Even voor de laatste keer terug naar de Fraters. Ruim 2 weken geleden zaten de 2 Fraters nog steeds op dezelfde plek als in m'n eerder blog - Van Flater naar Frater. Eerlijk gezegd was het niet m'n bedoeling om ze weer op de foto te zetten, maar omdat het zulke leuke vogeltjes zijn die zich graag op de foto laten zetten, kon ik het toch niet laten. Het was echt een zonnige ochtend met een aangename temperatuur. Je kon haast wel spreken van een lenteachtige dag. Zo dachten de 2 Fraters er ook over. Na een aantal minuten in de schaduw te hebben gefoerageerd, kiezen ze duidelijk voor het heerlijke zonnetje. Ik was ze namelijk even uit het oog verloren, totdat ik ineens gebrabbel achter mij hoor. Ik draai me om en zie dat de 2 Fraters volop aan het zingen zijn op het geschutstorentje van het Bunkermuseum. Frater (Twite, Linaria flavirostris)Wat een heerlijk zanggeluid, daar word je gewoon blij van. Aangezien het geschutstorentje waar beiden Fraters opzitten niet heel hoog is, zie ik een mogelijkheid om ze praktisch op ooghoogte vast te leggen. Net naast het torentje bevind zich namelijk een bergje van zand/aarde, waar ik mooi op kan klimmen om de Fraters op fijne gelijke hoogte vast te leggen. De Fraters zijn totaal niet schuw, dus ze blijven gewoon zitten op het torentje, lekker in de zon. Ik krijg nu zelfs de kans om ze allebei in 1 shot vast te leggen. De voorste Frater kijkt mij nieuwsgierig aan. Terwijl de andere Frater even een rondje loopt op het torentje Even met de fotograaf dollen. Na enkele minuten vliegen ze zonder reden weg. Ik denk dat ze weer honger kregen. Ik volg ze op de voet en de Fraters dalen al snel naar beneden. Inderdaad eten van zaden. Af en toe even de boel in de gaten houden door even op het prikkeldraad te gaan zitten van het nabij gelegen hekwerk. En daarna weer...hup...naar de grond om verder te foerageren. Dat deden de Fraters een aantal keren. Dat gaf mij de mogelijkheid om steeds m'n positie te veranderen om een iets andere achtergrond te krijgen. Ik denk dat deze 2 Fraters inmiddels wel naar hun broedgebied (Noorwegen) zijn gevlogen. Ik heb in ieder geval heerlijk genoten van hun aanwezigheid hier in Nederland. En kan ik met een enthousiast gevoel de beelden terugkijken die ik van ze heb gemaakt. Méér beelden van deze 2 Fraaie Fraters zijn hier te bekijken. Groeten, Remco
7 Opmerkingen
Begin november 2016 zijn er op 'n braakliggend terrein 2 Dwerggorzen ontdekt. In Nederland een vrij zeldzame vogelsoort die als dwaalgast bijna jaarlijks wordt waargenomen. De Dwerggors lijkt op de rietgors, maar is kleiner en heeft kastanjekleurige wangen en petje. De bovenzijde is bruingestreept met een zwarte ondergrond. De onderzijde daarentegen witachtig zonder geel en fijn zwart gestreept. De keel is wit tot izabelkleurig, de stuit bruin en ongevlekt. Als ik zo waarneming in de gaten houd, dan worden ze praktisch elke dag gemeld, tot aan de dag van vandaag. Omdat deze 2 Dwerggorzen al een geruime tijd op dezelfde plek te vinden zijn, richtte ik m'n kans om deze fraaie Gors vast te leggen. Inmiddels waren al honderden vogel(aars)fotografen mij vóór, die deze 2 Dwerggorzen al prachtig in beeld hadden gebracht. Op 10 januari van dit jaar breng ik een bezoek aan dat braakliggend terrein in Zuid-Holland. Het is een vrij bewolkte dag en het is ook nog eens net na zonsopkomst. Ik loop het terrein op als ik dan een vogeltje hoog op een tak zie zitten van een Bramenstruik, waar op dat moemnt precies de zon op schijnt. Ik maak snel een foto om te kijken om welke soort het gaat. Als ik dan op m'n display van m'n camera de foto bekijk, zie ik dat het 1 van de Dwerggorzen is. Als ik hierna dan weer naar de bruimenstruik kijk, zie ik dat de Dwerggors wegvliegt. Helaas vliegt de Dwerggors van mij vandaan, verderop achterenin het gebied. Een zoektocht levert helaas niks op. Ik moet genoegen nemen met deze ene foto die ik ervan kon maken. Dwerggors (Little Bunting, Emberiza pusilla)Klaarblijkelijk hebben deze 2 Dwerggorzen het naar hun zin hier en is er voldoende voedsel (zaden) voor ze, want na m'n eerste bezoek zijn ze nog regelmatig gezien op deze plek. Ik neem dan ook niet genoegen met deze enige foto die ik gemaakt heb van deze nieuwe vogelsoort voor mij. Ik besluit dan om een week later terug te gaan om eventueel méér foto's te kunnen maken, waarin ze onder andere beiden te zien zijn. Wederom ga ik al vroeg naar de plek toe, om m'n kans te vergroten dat ze druk aan het foerageren zijn op de grond. Het is nu een behoorlijke koude ochtend, want het heeft die nacht ervoor flink gevroren. Als ik op de plek aankom, zie ik dat ze net allebei aankomen vliegen. Ze gaan heel ff op een tak van de Bramenstruik zitten. Kort hierna duiken ze naar