|
Afgelopen zaterdagochtend was ik behoorlijk ontdaan van wat ik gezien had in de natuur. Ik zal jullie proberen te vertellen van wat ik gezien heb. Het is best wel triest en heftig, dus voor de gevoelige (natuur)mensen is het beter om maar alleen de foto's te bekijken. Mensen die mij een beetje kennen of mij volgen (digitaal), die weten dat ik wel gek ben op baby eendjes/gansjes. M'n fotomaat Hans O. noemde een aantal jaren geleden de baby nijlgansjes zelfs "Kwijlgansjes", omdat ik 'm wéér eens foto's liet zien van deze schattige, donzige gansjes. Nu heb ik in de loop der jaren al behoorlijk wat foto's gemaakt van deze gansjes, zelfs in de sneeuw. Dus het hoeft allemaal niet méér zo eigenlijk. Vorig jaar er dus ook weinig aandacht aan geschonken. Maar omdat ik de laatste tijd al niet méér mijn fotocamera had gebruikt en het een behoorlijk saaie winter is tot dus ver, heb ik maar eens gezocht of er alweer Kwijlgansjes waren gesignaleerd. Verdomd, precies op dezelfde plek als waar ik ze jaren achter elkaar heb kunnen vastleggen (ook in de sneeuw), waren ze wéér opgedoken. Zaterdagochtend voor 9-en daarheen gereden. Er moesten er 7 rondscharrelen. Aangekomen op de plek, zie ik ze van enkele meters foerageren in het gras, naast een smal slootje. Van een afstand begin ik de kleintjes te tellen. 1,2,3,4,5 en 6. huh het waren er toch 7? Als ik naar ze toe loop, zie ik 1 baby nijlgansje in het gras half op z'n rug liggen. Ik zie het pootje licht bewegen. Ik zag niet meteen zijn koppie, dus ik dacht dat ie net was aangevallen door een roofvogel. Tot ik dichterbij kom. De ouder Nijlgans blijft gakken en weet dat 1 van zijn kind er niet best aan toe is. Ik dacht meteen aan de vogelgriep, dat het jong daar besmet mee was. Niet veel later komt een man met een hond voorbij en zegt, dat ie al het jong rechtop heeft geprobeerd te zetten in het gras, en dat hij constant werd aangevallen door de ouders. Ik loop inmiddels naar de overige kwijlgansjes. Die behoorlijk actief zijn. Niet veel later komt er een groep Canadeze ganzen aan lopen vanaf een vijver. Misschien uit nieuwsgierigheid komen ze onze kant uit richting de Nijlganzen met kleintjes. Ik blijf stokstijf staan, want ik wil zien wat ze doen en/of hoe ze reageren op het zwakke baby nijlgansje die een paar meter terug ligt. De meeste Canadeze Ganzen lopen er ongezien voorbij. Maar één ziet het jong in het gras liggen en ruikt er heel even naar, en loopt verder richting de Nijlganzen ouders en jongen. Ze blazen wat naar elkaar en gaan dan al na hooguit 2 minuten weer weg. Het groepje van ongeveer 5 Canadeze Ganzen lopen over het gras weer terug. Ik sta nog steeds stokstijf te kijken, en richt mijn ogen nog op het verzwakte baby nijlgansje. De Canadeze Ganzen lopen weg, en zie dan met beiden ogen dat 1 Canadeze gans met 1 poot op de verzwakte kleine nijlgansje staat en verder loopt. Pfffff.....wat heftig dit. Maar wel beter voor het zwakke Nijlgansje. Ik loop er naartoe en zie dat ie nu uit zijn/haar lijden verlost is. Wel heel triest om te zien en wat een naar gevoel houd ik er aan over. Ik maak een foto van het inmiddels overleden Kwijlgansje. Als ik wegloop van het dode gansje zie ik al meteen 3 Zwarte Kraaien aan komen vliegen. Ik neem nog wat stappen achteruit en de kraaien wachten geduldig af. Ik wil het allemaal niet zien dat de kraaien straks......... Ik besluit daarom in mijn auto te gaan zitten. Even wat afleiding. Hier de foto van het dode en zwakke Nijlgansje, gemaakt met m'n Samsung S20 telefoon.  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca Na een kwartier in m'n auto gezeten te hebben, dacht ik: nee ik wil niet alleen maar deze trieste foto maken van een dood Nijlgansje. Ik wil juist leuke, mooie opnames maken van actieve en levende Kwijlgansjes. Dus hup de auto weer uit. Naar de plek gelopen, en wat denk je? Dode nijlgansje was al mooi weg. Waarschijnlijk meegenomen door 1 van de Zwarte Kraaien. Toen waren er dus nog maar 6 Kwijlgansjes over. Als ik zie dat ze de stoep op lopen, ga ik snel op m'n buik liggen. In tegenlicht krijg je dan zulke opnames met een goud randje. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca) Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca Zo zie ik ze toch veel liever dan als op de 1e foto. Nog even in het mooie ochtendlicht. "Jump for Joy".  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca Uit welk achterste heb jij dat veertje gehaald?  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca In tegenlicht zijn ze toch wel erg leuk.  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca Ik had deze ochtend ook een boterham meegenomen om daarmee het vertrouwen te winnen van ouders Nijlgans, zodat als ik tè dichtbij kwam ze mij niet meteen zouden aanvallen. In deze volgende foto lijkt het misschien wel zo, maar omdat ik stukjes brood gooide, was deze Nijlgans aan het bedelen. Foto is genomen met brandpuntafstand 32mm.  Nijlgans | Egyptian Goose | Alopochen aegyptiaca Kort hierna gingen beiden ouder Nijlgans hier naar beneden, naar de slootkant om wat te gaan drinken. De overige 6 kuikens hobbelen er achteraan. En gaan ook wat drinken. De kuikens springen het water in en als ze zien dat 1 van de ouder het water uit gaat, proberen de kuikens ook meteen weer op de kant te komen. 5 Kuikens lukken het om meteen de kant op te jumpen, maar 1 kuiken blijft achter in het water. Het lukt 'm niet om meteen op de kant te komen, en zwemt iets verderop dicht langs de kant om te kijken of die elders erop kunt komen. Ma Nijlgans ziet dat ze 1 kuiken mist, en loopt weer naar de waterkant. Ze ziet haar kind in het water zwemmen, maar hij komt maar niet op de kant. Ik loop dichter naar de waterkant toe, als de kuiken mijn kant op komt zwemmen, om te kijken of die daar wel op het droge komt. Terwijl ik naar het water loop, word ik direct aangevlogen/aangevallen door 1 van ouder Nijlgans. met wijde openslaande vleugels probeert de Nijlgans mij te verjagen. Terwijl de kuiken nog steeds heen en weer zwemt dicht langs de slootkant. Ik ga dan maar op gepaste afstand kijken, voordat de stress helemaal toeslaat. Dan als de ouders weer naar de slootkant lopen en ze nog steeds haar kind in het water zien zwemmen, besluiten ze zelf ook maar in het water weer te gaan. Meteen hup de andere 5 Kwijlgansjes jumpen direct in het water en zwemmen rondom de ouders. Het achtergebleven kuiken ook meteen dicht tegen ouder Nijlgans aan. Dan als de sloot versmald wordt d.m.v. een bruggetje, besluit ouder Nijlgans om net voor het bruggetje op de kant te klimmen. Dat was gelukkig ook niet zo stijl als waar ze ervoor op de kant klommen. De kuikens klauteren meteen er achteraan als de ouders inmiddels op de kant staan. Maar er is 1 kuiken die er niet meteen op komt. Dat is natuurlijk het gansje die al geruime tijd in het water zwom. Na 3 pogingen lukt het ook dit Nijlgansje eindelijk om op het droge te komen. Ik zag wel meteen, dat het gansje behoorlijk uitgeput was. Om zich bij de rest toe voegen van de familie moet ze verder omhoog klauteren door het gras. Het gansje valt af en toe om en gaat vrij snel op zijn/haar pootjes zitten. Natuurlijk erg moe geworden en misschien ook wel licht onderkoeld. De ouders en kuikens steken de straat over van het bruggetje. Je kan duidelijk zien welk gansje er het langst in het water heeft gezeten. Erg zielig om te zien. Dan verplaatsten de ouders zich naar het naastgelegen grasveld met vijver. De 5 kuikens jumpen op de stoeprand om verder te komen, richting de ouders. Ja je raadt het al.....het is echt net een film waarin ik beland ben. Het 6de kuiken en tevens verzwakte kuiken, lukt het niet om op de stoep te komen. Valt op zijn/haar rug met de pootjes bewegend omhoog. De kracht is er niet meer om overend te komen, dus pak ik het nijlgansje in mijn hand en loop naar het grasveld toe naar de rest van de familie. Ik dacht al meteen aan het andere zwakke gansje, die ik helemaal in het begin zag liggen in het gras. Toen ik het 6de kuiken herenigd had bij de familie, ben ik weggegaan. Mijn hart huilde. Ik kon het allemaal niet meer aanzien. De natuur is hard, bikkel hard. Nu is me dus overduidelijk geworden, waar die jongen gebleven zijn, als je op 1 dag 7 kuikens telt, en de volgende dag nog maar 5? Daarom krijgen ganzen en eenden zoveel jongen, alleen de sterkste overleven. Normaal zie ik dat niet met beiden ogen gebeuren, maar nu dus wel heel letterlijk. Daarom van Kwijlgansje naar Huilgansje. Om toch maar met een goudrandje dit trieste blog af te sluiten. Een Kwijlgansje die het vast wel gaat redden!  Nijlganskuiken | Egyptian Gosling | Alopochen aegyptiaca Tot de volgende keer. Groeten, Remco
4 Opmerkingen
Op 18 mei was het wéér zo'n ochtend (gelukkig), waarbij alles lekker meewerkte. De wekker gaat wéér achterlijk vroeg (04:45 uur), want volgens de weerberichten zou de kans op mist aanzienlijk hoog zijn. Dat wil ik uiteraard met beide ogen zien/voelen en vastleggen. Rond kwart voor 6 kom ik aan in de Polder Schieveen. Het word mij al meteen duidelijk onderweg.......yes......laaghangende mist. Ik zoek in de weilanden naar koeien/schapen/paarden voor een makkelijk doelwit en doeltreffende compositie. Helaas geen enkel kuddedier te vinden in de polder die meewerkt. Dan kom ik op een plek aan waar op een houtbordje staat geschreven "pas op stier"! 
