23) om zo de zonnestralen nog sterker te laten overkomen. Ik loop rustig verder rechtdoor en kom dan aan op de plaats waar eigenlijk de Bosuil moet zitten. Helaas ze laten zich niet zien vandaag. Dan maar genieten van het kleurrijke bos. Geprobeerd wat opnames te maken van dit mooie moment van de Herfst in optima forma. Als het dan weer licht begint te regenen, loop ik naar m'n auto toe. Onderweg kom ik weer op de plek met de half omgewaaide boom. Nu vanaf de andere kant een foto genomen, met de camera praktisch op de grond deze opname gemaakt. Géén Bosuil(en) op de foto, maar optimaal kunnen genieten van de herfstkleuren in een bos is eigenlijk ook wel genieten! Ik had niet alleen van tevoren een plek van bosuilen uitgepluist, maar ook had ik een Roestplek van een aantal Ransuilen opgezocht thuis. Deze plek zat iets verder weg vanaf het bungalowhuisje. Ik besluit daar zondagochtend heen te gaan. Ik tik zondagochtend de gegevens in op m'n telefoon via google maps. De route er naartoe wordt berekend en geeft aan: 40 minuten rijden vanaf het bungalowhuisje. Terwijl het bungalowpark iets méér als een uur rijden was vanaf thuis. Toch met volle moed de auto ingestapt onderweg naar.....Linschoten. Daar werden meerdere malen een aantal Ransuilen gezien in een boom ergens in een woonwijk van Linschoten. Onderweg er naartoe zie ik al borden boven de weg met Den Haag.......pffff...ik ben eigenlijk ook niet wijs om zo vèr te rijden voor een paar Ransuilen. Maar rustig aan.......relax en ontspan.....Na ruim 40 minuten eindelijk aangekomen in de wijk. De exacte plek wist ik niet, dus het is nu een kwestie van zoeken in 1 van de vele bomen die er staan. Nu waren de meeste hoge bomen redelijk kaal al door de harde wind van de afgelopen paar dagen. Dat moest het zoeken enigszins wel vergemakkelijken. Maar na 3 keer door de wijk (langzaam) te hebben gereden, zie ik nog niet 1 Ransuil zitten. Ik loop op een gegeven moment richting een voetbalveld en volkstuinen waar redelijk wat bomen staan. Dit ga je niet menen, zeg ik zachtjes in mezelf! Helemaal hierheen gereden en niet 1 Uil gezien! Ik rij nog 1 keer en laatste keer langzaam door de wijk, en speur alle mogelijke bomen af. Niks, nada, noppes!!! Ik stap dan maar teleurstellend in m'n auto, want hier valt geen foto te maken. Ik rijd de woonwijk uit en kom uit op een provinciale weg. Wat ik nu zeg ga je niet geloven!!!!! Ik rijd op die provinciale weg, ik kijk naar rechts en zie gewoon een bruin/beige uil op een paaltje zitten!!! Vlakbij wat volkstuintjes!!!! De adrenaline giert door m'n lichaam, maar tegelijkertijd denk ik: Dit kan toch niet!!! Zo vrij in het openbaar op klaarlichte dag? Snel zet ik m'n auto op een (gelukkig) dichtbij gelegen parkeerplaats. Snel m'n camera op éénpoot statief, en bijna rennend naar de plek toe waar ik deze uil zag. Ik steek de weg over, maar ik blijf tegen mezelf zeggen: DIT KAN NIET! Die Uil is nep!!! Ik hoop natuurlijk van niet. Ik kom bij de plek aan en de Uil zit er gelukkig nog. Ik kan niet wachten om een foto te maken, dus ik druk gewoon al af als ik die uil in m'n zoeker heb. Ik maak een foto........ik zoom in op m'n gemaakte foto!! Wat denk je?????? $#^$%&^(*&( zo nep als de......*^%(*&^$%. Nu ik dit zo intik....moet ik er wel om lachen, maar op dat moment!!!! Geloven jullie mij? Oké, hier het bewijs. :-( :-( Uit totale wanhoop, rijd ik maar meteen door naar de Bosuilenplek, waar ik een dag hiervoor ook was. Nou jullie raden het al, wéér niet thuis. Ik had echt zoiets van: dit is niet m'n dag.....daarna ook nog doorgereden naar de supermarkt om wat cups te halen voor de Nespresso machine die ook in het mooie luxe bungalowhuisje aanwezig was. Bleek achteraf dat ik de verkeerde cups had gehaald, die paste niet in het apparaat!! Ik had Dolce Gusto cups gehaald, maar moest van die kleine rot cups zijn. Weet ik veel!!!! Wat een ellende...hahahaha. Terwijl het weer zo goed zijn best deed eind van de middag om m'n pijn enigszins te verzachten met een prachtige half felle regenboog! Oh ja, 's-avonds in het huisje met z'n 3-en wezen pokeren om geld, en wat denk je? Hahahaha...ja wel gewonnen!!! 1 speler blut gespeeld! Duim omhoog! :-) Méér herfstfoto's van het weekend zijn hier te bekijken. Gelukkig had ik wel in m'n achterhoofd zitten, dat ik 2 weken geleden bij mij in de buurt al leuke opnames had gemaakt van een Bosuil, waar wel alles precies meewerkte. Het bewijst nogmaals dat je de mooiste natuurfoto's dichtbij huis maakt. Hier het bewijs. Bosuil (Tawny Owl, Strix aluco)Groeten, Remco Ik ben dit jaar al meerdere keren naar Scheveningen Haven geweest. Begin van dit jaar kon ik enorm genieten van de 2 Fraters die er geruime tijd hebben gezeten. Een fraaie reeks opnames kunnen maken van deze zangvogels, zie hier de opnames in het blog van de 2 Fraters eerder dit jaar. Doordat Scheveningen Haven redelijk dichtbij huis is, kom ik er met regelmaat in de weekenden. Sowieso is er altijd wel wat te fotograferen. Is het niet de vele meeuwen dan zijn het wel de hoeveelheid steltlopertjes zoals de Steen- en Paarse Strandlopertjes. Tijdens de najaarsvogeltrek kan je er ook altijd wel bijzondere vogels verwachten. Zo was ik 24 september op een zondagochtend wederom naar Scheveningen haven gereden. Het was deze ochtend behoorlijk mistig, maar daar was niet veel meer van te zien, toen ik er rond 10:00 uur aankwam. Ik liep zonder enige verwachtingen de pier van Zuiderhavenhoofd op. Al vrij snel ontdekte ik een Aalscholver die beneden op 1 van de blokken zat. Toen ik de Aalscholver éénmaal van dichterbij gezien had, viel mij op dat deze lichter van kleur en slanker was als de gewone algemene Aalscholver. Als ik een opname maak van deze Aalscholver valt meteen zijn smalle en lange snavel op. Kenmerkend voor een Kuifaalscholver. Ik maak wat opnames van deze redelijk zeldzame Juveniele Kuifaalscholver Kuifaalscholver (European Shag, Phalacrocorax aristotelis)Veel actie en beweging zit er niet in, in deze Kuifaalscholver, dus ik loop richting de parkeerplaats van Zuiderhavenhoofd. En sta nog even stil op een plek waar regelmatig de Zwarte Roodstaarten zich laten zien. Met enig geduld zie ik mevrouw Roodstaart zitten op het stenenmuurtje Zwarte Roodstaart (Black Redstart, Phoenicurus ochruros)Na enkele minuten vliegt ze alarmerend weg. Ook zie ik iets verderop andere kleine zangvogels wegvliegen in een soort van paniek vlucht. Ik blijf rustig staan op de plek en kijk om mij heen. Na enkele seconden wordt het mij duidelijk waarom de vogels in paniek wegvlogen. Er landt namelijk