beneden en landen op een verlaten akker. De plek waar schijnbaar genoeg te eten ligt. Ik ga op gepast afstand plat op m'n buik liggen en maak m'n eerste opnames. Als ik merk dat ze ongestoord verder gaan met foerageren, sluip ik langzaam iets dichterbij. Deze keer werkt dus wel alles mee. Het licht, de setting (rijp) en de Dwerggorzen. Hoppa.....nu meteen allebei de Dwerggorzen in beeld in een bijzonder fraaie winterse setting. Allebei druk aan het eten van de zaden. Ja, tijdens zo'n geweldig moment blijf je natuurlijk de ontspanknop indrukken... Toch nog wel even kijken naar wat daar nou op de grond ligt. En natuurlijk het gevaar van bovenaf in de gaten houden. Tot slot nog 1 opname om te laten zien hoe prachtig zo'n Dwerggors wel niet is! Wat een intens geniet moment als alles op z'n plaats valt ten opzichte van m'n eerste bezoek. Ik ben dan ook uitermate tevreden met de beelden die ik tijdens m'n 2e bezoek heb kunnen maken in nog géén half uur tijd. Méér beelden van deze 2 prachtige dwaalgasten zijn hier te bekijken! In m'n volgende blog aandacht voor de Strandlopertjes!!! Groeten, Remco Tijdens een weekendverblijf in de Veluwe in Putten eind november hoopte ik natuurlijk om mijn favoriete mezensoort en knaagdier tegen te komen. Helaas waren de weersomstandigheden niet ideaal dit weekend. Maar met een goed gevulde voedertafel voor het bungalowhuisje, moest het helemaal goed komen. Zaterdagochtend zie ik al de nodige zangvogels gebruik maken van het aangeboden voer. De gebruikelijke Kool- en Pimpelmezen, Roodborst, Merel, Boomklever en......jaja...ik word enthousiast, want ik zie de eerste Kuifmees op de voedertafel landen. Als hij éénmaal de ongezouten pinda's gevonden heeft, weet ik dat die regelmatig terugkomt. Maar het is een bewolkte en regenachtige dag. Weinig licht dus. ISO-waarde gaat omhoog naar 1600. Het is zoeken naar een herfstachtige achtergrond voor de foto. Eerst maar een groene achtergrond uitproberen van een struik die nog volledig in vers groen blad voor het huisje staat. KUIFMEES (CRESTED TIT, LOPHOPHANES CRISTATUS)Wat is het toch een prachtig meesje! We houden nog even oogcontact. Hierna kies ik toch een andere achtergrond, waarbij ik iets meer licht creëer voor m'n sensor. Jawel het blijkt te helpen, want de sluitertijd gaat iets omhoog. Er komt nog een andere mezensoort op het voer af, namelijk de Zwarte Mees. Kleiner als deze Kuifmees, ongeveer het formaat van deze Pimpelmees. PIMPELMEES (BLUE TIT, PARUS CAERULEUS)Op een gegeven moment verschijnen er 2 Kuifmezen regelmatig. Hier een foto van de 2e Kuifmees met een bij passende achtergrond kleur. Even wachten totdat de andere Kuifmees zijn hapje gepakt heeft. Af en toe verschijnt er wéér een andere mezensoort, de Glanskop. Die zijn zo snel, dat het bijna onmogelijk is om van deze zangvogel een fatsoenlijke foto te maken. Toch lukt het me een aantal keren. GLANSKOP (MARSH TIT, PARUS PALUSTRIS)Helaas is het inmiddels al bij 3-en in de middag en met bewolkt weer wordt het licht alleen nog maar slechter. Ik hou het dan ook maar voor gezien. Zondag een nieuwe dag. Zondag belooft een redelijk zonnige dag te worden. Daarom besloot ik om eerst naar de Waterspreeuw te gaan. Wat gelukkig gelukt is zie dit blog. Daarna kan ik mooi nog een paar uurtjes voor het bungalowhuisje doorbrengen met beter licht. Hoewel het licht gaat regenen, heb ik nog voldoende licht, omdat de zon ook nog wilt blijven schijnen. Ik heb nu ook een betere achtergrond gevonden. Gelukkig werken de Kuifmezen weer mee. De Zwarte Mees komt ook continu nog op het voer af. ZWARTE MEES (COAL TIT, PARUS ATER)Net als de Kuifmees in de "ondersteboven hang modus". De Glanskop laat zich ook wéér eventjes zien, nu in iets meer licht. Tot slot nog een foto van de Pimpelmees met eigenlijk de perfecte achtergrond in herfstkleuren. Helaas wordt het hierna te donker om nog fatsoenlijke foto's uit m'n camera te persen. Toch kan ik wel spreken over een succesvol fotografie weekend, waarbij ik uiteraard ook heerlijk gerelaxt heb tijdens de donkere uurtjes met familie en vrienden. Méér foto's van deze mezen in Putten zijn hier te bekijken. Groeten, Remco In 2010 was het de bekendste en meest gefotografeerde vogel van Nederland. Er was namelijk in de AWD een zeldzame Waterspreeuw (White-throated Dipper, Cinclus cinclus) waargenomen. Fotografen uit héél Nederland bezochten toen deze zangvogel, die er maanden heeft gezeten. Nadat bijna iedereen inmiddels opnames had gemaakt van deze bijzondere Waterspreeuw, besloot ik ook een kijkje te gaan nemen naar deze vogel. Helaas, de vogel was inmiddels gevlogen!!! Een enorme dip dus voor mij. Maar omdat in het jaar 2010 m'n grootste passie nog niet bij vogels lag, kon ik er eerlijk gezegd niet zo om treuren. Dat zou nu inmiddels wel anders zijn geweest. ;-) 5 jaar later..... Begin november wordt er wéér een Waterspreeuw ontdekt. Deze keer niet in de AWD, maar bij een stuw in Zutphen. Het begint al meteen bij me te kriebelen.... Alleen? 