hek in polder tijdens mist en zonsopkomst
Dat houtenbordje maakt mij toch nieuwsgierig, dus besluit ik met mijn camera op statief het weiland in te lopen via het naast gelegen houten hek. Het uitzicht is prachtig als de zon opkomt. Ik mis alleen een koe/stier/paard of schaap voor een sterkere compositie. Ik vind het zo nogal wat saai over komen. 
Ik ga maar wat proberen met het bloeiende fluitenkruid en boterbloempjes, aangezien de (gevaarlijke) stier zich toch niet laat zien. Deze foto is 06:05 uur gemaakt met de boterbloemen op de voorgrond. 
Nu een probeersel met Fluitenkruid. foto is gemaakt om 06:11 uur. 
8 minuten later maak ik deze foto met wederom Fluitenkruid op de voorgrond. 
Dan hoor ik ineens in de verte mijn naam roepen! Het blijkt Loes uit Schiedam te zijn, die ook wat landschap foto's wilt gaan maken, om zo wat te oefenen voor als ze naar Lapland gaat. Kan ze mooi even een foto van mij maken tijdens deze mysterieuze en prachtige zonsopkomst tijdens mist (dus géén selfie) :-) 
Om niet teveel foto's van hetzelfde te maken, ruil ik m'n groothoeklens om voor m'n vertrouwde 300mm lens. Ik rij langzaam door de polder, met m'n camera leunend op een rijstzak op de portier. Ik zie tijdens de laaghangende mist een haas wegrennen. Haas (Hare, Lepus europaeus)
Hij gaat er echt als een haas vandoor, en merk dat de haas op een gegeven moment een slootje wilt overspringen. Auto stilgezet en het moment afgewacht. 
Haas | Hare | Lepus europaeus
Uiteindelijk kiest de haas toch een plek uit waar het gras te hoog staat, waardoor ik het moment wel zie, maar niet kan vastleggen. Wel zie ik Grutto mooi op een paaltje zitten, en zo kan ik m'n allereerste foto maken van een Grutto op een paaltje met lekker veel ruimte, (dichterbij kon ik namelijk niet komen). Grutto (Black-tailed Godwit, Limosa limosa)
Grutto | Black-tailed Godwit | Limosa limosa
Na deze foto rij ik rustig verder de polder in. Helaas zie ik verder niet veel bijzonders. Ik besluit daarom door te rijden naar het dichtbij gelegen Ackerdijkse Plassen. Ik loop via het fietspad naar de vogelkijkhut. De weg daar naartoe word ik al meteen gewaarschuwd door een Grutto, want 50 meter naast het fietspad worden er kleine Gruttootjes grootgebracht. Voor mij een mooie kans om vanaf het fietspad de alarmerende Grutto in vlucht vast te leggen. 
Grutto | Black-tailed Godwit | Limosa limosa
Grutto | Black-tailed Godwit | Limosa limosa
Ik loop rustig door naar de vogelkijkhut, maar daar is vrij weinig te beleven, dus loop ik na 10 minuten alweer terug. Wéér vliegt de Grutto op, maar ik loop nu gewoon door over het fietspad. Ik zie dan wat rondfladderen. Het blijken een aantal Argusvlinders te zijn. Een vlindersoort die ik 2 jaar geleden eigenlijk maar 1 keer heb gezien. En de foto die ik daarvan toen heb gemaakt, was er niet 1 om naar huis te schrijven. Ik houd me even lekker bezig met deze fraaie vlindersoort. Argusvlinder (Wall Brown, Losiommata megera)
Argusvlinder | Wall Brown | Losiommata megera
Sommige Argusvlinders zijn waarschijnlijk nog niet helemaal opgewarmd, want een aantal keren zitten er een paar op de boomschors. 
Toch een leuke waarneming om deze fraaie vlindersoort tegen te komen. Het licht begint iets harder te worden, daarom besluit ik om langzaam weer terug te rijden door de polder. Een paartje Kneuen dwingt mij om te stoppen. Rustig wacht ik af totdat deze ♀ Kneu op een mooi plekje gaat zitten. Kneu (Linnet, Carduelis cannabina)
♂ Kneu kiest helaas niet zo'n mooi plekje uit, dus moet ik het maar doen met deze mooie dame. Als ik nu echt besluit om naar huis te gaan, valt mijn oog weer op een Heggenmus, die op korte afstand op 'n houtenpaal gaat zitten. Die pik ik dan toch nog even snel mee, voordat ik nu echt besluit om naar huis te gaan. Heggenmus (Dunnock, Prunella modularis)
En zo was het wederom een hele mooie en sfeervolle ochtend in de natuur en ging ik met een goed gevuld SD-kaartje weer huiswaarts :-) Meer sfeerbeelden in de mist en vogelfoto's zijn hier te zien. Er komen nog héél wat interessante blogs aan. Een kleine greep: Ik ga proberen om m'n blogs wat sneller te plaatsen, anders loop ik net als vorig jaar weer tegen een enorme achterstand aan, wat nu eigenlijk al het geval is.
Hou m'n site dus goed in de gaten zou ik zeggen, om niks te missen van mijn natuurbelevingen!!! Gr, Remco  Op 16 oktober ga ik 's morgens vroeg hier in de buurt op pad, omdat ze deze ochtend mist opgeven. Ik wil mij namelijk focussen om "watervogels in de mist" te fotograferen door middel van een laagstandpunt. Ik kom iets voor zonsopkomst aan op de plek. Liggend op een steiger zie ik dat de mist wat tegenvalt. Maar zodra het langzaam aan lichter begint te worden, zie ik wel wat ochtendnevel ontstaan boven het water. Alleen zie ik eigenlijk maar heel weinig watervogels dobberen in de plas. Ik richt mijn camera maar op een vrij late jonge fuut, maar omdat het licht nog behoorlijk beperkt is, zijn de foto's niet van bijzondere kwaliteit. Ik wacht maar gewoon af wat er komen gaat. Inmiddels is er al een uur verstreken en zie dat de zon langzaam aan door begint te breken. Ik kijk wat om mij heen en vraag mezelf toch wel een beetje af, waar al die watervogels zijn, die er normaal gesproken zitten. Het licht is goed en de nevel is er ook nog wel.....nu alleen de vogels nog! Totdat ik ineens het bekende fluitgeluid van een IJsvogel hoor. Het komt van rechts en voordat ik het weet, landt de IJsvogel vlak naast mij op een gebogen wilgentakje. Wow!!! Heel voorzichtig draai ik mijn camera naar deze IJsvogel. Liggend op de steiger met een camonet over mij heen. Het enige wat ik hoop is: Blijf zitten!!! Ik krijg haar in mijn zoeker en druk 2x af. De IJsvogel schrikt waarschijnlijk van mijn sluiter en gaat iets verder achter het takje zitten. Maar gelukkig van de 2x dat ik klikte was er 1 foto gelukt. IJsvogel (Kingfisher, Alcedo atthis)
Ze zit nu iets meer naar achteren tussen de wilgentakjes in. Héél voorzichtig richt ik weer mijn camera op de IJsvogel, terwijl ik zo min mogelijk beweeg. Ik laat haar een beetje wennen aan het sluiter geluid van mijn camera in de hoop dat ze misschien wel weer terug komt op het dichterbij hangende takje. Ik merk dat ze zich op haar gemak begint te voelen, want ze poetst en krabt in haar fraaie verenkleed. 