een Sperwer op het dak van een Transformatorhuisje vlakbij de parkeerplaats. Sperwer (Eurasian Sparrowhawk, Accipiter nisus)Doordat ik voorzichtig en langzaam naar rechts loop richting het huisje, probeer ik vanaf onderen langzaam mijn camera naar de Sperwer te richten. De Sperwer blijft nieuwsgierig zitten, zodat ik deze opname kon maken. Na enkele tellen vliegt de Sperwer toch maar door en gaat iets verderop hoog op een mast van een boot zitten. Voor mij reden om naar het Noorderhavenhoofd te rijden. Misschien dat daar nog wat leuks zit!? Als ik de pier van Noorderhavenhoofd op loop, valt m'n oog op een vogeltje wat op de stenen rand zit. Ik denk aan een huismus of zo. Als ik dichterbij kom zie ik dat het een Grauwe Klauwier is!!!! Waarschijnlijk 's morgens vroeg door de dichte mist de weg kwijtgeraakt en deze plek uitgekozen om zichzelf even te oriënteren. Grauwe Klauwier (Red-backed Shrike, Lanius collurio)Voorzichtig loop ik dichter naar de Jonge Grauwe Klauwier toe. De Klauwier blijft gewoon rustig op de stenen rand zitten en loopt rustig m'n kant op via de stenen rand. Ik ben erg verrast door deze ontmoeting en door m'n enthousiasme wil ik zo lang mogelijk genieten van dit 1 op 1 moment met de GK. Ik ga plat op m'n buik liggen en maak de nodige foto's. Helaas vliegt de GK vrij snel op. De Grauwe Klauwier vliegt over mij heen en landt kort erna op het hekwerk van de pier, nog géén 20 meter van mij vandaan. Helaas niet de ideale plek voor leuke foto's, maar ik kan de Grauwe Klauwier wel van dichtbij bewonderen. Helaas kan ik maar van korte duur genieten van deze Grauwe Klauwier, want als er een fietser voorbij komt en langs het hek fietst met de GK er bovenop, vliegt de Juveniele Grauwe Klauwier weg. Erg balen, want ik had nog veel langer willen genieten van dit moment. Ik kon de Grauwe Klauwier ook niet goed volgen want hij/zij vloog een stuk over zee en toen landde hij/zij weer op een stenenrand verder op, precies waar de fietser ook wéér reed en daardoor vloog de Grauwe Klauwier steeds verder weg landinwaarts. Gelukkig wel een aantal foto's kunnen maken, waar ik natuurlijk erg blij mee ben. Een erg leuke verrassing om zo'n bijzondere zangvogel tegen te komen en redelijk kon vastleggen. Het was sowieso een geslaagde ochtend met als eerste de Kuifaalscholver, daarna de ontmoeting met de Sperwer en nu deze Grauwe Klauwier. De andere keren dat ik in Scheveningen haven was, heb ik ook wel redelijke foto's kunnen maken, maar dat zijn opnames van de algemene vogelsoorten die je in Scheveningen haven aantreft. Zoals de Zilvermeeuw. Hier met een gevangen zeester. Zilvermeeuw (Herring Gull, Larus argentatus)En een drinkende Zilvermeeuw van een plasje op ZHH. Een Blauwe Reiger in het eerste zonlicht Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Ook een Scholekster tijdens het eerste zonlicht Scholekster (Oystercatcher, Haematopus ostralegus)Eindelijk een Oeverpieper redelijk kunnen platen. Vaak zie ik ze alleen maar in een flits naar beneden duiken, maar nu had ik 'm! Oeverpieper (Eurasian Rock Pipit, Anthus petrosus)Tijdens één ochtend vloog er ook een Slechtvalk continu heen en weer over Zuiderhavenhoofd Slechtvalk (Peregrine Falcon, Falco peregrinus)Als je dan toch niks interessants vind of ziet in Scheveningen Haven, dan kan je je altijd nog bezighouden met de aanwezige Steenlopers. Hier geprobeerd het jump-moment vast te leggen. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)M'n laatste bezoek aan Scheveningen Haven was op 31 oktober. Ik heb mezelf toen prima vermaakt met een grote groep Paarse Strandlopers. Hier wat beelden van die ochtend. Paarse Strandloper (Purple Sandpiper, Calidris maritima)Uiteraard heb ik van deze ochtenden in de Scheveningen Haven véél méér opnames gemaakt. De rest van de opnames kan je hier op je gemak terugkijken. Groeten, Remco Tijdens m'n vakantieverblijf in Overijssel waren er dagelijkse bezoekers rondom 't vakantiehuisje waar te nemen. Dan heb ik het niet over mensen maar over dieren. Dieren met een erg hoog aaibaarheidsfactor. Hun koppies zien er erg schattig, snoezig en pluizig uit. Met name door hun pikzwarte kraaloogjes. Ik denk dat ik niet nog méér hints hoef te geven toch? Ik heb het natuurlijk over die kleine, snelle, rode rakkers die gek zijn op pinda's. Elke vakantiedag zag ik er méér dan 1 lopen rondom het vakantiehuisje. 1 van de aanwezige Eekhoorn was nog relatief klein t.o.v. de andere rode/donkere Eekhoorns. Eekhoorn (Red Squirrel, Sciurus vulgaris)Onderaan deze boom hing een kastje die speciaal gemaakt was voor eekhoorns/boommarters en slimme vogels. Een groen houtenkastje waarvan de bovenkant open kon. Via de bovenkant kon je het kastje dus vullen met eetbaar voedsel. Ik heb het kastje gevuld met doppinda's. Voor sommige Eekhoorns was dit al bekend hoe je deze zichtbare doppinda's uit dat kastje moest krijgen. De Eekhoorn klautert via de stam naar beneden richting het kastje. De Eekhoorn ziet door het doorzichtige plastic raampje dat er nog wel pinda's binnenin zitten. Maar niet zoveel méér, waardoor hij/zij enige moeite moet doen om erbij te komen via de bovenkant. Hierdoor krijg je wel een leuk effect. Natuurlijk lukt het deze behendige Eekhoorn wel om een pinda te pakken. In het nabij gelegen gras naast het huisje zag ik een kuiltje in het gras. Een paar pinda's erin gelegd en dan even een paar minuten wachten. ...Gevonden... Ik kon ook behoorlijk nog wat close-up beelden maken van dat kleine Eekhoorntje. Ik had namelijk een soort van voederplateau op stok meegenomen voor eventueel vogels, maar al vrij snel hadden deze Eekhoorns het ook door, dat er pinda's op het plateau lagen. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat ze vanaf de grond erop zouden klimmen. Nou dus wel! Hier het bewijs....in slow-motion (gefilmd met m'n smartphone). Lekker grote walnoot, vastgelegd vanuit het vakantiehuisje achter het raam. Hier kan je duidelijk zien dat het nog een klein Eekhoorntje was aan de hand van zijn/haar koppie. Hebbes! Zo'n welbekende doppinda. In het oog van dit Eekhoorntje kan je nog het vakantiehuisje zien. Maar het waren niet alleen Eekhoorns wat ik te zien kreeg rondom het huisje, op het aangeboden voer kwamen ook regelmatig de tuinvogels zoals Pimpel- en Koolmezen, Boomklever, Roodborst en Duiven, maar daar heb ik eerlijk gezegd m'n focus niet op gelegd, omdat ik al zoveel opnames heb van deze vogelsoorten. Wel maakte ik een opname van een Koolmees op een dakgoot tijdens regen, terwijl de zon ook scheen. De omstandigheden leende zich ervoor om deze opname te maken. Koolmees (Great Tit, Parus major)Een vogel die ook elke dag te horen was rondom het vakantiehuisje was de Ransuil. Meteen de eerste avond toen ik in het huisje zat hoorde ik 's avonds een piepend geluid wat erg dichtbij klonk. Ik dacht meteen aan een Bosuil, maar die maakte niet zo'n piepend geluid. Tijdens het afspelen van het geluid van een Ransuil, kwam ik er meteen achter dat dat precies hetzelfde geluid was. Waarschijnlijk een bedelend geluid van een jonge Ransuil van dit jaar. Ik had het nog nooit eerder gehoord. Het waren er minstens 2, want telkens hoorde ik in de buurt dat geluid en in de verte reageerde een andere Ransuil daar wéér op. Jammer dat deze prachtige vogels 's avonds actief zijn, waardoor je nauwelijks foto's van ze kan (wil) maken. Totdat ik de 2e dag 's morgens de hond ga uitlaten op het park. Zie ik ineens op ongeveer 10 meter hoogte een Ransuil zitten in een naaldboom. Snel hond teruggebracht en camera gepakt. Naar de plek gelopen.........ja en toen had de uil het al door en vloog een paar meter verder naar een boom van een ander vakantiehuisje. Uiteindelijk toch nog geprobeerd om wat redelijke foto's te maken. Ransuil (Long-eared Owl, Asio otus)Of dit een jong van dit jaar is die ik elke avond hoorde weet ik eigenlijk niet. 1 Ding weet ik wel zeker en dat is dat er op het vakantiepark méér dan 2 Ransuilen zaten. Ik heb in ieder geval heerlijk genoten van 2 weken lang vakantie in Overijssel! Méér foto's van de Eekhoorns en Ransuil zijn hier te bekijken. In m'n volgende blog aandacht voor een leuke verrassing die ik had in Scheveningen Haven. Groeten,
Remco Eind juni van dit jaar kreeg in een e-mail van iemand via deze website. Beste Remco, ik werk bij de online webshop www.knivesandtools.nl. Wij zijn specialist in onder anderen verrekijkers. Zou voor u als vogel- natuurfotograaf een verrekijker misschien van pas komen? Ik bied u graag een Eden verrekijker aan om deze te beoordelen en er misschien over zou willen schrijven in een van uw blogs. Mijn antwoord op de vraag of een verrekijker misschien van pas kan komen? Was volmondig JA...NATUURLIJK. Ik gebruikte immers enige tijd een klein goedkoop verrekijkertje, die ik altijd standaard in m'n foto rugtas had zitten, maar die ik eigenlijk zelden méér gebruikte. De laatste paar jaar gebruikte ik eigenlijk m'n camera als verrekijker. Als ik dan een vogel of iets interessant zag in de verte, maakte ik daar een foto van, bekeek de foto terug op m'n display en zoomde dan zover mogelijk in om te kijken wat het nou werkelijk was voor vogel of zoogdier. Vooral als ik in de AWD liep en ik zag iets in de verte, en bij nader inzien van de gemaakte foto, bleek het 9 van de 10x een kale dode boom(stronk) te zijn in plaats van een Damhert/Ree. :-) Dus ja....een goede verrekijker zou voor mij héél goed uitkomen ja! Ik heb wel duidelijk aangegeven waar m'n voorkeur naar uitging voor wat betreft een verrekijker. Omdat ik méér naar vogels kijk en vaak lange afstanden wandel in de natuur, wilde ik het liefst één met een 10x vergroting en een zo licht mogelijke. Samen komen we uit op de Eden Verrekijker XP 10x42. 1 Dag voor m'n verjaardag op 5 juli wordt deze verrekijker bij m'n thuis afgeleverd. Een leuk verjaardagscadeau. :-) Meteen het weekend even snel deze Eden Verrekijker XP meegenomen naar Scheveningen Haven. Ik was toch wel erg benieuwd naar deze Verrekijker. De Verrekijker voelt erg degelijk en licht lekker in de hand. Ook de draagriem voor de verrekijker voelt erg prettig aan in je nek. Vaak is dit zo'n band die snijdt in je nek, maar deze is van lekker zacht materiaal en met deze draagriem kun je de kijker uren om je nek hebben hangen zonder ergens last van te krijgen. Dan is het tijd om te focussen op een vogel in de lucht. Meeuwen zat hier tenslotte op Scheveningen. Het scherpstellen gaat erg makkelijk en snel door middel van het scherpstelwieltje in het midden. Wow.......er gaat een hele nieuwe wereld voor mij open. Wat een scherpte- en helderheid. Dat was meteen het eerste wat mij opviel als ik de vogel scherp in beeld had door de kijker. Wat een verschil met m'n oud klein verrekijkertje van nog géén 20€. Dit is meteen het keiharde bewijs dat ik véél eerder een betere verrekijker had moeten hebben. Door de 10x vergroting haal je de vogels/objecten erg dicht naar je toe. Het scherpstellen is echt een fluitje van een cent. De kleinste afstand om scherp te stellen met deze Eden XP 10x42 is zelfs tot 1,2 meter! Dus ook uitermate geschikt voor mensen die graag naar insecten/reptielen/amfibieën kijken op korte afstand. Kortom m'n eerste indruk van deze Eden verrekijker is erg positief. Omdat ik eind augustus een vakantie van 2 weken in de planning had staan, heb ik eerlijk tegen haar gezegd dat ik in m'n vakantieperiode deze kijker uitvoeriger zal gaan testen onder elk weer/lichtomstandigheden. Aangezien m'n vakantie in Nederland was, weet je van te voren dat het ook sowieso minstens 1 dag zal gaan regenen in de zomer. Maar....als je 2 weken op vakantie bent en je hebt maar hooguit 3 halve dagen regen gehad in Nederland, mag je niet klagen toch? Tijdens m'n vakantieperiode was er al een aantal dagen een Zwarte ooievaar waargenomen vlakbij in de buurt. Aangezien ik nog géén foto's van deze Zwarte ooievaar heb, waar ik tevreden over ben, besluit ik die kant op te gaan. Uiteraard gaat de verrekijker ook mee. aangekomen op de plek hoor ik net van een wandelaar dat de Zwarte Ooievaar is weggevlogen. De wandelaar wees mij een kant op waar die heen is gevlogen. Ik loop die kant op met de verrekijker om m'n nek. Ik speur wat boomtoppen af met de kijker, maar zie helaas nog géén Zwarte Ooievaar. Dan zie ik ineens door m'n kijker 2 gewone Ooievaars. Tussen de begroeiing door zie ik uit het niets de Zwarte Ooievaar er gewoon bij staan. De Zwarte Ooievaar is namelijk iets kleiner als de gewone algemene Ooievaar. Wat komt zo'n verrekijker nu goed van pas, anders was ik bang dat ik de Zwarte Ooievaar niet eens gezien had. Zwarte Ooievaar (Black Stork, Ciconia nigra)Kort hierna vliegen de 2 gewone Ooievaars op en niet veel later vliegt ook deze Zwarte Ooievaar er achteraan. De 2 ooievaars landen op 2 stammen van een boom. Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia)Ook de Zwarte Ooievaar kiest een hogere veilige plek op deze warme zonnige zomerdag. Een vogel met een zwart verenkleed heeft het op zo'n warme zomerdag extra heet natuurlijk, vandaar dat ie zijn snavel openzet om af te koelen. Als de Ooievaars het echt te warm krijgen, vliegen ze alle 3 op en vliegen hoog in thermiek. Ik kan ze mooi blijven volgen met m'n kijker. Hier wordt de Zwarte Ooievaar achtervolgd door een Buizerd. Als ik ze uit beeld kwijt ben geraakt, loop ik nog een rondje in het gebied. Maar omdat het echt tè warm begint te worden en het licht echt kneiterhard is, besluit ik om terug te gaan naar het vakantiehuisje. Ik heb de Zwarte Ooievaar uiteindelijk wel iets beter op de foto kunnen zetten, maar echt tevreden ben ik nog niet. Daarom ga ik nog een keertje terug. Alleen nu wel vroeg in de ochtend. Buizerd (Buzzard, Buteo buteo)Een buizerd tijdens het eerste zonlicht. Een Blauwe Reiger zocht het ook hoger op. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Helaas de Zwarte Ooievaar niet gezien deze ochtend. Wel 1 van de 2 jonge Witte Kwikstaarten die nieuwsgierig langs m'n lens liep/stond. Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)Tot slot nog 2 tegenlicht opnames. Hier zie je wel de 2 gewone Ooievaars op de dode bomen zitten, net als 2 Aalscholvers, maar de Zwarte Ooievaar was nergens te bekennen. En als laatste deze Juveniel Lepelaar, die dit jaar net als vele anderen gelukkig succesvol is grootgebracht in Nederland. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)Nog even terugkomen op de Eden XP 10x42 verrekijker. Ik heb deze verrekijker regelmatig gebruikt tijdens mijn vakantie. Ook op een regenachtige dag naar een plek geweest bij een verlaten landbouw grondgebied waar heel veel zangvogels zaten op grote afstand op paaltjes, zoals Paapjes en Tapuiten. Terwijl het regende en er vrij donkere wolken boven m'n hoofd hingen, kon ik deze zangvogels makkelijk determineren en observeren. Aangezien deze verrekijker waterbestendig en erg lichtsterk is, had ik prachtig zicht op deze vogels in m'n kijker. Er zitten ook voor- en achter beschermingskapjes op deze kijker, wat ook erg makkelijk te verwijderen is, mits je er last van zou hebben of ze er gewoon af wilt hebben. Ook tijdens schemering heb je nog voldoende helder beeld door deze kijker met voldoende contrast en scherpte. Kortom, als je een degelijke en betaalbare verrekijker zoekt als beginnende vogelaar of natuurliefhebber in plaats van meteen hele dure Swarovski verrekijker bv. dan raad ik je écht deze Eden XP 10x42 aan!! Neem anders gerust eens een kijkje op hun website knivesandtools.nl wellicht zit er vast wel een verrekijker tussen die binnen jouw budget valt. Ik geniet in ieder geval nog méér van de vogels en de natuur in Nederland als ik door deze verrekijker van Eden kijk. In m'n volgende blog aandacht voor onder andere deze Eekhoorn die elke dag te zien was rondom het vakantiehuisje. Zoals (bijna) ieder jaar ga ik altijd rond eind augustus op vakantie. Als natuurliefhebber weet ik dat in deze periode de heide wéér in paarse bloei staat (eind augustus begin september). Wat ik ieder jaar dan altijd wel 1 of meerdere keren wil zien. Het blijft toch iedere keer wéér een prachtig gezicht. Terwijl bijna héél Nederland dan afreist naar de "Posbank", omdat het daar op z'n mooist is (zeggen ze), kies ik lekker eigenwijs een andere plek. Dit jaar was de vakantiebestemming in 't Vechtdal Overijssel. 5 Minuten vanaf het prachtig natuurgebied de "Engbertsdijksvenen" vandaan. Een natuurgebied waar ik nog nooit eerder ben geweest. Meteen de 2e vakantiedag dit gebied bezocht om zo de juiste plekjes te vinden om dan vervolgens de volgende keer 's-morgens vroeg de bloeiende Paarse Heide vast te leggen . Ook meteen een mooie gelegenheid om m'n inmiddels nieuwe verrekijker uit te testen, die ik gekregen heb. Daarover later méér in een volgend blog. Ik besluit om al meteen de volgende dag na m'n eerste verkenningstocht terug te gaan naar dit prachtige natuurgebied. Iets voor zonsopkomst zorg ik dat ik ter plaatse ben. Ik moet namelijk ook nog ruim een kwartier lopen voordat ik bij de Paarse Heide ben. Gelukkig géén drukte op de parkeerplaats....dus hoef ik ook niet bang te zijn dat ik een bekeuring krijg, want ik ben lekker de enige op dat moment. Voor de zekerheid maar wel m'n statief meegenomen, omdat ik toch liever m'n landschap foto's wil maken met de laagste ISO-waarde (100). Aangezien het licht ook nog beperkt is, moet dit wel een goede keuze zijn. Hoewel ik toch echt liever uit de hand m'n foto's maak. Ik ben precies op tijd op de plaats van bestemming, want als het 06:32 uur is, komt de zon langzaam op. Ik maak m'n eerste opname met behulp van statief en draadontspanner. Er vliegen een 4-tal Grauwe Ganzen over, die nog net op de foto te zien zijn. Met een groothoeklens van 10-20mm valt het niet mee om overvliegende vogels er ook duidelijk op te krijgen. Als het wel lukt is het natuurlijk een bonus. Hier vanaf de andere kant genomen met de zon in m'n rug. Terwijl ik bovenstaande opname maak, hoor ik een hele grote groep Grauwe Ganzen overvliegen van behoorlijk dichtbij. Ik draai me snel om, camera op statief zet ik snel wéér neer, door de zoeker kijken en de knop van de draadontspanner in blijven drukken totdat de ganzen overgevlogen zijn. Ik kijk op m'n display van m'n camera of de opnames gelukt zijn!? Zozo.....zelfs de Ganzen staan er scherp op. Voor het totaalbeeld ben ik toch wel blij dat de ganzen precies overvliegen op het moment dat ik hier sta. Om met niet alleen maar dezelfde opnames thuis te komen, loop ik rustig verder, terwijl ik geniet van de stilte, de paarse heide en de zonsopkomst. Het vakantiegevoel is duidelijk aanwezig. Inmiddels 20 minuten later wordt de zon al wat krachtiger. Het gouden-uurtje is van kracht. Om het gevoel van stilte, rust, genieten, paarse heide en zonsopkomst in 1 beeld te vangen. Heb ik geprobeerd om dit in één beeld over te laten brengen met de volgende 2 foto's. Een opname van 10 minuten eerder, wederom van een bankje middenin dit prachtige gebied tussen de paarse bloeiende heide. Een zonnestraal schijnt precies op het bankje. Ik ga even op het bankje zitten om zo heel even in de spotlight te staan....uh zitten. Ik zit te denken en te hopen om op deze plek nog eens terug te komen, maar dan onder mistige en magische weersomstandigheden................. .......mijn hoop wordt bevestigd als ik 5 dagen later terug kom op deze plek, want...........de weg hiernaartoe is het mistig!!!!!! Deze opname is om 06:36 uur gemaakt en de vorige opname vanaf precies dezelfde plek is om 06:44 uur gemaakt. Yes......eindelijk kan ik de bloeiende paarse heide in de mist vastleggen! Het feest kan beginnen. Ik weet inmiddels de juiste plekken waar ik moet zijn om optimaal te genieten van dit