160km rijden om van m'n dip een echte Dipper te maken, gaat mij iets té ver. Maar als ik wordt uitgenodigd voor een weekendje weg in de veluwe in een bungalowhuisje, dan grijp ik meteen m'n kans! Vorige week was het dan zover. We verbleven in een bungalowhuisje ergens in Putten. Van daaruit was het nog maar een klein uurtje rijden naar de Waterspreeuw. Nu eerst even checken van tevoren of die dé dag ervoor nog waargenomen is. Jawel!! Zondagochtend besluit ik om naar de stuw in Zutphen te rijden. Het belooft een zonnige dag te worden. Alles moet nu goed gaan. Eenmaal aangekomen op de plek, zie ik al 10-tallen fotografen zitten/liggen. Een teken dat de Waterspreeuw nog aanwezig is. Op een kunstmatige rotsachtige oever ga ik plat op m'n buik liggen, voor een zo laag mogelijk standpunt. De Waterspreeuw zit nog wel op enige afstand, maar ik druk toch de ontspanknop in. Zwartbuikwaterspreeuw (White-throated Dipper, Cinclus cinclus)Ik wacht nu geduldig af totdat de Dipper iets dichterbij komt. Met enige regelmaat vliegt de Waterspreeuw naar de naast gelegen brug. Daar blijft hij/zij dan ruim een kwartier zitten, en landt dan vervolgens weer op de rotsachtige oever. De vraag is dan telkens wéér, waar gaat deze Waterspreeuw landen om dan vanaf die plek te foerageren? Na geduldig wachten (in de kou), landt de Waterspreeuw eindelijk in m'n richting. Eerst kijkt hij/zij even naar de 10-tallen fotografen die speciaal voor hem/haar zijn gekomen. En probeert dan voedsel op de bodem van deze snelstromende beek te zoeken. Bij het zoeken naar voedsel duikt de vogel geheel onder water en loopt vervolgens over de bodem, waarbij de kop tegen de stroming ingehouden wordt. Sowieso al een bijzonder leuk gezicht om dat te observeren. Het foerageer-moment is eigenlijk het leukste om te zien. Helaas krijg ik dat niet vastgelegd op een foto. Ik moet het doen met de opnames voor- of na dit moment. Hier zie je duidelijk het witte knipvlies van de Waterspreeuw tegen het opspattende water. Ik heb ook nog geprobeerd het foerageer-moment te filmen, maar dat is helaas mislukt, omdat de autofocus moeite had met het snelstromende water en de Waterspreeuw op dat moment té ver weg zat. Na ruim 2 uur houd ik het voor gezien. Ik ben superblij dat ik deze zeldzame Zwartbuikwaterspreeuw gezien heb, na de dip in 2010, heb ik nu de Dipper te pakken!!!. Méér foto's van deze Zwartbuikwaterspreeuw zijn hier te zien. Natuurlijk heb ik ook geprobeerd om tijdens ons verblijf in 't bungalowhuisje, de bos(zang)vogels vast te leggen die langs kwamen op m'n zelfgemaakte voeder tafel voor ons huisje. Alvast een voorproefje. Groeten,
Remco Eind september en begin oktober heeft er een aantal weken een vrij tamme Sneeuwgors gezeten in Lentevreugd. De Sneeuwgors bevond zich regelmatig op het wandelpad, want precies daar lag of groeide het grootste aanbod voedsel voor deze Sneeuwgors, namelijk zaden. Deze Sneeuwgors was zo tam dat sommige wandelaars deze trekvogel gewoon stomweg voorbij liepen op het wandelpad, terwijl de Sneeuwgors rustig verder ging met foerageren. Door zijn onopvallende bruin/zwart/witte verenkleed valt die inderdaad niet meteen op voor een wandelaar. Gelukkig voor mij en waarschijnlijk voor vele andere fotografen bleef deze Sneeuwgors een aantal weken in Lentevreugd en koos die regelmatig hetzelfde plekje uit op het wandelpad om te foerageren. Zo kon ik rustig een aantal keren deze bijzonder mooie Sneeuwgors vastleggen onder verschillende lichtomstandigheden. Natuurlijk plat op m'n buik gaan liggen voor een mooi laag standpunt. Sneeuwgors (Snow Bunting, Plectrophenax nivalis)Eten dat kon deze Sneeuwgors wel, eigenlijk was het méér vreten, want ik heb 'm al die keren dat ik bij hem/haar was niks anders zien doen. Ik denk dat 't in het onderstaande filmpje wel duidelijk is, waarom ik het "vreten" noemde wat deze Sneeuwgors continu aan het doen was! :-) Natuurlijk ook af en toe wel even rekken- en strekken, alleen deed deze Sneeuwgors dat net aan de verkeerde kant van de fotograaf. En het gevaar van bovenaf natuurlijk in de gaten houden. Maar van het late middag zonnetje was het natuurlijk ook even relaxen en rustig om zich heen kijken. Ook tijdens een bewolkt achtige dag werkte de Sneeuwgors prima mee voor de fotograaf. Tot slot nog 2 foto's van dit dankbare mooie volvretende Sneeuwgors. Natuurlijk heb ik wéér veel te veel foto's gemaakt tijdens m'n bezoekjes aan deze Sneeuwgors, daarom kan hier méér beelden zien van deze schoonheid.
