Afgelopen weken zaten er zeldzame "Meeuwen" in Scheveningen. Ze waren afgekomen op de vele aangespoelde schelpen en zeediertjes van een storm kort daarvoor. Het gaat om de Kleine- en Grote Burgemeesters. Vraag me niet hoe ze in Nederland aan die naam gekomen zijn. In ieder geval beiden Burgemeesters komen niet zo heel vaak voor. Jaarlijks enkele keren langs de kust worden ze waargenomen. Maar het aantal dat hier op Scheveningen zat (op den duur totaal 14 exemplaren) en gemixt, zowel Kleine als Grote Burgemeester bij elkaar is toch wel vrij uniek. Ik heb m'n geluk geproefd op 6 februari. Het was vrijwel bewolkt weer. Dat is voor witte vogels zoals deze meeuwen niet zo heel erg, want dan hoef je vrijwel bijna niet onder te belichten. Ik ben niet bepaald een Meeuwenliefhebber, maar vind het toch wel interessant om er zoveel bij elkaar te zien. Allereerst komt de Grote Burgemeester aanvliegen. Grote Burgemeester (Glaucous Gull, Larus hyperboreus)En landt tussen een Zilvermeeuw en Zwarte kraai. De Grote Burgemeester begint te vreten van het aangespoelde spul. Even laten blijken wie hier de grootste is. Deze Grote maar ook de Kleine Burgemeesters trekken veel aandacht door zowel vogelaars als vogelfotografen. Het duurt niet lang als ook de Kleine Burgemeester arriveert op deze plek. Kleine Burgemeester (Iceland Gull, Larus glaucoides)De Kleine Burgemeester mengt zich tussen een Grote Burgemeester, waardoor je goed het verschil kan zien in grootte. Ook de Kleine Burgemeester gaat opzoek naar iets eetbaars op het strand. ....Hebbes....!!!! Als er dan een hond aankomt rennen vliegen de meeste Meeuwen op, zo ook deze Kleine Burgemeester. Voor mij tijd om naar huis te gaan. Ik wilde eigenlijk nog wel een keer terug naar deze plek voor de Burgemeesters, maar dan tijdens zonlicht. Dat is er niet méér van gekomen, omdat ik toch niet echt warm of koud word van deze Meeuwensoort. Toch was het wel even leuk om er zoveel bij elkaar te zien. Méér Burgemeester opnames zijn hier te bekijken. In m'n volgende nieuwe blog nog 1 kéér aandacht voor de Fraters. ;-) Groeten,
Remco
3 Reacties
Vorig weekend (11/12 februari 2017) was het dan eindelijk zover, SNEEUW! Nu niet alleen in het Noorden van het land, maar ook het Westen was nu aan de beurt. Toen ik zaterdagochtend naar buiten keek, was de tuin bedolven onder een (klein) laagje sneeuw. Maar omdat het bleef sneeuwen deze ochtend, toch maar even m'n camera gepakt en naar buiten gegaan. Ik bezoek hetzelfde natuurgebied hier in de buurt als waar ik 4 jaar geleden m'n mooiste winterse natuurmoment heb beleefd, zie hier. Het wordt uiteindelijk niet zoals ik stiekem gehoopt had. De vogels werken deze keer niet echt mee. Ik moet het doen met deze Kokmeeuw die rustend op een paaltje zit in de volle sneeuwbui. Kokmeeuw (Black-headed Gull, Larus ridibundus)Helaas is de sneeuw maar van korte duur, want in de middag dooit het flink en is de sneeuw al zo goed als verdwenen overal. Maar de weersvoorspellingen waren dusdanig positief dat het in de avond/nacht van zaterdag op zondag wederom zal gaan sneeuwen en dat er zelfs 5-10cm sneeuw zou kunnen gaan liggen. Ik maak 's avonds m'n plan om naar de AWD te gaan. Daar is het natuurlijk met een witte laag sneeuw sprookjesachtig mooi! Totdat ik ineens op internet ontdek dat er in de buurt 9 jonge Nijlganskuikens zitten. Precies op dezelfde pek als begin vorig jaar in de winter, zie hier. Toen lag er géén sneeuw en was de temperatuur vele malen hoger. Ik wijzig mijn plan, want Nijlgansjes in de sneeuw is toch wel erg uniek en bizar! Als ik zondagochtend uit het raam kijk, word ik erg blij als ik naar de tuintafel kijk, waar inderdaad een pak sneeuw op ligt van ongeveer 4cm. Snel de hond even uitlaten en dan hup naar de Nijlgansjes! Als ik aankom op de plek zie ik de 9 pullus op de straat lopen met de ouders er waakzaam in de buurt. De Nijlgansjes lopen midden op de straat, waardoor een auto niet door kan rijden. De vrouw van de auto loopt er naartoe om ze naar de kant te dirigeren. Daar is Pa Nijlgans het niet mee eens en vliegt haar aan. De vrouw stapt weer in de auto, terwijl de Ganzen toch maar de stoep op lopen. Ik parkeer snel m'n auto en loop naar de plek waar de Gansjes zitten. Het feest kan beginnen. Plat op m'n buik in de sneeuw maak ik m'n eerste bizarre beelden. NIJLGANS (EGYPTIAN GOOSE, ALOPOCHEN AEGYPTIACA)Het is nog niet makkelijk om ze vast te leggen, want ze lopen van hot naar her, plus dat het er ook nog eens 9 kuikens zijn. Heel even staan er 3 stil, precies naast elkaar. De kuikens verspreiden zich continu, waardoor ik me concentreer op een kuiken die redelijk binnen het bereik van m'n lens loopt. Wat blijft het toch aandoenlijk om deze donzige kleine Nijlgansjes te zien in de koude sneeuw. Natuurlijk bleven de kuikens wel altijd dichtbij hun ouders, want in deze periode ligt het gevaar al gauw op de loer. De Nijlgansjes