moment. Eigenlijk is alles mooi wat je ziet tijdens mist. Omdat het vrij dichte mist is, heeft de zon best veel moeite om de mist te verdringen. Geeft mij dan wel wéér iets méér de tijd om zoveel mogelijk verschillende opnames te maken van dit magische moment. Het statief en draadontspanner komt nu wel heel erg goed van pas, anders moest ik met veel hogere ISO-waarde gaan fotograferen + dat het scherpstellen ook lastiger is in de mist. Nu gewoon lekker ISO-waarde op 100 en klein diafragma (f/11) Bij de volgende opname heb ik juist een groot diafragma getal gebruikt (f/4,5), omdat ik het spinnenweb op de voorgrond scherp wilde hebben en de achtergrond wat waziger. Ik merk dat ik hiervoor niet de juiste lens op m'n camera heb zitten, maar mislukken lukt toch bijna niet met zo'n uitzicht. De zon is nu ongeveer 3 kwartier op, ik merk duidelijk dat ie krachtiger gaat worden, want als ik op een punt sta tussen de bloeiende heide, zie ik in de verte de mistflarden langzaam oplossen door de zon. Wat een prachtig gezicht!!! Ik probeer het in beeld te krijgen. Je kan het in de achtergrond wel een klein beetje zien. Nu gaat het heel snel met het verdwijnen van de mist. Deze opname maak ik 10 minuten later. Dit eenzame varenplantje nodigde zich gewoon uit om op de foto te gaan. Bewust gekozen voor verticale opname, om zo het plantje de nodige aandacht te geven op de voorgrond die zij verdient. Dit is overigens ook de foto die op m'n smartphone te zien is als achtergrond. Daar hebben jullie helemaal niks aan, maar telkens geniet ik weer van het moment als ik op m'n foon kijk.........dus.... :-) Tot slot nog een foto van 1 van de grote plassen die er liggen in het prachtige Engbertsdijksvenen. Dit is de plas waar elke avond net voor- of na zonsondergang de Grauwe Ganzen zich verzamelen om de nacht door te brengen. Vandaar dat ik met een beetje geluk die opname kon maken van die overvliegende Grauwe Ganzen boven de paarse bloeiende heide. Genomen met m'n standaard 300mm f/4 lens En zo is het mij eindelijk gelukt om de bloeiende paarse heide vast te leggen in de mist! Véél méér sfeervolle beelden van deze ochtenden in Engbertsdijksvenen zijn hier achter elkaar te bekijken in een foto slideshow (1024x680 formaat) Groeten, Remco In m'n vorige blog: deel 1 van Vroege Vogel(s) in de Groene Jonker kon je lezen en zien dat ik eigenlijk voor de Blauwborst in het eerste zonlicht ging, maar dat ik thuis kwam met alleen maar beelden van een tamme Sprinkhaanzanger, die vlakbij de parkeerplaats zat. Begin juni ging ik voor de herkansing. Rond half 6 kom ik aan op de parkeerplaats. Ditmaal géén rinkelend geluid van een Sprinkhaanzanger als ik uitstap. Ik loop rustig een rondje in dit prachtige natuurgebied. Als de zon langzaam opkomt zie ik dat er op de wateroppervlaktes lichte nevel ontstaat. Achterin het gebied ligt er een loopbrug. Voor het sfeerbeeld van de ochtendnevel maak ik een opname van deze brug. Er zijn op dit moment vrij weinig vogels te zien. Nadat ik deze opname maak, valt m'n oog op een Blauwe Reiger die links van de rietkraag in het water staat. Een Kievit probeert de Blauwe Reiger te verjagen om haar/zijn jong(en) te beschermen, die er in de buurt scharrelen. De Reiger vliegt weg. Voor mij de kans om de Reiger te volgen met m'n camera. De Blauwe Reiger landt uiteindelijk op de loopbrug, terwijl op dat moment een Wilde Eend mar haar jongen voor langs zwemt. Het levert wel een heel mooi sfeervol beeld op. Zodra de zon sterker probeert door te breken, verdwijnt de kleine hoeveelheid mist ook in een rap tempo. Ik ga wéér snel opzoek naar de Blauwborst want het mooie ochtend licht begint al snel aan te breken. Na 20 minuten hoor en zie ik wéér een Blauwborst. Deze BB laat zich wel iets makkelijker zien en horen. Ik wacht geduldig op het wandelpad op het moment dat deze BB het hogerop gaat zoeken in een rietpluim bv. na enig geduld gaat de Blauwborst precies zitten waar ik hebben wil. Met nog mooi roze wolkjes op de achtergrond van de zonsopkomst achter mij. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)Ik word op m'n wenken bediend, want hij laat ook nog eens zijn prachtige zang horen!!! Hier voor een andere (uitdagende) uitsnede gekozen om zo de prachtige roze-gekleurde wolkjes zichtbaar te houden. Zo die foto's zijn binnen! Nu nog even genieten van de rest van de vogels die hier vertoeven/broeden/foerageren enz. Oh ja, de zon gaat nu echt doorbreken, hier het bewijs. Door de hoeveelheid wolken rondom de zon ontstaat er wel een prachtig schouwspel. Ik focus me daarom maar op wat sfeervolle tegenlicht opnames. Het wachten is alleen nog op de vogels. Als eerste komt deze Visdief (zonder vis) overvliegen. Visdief (Common Tern, Sterna hirundo)Kort na deze Visdief komt er een andere Visdief aanvliegen, deze heeft wel vis bij 'm. Een éénzame Aalscholver vliegt ook richting de zon. Aalscholver (Cormorant, Phalacrocorax carbo)Dan zie ik in de verte een hele grote groep vogels aan komen vliegen. Al vrij snel zie ik dat het ook Cormorants zijn. In 1 beeld gevangen, de vleugelslag van een Aalscholver x4 :-) Zo, nu even genoeg vogels-in-tegenlicht-foto's, toch? Nog eentje dan. Een kwartier later zie ik een groepje Lepelaars staan. Eigenlijk stonden die er al voor zonsopkomst, maar nu is het licht mooi, en leent zich ervoor om een sfeerbeeld te maken. Kijkend net boven het hoge riet kan ik dit fraaie tegenlicht beeld maken van het groepje Lepelaars. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)Ik word altijd enthousiast als ik Lepelaars zie in de vrije natuur. Helemaal als ze gaan foerageren, dat is helemaal een feest. Nu echt einde tegenlicht opnames. Vliegend kan ik ze overigens ook wel waarderen. Er vliegen genoeg vogels over in de Groene Jonker, sommige vliegen door en andere landen weer elders in het gebied om te foerageren. Deze 2 Zwarte Ibissen waren dus aan het foerageren, maar vlogen ineens op. Zwarte Ibis (Glossy Ibis, Plegadis falcinellus)Deze Rietgors was druk bezig om zijn overige jong te voeden. Rietgors (Reed Bunting, Emberiza schoeniclus)Het is inmiddels kwart voor 8, ik loop nog even een rondje via het pad waar ik de Blauwborst eerder had vastgelegd. Ik hoor nog steeds de Blauwborst zingen als ik in de buurt kom. Toch nog maar even wat minuten spenderen aan deze prachtige rietvogel, die voor mij eind maart/begin april het ultieme lentegevoel geeft ieder jaar. De Blauwborst geniet zo te zien van het warme ochtendzonnetje. Zo erg zelf dat hij....... Hij laat nog even zijn mooi afscheidslied horen, voordat ie wéér naar