Fototechnisch is het misschien een mindere foto door al die takjes en blaadjes, maar dit is wel zo als de natuur zich laat bewonderen, het is dus geen foto van een dikke tak met mos er op bijvoorbeeld. 
Wat heb ik weer het geluk dat ik prachtig diffuus licht heb, daarom ben ik ook erg blij met deze foto's, maar het zou mooier zijn als ze weer even op dat andere takje gaat zitten. Jawel.....mijn voorzichtigheid en geduld wordt beloond, want na enkele minuten besluit ze toch weer op dat mooie natuurlijke gebogen wilgentakje te zitten. Ja dan is het natuurlijk een kwestie van door blijven klikken geblazen!!! 
Wat een kick zeg om deze juveniele ♀ IJsvogel op nog géén 3 meter voor je lens te krijgen en zo op de foto te kunnen zetten. Dat hele watervogels in de mist focusverhaal is compleet bij me verdwenen, alle focus gaat nu uit naar deze watervogel? Ruim 10 minuten lang heb ik kunnen genieten van deze prachtige vogel. Ik hoop stiekem dat ze nog een keer terugkomt. Jawel!!!! een half uur later komt ze rechtstreeks op het goede takje zitten. Deze keer schijnt de zon niet zo mooi op haar, maar met voldoende licht kan ik nog redelijke foto's van haar maken. 
Ze ziet wat geks op die steiger liggen, maar trekt zich er niets van aan. :-) Dan ziet ze schijnbaar een soortgenoot over de plas scheren en laat haar even herkenbaar horen. 
Daarna vertrekt ze en kijk ik vol trots op mijn camera of de beelden gelukt zijn!! Eén uur later zie en hoor ik nog wel 2 IJsvogels laag over de plas scheren, maar dat was meer in een flits op grote afstand te zien.
Natuurlijk ben ik al dik tevreden met de beelden die ik al gemaakt heb van deze Juveniele ♀ IJsvogel. En wat een luxe om zo'n schuwe mooie vogel op nog géén 3 meter onverwacht te zien op een natuurlijk takje. Ik moet eerlijk bekennen dat dit 100x mooier en leuker is qua natuurbeleving, dan in een vogelkijkhut met zoveel mensen uren wachten op het moment dat de IJsvogel op menselijke geplaatste stok gaat zitten! :-) Méér beelden van deze onverwachte en onvergetelijke ochtend zijn hier te bekijken in een handige foto slideshow. Wie weet volgen er later dit jaar nog meer beelden vanaf deze plek. Groeten, Remco  Op 30 september werd door een jongetje van 7 jaar oud een bijzondere vogel ontdekt in zijn tuin in Katwijk. Mijn droom vogelsoort de "Hop". Mijn hart gaat meteen sneller kloppen als de eerste foto's opduiken van deze Hop uit Katwijk. Helaas dat weekend heb ik behoorlijk veel last van mijn rug, dus ik moet het doen met al die fraaie foto's die voorbij komen op het internet. Ik baal natuurlijk behoorlijk, maar moet aan mijn rug denken dus blijf verstandig thuis. Naarmate de dagen vorderen, gaat het met mijn rug gelukkig beter. Ik hou waarneming.nl nauwlettend in de gaten of de hop nog steeds gezien is. Jawel, al ruim een week vind de Hop genoeg voedsel en blijft nog even in Katwijk. Nu de massale stormloop aan vogelaars en fotografen merendeels nu wel voorbij is, besluit ik om op vrijdagochtend 4 oktober even te gaan kijken naar deze prachtige vogel. Eerst mijn vriendin weggebracht naar haar werk, en daarna meteen door naar Katwijk. Naar het gebied gereden waar de Hop regelmatig gezien is. Maar als ik eenmaal ergens langs de weg(fietspad) stilsta met mijn auto, zegt mijn gevoel dat ik stukje terug moet. Mijn gevoel klopt, want ik kom aan in de woonwijk. Heel rustig rijd ik door de woonwijk, want de Hop kan zomaar vlak voor je neus ergens op een grasveldje aan het foerageren zijn. Ik zie een auto langs de kant stilstaan met een fotograaf erin. ik kom er vrij snel achter dat het Adri de Groot is (vogeldagboek). Nu moet ik zeker in de buurt zijn. Ik zet even mijn auto aan de kant om op mijn telefoon te kijken, waar de Hop voor het laatst gezien is. Nog voordat ik mijn telefoon wil pakken, zie ik links uit het raam de HOP foerageren op nog geen 3 meter afstand!!!!!!! Ik maak meteen mijn eerste foto, voordat de Hop misschien vlucht. Hop (Hoopoe, Upupa epops)
Ik merk dat de Hop ongestoord verder gaat met foerageren als ik een paar foto's maak vanuit mijn mobiele schuilhut. Snel mijn auto een paar meter verderop geparkeerd en voorzichtig naar de Hop gelopen. Inmiddels komt Adri er ook aan gelopen. Ik neem een lage positie in en begin te genieten van deze Hop op een paar meter afstand. Wat zit de Hop op een mooie plekje en met de zon in mijn rug, kan ik mooi de foto's maken die ik graag wil hebben. Zonder enige moeite vangt de Hop de ene na de andere Emelt (larve van een langpootmug). 
De Hop is bepaald niet schuw en trekt zich niks aan van de aanwezigheid van Adri en mij. De Hop komt zelfs beeldvullend voor mijn lens. 
Eigenlijk werkt alles perfect mee: het licht, de omgeving, en niet geheel onbelangrijk de Hop zelf. Af en toe schijnt de zon net achter een klein wolkje, waardoor de prachtige kleuren en tekening van deze vogel nog mooier over komt op de foto. Zie hier het verschil. Op den duur wil je eigenlijk een andere houding van de Hop of omgeving waar die zich bevindt, om zo niet alleen maar dezelfde foto's te krijgen. Ja een andere omgeving krijg ik als de Hop naar de stoeprand loopt. Ik krijg meteen weer de indruk dat ik middenin een woonwijk zit en je dus al gauw last hebt van geparkeerde auto's. 
Of zoiets.........hier neemt de Hop zijn gevangen Emelt naar de straatstenen, omdat de Emelt nogal groot en bewegelijk was. Niet bepaald een foto dus waar ik op zit te wachten, maar wel een grappig beeld. 
Ik hoop natuurlijk dat de Hop zijn prachtige kuif laat zien. Als er een grasmaaimachine door de straat rijdt, schrikt de Hop en voelt zich eventjes bedreigd en zet zijn prachtige hanenkam op. Helaas die foto's zijn onscherp geworden van mij. maar ik ben ook wel super tevreden met onderstaande foto's. 
Om dit blog niet nog langer te maken met foto's van deze prachtige vogel, verwijs ik jullie graag door naar deze pagina, waar je nog veel meer Hop foto's kan bekijken in een handige slideshow.
