Op 20 februari 2021 ben ik na een hele lange tijd weer eens naar de Zuidpier in IJmuiden geweest. Ik was er nog maar 1x geweest en dat was op 30 oktober 2011. M'n bedoeling was eigenlijk om naar een plek elders in Nederland te gaan waar zich al enige dagen een Sneeuwgors zich heel mooi liet vastleggen, maar die was inmiddels niet meer waargenomen aldaar. Toen maar een plek uitgezocht waar ze wel nog regelmatig te zien waren. Zo kwam ik dus uit op de Zuidpier. Aangezien daar regelmatig een groepje Sneeuwgorzen gezien en vastgelegd worden. Het is een zonnige zaterdagochtend, eerlijk gezegd weet ik niet wat ik kan verwachten, ik had gewoon zin om na zo'n lange tijd eens op de Zuidpier te gaan kijken. Ik loop een klein stukje door de duinen daar richting de Zuidpier. In de hoop de Sneeuwgors daar aan te treffen. Helaas, géén Sneeuwgors te bekennen. Dan maar langzaam de pier opgelopen. De eerste watervogel waar m'n oog op valt is de Roodkeelduiker. Roodkeelduiker (Red-throated Diver, Gavia stellata Helaas zijn ze in winterkleed niet zo mooi als in zomerkleed, maar als de RKD dichtbij onderwater duikt en weer bovenkomt, kan ik 'm toch mooi vastleggen en is die van dichtbij eigenlijk ook wel mooi zo in z'n kleed met zijn felrode oog. In 2016 had ik trouwens een andere Roodkeelduiker wel in zomerkleed vastgelegd ergens in Nederland, zie dit blog. Als de RKD steeds iets verder weg zwemt op afstand, loop ik rustig verder de Zuidpier op. Er dobbert een groep van ruim 8 Zwarte Zee-eenden op redelijke afstand. Man/Vrouw door elkaar. 1 Zwarte Zee-eend ♂ dobbert redelijk dichtbij de pier. Tussen de basaltblokken probeer ik een laag standpunt in te nemen. Ik zie dan iets verderop een andere Zwarte Zee-eend die ook even van zich laat horen. Zwarte Zee-eend (Common Scoter, Melanitta nigra)Maar m'n focus ligt toch meer op de dichtstbijzijnde Zwarte Zee-eend, die lekker wegdommelt toch? Verder gebeurde er vrij weinig in dit groepje Zwarte Zee-eenden, dus maar weer verder gelopen. Met snel reageren van wat ik zie, deze laag overvliegende Middelste Zaagbek ♀ kunnen vastleggen. Middelste Zaagbek (Red-breasted Merganser, Mergus serrator)En natuurlijk verblijven langs de kust op een pier ook altijd wel deze zangvogels. Oeverpieper (Eurasian Rock Pipit, Anthus petrosus)Met dank aan een fanatieke vogelaar ter plaatse deze Alk ook nog kunnen zien en vastleggen. Alk (Razorbill, Alca torda)Natuurlijk zijn de steltlopertjes ook altijd wel aanwezig langs de kust, zoals ik ze vaak tegenkom als ik naar Scheveningenhavenhoofd ga. Paarse Strandloper (Purple Sandpiper, Calidris maritima)Van de Strandloper naar de Steenloper, die bevindt zich in een bijna mars-achtige omgeving. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)En natuurlijk het Steltlopertje met 3 tenen, die nooit gaat vervelen voor een fotograaf. Normaal zijn ze heel druk en bewegelijk, deze was compleet ZEN, na 't poepen :-) Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Lekker vaag deze. En deze liep gewoon op de Zuidpier zelf Uiteindelijk wel gevaar voor eigen leven, zoals je ziet. Zo dat was wel even leuk allemaal na zo'n lange tijd afwezig hier op de Zuidpier. Na ongeveer 2uur hier te hebben vertoefd, loop ik inmiddels al langzaam terug richting m'n auto. Op m'n gemak loop ik de pier helemaal af het is tenslotte prachtig stralend weer. Bijna helemaal aan het einde van de Pier stuift het zand door de wind omhoog over het looppad van de pier. Om het zand niet in m'n ogen te krijgen kijk ik naar links vanaf de pier. Ik zie daar ineens een Kuifaalscholver dicht langs de basaltblokken om hoog komen. Ik wacht dat de Kuifaalscholver weer onderwater duikt en spring dan over de rand om dichterbij de waterkant te komen. Pff....door het stuifzand zit heel mijn camera, nek en oren onder het zand. Ik probeer me ze laag mogelijk te houden voor als de Kuifaalscholver weer bovenkomt. Pal voor m'n neus komt ie boven!!! Kuifaalscholver (European Shag, Phalacrocorax aristotelis)Elke keer als de Kuifaalscholver weer onderwater duikt verplaats ik me snel weer zodat ik 'm weer voor mijn neus in beeld krijg. Terwijl het zand nog steeds vanachteren in mijn nek en oren waait. Drie keer komt de Kuifaalscholver wéér boven zonder enig prooi. Ik hoop natuurlijk dat ie vlak voor mij bovenkomt met een grote vis tussen zijn snavel. Hij duikt