Afrika terugvliegt. Tot slot valt m'n oog nog op een hele donkere Reiger, die ik in eerste instantie niet kon determineren. Bij nader inzien blijkt het toch een gewone jonge Blauwe Reiger te zijn, die achterna werd gezeten door een agressieve Kokmeeuw. Als het licht harder begint te worden, is het tijd om naar huis te gaan, met dit jaar eindelijk wéér eens leuke platen van een Blauwborst met als toegevoegde waarde de Lepelaars en de vogels-in-tegenlicht-opnames. Voor méér (sfeervolle) beelden klik dan hier. Groeten Remco Ik had mezelf voorgenomen dit jaar om sowieso naar de Groene Jonker te gaan. Aangezien ik er vorig jaar helemaal niet geweest was, en het toch wel één van m'n favoriete plek is om lekker midden in dit waterrijk natuurgebied te lopen. Ik heb in de loop der jaren al behoorlijk wat mooie beelden kunnen vastleggen vanuit dit natuurgebied. Eind April was de eerste keer van dit jaar dat ik wéér eens naar de Groene Jonker reed. Ik had de wekker zoals gewoonlijk lekker vroeg gezet voor de zondagochtend. Als ik aankom op de parkeerplaats en m'n auto uitstap, hoor ik meteen als allereerste het geluid van een Sprinkhaanzanger. Mijn doel deze ochtend is om de blauwborst tijdens het eerste licht op de gevoelige plaat vast te leggen. Maar ik ben toch nieuwsgierig naar het geluid van de Sprinkhaanzanger, die echt akelig dichtbij in de buurt van de parkeerplaats moet zitten. Ik begin de struiken af te zoeken, maar ik zie de zanger maar niet. Totdat ik veel lager kijk! De Sprinkhaanzanger zit nog veel dichterbij als dat ik dacht. Het eerste zonlicht schijnt nog niet op deze SHZ, maar probeer 'm toch alvast vast te leggen, met het beetje licht wat ik heb. Voorzichtig, en stapje voor stapje kom ik dichterbij. De SHZ zingt rustig verder. Als ik op voldoende afstand op m'n hurken zit, maak ik de eerste paar beelden. Sprinkhaanzanger (Common Grasshopper Warbler, Locustella naevia)Het is nog lekker vroeg, dus ik wacht geduldig af op het moment dat de zon op deze SHZ gaat schijnen. De SHZ trekt zich totaal niets van m'n aanwezigheid aan. Af en toe duikt hij naar beneden om te foerageren, en dan na enkele minuten komt hij met een rinkelend geluid weer voorzichtig naar boven. Het is iets na 7-en en het mooie licht schijnt nu precies op de SHZ. Hoppa! Die is binnen. Om niet heel de tijd bij deze prachtige SHZ te blijven hangen, loop ik even een rondje door het gebied. In de hoop ook de Blauwborst net zo vast te kunnen leggen. Nou, de Blauwborsten werken niet mee, ook de andere vogels overigens niet. het meeste zit ver weg of te verscholen tussen het riet. Dan maar weer terug naar de SHZ. Die werkt tenslotte wel lekker mee. Ik hoef niet lang te zoeken als ik weer op de plek aankom. Het rinkelend geluid verschuilt zijn aanwezigheid. Het is nu een uur later. De SHZ is zo tam dat ik rustig mijn positie en achtergrond kan bepalen. Natuurlijk blijft hij wel tussen de vegetatie zitten, dus echt heel vrij op een tak krijg ik hem ook weer niet. Vanaf een nog lager standpunt, zodat de blauwe lucht half op de achtergrond te zien is. Ook in half tegenlicht behoort tot de mogelijkheid deze ochtend. Af en toe houd hij ook weleens gewoon zijn bek dicht, zoals hier. Deze SHZ was zó tam, dat ik gewoon op 1,5 meter een portret foto kan maken. Als het licht harder wordt, en het veel drukker wordt op de parkeerplaats met medefotografen/vogelaars/wandelaars/natuurliefhebbers is het tijd om te gaan. Ik ga richting huis met eigenlijk alleen maar foto's van deze Sprinkhaanzanger. Mij hoor je niet klagen als zo'n vogel zo goed meewerkt. Tot 2x toe als andere mensen uitstapte bij de parkeerplaats was de SHZ al naar beneden gedoken en zo had ik elke keer deze SHZ voor mij alleen, omdat deze mensen meteen het gebied inliepen ;-) Méér foto's van deze Sprinkhaanzanger zijn hier te bekijken. Mijn volgende bezoek aan de Groene Jonker was op 4 Juni 2017. Of het mij toen wel gelukt is om de Blauwborst vast te leggen in het eerste (zon)licht, zie je in m'n volgende blog: Vroege Vogel(s) deel 2. Groeten, Remco Begin april heb ik een bezoek gebracht aan de Groenzoom. De Groenzoom is een natuur- en recreatiegebied van 560 hectare dat ligt tussen de gemeenten Lansingerland en Pijnacker-Nootdorp en dat grenst aan Zoetermeer-Rokkeveen. Ik ben hier vorig jaar 1x eerder geweest. Het is een prachtig vogelrijk gebied relatief dichtbij m'n huis. Op 9 april waren de weersverwachting dusdanig goed (weinig wind en kans op mist), om te besluiten om hier nog eens naartoe te gaan. M'n doel is deze ochtend eigenlijk om de Blauwborst tijdens het eerste licht vast te leggen. Maar die werkte deze ochtend helaas niet goed genoeg mee. Wel ontstond er gelukkig wat ochtendnevel. Eerst deze Bergeenden op de foto vastgelegd ( waarbij er natuurlijk zo nodig wéér Meerkoeten op te zien zijn). Bergeend (Shelduck, Tadorna tadorna)Deze opname heb ik iets voor 06:00 uur gemaakt, toen de zon nog net niet opkwam. Een kwartier later komt de zon op. Zij kleurt prachtig oranje. Ze verlicht een stuk op een nabijgelegen weiland, waar de laaghangende mist duidelijk zichtbaar is. Ik heb m'n vaste 300mm lens op m'n body zitten en kom met deze brandpunt afstand mooi op het juiste stukje waar de zon doorbreekt. Mist blijft altijd een magisch mooi natuurverschijnsel met daarbij het opkomende zonlicht. Terwijl ik deze beelden vastleg, zie ik 5 minuten later een Torenvalk aan komen vliegen. De Torenvalk landt in een jong kaal boompje. Ik maak dankbaar gebruik van deze Torenvalk, want voor leuke tegenlicht opnames zit deze Falco precies goed. Torenvalk (Kestrel, Falco tinnunculus)En om de Torenvalk qua compositie van boven tot onderen vast te leggen, moest ik wel ff plat op m'n buik liggen in het natte gras om tot dit resultaat te komen. Na enkele minuten houd de Torenvalk het voor gezien, en vliegt enkele meters verder, terwijl ik 'm volg, zie ik de Torenvalk alweer landen. Nu op een houtensteunpaal. Via de rand van het water probeer ik de Torenvalk voorzichtig te benaderen. Als ik op veilige afstand sta, kan ik de Torenvalk wederom in tegenlicht vastleggen. Nu niet van meters hoog, maar gewoon op oog-afstand. Nadat de Torenvalk is opgedroogd, vliegt hij weg en gaat op muizenjacht! Voor mij reden om naar huis te gaan. In m'n volgende blog aandacht voor de vogels in de Groene Jonker. Onder andere deze Sprinkhaanzanger komt voorbij, die ik op nog géén meter kon vastleggen!!! Sprinkhaanzanger (Common Grasshopper Warbler, Locustella naevia)Groeten,