En wie weet als de Hop nog enige tijd in Katwijk verblijft, dan kan ik nog eens een poging wagen om deze Hop met opgezette kuif vast te stellen. Als je zo'n reeks kan maken van je favoriete vogel, dan verzacht dit wel enigszins het slechte nieuws over mijn vakantiefoto's. Snel deze (originele)bestanden veilig stellen! Groeten, Remco  Kleine Vos Small Tortoiseshell Aglais urticae Nu het al een aantal dagen herfstachtig weer is en de mooie nazomerdagen toch echt tot het verleden behoort, kan ik in dit blog fijn terugblikken op mijn gemaakte vlinderfoto's de afgelopen paar maanden. Zo heb ik maar liefst 10 nieuwe vlindersoorten voor mijn lens gekregen en ging er ook een wens in vervulling om Icarus blauwtjes met dauwdruppels vast te leggen. Allereerst maar aandacht voor de 10 nieuwe vlindersoorten. Om maar meteen te beginnen met de meest zeldzame vlinder die ik heb gefotografeerd. De Kleine IJsvogelvlinder. Tijdens het Boomkikkeren zagen we deze fraaie vlinder vliegen, nou ja vliegen? Deze vlinder zweeft merendeels met zijn vleugels eigenlijk, wat een prachtig gezicht is. Totaal hadden we er stuk of 4 gezien. Gelukkig heb ik hem ook nog weten vast te leggen. Kleine IJsvogelvlinder (Limenitis camilla)  Een andere fraaie vlindersoort die ik nog niet eerder had gefotografeerd is het Boomblauwtje. Boomblauwtje (Holly blue, Celastrina agriolus)  Ook dit Koevinkje had ik nog nooit eerder gezien. Koevinkje (Ringlet, Aphantopus hyperantus)  Nog steeds tijdens het Boomkikkeren zie ik mijn allereerste Oranje Zandoogje. Oranje Zandoogje (Gate keeper, Pyronia tithonus)  En als laatste nieuwe soort tijdens de succesvolle Boomkikker ochtend dit mooie Vuurvlindertje. Het was qua Boomkikkers niet alleen een succes, maar ook qua vlindersoorten heb ik mij dus prima kunnen vermaken. Kleine Vuurvlinder (Small copper, Lycaena phlaeas)  Een minder succesvolle ochtend werd het tijdens een Dunea georganiseerde open dag in de kikkervalei in Meijendel. Het was mijn eerste poging om Boomkikkers te gaan zien en te fotograferen, maar helaas heb ik ze daar niet gezien/gevonden. Gelukkig kwam ik nog wel thuis met wat Citroenvlinder foto's. Citroenvlinder (Brimestone, Gonepteryx rhami)  En mijn eerste Kleine Parelmoervlinder foto. Kleine Parelmoervlinder (Queen of Spain, fritillary Issoria lathonia)  Ook hier in de buurt kon ik mij lekker uitleven met de diverse soorten vlinders. Op een bewolkte ochtend tevergeefs opzoek gegaan naar de Oranje Tipjes. Helaas niet gevonden. De enige vlinder die ik die ochtend tegenkwam was dit Klein Geaderd Witje. Klein Geaderd Witje (Veined White, Pieris napi)  En op een zomerse zonnige middag hier in de buurt ook even wezen kijken welke vlinders er zoal op de vlinderstruiken zaten. Onder andere dit Gamma-uiltje. Gamma-uiltje (Silver y, Autographa gamma)  En de wat algemenere dagvlinders zoals de Kleine Vos. Kleine Vos (Small Tortoiseshell, Aglais urticae)  Gehakkelde Aurelia (Comma Butterfly, Polygonia c-album) Atalanta (Red Admiral, Vanessa atalanta)  Dagpauwoog (Peacock butterfly, Inachis io)  Bruin Zandoogje (Meadow Brown, Maniola jurtiina) Landkaartje (Map butterfly, Araschnia levana)  Distelvlinder (Painted lady, Vanessa cardui) Ook het vrouwtje van Icarus blauwtje heb ik nu mooier op de foto gekregen, waarbij je dus duidelijk het verschil kunt zien t.o.v. de blauwe (binnen)vleugels van het mannetje. ♀ Icarus blauwtje (Common Blue, Polyommatus icarus)  Maar het mooiste was toch wel dat ik in augustus hier in de buurt bij Landgoed Te Werve meer dan 35 Icarus blauwtjes ontdekt had. Ik hoopte deze prachtige vlinders altijd al dichtbij huis te kunnen vastleggen om zo te proberen deze blauwtjes op de gevoelige plaat vast te leggen met dauwdruppels. Ik wist waar deze blauwtjes 's morgens als de scheen zaten, maar de vraag is dan of ze daar ook zitten als de zon nog op moet komen? Zo ben ik 's morgens vroeg eerst naar de polder gegaan om wat landschapfoto's te maken. Ze gaven namelijk in de ochtend mist op. Uiteindelijk viel de mist wat tegen, maar ik merkte wel dat de grond behoorlijk vochtig was door de dauw. Meteen na wat landschapfoto's gemaakt te hebben doorgereden naar de Blauwtjes. Gezocht bij de plek waar ik ze vaak gezien heb. Uiteindelijk 1 gevonden onderin het gras en in de schaduw. Te weinig licht dus. Toen verder gezocht en opeens zag ik er een stuk of 15 zitten, die veel gunstiger zaten en beter te fotograferen waren. Toen kon het feest beginnen. Ik kwam er zelfs achter dat er tussen de Icarus blauwtjes ook Bruin blauwtjes zaten. Wéér een nieuwe vlindersoort voor mij. Zie hier de foto's waar ik wel erg tevreden over ben. Bruin blauwtje (Brown Argus, Aricia agestis)  En hier de Icarus blauwtjes met en zonder dauwdruppels. Icarus blauwtje (Common Blue, Polyommatus icarus)  Verder heb ik dit jaar dé veel voorkomende Oranje Luzernevlinder 2x keer onrustig zien vliegen, maar op het moment dat ik deze gele vlinder zag, had ik helaas geen camera bij me. Hopelijk komt deze vlinder volgend jaar net zo vaak naar Nederland als dit jaar en kan ik hem alsnog vastleggen. Ook ga ik dan weer een poging wagen om de Oranje Tipjes vast te leggen. Zo blijft er (gelukkig) altijd wat te wensen over. En zo komt er uiteindelijk toch nog een einde aan dit lange vlinderblog. De foto's zijn genomen van de afgelopen 3 maanden, met daarin als hoogtepunt de Icarus blauwtjes met dauwdruppels en de 10 nieuwe vlindersoorten die ik voor mijn lens heb gekregen. Zo heb ik mooi mijn vlindercollectie kunnen uitbreiden zoals je hier kan zien.