Groeten, Remco Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk weer een nieuw blog. Door de mooie (warme) dagen had ik niet veel zin om in een snikhete kamer foto's uit te zoeken en aan mijn nieuwe blog te werken. Nu zou je denken dat het nu toch ook nog niet bepaald is afgekoeld? Nee dat klopt, maar ik moet toch ééns weer een begin maken? Ik heb nu namelijk alweer een gigantische achterstand opgelopen en ik wil geen zomerse foto's in de winter laten zien :-) Even 1,5 maand terug in de tijd (zucht). Ik ben naar een plek gegaan hier redelijk in de buurt, omdat er een grote groep Lepelaars moesten zitten. Éénmaal de plek gevonden zie ik inderdaad een 30-tal foeragerende Lepelaars in een ondiepe plas. Alleen te ver weg en ook nog eens door behoorlijke begroeiing door kan ik ze net zien. Ik wacht geduldig af en zie dat er een paar meter voor mij op een klein slikje een Kleine Plevier ronddwarreld + een Kievit. Als ik beter kijk zie ik ook af en toe een jonge Witte Kwikstaart zenuwachtig op de slik lopen. De Jonge Witte Kwikstaart wordt namelijk steeds verjaagd door de Kleine Plevier. Gelukkig heb ik deze keer mijn rugzak bij me met daarin ook mijn camouflagenet. Tijgerend en voorzichtig door het gras probeer ik dichtbij de slik te komen. Rustig afwachtend met camonet over mij heen, zie ik dat er één Lepelaar dichterbij komt. Hij gaat recht voor mij staan. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia) Helaas heb ik niet het perfecte ochtendlicht (bewolkt), maar als hij rustig zijn verenkleed gaat poetsen, vind ik dat natuurlijk helemaal niet erg. Meer actie dan het poetsen zit er in deze Lepelaar niet in en vliegt na enkele minuten weer bij de groep Lepelaars. Ik blijf gewoon rustig liggen. Ik hoop dat de Kleine Plevier wat dichterbij komt. Jawel geduld wordt beloond. Als de Kleine Plevier het vertrouwt, loopt hij rustig voor mijn lens. Kleine Plevier (Little Ringed Plover, Charadrius dubius) Maar het leukste is toch wel het moment dat er 2 juveniele Witte Kwikstaarten heel nieuwsgierig dichterbij komen en bezig zijn om mugjes te vangen. Eerst door de begroeiing.. Juveniele Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba) en niet veel later lopen beiden jonge Kwikkies vlak voor mijn lens. Ja dan is het even een keuze maken welke je moet of wil vastleggen. Zo dichtbij komen ze dus. Oog in oog met een jonge Witte Kwikstaart op nog géén 2 meter....erg gaaf!!! Daarna ook even gefocust op de andere jonge Kwik, die bezig is mugjes te vangen. Hier heeft hij er net eentje te pakken. Daarna loopt hij naar de andere kant van het kleine plasje. Zo nieuwsgierig naar het geluid van mijn sluiter. Om een indruk te krijgen hoe dichtbij ze kwamen heb ik ook de filmfunctie op mijn camera gebruikt. En tot slot nog 2 van de andere Kwik van héél dichtbij. Hier word je toch verliefd op? :-)
Helaas bleef het die ochtend wel bewolkt, waardoor de foto's wat grijzer tonen dan dat jullie gewend zijn, maar alles voor de natuurbeleving en die was top!! Meer foto's van de Kleine Plevier en de 2 juveniele Witte Kwikstaarten zijn hier te zien. Alvast bedankt voor je bezoek (en eventuele reactie). In mijn volgende nieuwe blog géén vogels maar Reeën. Groeten, Remco Begin Juni ben ik weer eens naar de Groene Jonker geweest. In deze periode is er altijd wel wat leuks te zien, zo ook op 6 juni. Ik kom voor 6 uur aan in dit natuurgebied(je). Ik loop rustig over de wandelpaden door het gebied en geniet van de eerste zingende vogels. Als ik langs het riet loop, hoor ik al de eerste zanger. De Rietzanger....hoe kan het ook anders? Ik loop richting het gebied waar de Geoorde Futen normaal gesproken zitten (en te zien zijn). Helaas maar welgeteld 1 Geoorde fuut die ook nog eens te ver weg zit. Terwijl ik op het wandelpad sta, valt mijn oog ineens op een Blauwborst vrouwtje. Ik hou haar in de gaten en zie dat ze over het wandelpad loopt en het gras induikt. Als ze weer tevoorschijn komt op het wandelpad en wegvliegt, ga ik op gepaste afstand plat op mijn buik liggen op het wandelpad. Het is iets over 6-en en de zon wil nog niet echt doorkomen. Dan na enkele minuten zie ik deze vrouwelijke borst weer aankomen. Eerst even vanaf een rietstengel afwachten of de kust veilig is en dan duikt ze weer het wandelpad op en zie ik dat ze haar snavel vol heeft met voedsel voor haar kleintjes. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica) Nadat ze haar jongen gevoerd heeft, komt ze weer tevoorschijn met een lege snavel. Op deze foto zie je al dat de zon langzaam aan gaat schijnen (genomen om 06:19 uur). Nadat ze hier weer op het wandelpad staat....gebeurt er iets bijzonders. Mannetje Blauwborst komt op hoge poten over het wandelpad lopen, omdat er een ander mannetje Blauwborst overvliegt vlakbij het nest. De Blauwborst die bij dit vrouwtje hoort neemt een parmantige houding aan en rent op hoge pootjes op het wandelpad richting de andere ♂ Blauwborst. Dat was echt zo komisch en gaaf om te zien. Dit gebeurt allemaal pal voor mijn neus, terwijl ik nog op de grond lig. Geniet mee!!! Nadat vrouwtje wegvliegt en de indringer ♂ Blauwborst ook verderop doorvliegt, loop ik ook verder. Wat een geweldig begin van deze ochtend is dit. Wordt het nog mooier als dit? Nee helaas......maar wel geniet ik van een aantal Lepelaars die aan het foerageren zijn op de plassen. helaas vliegen ze steeds op als er andere vogelaars/fotografen ze willen vastleggen. Wel kan ik er eentje in het ochtendlicht vastleggen die overvliegt. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia) Ook landt er iets verderop in een plas een Lepelaar. Op veilige afstand vanaf het wandelpad. Dan vliegt er verderop in het gebied een Blauwe Reiger pal voor mijn neus over. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea) Tot slot heb ik me nog kunnen vermaken met Boerenzwaluwen die op een plekje steeds achter het riet nestmateriaal verzamelde. Gelukkig zijn er nog een aantal van gelukt ook. Boerenzwaluw (Swallow, Hirundo rustica) Zo dat was weer een geslaagd ochtendje Groene Jonker. Meer beelden van o.a. de Blauwborst zijn hier te zien.