zochten onder het sneeuw naar grassprietjes om zo toch nog wat te eten onder deze omstandigheden. Hier had de kuiken iets anders te pakken dan een grassprietje. Ook liepen ze regelmatig de straat op om iets eetbaars te vinden tussen de straatstenen. De kuikens bleven wel continu bij elkaar om zo een minder makkelijke prooi te worden voor Kraaien, Meeuwen, Reigers o.a. Natuurlijk onder streng toezicht van de waakzame ouders, die hier ook een ereplek krijgen. Ik kan hier nog wel véél meer foto's laten zien van deze Kwijlgansjes in de sneeuw, maar dan wordt dit blog nog langer. Vandaar dat je ze allemaal rustig kan bekijken in een handige foto slideshow, klik hier. Zo heb ik toch weer Nijlgansjes kunnen fotograferen, ditmaal in 'n wel erg bizarre wintersetting. In m'n volgende blog aandacht voor de Haagse Burgemeesters. Groeten,
Remco Rond eind januari van dit jaar weer eens naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Aangezien het toch dichtbij huis is, ben ik er tenslotte zo. Het was wel een koude winterse dag met een koude straffe wind. Dat weerhield mij echter niet om binnen te blijven. Aan de kust is altijd wel wat te zien. Zo viel mijn oog op dit beeld. Ik zag 2 Knobbelzwanen zwemmen in nog een stukje open water, wat ontstaan is door een zandbank, de rest was dichtgevroren. Door de polletjes (Helm)gras die er rondom groeien en het vele zand ontstaat er een soort oase-effect. Knobbelzwaan (Mute Swan, Cygnus olor)Nadat ik dit beeld heb vastgelegd, loop ik verder het strand over. Als ik aankom bij de volgende grote plas, valt m'n oog op een klein steltlopertje, ter grootte van een Drieteenstrandloper. Maar dit steltlopertje heeft meer bruin in zijn verenkleed. Ook is z'n snavel langer als van 'n 3teen. Het is een Bonte Strandloper die eenzaam langs de rand van de plas loopt. Op gepaste afstand maak ik wat beelden. De Bonte Strandloper stoort zich totaal niet aan mij, dus ga ik plat op m'n buik liggen. Ik kan ongestoord de nodige opnames maken van dit fraaie kleine vogeltje. Bonte Strandloper (Dunlin, Calidris alpina)Totdat ik ineens rechts achter me kijk, en ik een hond aan zie komen rennen. Alles vliegt meteen de lucht in, inclusief deze Bonte Strandloper. Het baasje van deze hond zie ik meters verderop lopen op het strand, druk in gesprek met 'n vriendin/zus/nicht, weet ik veel wat. Schreeuwen en er wat van zeggen heeft dan toch niet zoveel zin. Dus loop ik rustig verder. Misschien dat er nog wel méér steltlopertjes in de buurt zitten. In de verte zie ik een aantal Drieteenstrandlopers druk foerageren langs de rand van de plas. Over het algemeen zijn Drieteenstrandlopers niet zo schuw, als je ze maar rustig benader op enige afstand. Op gepaste afstand ga ik op m'n buik liggen, en wacht gewoon totdat de Drietenen m'n kant op komen. Eentje is al druk aan het foerageren, terwijl er nog tientallen een stuk verderop druk aan het rennen/foerageren zijn. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Langzaam aan komt de rest ook aangelopen. Eerst even nieuwsgierig kijken... ...en dan aansluiten. De overige Drieteenstrandlopers komen ook polshoogte nemen. Na enkele minuten lopen de Drietenen door het water. Ik draai me camera snel naar links. Ik kan er nog net eentje vastleggen die enkele seconden stilstaat in het water. Hierna verdwijnt ook deze steltloper verder naar links uit het beeld. Ik blijf nog heel even liggen want ik zie een groepje Bonte Strandlopers m'n kant op komen. 1 Bonte Strandloper vliegt praktisch recht naar m'n lens toe. Hij landt pal voor m'n neus. Het feest kan beginnen, terwijl het nog ijzig koud is. De overige Bonte Strandlopers foerageren ook langzaam dichterbij. Wat gaaf zeg als zulke kleine steltlopertjes van +/- 20 cm ongestoord op enkele meters voor je zitten. Ik blijf de ontspanknop indrukken van m'n camera. Op een gegeven moment komen ze wel erg dichtbij, net binnen m'n scherptediepte afstand. Om dit blog niet nog veel langer te maken sluit ik af met een serie opnames van het foerageer-moment, vanaf het begin tot aan het eind. Wat is het toch genieten als de vogels ongestoord bezig zijn met foerageren op enkele meters voor je neus. Dan vergeet je al gauw de koude omstandigheden. Ik ben dan ook door blijven gaan met fotograferen, totdat ik de ontspanknop niet méér kon indrukken van de kou. Toen ik éénmaal géén gevoel méér had in m'n rechter vingers ben ik maar naar huis gegaan. Dan kom je er vrij snel achter dat je behoorlijk veel foto's hebt gemaakt in een korte tijd. Het was dan ook een behoorlijke klus om de 1100 gemaakte opnames uit te zoeken. Gelukkig heb ik 't al terug kunnen dringen naar rond de 200 foto's. Méér foto's van deze heerlijke koude ochtend op het strand zijn hier te bekijken. In m'n volgende blog aandacht voor bizarre, winterse, LENTEKRIEBELS Groeten,
Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archief
Februari 2022
Categories
Alles
|