Remco Het begint onderhand vaste prik te worden elk jaar, dat ik in de maand "mei" samen met Henk en Herman op pad ga in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Ik had natuurlijk op een hele vroege ochtend op 24 mei 2015 een magische ochtend met deze heren beleefd in de AWD, zie dit Blog voor de magische beelden die ik toendertijd maakte. Sindsdien spreken we elk jaar sowieso 1x samen af ergens in mei om dat nog eens samen her te beleven. Vorige week zondag hebben wij die afspraak gemaakt. De weersverwachtingen waren dusdanig goed dat de kans op mist aanwezig was. Op zaterdagavond zet ik de wekker om half 4, omdat in deze periode de zon al rond half 6 opkomt. En we willen natuurlijk wel optimaal gebruik kunnen maken van deze ochtend. Dus we spreken om 05:00 uur af bij ingang Zandvoort. Rond 04:50 uur kom ik aan op de parkeerplaats van de ingang. Vanaf deze plek heeft Henk het idee om op het fietspad ter hoogte van het gebied "Bokkermerduinen" te gaan lopen, omdat je daar bij zonsopkomst een mooi uitzicht hebt over het waterwingebied. Ik stap bij Henk in de auto en we rijden samen met Herman richting het fietspad. Onderweg zien we in een woonwijk nog een Vos de weg oversteken. De mist wordt hier ook hardnekkiger. Dat belooft veel goeds. Als we éénmaal het fietspad oplopen hebben we werkelijk een prachtig uitzicht. Ik maak m'n eerste foto. Ook maak ik een foto met m'n smartphone (Samsung S7). Tegenwoordig maak je met een smartphone ook schitterende foto's. Hier ter hoogte van het gebied "Flessenveld" gaan we richting de 'Duizendmeterweg' .. Hier zien we de zon langzaam opkomen. Wat een magisch uitzicht hebben we toch wéér met de mist. Ik schroef snel m'n groothoeklens op m'n camera en maak deze landschap foto. Terwijl Herman en Henk ook enkele foto's maken van dit uitzicht, lopen we verder richting de Duizendmeterweg. Ik schroef voor het gemak m'n standaard 300mm lens weer op m'n camera, omdat ik daar toch wel meer bereik mee heb voor als we herten/vossen tegenkomen. Een Hinde staat aan de rand van de weg tijdens de aanwezige mist. Damhert (Fallow deer, Dama dama)We lopen langs de kanalen van de AWD in de hoop dat er Knobbelzwanen zwemmen voor een mooie vogel(s) in landschap plaat. Geen zwanen, wel 2 Grauwe Ganzen. Grauwe Gans (Greylag Goose, Anser anser)Wat is de AWD toch op z'n mooist met mist, het blijft fantastisch om te zien. Je weet meteen WAAROM je zo vroeg (02:30 uur, kon niet meer slapen) je bed uit bent gegaan. :-) De zon komt langzaam door, waardoor de mist ook redelijk snel weer zal verdwijnen. Dus we schieten snel nog wat foto's als er een Damhert in de verte even stilstaat. We lopen naar de bekende plek waar in de middag altijd wel vossen te zien zijn, maar deze ochtend hebben we in de AWD géén vos gezien. Henk loopt al door naar een ander kanaal. Hij ziet daar een groepje Damherten foerageren in de schaduw. Herman en ik lopen naar Henk toe en maken ook de nodige foto's van de Damherten. 2 futen zwemmen rustig in dit kanaal. Helaas hadden ze géén jongen. Voor het totaal plaatje vind ik dit wel erg mooi. Het heeft bijna iets schilderachtig. Het is nu 06:20 uur, de zon begint nu echt door te breken. Als we een groepje hinden zien staan in het veld, maken we de nodige tegenlicht opnames. We struinen rustig verder in de duinen en genieten van het heerlijke weer en de zang van verschillende vogels. We doen na een half uur een bakkie en kletsen gezellig bij. Daarna proberen we de Koekoek vast te leggen, maar die heeft vandaag geen zin om zich goed te laten fotografen. Wel deze 2 Damherten die heerlijk genieten van de bloesem. Vitaminen/mineralen, ze moeten er wel even voor op hun achterpoten staan. En zo lopen we alweer bijna 4 uur in de AWD, terwijl het pas kwart voor 9 is! Het licht wordt nu echt te hard en Henk vind het ook wel genoeg. We lopen richting uitgang. Onderweg fotografeer ik nog m'n allereerste Grote Lijster in een top van een kale boom. Grote Lijster (Mistle Thrush, Turdus viscivorus)En zo heb ik weer optimaal genoten van een vroege ochtend in de AWD met goed gezelschap van Henk en Herman. Het was weer als vanouds: Magisch, Mistig en Mooi. Méér (sfeer)beelden van deze ochtend zijn hier te bekijken. Groeten, Remco In een eerder blog van vorig jaar vertelde ik over een bizar einde van een lang weekend weg op de Veluwe. Ik ontdekte namelijk op de laatste avond van ons verblijf een Das die rond ons bungalowhuisje scharrelde en een Boommarter die van de pinda's op de tuintafel zat te vreten. Dat was natuurlijk een fantastisch natuurmoment, alleen had ik er géén bewijsmateriaal van. Eind maart van dit jaar kreeg ik een herkansing. 31 maart 2017 verbleef ik opnieuw een lang weekend op de Veluwe. Deze keer wel goed voorbereidt, want nu wist ik natuurlijk dat er Dassen rondlopen in dit gebied. Op de aankomstdag in het begin van de avond meteen het nodige voer neergelegd, in de hoop dat ik opnieuw kon genieten van de Dassen en eventuele Boommarters rondom ons huisje. Vrijdagavond 31 maart rond 21:15 uur is het raak! Ik zie de prachtige zwart/witte kop van een Das oplichten enkele meters van ons huisje vandaan. Door de buitenverlichting van het huisje, zie ik dat de Das duidelijk door z'n goede reukvermogen op de pinda's is afgekomen. Het genieten kan beginnen. Als de Das op zijn/haar gemak de doppinda's 1 voor 1 op knaagt, loop ik naar de achterdeur van het huisje. Héél voorzichtig doe ik de deur open op een kier. Ik ga in het smalle gangetje liggen met m'n camera op een rijstzak, en duw voorzichtig met m'n vingertoppen de deur iets verder open. Pfffffffff....de adrenaline giert door heel m'n lijf. Het geluid van de krakende pinda's wordt nog sterker. Ik probeer m'n eerste foto te maken. Dan heb ik in ieder geval bewijsmateriaal. Ik hoor aan het geluid van de sluiter (wat veel te traag klinkt) dat m'n ISO-waarde behoorlijk omhoog moet. Dankzij de buitenverlichting heb ik wel enigszins wat licht, maar echt veel is het natuurlijk niet voor de sensor van m'n camerabody. Ik zit een beetje te stoeien met m'n camera instellingen om toch er een redelijk scherpe opname uit te persen. Ik heb natuurlijk niet de gebruikelijke en dure apparatuur zoals flitsers, fullframe body (nikon D5), ik moet roeien met de riemen die ik heb. De Das blijft wel erg alert, want bij het geringste geluid kijkt de Das alert op, maar gaat daarna dan toch weer verder met eten van de pinda's. Na 10 minuten houd de Das het toch voor gezien en verdwijnt uit het zicht. Ik bekijk snel m'n gemaakte opnames. Ik heb inmiddels al over de 100 opnames gemaakt, maar op m'n camera display moet ik toch echt wel