Ik wil iedereen nog hartelijk danken voor jullie reacties op mijn vorige blog: Vogels in Polders Poelgeest. Groeten, Remco Hier het vervolg op mijn vorige blog "Aalscholverkolonie in de Wieden". We krijgen niet alleen de Aalscholvers voor onze lens, ook vliegen er regelmatig Blauwe Reigers voor de hut langs. Ze komen bijna letterlijk op je af vliegen, terwijl ze op het laatste moment verder omhoog wegvliegen. Het beeld is dan ook best wel angstaanjagend. :-) Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Ook landt er vlak voor de hut 2 Grauwe Ganzen. Omdat ik al op mijn buik lig om een shot te maken van een Aalscholver die laag over het water vliegt, is dit ook een mooie kans om de Grauwe Ganzen te bevriezen met mijn camera terwijl ze aan komen vliegen. Grauwe Gans (Greylag Goose, Anser anser)Op het moment dat ik deze beelden maak, had ik de 500mm lens van Ronald even geleend + de 1.4 TC. Ronald wijst me daarna op de Witte Kwikstaart die mooi op het paaltje voor de hut zit. Met de 700mm en de 1.3 cropmode van mijn camera, krijg ik de Witte Kwik bijna beeldvullend in beeld. Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)Ook de Krakeend zwemt regelmatig voor ons langs. Krakeend (Gadwall, Anas strepera) En dan tegen 12:00 uur zit onze ochtend in de Aalscholverkolonie erop. Met ruim 650 foto's op mijn geheugenkaartje varen we terug. Daarna gaan we nog even naar een paar plekken in de Wieden om wat andere vogels te spotten. Zo gaan we eerst naar een plek waar Purperreigers en Lepelaars zich nestelen. Vanuit een uitkijktoren hebben we een mooi overzicht over het gebied. Ik hoop natuurlijk dat er vlak voor de uitkijktoren een Purperreiger overvliegt. Ja we worden beloond!! Daar is die...de prachtige Purperreiger. Toch wel 1 van mijn favoriete reigersoort. Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)Ook vlakbij de toren zit een Bruine Kiek op zijn uitkijkpost. Bruine Kiekendief (Marsh Harrier, Circus aeruginosus)We horen ook de Grasmus en de Tjiftjaf zingen. Die kan ik mooi van dichtbij vastleggen. Grasmus (Whitethroat, Sylvia communis)Tjiftjaf (Common Chiffchaff, Phylloscopus collybita) Na deze vangst zijn we weer op de terugweg naar het bezoekerscentrum van de Wieden van Natuurmonumenten. Hij vertelt me nog dat achter het bezoekerscentrum nog een mooi stukje natuur ligt waar ook Blauwborsten en andere zangvogels zitten. We nemen afscheid van elkaar en ik loop nog even dat gebied in. Je weet maar nooit wat je daar aantreft. De Rietzanger hoor ik al vrij snel zingen tussen het riet. Rietzanger (Sedge Warbler, Acrocephalus schoenobaenus)En niet veel later hoor ik ook de prachtige zang van de Blauwborst. Wat een mazzel dat hij vlak voor me zijn fraaie zang laat horen. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)En als dit nog niet genoeg is zie ik nog zo'n fraaie rietvogel. De Baardman. Hij houdt een prachtige spagaathouding aan, maar omdat er redelijk veel wind staat, wuift er te vaak een rietstengel voor zijn prachtige gekleurde verenkleed. Toch blijft het een gaaf gezicht in zo'n wijdbeens houding. Baardman (Bearded Tit, Panurus biarmicus)En zo komt er toch nog een end aan een onvergetelijke dag in de Wieden. Ik ga met ruim 750 foto's naar huis. Het was daarom ook een heel uitzoekwerk om uiteindelijk (in mijn ogen) de mooiste/beste foto's te laten zien. Ik heb er uiteindelijk ongeveer 100 foto's aan overgehouden die de keuring hebben overleefd. Een gedeelte daarvan zijn hier te zien. In mijn volgende nieuwe blog komen foto's voorbij waar ik bijzonder blij mee ben, omdat alles meezat die ochtend. Hier alvast een preview. Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Gr, Remco Op 24 april ben ik 's morgens vroeg naar een nieuw natuurgebied geweest van natuurmonumenten genaamd: Ruygeborg. Er loopt dwars door dat gebied een wandelroute van ongeveer 2km die "Jos Gemmekepad" wordt genoemd. Omdat het nog een vrij nieuw natuurgebied is, is het nog duidelijk in ontwikkeling. Natuurmonumenten verwacht in dit natuurgebied vogels te zullen aantreffen zoals de lepelaar, rietgors en purperreiger die hier naartoe komen om voedsel te zoeken. Als ik 's ochtends tijdens zonsopkomst aankom en het gebied bekijk, valt het mij meteen op dat ze zoiets als de Groene Jonker willen nabootsen. Het heeft er in ieder geval veel van weg, maar dan in een begin stadium. Veel vogels kom ik er helaas nog niet tegen. Ik ben ook niet van plan om heel de wandelroute te gaan lopen, omdat ik met mijn beide ogen al kan zien dat ik hier (nog)niet veel vogels zal aantreffen. Om niet helemaal zonder foto dit gebied te verlaten maak ik nog een fraai vogel(s) in landschap plaatje. Het is zeker wel een natuurgebied die potentie heeft en waar ik zeker weten later nog eens terug zal gaan. Binnen 10 minuten ben ik alweer bij mijn auto. Ik besluit meteen om naar de Groene Jonker te rijden, want dat ligt maar 10 minuten van Ruygeborg vandaan. Ik ben er lekker vroeg, want