wéér onderwater, ik verplaats mij nog 1x zijn kant op en neem weer een zo laag mogelijke positie in....en dan..... De Kuifaalscholver komt boven!!!! Wat een geluk....nu wel. Het was ook mijn laatste kans, want ik kon na deze plek als die weer verder had gezwommen niet meer zo'n laag standpunt in nemen. Ja nu die éénmaal deze vis (Rode Poon?) gevangen heeft, kan het feest beginnen voor de fotograaf. De Kuifaalscholver had tot 3x aan toe moeite de vis naar binnen te werken. Uiteindelijk lukte het om 'm naar binnen te krijgen. Wat een super gaaf moment was dit en op een zéér korte afstand van deze zeldzame Kuifaalscholver. Voor dit moment nam ik de vele zandkorrels die echt overal zaten voor lief. Uiteraard kon ik hier nog veel meer beelden van dit moment laten zien in dit blog, maar ik verwijs jullie graag door naar de Recente Foto's map. Daar kan je de hele reeks achter elkaar rustig bekijken inclusief nog méér beelden van deze top dag op de Zuidpier van IJmuiden. Omdat ik zo'n mooie succesvolle dag had op Zuidpier, besloot ik om het weekend hierna wéér naar de Zuidpier te gaan. Nou in tegenstelling tot de ochtend hierboven was het nu 10 niks op de Zuidpier. Het was ook windstil, waardoor de route er naartoe behoorlijk mistig was. Het was eigenlijk zo mooi deze ochtend qua mist, dat ik er van baalde dat ik wederom naar de Zuidpier was gegaan i.p.v. naar een andere plek waar ik méér sfeervolle foto's kon maken van de mist en zonsopkomst. Maar ja.....keuzes....keuzes... blijft altijd wel een dingetje voor een fotograaf. Laat ik nou op zaterdag 6 maart wel de juiste keuze te hebben gemaakt. Ze voorspelde namelijk een koude windstille ochtend. Het mooie wat ik toen gemist had van de mist......was ik nu in 1 klap vergeten, want 6 maart 2021 is een datum die ik niet snel méér zal vergeten van 2021. Ik was namelijk deze dag 's-ochtends vroeg naar de Duinen geweest. Ik zal verder niets meer zeggen. Dat doe ik wel in m'n eerst volgende blog. Hier een preview. Groeten,
Remco
6 Opmerkingen
Ja, hoe zal ik dit nieuwe blog weer eens beginnen? Als je de titel van dit blog leest, denk je natuurlijk dat ik naar het hoge Noorden afgereisd ben met één of andere foto-trip, want een Roodkeelduiker in zomerkleed kan je hier wel vergeten. De meeste mensen/volgers weten inmiddels wel dat ik alleen maar foto uitstapjes maak in de prachtige Nederlandse natuur (zie de inleidende tekst naast dit blog). Dus die mensen worden nu toch wel een beetje nieuwsgierig naar het ware verhaal! :-) Op 15 april waren we uitgenodigd om een lang weekend te verblijven in een bungalowhuisje in de Veluwe. Natuurlijk gaat dan als eerste mee m'n camera, oh nee.....eerst m'n vriendin :-) Een paar dagen van tevoren speur ik dan op internet de omgeving af, om m'n natuurmomenten te vergroten. M'n eerst plek moest zijn Soerensche Broek het natuurgebied in Laag Soeren, nog géén 10minuten van ons verblijf vandaan. Er was namelijk een paar dagen ervoor een Purperreiger gezien in een plasje die goed te fotograferen was (vanuit de auto). Als er 1 foto hoog op m'n wensenlijst staat, dan is het wel een foeragerende Purperreiger, vanaf een laag standpunt. Helaas die was inmiddels al doorgetrokken. Wat ik wel te zien kreeg en waar ik vele uren in heb gestoken, vertel ik in m'n volgende blog. Ik had nu alleen de zondag 17 april nog over om redelijk dicht in de buurt te gaan vogelen. Zaterdagavond raakte ik aan de praat met Elma, en die had een paar leuke tips om naar toe te gaan. 1 daarvan was dus een Roodkeelduiker in Hellendoorn die erg goed te doen is. Ik bekeek meteen de foto's op waarneming, en zag inderdaad bijna beeldvullende opnames van deze duiker. Het bijzondere was nog dat ie bijna in volledig zomerkleed was. Zondag moest de dag gaan worden om deze prachtige Roodkeelduiker met beide ogen te zien en daarna proberen vast te leggen. Maar eerst ga ik naar een andere locatie om daar een niet nader genoemde vogel(s) vast te leggen (die komt ook in m'n volgende blog). Nadat ik daarvan genoeg foto's heb gemaakt, rijd ik door naar Hellendoorn. Rond kwart voor 11 parkeer ik m'n auto op een verlaten parkeerplaats. Het is van hieruit nog een behoorlijk stuk lopen, naar de plek waar de RKD zich moet bevinden. Ik loop langs de Midden Regge. Ik heb van Elma inmiddels een duidelijke route gekregen, waar de RKD ongeveer