ver doorklikken voor een redelijk scherpe opname. Ach het is pas vrijdagavond en nu de Das de plek gevonden heeft waar iets te eten halen valt, komt ie heus wel terug (hopelijk). Inderdaad ook zaterdagavond blijven de gordijnen gewoon open van ons huisje om alles rondom het huisje goed in de gaten te houden. Deze avond is de Das 1 uur later als gisteren, de Das laat zich rond 22:15 uur wéér zien (gelukkig). Wederom loop ik vol adrenaline naar de achterdeur. Voorzichtig doe ik 'm open en ga weer plat op m'n buik liggen in de smalle kleine gang. Ik duw weer de deur voorzichtig iets verder open. Pffff...het blijft wel kicken hoor om zo'n prachtig nachtdier te zien met beiden ogen. Deze keer had ik de pinda's iets dichterbij neergelegd. De Das komt dan ook steeds dichterbij. Ik druk de ontspanknop in en steeds als de camera scherp stelt blijf ik de ontspanknop indrukken, met de hoop dat er toch een aantal opnames redelijk scherp zijn. Oké, tijd voor wat beelden als bewijs. Das (Badger, Meles meles)Wat ziet zo'n Das er eigenlijk behoorlijk groot uit in het echt. De Das is volkomen op z'n/haar gemak en foerageert echt op enkele meters voor mij. Echt genieten!!!! Wat hebben ze toch een prachtige kop!!! Ik heb zelfs met m'n smartphone een foto kunnen maken om een indruk te krijgen hoe dichtbij deze Das van mij vandaan zat. Maar als de Das wat geritsel achter hem/haar hoort, gaat hij/zij rechtop zitten met een alerte blik. En verdwijnt dan niet veel later de duisternis in. Het is inmiddels zondagavond/nacht 00:24 uur. Wat mij vorig jaar niet is gelukt, is mij dit jaar ruimschoots wel gelukt! De prachtige Das op de foto zetten!! Helaas hebben we het hele weekend géén Boommarter gezien, maar dat vergeet je al snel als er 3 avonden op rij zo'n prachtig zoogdier op enkele meters voor je lens verschijnt. Ik heb van 1 opname van de Das een zwart/wit bewerking uitgevoerd, omdat de kleuren van de Das zich daar uitermate goed voor uitnodigd. Tot volgend jaar Das! Tot slot nog iets heel anders. Ik kreeg in januari 2017 een e-mail binnen van een persoon die interesse had in een landschap opname van mij, namelijk deze: Hij wilde een gedeelte van deze opname gebruiken als achterwand van ruim 3 meter voor in z'n nieuwe keuken. Hij had beloofd om het eindresultaat uiteraard aan mij te laten zien d.m.v een foto. Vorige week kreeg ik een foto binnen in m'n mailbox met daarin.......? Wat mij betreft een prachtig eindresultaat en natuurlijk ook wel trots dat m'n foto nu te zien is in een keuken ergens in Nederland. Groeten, Remco 2 jaar geleden rond deze periode was ik dikke vriendjes geworden met 'n Roodborstje (Robin). Ik ontdekte Robin op een landgoed hier vlakbij. Elke keer als ik het landgoed bezocht hoorde ik dit Roodborstje luidkeels zingen in een Taxus boom. Ik merkte al gauw dat ik Robin redelijk dicht kon benaderen. De Taxus was duidelijk z'n zangpost. Elke keer als ik aankwam zag ik 'm eerst in de Taxus zitten. Roodborst (Robin, Erithacus rubecula)Regelmatig liet hij zich duidelijk horen om zo een vrouwtje naar zich toe te lokken. Hij was totaal niet schuw, maar daarentegen wel nieuwsgierig. Robin had een vaste plek om te foerageren, want onder de Taxus bevond zich een klein grasveldje, waar ie regelmatig opzoek was naar insecten en wormen. Als er dan het geluid van een andere Roodborst te horen is, laat Robin even duidelijk zien dat dit z'n territorium is. Als de rust weer gekeerd is, gaat Robin wéér rustig verder met foerageren. Z'n oog valt op een.... ...dikke vette regenworm Hij krijgt 'm maar met moeite naar binnen. Altijd lekker als een vogel totaal niet schuw is en je behoorlijk dichtbij kan komen. Het voordeel daarvan is dat je de vogel dan van alle kanten kan fotografen. Ik probeer dan ook Robin in tegenlicht vast te leggen om zo toch wat sfeerplaatjes te creëren. Wat is het toch een leuk en parmantig zangvogeltje. Wat is het fijn dat je gewoon de beelden die je op dat moment in je hoofd hebt zitten kan maken. Als ik genoeg opnames van Robin heb gemaakt, neem ik afscheid. Hopelijk tot ziens Robin!!!! Méér opnames van Robin zijn hier te bekijken. Groeten, Remco Even voor de laatste keer terug naar de Fraters. Ruim 2 weken geleden zaten de 2 Fraters nog steeds op dezelfde plek als in m'n eerder blog - Van Flater naar Frater. Eerlijk gezegd was het niet m'n bedoeling om ze weer op de foto te zetten, maar omdat het zulke leuke vogeltjes zijn die zich graag op de foto laten zetten, kon ik het toch niet laten. Het was echt een zonnige ochtend met een aangename temperatuur. Je kon haast wel spreken van een lenteachtige dag. Zo dachten de 2 Fraters er ook over. Na een aantal minuten in de schaduw te hebben gefoerageerd, kiezen ze duidelijk voor het heerlijke zonnetje. Ik was ze namelijk even uit het oog verloren, totdat ik ineens gebrabbel achter mij hoor. Ik draai me om en zie dat de 2 Fraters volop aan het zingen zijn op het geschutstorentje van het Bunkermuseum. Frater (Twite, Linaria flavirostris)Wat een heerlijk zanggeluid, daar word je gewoon blij van. Aangezien het geschutstorentje waar beiden Fraters opzitten niet heel hoog is, zie ik een mogelijkheid om ze praktisch op ooghoogte vast te leggen. Net naast het torentje bevind zich namelijk een bergje van zand/aarde, waar ik mooi op kan klimmen om de Fraters op fijne gelijke hoogte vast te leggen. De Fraters zijn totaal niet schuw, dus ze blijven gewoon zitten op het torentje, lekker in de zon. Ik krijg nu zelfs de kans om ze allebei in 1 shot vast te leggen. De voorste Frater kijkt mij nieuwsgierig aan. Terwijl de andere Frater even een rondje loopt op het torentje Even met de fotograaf dollen. Na enkele minuten vliegen ze zonder reden weg. Ik denk dat ze weer honger kregen. Ik volg ze op de voet en de Fraters dalen al snel naar beneden. Inderdaad eten van zaden. Af en toe even de boel in de gaten houden door even op het prikkeldraad te gaan zitten van het nabij gelegen hekwerk. En daarna weer...hup...naar de grond om verder te foerageren. Dat deden de Fraters een aantal keren. Dat gaf mij de mogelijkheid om steeds m'n positie te veranderen om een iets andere achtergrond te krijgen. Ik denk dat deze 2 Fraters inmiddels wel naar hun broedgebied (Noorwegen) zijn gevlogen. Ik heb in ieder geval heerlijk genoten van hun aanwezigheid hier in Nederland. En kan ik met een enthousiast gevoel de beelden terugkijken die ik van ze heb gemaakt. Méér beelden van deze 2 Fraaie Fraters zijn hier te bekijken. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
Februari 2025
Categorieën
Alles
|