Uiteraard véél méér vlinderfoto's kan je hier bekijken in de handige foto slideshow. Groeten, Remco  Sinds ik mij fanatiek bezig houd met natuurfotografie is mijn grootste wens altijd al geweest om die prachtige Boomkikkers vast te leggen, maar omdat ze erg zeldzaam en geliefd zijn bij (kikker)hobbyisten valt het dus niet mee om ze voor de lens te krijgen. Ook omdat ze behoorlijk klein zijn (4-5cm) en goed gecamoufleerd, maakt het vinden het er niet gemakkelijker op. Dus eigenlijk moet je een tip van iemand krijgen die weet waar de Boomkikkers moeten zitten. Zo krijg ik dus op 27 juli een e-mailtje van mijn fotomaatje met als titel "Boomkikkertjes..." In dat e-mailtje staan zéér fraaie foto's van deze Boomkikkers, gemaakt door haar zus. Ik ben meteen verkocht en vraag spoedig de nodige informatie. Zo gezegd zo gedaan. En op 1 augustus moet het gaan gebeuren. Het belooft een prachtige warme zonnige dag te worden, uitermate Boomkikkerweer dus. Als we aankomen in het gebied en we naar de plek toelopen waar de Boomkikkers onlangs nog gezien zijn, begint het zoeken. We zien al behoorlijk veel Landkaartjes vlinders rondvliegen vlakbij de bramenstruiken. Ook zien we een zeldzame IJsvogelvlinder rondzweven. Terwijl ik me even bezig houd met deze vlinders zoeken de andere nog verder naar de Boomkikkers in de bramenstruiken. Als ik naderhand ook weer aandachtig zoek naar Boomkikkers.........zie ik er rechts van mij eentje zitten in het zonnetje op een blad van een bramenstruik!! HEY EEN BOOMKIKKERRRRRRRRR!! Ik ben zo blij als een kind en zie nu pas met beiden ogen hoe prachtig mooi dit kikkertje is en wat zit hij/zij mooi in het zonnetje! Boomkikker (European Tree Frog, Hyla arborea)  Hier doet deze Boomkikker zijn oogjes helemaal open.  Ik blijf meteen een tijdje staan om de schoonheid van deze Boomkikker op alle manieren te kunnen vastleggen, maar hij/zij heeft een mooi zonnig plekje uitgekozen, waarbij ik eigenlijk alleen dit standpunt kan aanhouden voor het beste resultaat. Ik hoop natuurlijk dat hij/zij wat beweeglijker wordt, maar die kans is natuurlijk behoorlijk gering, omdat het nog redelijk vroeg in de ochtend is. De mensen met wie ik deze ochtend ben staan inmiddels alweer aan de andere kant van het pad. Ik neem aan dat hun verder willen en neem afscheid van mijn allereerste Boomkikker. Ik meng me weer bij de aanhang en we lopen met zijn 4-en naar een ander stuk in het gebied waar nog meer Boomkikkers moeten zitten (normaal gesproken). Nu mijn ogen gefocust zijn op deze prachtige groene wezentjes en ik er al één gezien heb, heb ik al een goed beeld voor mezelf gekregen om de volgende te vinden. Jawel!!! Ik vind wéér een Boomkikker, nu zelfs in de schaduw!!! Ook deze Boomkikker zit op een blad, maar bevind zich duidelijk lager dan de eerste Boomkikker die ik ontdekte. Zo kan ik deze mooi van meerdere kanten bekijken en vastleggen.  Zelf al 2 Boomkikkers ontdekt en dan nog niet eens op de plek waar er meerdere moeten zitten! Dat belooft nog wat voor straks!! nadat ik weer de laatste ben die weggaat bij dit Boomkikkertje, vervolgen we onze weg richting de plek waar er dus meerdere bij elkaar moeten zitten. Onderweg er naartoe zie ik ook voor het eerst de prachtige Weidebeekjuffer. ♂ Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens)  We zijn zelfs getuige van een Weidebeekjuffers paring.  Verder zie ik nog heel veel vlinders rondvliegen die ik nog niet eerder voor mijn lens heb gekregen, maar al die vlinderfoto's (inclusief van de IJsvogelvlinder) zijn te zien in mijn volgende nieuwe blog. Als we aankomen bij de plek waar ze moeten zitten, is het weer een kwestie van goed zoeken. De zon wordt inmiddels al warmer en feller. De volgende Boomkikker wordt gezien door de zwager van mijn fotomaatje. Hij ziet er zelfs 2, waarvan er 1 nog maar net 2 cm groot/klein is. Helaas werkt het licht niet mee. Met behoorlijk hardlicht en passen en meten heb ik uiteindelijk 1 van de 2 nog vastgelegd, waarbij de volgende foto nog het beste gelukt is.  Uiteindelijk zien we totaal 6 Boomkikkers deze ochtend.
Ik heb natuurlijk prachtig beelden in mijn hoofd van een Boomkikker die half hangend aan een tak hangt of rustend op een rijpe braam, maar ik begin me steeds meer af te vragen hoe andere mensen zulke foto's maken, zonder de Boomkikkers te verstoren c.q. op te pakken. Of je moet misschien uren op 1 boomkikker gefocust blijven om enige beweging of houding te kunnen vastleggen, maar door de hoge temperatuur en harde zonlicht zit dat er niet in voor ons. Ik ben daarom uitermate tevreden met mijn allereerste Boomkikker(s) ontmoeting met de daarbij vastgelegde beelden. Nu ik de juiste plek weet, ga ik me daar volgend jaar meer in verdiepen en wie weet maak ik dan alsnog zo'n beeld mits de Boomkikkers ongestoord meewerken. Meer foto's van deze Kermit de Boomkikkers zijn hier te zien. Minke, Maja en Carel onwijs bedankt voor deze gezellige en succesvolle ochtend!! Groeten, Remco ps. In mijn volgende blog dus alleen maar vlinders.  Op 4 juli ben ik even van het vogelvirus afgestapt, omdat het in de maand juli toch redelijk rustiger is qua vogels. Voor mij mooi de gelegenheid om me volledig te focussen op mijn favoriete zoogdieren, oftewel Reeën. Zo ga ik op 4 juli 's morgens vroeg naar een plek om deze hertachtigen op de gevoelige plaat proberen vast te leggen. Ik heb namelijk vernomen dat het Wilde Radijs veld in volle bloei staat. Aangezien ik vorig jaar net te laat was (uitgebloeid), ga ik nu voor de herkansing. Rond kwart voor 6 bevind ik me al in het gebied. Onderweg naar het veld toe zie ik al de eerste Ree staan. Een relatief jonge bok die rustig de blaadjes eet van een tak (zie bovenstaande foto). Omdat het licht nog niet optimaal is (ISO-1250 + -1.0-stap), houd ik het bij deze foto. Langzaam aan kom ik bij het veld aan. Ik zie met mijn beide ogen dat het behoorlijk hoog staat. Zo hoog dat ik nauwelijks een Ree erin zie staan. Als ik dan vanaf hek kijk over het veld, hoor ik een hard geblaf van 1 van de Reeën, links van het veld (in de dekking). Wat bizar.....ik zie van alle kanten Reeën uit het veld komen. Ze staan me op grote afstand aan te kijken. Zo'n waarschuwingsblaf heb ik nooit eerder gehoord. Waarschijnlijk bevind zich een Reekalf tussen het Wilde Radijs en wordt die op deze manier gealarmeerd. Als de gevluchten Reeën uit mijn zicht verdwijnen, loop ik langzaam om het veld heen en ga onder een boom staan. Het is nog heel vroeg en ik weet dat ze op deze plek regelmatig komen om te eten, dus ik wacht gewoon geduldig en beschut af. Het duurt dan ook niet lang totdat de eerste Reegeit alweer tevoorschijn komt. Ik zie haar aan de andere kant van het veld achter het hek staan. Voordat ik het weet, staat ze al in het Wilde Radijs veld. Ree (Roe Deer, Capreolus capreolus)  Ik loop bewust niet naar haar toe om dichterbij te komen. Ik wil haar het liefst volkomen op haar gemak met rust laten, zodat ze rustig kan gaan eten van de bloemen. Ik laat haar ook met rust, omdat ik rechts van mij een andere Reegeit in de heide zie lopen die ook duidelijk terug wilt naar het veld. Ik ga op mijn hurken achter de boom zitten en wacht totdat ze vanaf de heide naar het Wilde Radijs komt lopen. Ja hoor daar komt ze!!!!!! :-)  Even nieuwsgierig kijken naar het geklik van mijn camera.  Haar in deze foto lekker veel ruimte gegeven.  En hier iets gecropt. Het moment dat ze het veld ingaat heb ik eigenlijk niet gezien. Waarom weet ik zelf eigenlijk ook niet. :-) Misschien stond die boom in de weg? Nu dat ik weet dat er sowieso 2 Reeën in het veld moeten zitten, is het nog een hele klus om die te vinden. Het Wilde Radijs staat namelijk zo hoog, dat ze compleet onvindbaar zijn geworden. Na 10 minuten zie ik ineens 1 koppie boven de bloemetjes uitsteken. Zodra ze weer met haar kop naar beneden gaat, neem ik een paar stappen naar voren, om zo bij het hek uit te komen. Ze is totaal op haar gemak en trekt niets aan van mij. Ik kan lekker me gang gaan en maak dan ook de eerste paar foto's van haar tussen de witte bloemetjes.  De andere Reegeit heb ik ook inmiddels ontdekt, maar die zit een stuk verder.  Iets later valt mijn oog op nog een Ree. Als ik dichterbij kom, zie ik dat het een oude Reebok is. Helaas blijft hij te ver weg tussen de bloemetjes en kan ik er geen fatsoenlijke foto van maken. Als ik de Reeën na een half uur niet meer zie in het veld, loop ik langzaam naar het begin van het veld, omdat je daar een duidelijker overzicht heb, mocht ik ze nog zien. Ik blijf daar ongeveer nog een half uur staan en zie dan de 2 Reegeiten wéér in het veld staan. Ik zie aan hun gedrag dat ze het veld willen verlaten. De eerste Reegeit verlaat het veld aan mijn kant om zo de dekking in te gaan. Voor mij mooi de gelegenheid om haar nog beter te fotograferen.  Als deze Reegeit éénmaal de dekking heeft opgezocht, zie ik dat de andere Reegeit het veld wilt verlaten aan de andere kant. Stevig loop ik door om weer bij die boom te gaan staan om zo half beschut haar te kunnen vastleggen. Net op tijd..........ik zit klaar om de sprong van de Reegeit vast te leggen over het hek!!!! Wat doet ze....??? Ze gaat gewoon sneaky onder het prikkeldraad door.....hahahaha. Ja kan ook, maar had toch liever die sprong willen vastleggen.  En zo maakt ze uiteindelijk toch nog een klein sprongetje als ze de dekking in gaat.  Als ze alle 2 de dekking in zijn gelopen, besluit ik ook om richting de uitgang te lopen. Onderweg kom ik weer de jonge Reebok tegen die bepaald niet echt mensenschuw is. Hij laat me nog even deze redelijke close up maken van zijn redelijk jonge koppie.  En zo heb ik mij ruim 3,5 uur kunnen focussen en vermaken met deze prachtige zoogdieren. Van de ruim 250 foto's die ik gemaakt heb, zijn dit niet de enige overgebleven foto's. Meer van deze ochtend kan je hier bekijken.