moet zitten. Ik loop op een gegeven moment door een weiland, waarbij de grond zo drassig is, dat ik met elke stap die ik zet m'n schoen steeds dieper weg voel zakken. M'n gevoel zegt na ruim een aantal meters door het weiland te hebben gelopen dat ik hier niet op de goede plek sta. Pffffff....ruim een uur verder....ik zie géén andere fotografen. Ik ga een beetje twijfelen. Het gaat ook nog eens keihard hagelen!!! Schuilen kan ik op dit moment niet echt, want ik zie praktisch geen bomen om mij heen. Ik begin over het fietspad te rennen om zo snel mogelijk te schuilen onder een aantal begroeide bomen. Tjezus......het gaat flink tekeer. Het duurt ook ruim een kwartier voordat de hagel overgaat naar harde regen. Als het langzaam zachter begint te regenen, probeer ik toch uit te vogelen waar die moet zitten. Google maps navigatie staat aan op m'n foon. Ik probeer het maar op deze manier te vinden. Dan belt Elma mij op, met de vraag of ik 'm al gezien heb? Neeeeeeeeeee!! Kreeg net ook een hagelbui over mij heen. Ik zie nog steeds geen andere fotografen die ook opzoek zijn naar deze RKD. Ik krijg de man van Elma aan de foon, terwijl het nog regent. Op dat moment zie ik een andere fotograaf lopen aan de overkant. De RKD moet hier ergens zitten. Als ik ophang, loop ik nog een stukje verder het weiland in. En dan.......op enige afstand zie ik wat in het water dobberen. Grijs en anderhalf keer groter als een fuut. Dat moet de Roodkeelduiker zijn!!!! Yes........... op afstand kijk ik door mijn zoeker of het 'm inderdaad is. Eindelijk na ruim anderhalf uur (terwijl het voor m'n gevoel na 4 uur was) heb ik 'm gevonden. De zon begint ook nog eens te schijnen!!!!!! Ik maak m'n eerste opname van deze prachtige duiker. ROODKEELDUIKER (RED-THROATED DIVER, GAVIA STELLATA)Ik wacht geduldig op m'n hurken op gepaste afstand af, zodat de RKD een beetje aan me kan wennen. Totdat er een fotograaf aan komt lopen. Ik blijf wachten op de plek waar ik ben, want de kans dat de RKD m'n kant op zwemt door de andere fotograaf is groot. Nou dus niet. De andere fotograaf gaat dichtbij de kant op zijn hurken zitten, terwijl de RKD geen kick geeft. Voorzichtig loop ik dan maar met een grote boog ook richting de RKD. De RKD is duidelijk niet schuw voor mensen, aangezien er in het Noorden, waar deze Roodkeelduiker oorspronkelijk moet zitten relatief weinig mensen zijn, kan je de RKD rustig benaderen, zonder dat ie er meteen vandoor gaat. Ik krijg 'm dan ook fraaier in m'n zoeker. Wat een prachtige vogel zeg op zo'n mooie afstand. Hij zwemt rustig door het kalme water van de Regge. En begint zijn verenkleed te poetsen. Als je goed kijkt is die nog wel een beetje in de rui van zijn winter- naar zomerkleed. Gelukkig was deze RKD niet alleen maar bezig met poetsen van z'n verenkleed, want dan ga je toch al gauw denken dat die niet in orde is, want echt normaal is het natuurlijk niet dat zo'n prachtige Roodkeelduiker in bijna zomerkleed in het midden van Nederland rondzwemt. Normaal gesproken komen ze wel voor in Nederland, maar dan hoofdzakelijk langs de kust. Zo had ik in 2011 voor het eerst een Roodkeelduiker gezien en vastgelegd, maar dat was op de Zuidpier in IJmuiden. Dat was een Juveniel in winterkleed. Deze RKD duikt zo nu en dan ook onderwater. En zwemt rustig door het heldere water van de Regge. Ik maak tot slot nog 1 opname van deze prachtige Roodkeelduiker in (bijna) zomerkleed. En besluit dan om dat pokke end weer terug te lopen naar m'n auto.
Ik had vooraf natuurlijk nooit durven dromen om deze vogelsoort in zomerkleed vast te kunnen leggen in Nederland! Ik ben dan ook wel blij dat ik m'n kans benut heb, om deze fraaie vogel te zien, en er dan ook nog zulke beelden van heb kunnen maken. Minder blij werd ik van het bericht van Elma dat deze RKD 2 dagen later tegen een houtenbrug is aangevlogen en daarna uiteindelijk uit het zicht is verdwenen. Hopelijk heeft hij zijn trip naar het hoge noorden wel gehaald en heeft ie kunnen aansterken en kan die nog voor nageslacht zorgen (fingers crossed). Dit natuurmoment was toch wel 1 van m'n hoogtepunten van het weekendje weg in de Veluwe. Maar ik had nog méér hoogtepunten dit weekend. Zal ik het maar verklappen? Nee ik doe het niet. ;-p Méér beelden van deze Roodkeelduiker zijn hier te zien. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|