het is net over 7-en. Dat betekent...het mooiste licht en weinig mensen. Hoewel ik nog 1 auto zie staan op de parkeerplaats, maak ik mijn rondje via het wandelpad (rechts). Ik hoor al een aantal Snorren op enige afstand luidkeels scheren. Als ik richting het open water loop, zie ik 3 tamelijk witte vogels in het ondiepe water staan. Ik denk en hoop meteen op 3 Lepelaars!! Maar als ik dichterbij kom zie ik dat het 3 Indische Ganzen zijn. Ook mooi. Indische Gans (Bar-Headed Goose, Anser indicus)Als ik verder loop langs de rietkragen, komt de zang van de Snor steeds dichterbij....helaas blijft de Snor op veilige afstand baltsen en kan ik er helaas geen fatsoenlijke foto van maken. De Blauwborst daarentegen liet zich wel erg mooi zien in het ochtendlicht. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)Ook zie ik 2 hazen voor me wegrennen. Haas (Hare, Lepus europaeus)Als ik inmiddels bij de 'Groene Hartbank' ben, besluit ik om voorbij het bruggetje op het bankje te gaan zitten. Ik zie namelijk regelmatig vogels overvliegen op die plek. Terwijl een Knobbelzwaan zijn verenkleed aan het poetsen is recht voor mij in de plas, vliegen er regelmatig eenden over. Van Slobeenden heb ik de meeste zien overvliegen. Zo kan ik mooi wat vluchtopnames maken. Slobeend (Shoveler, Anas clypeata)Maar de verrassing is toch wel als er een eenzame Lepelaar aankomt vliegen. Voor mij een mooi moment om deze vol in vlucht te kunnen vastleggen. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)Niet veel later zie ik links van mij 2 Reigers overvliegen. Als ze iets dichterbij aankomen vliegen, zie ik dat het gaat om een Purperreiger en Blauwe Reiger. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Eigenlijk iets te ver voor een goede foto. Maar dan zie ik ineens dat de Purperreiger een end verderop honderden meters voor mij in het riet gaat landen. Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)Na geduldig gewacht te hebben om te kijken wat de Purperreiger doet, probeer ik voorzichtig en langzaam er naartoe te lopen, maar na 100 meter vliegt de Purperreiger alweer uit het riet. Helaas....en zo'n moment had ik al eerder begin van de ochtend, maar ook die vloog halverwege alweer weg. Als het inmiddels al rond 10:00 uur is merk ik dat het drukker gaat worden en loop langzaam via het open water richting de uitgang. Ik zie de eerste Zwarte Sternen al overvliegen hier in het gebied. Terug van de lange reis uit Afrika. De eerste jonge eendjes zijn inmiddels ook al geboren in de Groene Jonker. Wilde Eend (Mallard, Anas platyrhynchos)Het zal dan ook niet lang meer duren voordat we de eerste jonge steltlopers enz. te zien krijgen en het veel drukker gaat worden met vogels die hier opzoek gaan naar voedsel voor hun jongen. Meer foto's zijn hier te zien. Ook wil ik jullie graag nog een aantal leuke foto's laten zien van de Eekhoorns die rondom ons bungalowhuisje regelmatig te zien waren 2 weken geleden. Onder andere deze foto. Eekhoorn (Red Squirrel, Sciurus vulgaris)Klik hier om meer Eekhoorn foto's te bekijken.
Alvast bedankt voor je bezoek aan dit blog en eventuele reactie. Gr, Remco Vrijdag 19 april zijn we weer een lang weekend weggeweest naar de Veluwe. We verbleven ditmaal in het Gelderlandse Loenen....ook wel beter bekend van de Loenense grote waterval. Nee daar ben ik niet heen geweest. Ik was meer geïnteresseerd om wild te gaan spotten. Via facebook raakte ik aan de praat met een facebookvriend Kees Jan Schilstra. Hij vertelde me eigenlijk meteen dat ik naar Deelerwoud moest gaan, omdat je daar redelijke kans hebt om wild te spotten. Mijn keuze was daarom snel gemaakt. Zaterdagochtend vroeg er uitgegaan om zo mijn kansen te vergroten om Herten/Zwijnen vast te leggen. Het voordeel is trouwens ook dat Deelerwoud gedeeltelijk in Loenen ligt, dus nog geen 15 minuten van ons bungalowhuisje vandaan. :-) Ik ga rond 06:45 uur het gebied in. Ik ben duidelijk de enige zo vroeg. Ik zie al gauw dat de zon langzaam wilt doorbreken, maar als je je in bosrijke omgeving bevindt, kan je nog weleens weinig licht hebben voor een geslaagde foto. Vrij snel zie ik tussen de bomen door de eerste wilde dieren. Edelherten...3 stuks, waarvan 2 Hindes en 1 Edelhert man die zijn gewei al geworpen heeft en nu alweer 2 kleine stammetjes te zien zijn (zie eerste foto). Ook kan ik tussen 2 bomen door deze alerte Hinde vastleggen. ♀ Edelhert (Red Deer, Cervus elaphus)Nadat ik deze herten gefotografeerd heb, loop ik rustig verder op de bospaden. Ik geniet van de rust en stilte in het bos, als ik dan opeens op een heuvel(tje) 2 herten zie foerageren. Ze zijn vrij donker. Ik dacht eerst aan Reeën, maar nadat ik ze door mijn kijker beter bekijk, zie ik dat het hier gaat om Damherten. Ja ik was slecht voorbereid....ik wist niet dat hier ook Damherten zaten. Dit zijn duidelijk geen Damherten net zoals ik ze ken in de AWD. Deze zijn rete schuw. Ik kan nog net deze foto maken, terwijl de zonnestraal