Alvast weer bedankt voor je bezoek en jullie eventuele reactie op mijn vorige blog: Jonge Kwik Fit. Groeten Remco ps. misschien leuk om te vermelden is dat ik voor de maand september gekozen ben als "Fotograaf van de Maand" bij Birdpix ;-)  Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk weer een nieuw blog. Door de mooie (warme) dagen had ik niet veel zin om in een snikhete kamer foto's uit te zoeken en aan mijn nieuwe blog te werken. Nu zou je denken dat het nu toch ook nog niet bepaald is afgekoeld? Nee dat klopt, maar ik moet toch ééns weer een begin maken? Ik heb nu namelijk alweer een gigantische achterstand opgelopen en ik wil geen zomerse foto's in de winter laten zien :-) Even 1,5 maand terug in de tijd (zucht). Ik ben naar een plek gegaan hier redelijk in de buurt, omdat er een grote groep Lepelaars moesten zitten. Éénmaal de plek gevonden zie ik inderdaad een 30-tal foeragerende Lepelaars in een ondiepe plas. Alleen te ver weg en ook nog eens door behoorlijke begroeiing door kan ik ze net zien. Ik wacht geduldig af en zie dat er een paar meter voor mij op een klein slikje een Kleine Plevier ronddwarreld + een Kievit. Als ik beter kijk zie ik ook af en toe een jonge Witte Kwikstaart zenuwachtig op de slik lopen. De Jonge Witte Kwikstaart wordt namelijk steeds verjaagd door de Kleine Plevier. Gelukkig heb ik deze keer mijn rugzak bij me met daarin ook mijn camouflagenet. Tijgerend en voorzichtig door het gras probeer ik dichtbij de slik te komen. Rustig afwachtend met camonet over mij heen, zie ik dat er één Lepelaar dichterbij komt. Hij gaat recht voor mij staan. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)  Helaas heb ik niet het perfecte ochtendlicht (bewolkt), maar als hij rustig zijn verenkleed gaat poetsen, vind ik dat natuurlijk helemaal niet erg.  Meer actie dan het poetsen zit er in deze Lepelaar niet in en vliegt na enkele minuten weer bij de groep Lepelaars. Ik blijf gewoon rustig liggen. Ik hoop dat de Kleine Plevier wat dichterbij komt. Jawel geduld wordt beloond. Als de Kleine Plevier het vertrouwt, loopt hij rustig voor mijn lens. Kleine Plevier (Little Ringed Plover, Charadrius dubius)   Maar het leukste is toch wel het moment dat er 2 juveniele Witte Kwikstaarten heel nieuwsgierig dichterbij komen en bezig zijn om mugjes te vangen. Eerst door de begroeiing.. Juveniele Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)  en niet veel later lopen beiden jonge Kwikkies vlak voor mijn lens. Ja dan is het even een keuze maken welke je moet of wil vastleggen. Zo dichtbij komen ze dus.  Oog in oog met een jonge Witte Kwikstaart op nog géén 2 meter....erg gaaf!!!  Daarna ook even gefocust op de andere jonge Kwik, die bezig is mugjes te vangen. Hier heeft hij er net eentje te pakken.  Daarna loopt hij naar de andere kant van het kleine plasje. Zo nieuwsgierig naar het geluid van mijn sluiter.  Om een indruk te krijgen hoe dichtbij ze kwamen heb ik ook de filmfunctie op mijn camera gebruikt. En tot slot nog 2 van de andere Kwik van héél dichtbij.   Hier word je toch verliefd op? :-)
Helaas bleef het die ochtend wel bewolkt, waardoor de foto's wat grijzer tonen dan dat jullie gewend zijn, maar alles voor de natuurbeleving en die was top!! Meer foto's van de Kleine Plevier en de 2 juveniele Witte Kwikstaarten zijn hier te zien. Alvast bedankt voor je bezoek (en eventuele reactie). In mijn volgende nieuwe blog géén vogels maar Reeën. Groeten, Remco  Kokmeeuw | Black-headed Gull |Larus ridibundus Op woensdag 19 juni zou het waarschijnlijk de warmste dag ooit gaan worden (rond de 35 graden). Voor mij reden om dan héél vroeg in de ochtend eerst nog even op pad te gaan, voordat het echt snikheet gaat worden. Als ik voor half 6 naar buiten loop, voel het wel lekker aan. Niet te koud en niet te warm. Ik ga ditmaal naar een ander plekje om daar vanaf een laag standpunt onder mijn camouflage-net de nodige vogels op de gevoelige plaat proberen vast te leggen. Ik had vernomen dat er o.a een paar Zomertalingen zaten. Als ik voor 6 uur in de ochtend mijn plekje inneem onder het net, wacht ik geduldig af wat er voor mijn lens verschijnt. Het duurt niet lang, want na +/- 15 minuten stranden er 2 Witgatjes voor mijn neus op een slik. Eerlijk gezegd was ik verbaasd, want die had ik niet zo snel en zo dichtbij verwacht. Zo dachten de Witgatjes er schijnbaar ook over, want ze vliegen meteen weer weg (helaas). De zon zou nu al wel op moeten komen, maar de zon heeft moeite om door te breken door een enorme lichtgrijze wolkendek. Daardoor wordt het ochtendlicht nog zachter, en krijg ik mooie softe tinten in mijn eerste foto te zien van deze Kokmeeuw, die op enkele meters voor mij rustig aan het foerageren is. Zo kan ik ook mooi even mijn camera instellingen checken en goed zetten voor het geval de Witgatjes weer komen. Gelukkig komen de Witgatjes alweer vrij snel.........Wat is dat toch gaaf als ze op nog geen 4 meter voor je, gewoon hun natuurlijk gedrag laten zien en jij er met je neus bovenop zit (lig). Ik zie ze wel voortdurend met hun achterste heen en weer wippen en op de onderstaande foto zie je dat de Witgat de andere Witgatjes roept. Witgat (Green Sandpiper, Tringa ochropus)  Dit is de eerste foto die ik maak van de Witgat deze ochtend.  Het verschil qua kleur in de foto's komt doordat af en toe wel de zon eventjes tevoorschijn kwam en daarna weer achter een lichtgrijze wolk verdween. Nadat de Witgatjes weer wegvliegen naar een andere slik, is het een tijdje stil op de plek, totdat ik ineens een zwart/goudkleurig vogeltje zie rondhuppelen voor mijn lens. Ik denk meteen aan juveniel Blauwborst. Verdomd een jonge Blauwborst. Wat komt hij/zijn dichtbij! Te dichtbij............grrrr, daardoor niet gelukt om de juveniele blauwborst op de foto te krijgen van dichtbij. Oh wat zat deze blauwborst eventjes zo mooi voor mijn lens, maar ja.....vast brandpunt lens hè? Op een gegeven moment zie ik er zelfs nog eentje..........heel eventjes staan ze vlakbij elkaar. Ik baal er nog meer van, omdat of de afstand te kort is, of er een rietstengel voor zit. Uiteindelijk als er één jonge Blauwborst binnen mijn autofocus valt krijg ik hem/haar op de foto. Helaas wel met een rietstengel er voor, maar de natuurbeleving is er niet minder om. Wat een effect heeft zo'n net toch dat je ze ongestoord heel dichtbij kunt bekijken. Juveniel Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)  Helaas heb ik hierna de jonge Blauwborstjes niet meer gezien. Ook de Zomertalingen zie ik nergens rondzwemmen. Wel hele groep Tureluurs, maar die zitten aan de overkant op een andere slikplaat. De plek waar ik nu zit/lig heb ik mooi de zon in mijn rug (als die schijnt). Ja warmste dag ooit? Het voelt aan als 18 graden. Stomverbaasd word ik als ik de eerste paar regendruppels hoor kletteren op mijn campingmatje! Ohnee hè!!!!! Gaat het nu ook nog regenen. Omdat er al een tijde niet veel bijzonders meer te zien is voor mijn lens, geef ik mezelf nog een klein kwartiertje voordat ik opstap. Het begint iets harder te regenen, maar je zou denken dat het dan donkerder word, maar niets is minder waar. De zon wil namelijk op dat zelfde moment ook weer doorbreken. Het licht wordt door de lichte regen en de zon die achter een lichtgrijze wolkendek probeert door te breken nog mooier! Nu moet de natuur nog eventjes meewerken. Jaaaaaaaaaaaaaaaa er komt een Tureluur aangevlogen op enkele meters. Meteen maak ik een foto......voordat het mooie licht weer weg is. Tureluur (Redshank, Tringa totanus)  Wat een geluk heb ik deze ochtend als de Tureluur prima meewerkt onder deze licht omstandigheden. Hij komt nog iets dichterbij, terwijl de zon weer in kracht iets afneemt.  de afgebroken rietstengel verderop in het water vormt een mooi symmetrie met de snavel van de Tureluur.  De volgende foto heb ik al een aantal weken geleden laten zien aan veel mensen op sociale media (facebook,twitter, Deeldenatuur en Vroege vogels). Ook daar viel deze foto erg in de smaak bij de mensen, want de foto verscheen ook in de nieuwsbrief "Natuur in Beeld" van Vroege Vogels afgelopen week.  En als laatste een foto die daar mooi bij aansluit. Die ik persoonlijk nog iets mooier vind zelfs door de houding.  Nou de warmste dag ooit was het gelukkig niet geworden. Ik denk zelfs dat het niet eens boven de 23 graden is geworden. Voor mij was het in ieder geval geen reden om thuis te blijven.......integendeel....dit had ik niet willen missen en kan ik hier rustig, hoe vaak ik ook wil nog lekker van nagenieten. Meer beelden hier. In mijn volgende blog komen ook weer vogelfoto's voorbij die ik genomen heb op 12 juni. Onder andere Lepelaar, Kleine Plevier en Witte Kwikstaarten (inclusief 2 jonge kwikstaarten die heel dichtbij kwamen). Hoe dichtbij kan je zien in het korte filmpje. Groeten, Remco  Begin Juni ben ik weer eens naar de Groene Jonker geweest. In deze periode is er altijd wel wat leuks te zien, zo ook op 6 juni. Ik kom voor 6 uur aan in dit natuurgebied(je). Ik loop rustig over de wandelpaden door het gebied en geniet van de eerste zingende vogels. Als ik langs het riet loop, hoor ik al de eerste zanger. De Rietzanger....hoe kan het ook anders? Ik loop richting het gebied waar de Geoorde Futen normaal gesproken zitten (en te zien zijn). Helaas maar welgeteld 1 Geoorde fuut die ook nog eens te ver weg zit. Terwijl ik op het wandelpad sta, valt mijn oog ineens op een Blauwborst vrouwtje. Ik hou haar in de gaten en zie dat ze over het wandelpad loopt en het gras induikt. Als ze weer tevoorschijn komt op het wandelpad en wegvliegt, ga ik op gepaste afstand plat op mijn buik liggen op het wandelpad. Het is iets over 6-en en de zon wil nog niet echt doorkomen. Dan na enkele minuten zie ik deze vrouwelijke borst weer aankomen. Eerst even vanaf een rietstengel afwachten of de kust veilig is en dan duikt ze weer het wandelpad op en zie ik dat ze haar snavel vol heeft met voedsel voor haar kleintjes. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica) 
Nadat ze haar jongen gevoerd heeft, komt ze weer tevoorschijn met een lege snavel. 
Op deze foto zie je al dat de zon langzaam aan gaat schijnen (genomen om 06:19 uur). Nadat ze hier weer op het wandelpad staat....gebeurt er iets bijzonders. Mannetje Blauwborst komt op hoge poten over het wandelpad lopen, omdat er een ander mannetje Blauwborst overvliegt vlakbij het nest. De Blauwborst die bij dit vrouwtje hoort neemt een parmantige houding aan en rent op hoge pootjes op het wandelpad richting de andere ♂ Blauwborst. Dat was echt zo komisch en gaaf om te zien. Dit gebeurt allemaal pal voor mijn neus, terwijl ik nog op de grond lig. Geniet mee!!! 
Nadat vrouwtje wegvliegt en de indringer ♂ Blauwborst ook verderop doorvliegt, loop ik ook verder. Wat een geweldig begin van deze ochtend is dit. Wordt het nog mooier als dit? Nee helaas......maar wel geniet ik van een aantal Lepelaars die aan het foerageren zijn op de plassen. helaas vliegen ze steeds op als er andere vogelaars/fotografen ze willen vastleggen. Wel kan ik er eentje in het ochtendlicht vastleggen die overvliegt. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia) 
Ook landt er iets verderop in een plas een Lepelaar. Op veilige afstand vanaf het wandelpad. 
Dan vliegt er verderop in het gebied een Blauwe Reiger pal voor mijn neus over. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea) 
Tot slot heb ik me nog kunnen vermaken met Boerenzwaluwen die op een plekje steeds achter het riet nestmateriaal verzamelde. Gelukkig zijn er nog een aantal van gelukt ook. Boerenzwaluw (Swallow, Hirundo rustica) 
Zo dat was weer een geslaagd ochtendje Groene Jonker. Meer beelden van o.a. de Blauwborst zijn hier te zien.
Ik wil iedereen nog hartelijk danken voor jullie reacties op mijn vorige blog: Vogels in Polders Poelgeest. Groeten, Remco  Op 27 mei ben ik voor de allereerste keer naar de Polders Poelgeest in Warmond geweest. Ik had er veel over gelezen en verschillende fraaie foto's van gezien. Nadat ik op waarneming zie dat er ook diversen pullen gezien zijn, maak ik vrij snel mijn keuze om daar ook is te gaan kijken. Als ik 's morgens vroeg mijn auto parkeer in die prachtige nieuwbouw wijk, realiseer ik mij meteen....wat als ik hier zou wonen? Ja dan zou je mij hier elke dag aantreffen. Ik word meteen verwelkomt door een behoorlijk aantal ganzen met pullen. Ik loop een kort rondje in het gebied en kijk meteen hoe de zon staat. Ik wil natuurlijk het mooie ochtendlicht in mijn rug hebben voor een goede foto. De Grutto is mijn eerste doelwit omdat deze vogel mooi in het zonnetje staat, terwijl ik aan de goede kant sta. Ik neem een laag standpunt in en zo kan ik deze Grutto ongestoord vastleggen. Grutto (Black-tailed Godwit, Limosa limosa) 
Zo maak ik eindelijk mijn eerste geslaagde Grutto foto waar ik tevreden over ben, want zelf IK heb nog geen enkele foto van deze weidevogel op een paaltje. :-) Als ik verder het gebied in loop, word ik opgemerkt door 2 alarmerende Scholeksters. Dat duidt maar op 1 ding.....die hebben pullen en proberen hun jonge te beschermen tegen indringers. Ik loop er met een grote boog omheen. Toch wil ik wel die schattige scholekster pulletjes zien en eventueel vastleggen. Ik ga op ruime afstand in het natte gras liggen, vlakbij de waterkant. Na ongeveer 10 minuten komen ze zwemmend naar de waterkant toe. Ik krijg er nog net eentje in mijn zoeker. Het ging namelijk zo snel. Hier eerst de verontruste moeder Scholekster. Scholekster (Oystercatcher, Haematopus ostralegus) 
Het lijkt alsof ze wilt zeggen: de kust is veilig...kom!!! En daar komt het tweede Scholekster pulletje. 
Snel kijkt ie nog even achterom. Het is wel een behoorlijke crop geworden, maar ik wil dit schattige pluizenbolletje toch op deze manier aan jullie laten zien. 