door de bomen heen schijnt. Damhert (Fallow deer, Dama dama)Daarna duiken ze meteen de dekking in. Niet veel later zie ik rechts van mij nog meer Damherten staan. Ze staan op veilige afstand naar mij te turen. Deze keer in de zonnestralen. Ik vind de twinkeling in hun ogen hier erg mooi over komen. Het is hier eigenlijk een ware kunst om Damherten te fotograferen, terwijl je er in de AWD bijna over valt (figuurlijk). Daarentegen is het wel spannender als je ze hier op de foto kunt zetten. Ik kom aan in de open vlakte oftewel de heide van Deelerwoud. Aan het einde van het pad zie ik nog een jonge Dama staan, terwijl moeder Dama in de dekking mij in de gaten houdt. De jonge damhert verdwijnt ook de dekking in naar het rustgebied. Maar dan...........als ik naar de heide kijk in de verte....zie ik een groep Edelherten staan. Ze hebben mij dus allang gezien, want sommige kijken mijn kant op. Als ik snel met mijn kijker naar de Edelherten kijk, zie ik dat er nog veel meer aan komen. WOW......hele grote groep Edelherten op de heide. Hier zie je achterin nog meer Edelherten komen. De meeste houden me nauwlettend in de gaten. Als ik dan achterom kijk, zie ik dat ik niet de enige ben die van dit natuurmoment geniet. Er staat namelijk nog een fotograaf hiervan te genieten. We raken aan de praat en ik kom er al vrij snel achter dat hij hier vaker komt. Dat is voor mij natuurlijk mooi meegenomen. Hij wil me nog aantal plekjes laten zien, maar eerst genieten we hier nog even van. Omdat wij tegen de bosrand aan stonden, besluit de hele groep van +/- 40 Edelherten om te lopen naar het rust gebied in. In tegenlicht lopen ze heel langzaam achter elkaar aan. Om de sfeer nog mooier te laten over komen heb ik ook een stukje gefilmd. Kies daarbij wel eerst voor 1080 HD kwaliteit (tandwieltje naast 3D). Deze foto is dus ook in vol tegenlicht gemaakt. Als de edelherten inmiddels de bosrand hebben bereikt, volgen wij ook onze weg. We horen de boompiepers, Roodborsttapuiten lekker zingen op en rondom de heide. Dan merkt medefotograaf en naamgenoot een geel vogeltje op. Een Geelgors. Weer een nieuwe vogelsoort van mij. We kunnen hem mooi horen en zien op zijn zangpost. Geelgors (Yellowhammer, Emberiza citrinella) Gaaf om zo'n Geelgors nu eindelijk eens in levende lijve te horen en te zien, want bij mij in de buurt komt deze zangvogel helemaal niet voor namelijk. Remco wijst me ook nog op een poeltje middenin de heide, maar verder als Zwijnen- en kikkersporen (kikkerdril) komen we niet. We lopen langzaam richting de uitgang, totdat we 1 Edelhert het bospad zien oversteken. Niet 1 edelhert steekt over, maar de hele kudde steekt gewoon voor ons neus over......wat gaaf weer!!! en zo ga ik méér dan tevreden na ruim 3,5 uur lopen terug naar de uitgang. Ik bedankt Remco de gids nog even en ga met een blij gevoel richting ons bungalowhuisje.
Daar heb ik uiteraard weer een voederplek gemaakt op de tuintafel, maar de vogels hadden niet veel tijd om te komen snoepen, omdat ze volop bezig waren met achter de vrouwtjes aan of bezig met nestjes te bouwen. Wel heb ik aantal vogels gezien rondom ons huisje namelijk: Kuifmees, Grote Bonte Specht, Goudhaan, Vink, Kool/Pimpelmees, Merel en Roodborst. Wel kwam er regelmatig een aantal Eekhoorns voorbij. Die foto's krijgen jullie later nog te zien. Méér wild(e) foto's zijn hier te zien. Groeten, Remco Vorige week dinsdag (16 april) ben ik met een goede kennis 's morgens vroeg opzoek gegaan naar de Blauwborsten. Zij heeft namelijk nog nooit een Blauwborst gezien of gehoord, omdat zei eigenlijk alleen maar hier in de buurt op pad gaat. Ik neem haar dus graag een keer mee om haar de prachtige Blauwborsten te laten horen en zien en als het even kan met een fraaie baltsvlucht. Nu hoop ik natuurlijk dat ik haar niet teleur gaat stellen met het feit dat we helemaal geen Blauwborst te zien krijgen. Als we rond half 8 op de plaats van bestemming komen, hoor ik gelukkig mijn allereerste Blauwborst en verwelkomt de Blauwborst ons met een prachtige Baltsvlucht. :-) Ook hoor ik tussen het riet het gekwetter van een Rietzanger. Ze zijn allemaal weer terug!!! Ik laat haar een beetje het gebied zien. We lopen rustig op de paden en genieten van alle vogels die zo vroeg lekker aan het zingen zijn. De eerste rietvogel die we redelijk kunnen fotograferen is de ♂ Rietgors. Rietgors (Reed Bunting, Emberiza schoeniclus)Nadat ze haar eerste Rietgors hier gezien en vastgelegd heeft, lopen we rustig verder. Opeens zie ik een geelachtige vogel foerageren in het gras. Al gauw wordt het me duidelijk dat het hier gaat om een nieuwe vogelsoort voor mij, namelijk de Gele Kwikstaart. Voorzichtig maak ik meteen mijn eerste foto voordat hij wegvliegt. Gele Kwikstaart (Blue-headed Wagtail, Motacilla flava) Mooi in het ochtendlicht zie ik hem heen en weer huppen in het natte gras, opzoek naar kleine insecten. Als ik merk dat hij rustig door foerageert, ga ik beter mijn best doen om deze prachtige vogelsoort op de gevoelige plaat vast te leggen. Op mijn hurken, probeer ik stapje voor stapje dichterbij te komen als hij met zijn koppie naar beneden duikt. Ik merk dat hij niet veel van mij aantrekt. Ik ga meteen plat op mijn buik in het natte gras liggen. Deze Gele Kwik werkt heel mooi mee, ik kan er een fraaie serie van schieten, waarbij de dauwdruppels een nog duidelijkere sfeer aan de foto's geven. Terwijl ik plat op mijn buik lig, komt er totaal onverwachts een Blauwborst recht voor mij op een rietstengel zitten. Nieuwsgierig kijkt hij eerst naar mij en begint daarna prachtige te zingen. Wat een verrassing!!! Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)Helaas krijg ik de Blauwborst niet met volledige zang op de foto, maar vorig jaar heb ik daarvan al redelijk veel opnames kunnen maken, dus niet getreurd :-). De enige foto die ik eigenlijk nog wil maken van de Blauwborst is van de prachtige baltsvlucht. Terwijl mijn kennis al een stuk verder is gelopen, kom ik bijna rennend naar haar toegelopen met een big smile :-), want........I've Got Him!!!! Nee niet de Blauwborst in baltsvlucht, maar een nieuwe vogelsoort.. en hoe? Oke de *enthousiast mode* gaat weer even uit. We staan even stil op het fietspad, want daar kom ik ook een goede kennis tegen. We praten wat, totdat er een groepje Grauwe Ganzen overvliegt. Al gauw zien we alle drie dat er een Indische Gans tussen zit. Laat ze nu net onze kant opvliegen. Gotcha!!! Indische Gans (Bar-Headed Goose, Anser indicus)Wat is dat toch lekker als er een moment komt dat alles meteen meewerkt. We doen hierna nog een rondje en blijven iets langer stilstaan op een plek waar regelmatig Blauwborsten en Rietzangers zitten op hun zangposten. Maar eigenlijk zitten ze net allemaal te ver weg. Ze werken duidelijk niet zo makkelijk mee als de Rietgors aan het begin. Uiteindelijk ondanks de afstand heb ik toch ook mijn eerste Rietzanger van dit jaar kunnen vastleggen. Rietzanger (Sedge Warbler, Acrocephalus schoenobaenus)En zo ben je al gauw ruim 3 uur aan het lopen/genieten in het (open)gebied en wordt die straffe wind toch wel steeds kouder. We besluiten maar naar huis te gaan. Gelukkig heeft de natuur ons niet in de steek gelaten en hebben we kunnen genieten van de Blauwborsten, Rietzangers, Rietgorzen, Indische Gans en natuurlijk de Gele Kwikstaart. Ik neem aan dat het nu wel duidelijk is geworden waar de steekwoorden Geel, Blauw en Riet voor staan. :-)
Uiteraard veel meer beelden van de Gele Kwikstaart (was weer moeilijk kiezen uit de vele foto's), Blauwborst, Rietzanger en Indische Gans zijn hier te zien. Alvast bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco Op 14 maart ben ik weer een keer naar het mooie natuurgebied hier in de buurt geweest "Ackerdijkse Plassen". Ik had op waarneming.nl gezien dat een behoorlijk grote groep Sijzen en Putters gezien waren in de elzenbomen. Onderweg er naartoe via Polder Schieveen kom ik deze ♀ Roodborsttappuit tegen tussen de volkstuinen. Vanuit de auto kan ik haar mooi vastleggen in het eerste zonlicht. Nadat ik mijn auto op de juiste plek heb geparkeerd is het nog ruim 10 minuten lopen naar het gebied Ackerdijkse Plassen. Ik hoor in alle vroegte al de eerste vogels zingen/roepen, Kieviten, Scholeksters en een groepje Grutto's die opvliegen. Grutto (Black-tailed Godwit, Limosa limosa)Als ik dan inmiddels langs de rijtjes Elzenbomen loop, hoor ik eerlijk gezegd nog niet het leuke gekwetter van de Sijzen/Putters. Ik loop rustig verder in de hoop ze toch wel tegen te komen. Bijna aan het einde van de rijtjes Elzenbomen hoor en zie ik een hele grote groep Sijzen in de elzenboom zitten. De putters zie ik in een grote groep foerageren op de grond. Ik weet inmiddels als er 1 Putter opvliegt, vliegt de rest er meteen achteraan. Voorzichtig en stapsgewijs probeer ik dichterbij te komen. Ik merk al gauw dat de Putters schuwer zijn als de Sijzen als ik dichterbij kom. De Sijzen gaan rustig verder met eten van de Elzenpropjes, terwijl de Putters alweer een end verder op de grond aan het foerageren zijn. Door middel van het vroege ochtendlicht krijg ik de SIjzen mooi in mijn zoeker. Het levert mij eindelijk geslaagde opnames op van deze fraaie geelachtige zangvogels. Sijs (Siskin, Carduelis spinus)Ook ontstaat er wat onenigheid tussen 2 ♂ Sijzen, waarbij er 1 iets te dicht bij de andere komt. En zo ga ik toch uiteindelijk met geslaagde opnames van deze Sijzen huiswaarts. Ik had wel geprobeerd om ook de Putters vast te leggen maar die waren me steeds te snel af. Gelukkig heb ik al wel de foto's kunnen maken van de Putters eind vorig jaar in s' Gravenzande, dus zo heel erg vond ik het niet. Meer opnames van de Sijzen zijn hier te zien. Volgende blog laat ik toch weer wat beelden zien van de Futenbalts, wat ik onlangs ook te zien kreeg in de Ackerdijkse Plassen. Hier alvast een voorproefje. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|