Dan is het even rustig, totdat de ouders weer alarm slaan...waardoor is me niet echt duidelijk geworden, misschien rovers in de lucht? De jonge Scholekstertjes duiken meteen weer veilig het water in en zwemmen naar de overkant. Daar éénmaal aangekomen worden ze verjaagd door een Kievit, die schijnbaar ook haar jonge verdedigd of zit te broeden. De moeder Scholekster komt snel vliegend aan bij haar jonge en zo is de rust uiteindelijk weer gekeerd. Helaas heb ik wel wat last van tegenlicht, waardoor ik in de nabewerking wel het 1 en ander moest corrigeren. Als ik deze foto's gemaakt heb, loop ik nog een rondje door het gebied. Ik zie een Lepelaar in het ondiepe water foerageren, alleen te ver om een foto te maken. De Koekoek hoor ik een paar keer, maar zien ho maar! Dan valt me op dat er steeds méér Gierzwaluwen laag overvliegen over de plassen. Omdat er verder niet veel voor mijn lens verschijnt, ga ik me concentreren op deze Gierzwaluwen. Zittend op een bruggetje wacht ik eerst geduldig af wat voor vliegroute ze steeds nemen. Daarna neem ik mijn positie in en richt mijn camera op een plek waar ze vaak langs vliegen. Gelukkig heb ik de zon in mijn rug en is de lucht ook nog eens strak blauw. Uiteindelijk lukt het me aardig om ze redelijk scherp vliegend erop te krijgen. Gierzwaluw (Common Swift, Apus apus) 
Missie geslaagd! Als ik naar de uit/ingang wil lopen, valt mijn oog nog op een Klein(e) Plevier. Dat is ook nog zo'n vogel die ik eigenlijk nog niet eerder goed op de foto heb kunnen zetten. Op mijn hurken met mijn lens leunend op het ijzerdraad van het hek...probeer ik wat eerste shots te maken. De Plevier scharrelt rustig verder door het slik. De Plevier accepteert mij al vrij snel en gaat ongestoord verder met het zoeken naar insecten. Gelukkig voor mij komt deze adhd Plevier ook mijn kant op lopen. Zo maak ik toch nog de shots van een Kleine Plevier die ik graag zou willen. Kleine Plevier (Little Ringed Plover, Charadrius dubius) 
En zo loop ik rond 09:00 uur weer naar mijn auto met een honderdtal foto's op mijn geheugenkaartje. Meer foto's van deze ochtend zijn hier te zien. Het hadden er véél meer kunnen worden, want éénmaal thuis aangekomen krijg ik de melding dat de zeldzame Roodkopklauwier waargenomen is in de Polders Poelgeest!!! :-( Maar gelukkig heb ik deze zeldzame Klauwier al eind april kunnen vastleggen in de Maasvlakte. Die foto's zijn hier te zien. Het is zeker weten een mooi en vogelrijk gebied de Polders Poelgeest. Omdat het ook nog vrij dichtbij huis is, zal ik hier vast en zeker nog wel vaker te vinden zijn. In mijn volgende blog komen foto's voorbij van mijn bezoek aan de Groene Jonker. Hier alvast een voorproefje. 
♂ Blauwborst | Bluethroat | Luscinia svecica
Groeten,
Remco  Krakeend (Gadwall, Anas strepera) Nu het laatste deel van "Vogels onder het net!". Zo ga ik 's morgens vroeg op 19 mei zonder doelstelling weer naar het plekje bij de plas. Iets voor 06:00 uur in de morgen lig ik alweer plat op mijn buik met het camouflagenet over mij heen. Rustig dobbert deze Krakeend voor mijn lens die even zijn kop uitschud. Een paar minuten later zie ik dat de Kluten ook al bezig zijn met foerageren. Recht voor mij op behoorlijke afstand volg ik de Kluut door mijn zoeker. Hij zit eigenlijk nog te ver voor een redelijke foto. Ik kijk verder om mij heen en zie dan links van mij een Kluut foerageren in het ondiepe water. Ik zie dat hij mijn kant op loopt. Voordat ik het weet loopt hij al op enkele meters voor mij. Gelukkig heb ik al voldoende licht om hem nog net scherp erop te krijgen. Weliswaar vol in beeld, maar zolang de Kluut er helemaal op staat ben ik tevreden. Deze 2 foto's zijn gemaakt op 06:09 uur. Kluut (Avocet, Recurvirostra avosetta)   Een stand vaste vogel die ook weer aanwezig is, is de Canadese Gans. Ditmaal ook een voltreffer! Canadese Gans (Canada Goose, Branta canadensis)  Een eendensoort die ik hier nog niet eerder heb gezien is deze Tafeleend....gezien zonder een vrouwtje. ♂ Tafeleend (Pochard, Aythya ferina)  Ook zwemt er een ♂ Slobeend vlak voor mijn camera, alleen op dat moment lig ik niet achter mijn camera (Toiletteren). Ruim een half uur later landt deze Kievit op een slikplaat. Kievit (Lapwing, Vanellus vanellus)  Ook de Tureluur komt even langs en houdt een roepende houding aan, als er een andere Tureluur overvliegt. Tureluur (Redshank, Tringa totanus)  Maar de mooiste ontmoeting van vanmorgen is toch wel als er wéér via de linkerkant een Steltloper foeragerend komt aanlopen. Ditmaal niet de Kluut maar een Groenpootruiter. Geweldig om die van zo dichtbij te kunnen aanschouwen en vastleggen. Groenpootruiter (Greenshank, Tringa nebularia)  En zo is het wéér een geslaagde vroege ochtend geworden en komt er toch nog een einde aan deze blogserie "Vogels onder het net!".
Meer opnames van deze ochtend zijn hier te zien. Groeten, Remco  Op de laatste koninginnedag ben ik 's morgens vroeg vóór zonsopkomst naar een plekje gegaan hier in de buurt om wat steltlopers en watervogels te fotograferen. Sinds ik begin dit jaar de IJsvogels hier in de buurt aan het volgen ben, heb ik ongeveer 2 maanden geleden een camouflagenet gekocht. Om zo te proberen de IJsvogels op de gevoelige plaat vast te leggen. Wat trouwens nog niet gelukt is. Maar zo'n camouflagenet is natuurlijk ook nuttig om andere vogels ongestoord vanaf de waterkant op de gevoelige plaat vast te leggen. Je valt namelijk niet snel op als je onder zo'n camo-net ligt. Zo kan je dus mooi ongestoord fraaie (gedrags)beelden maken van redelijk korte afstand. Ik dacht alleen te zijn deze vroege ochtend, maar als ik op de plek aankom zie ik al een andere fotograaf plat op zijn buik liggen langs de waterkant. Later blijkt het Jarno van Bussel te zijn. :-) Een fotograaf waarvan ik ook al een tijdje zijn blog volg. Na ongeveer 20 minuten komen de eerste paar vogels vlak voor ons staan, het zijn de Canadese Ganzen met daarbij 1 Grauwe Gans. Het zijn totaal 3 Canadese Ganzen die hier mooi bij elkaar staan in het ondiepe water. Canadese Gans (Canada Goose, Branta canadensis) Langzaam aan begint de zon op te komen en deze Canadees begint rustig te drinken.  Als deze ganzen dan uit mijn beeld verdwijnen, komt de volgende ganzenfamilie alweer voorbij. Ditmaal de Nijlgans. Ook die maken gebruik van het ondiepe water en 1 Nijlgans begint ook precies voor mij te drinken. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca) En ook deze ganzensoort verdwijnt na enkele minuten weer uit het beeld.  Wel leuk allemaal om te zien het gedrag van deze ganzen, maar ik kom op deze plek eigenlijk voor de Steltlopers en dan met name de Kluut. Ik zie ze wel foerageren in het ondiepe water, maar eigenlijk nog iets te ver voor mijn lens. Totdat er eentje binnen het bereik van mijn lens foeragerend aan komt lopen. Kluut (Avocet, Recurvirostra avosetta) Maar omdat de Kluut zo druk bezig is met foerageren loopt die al gauw weer weg. Dan is het ruim een half uur stil met vogels, totdat er een groepje van 3 Kemphanen op een slik landen. Ik schuif mijn camera voorzichtig naar rechts om ze zo mooi in beeld te krijgen. Ze hebben mij duidelijk niet in de gaten en beginnen rustig hun verenpak te poetsen. Kemphaan (Ruff, Philomachus pugnax)De beleving onder zo'n camo-net is vele malen groter, omdat de vogels je niet zien of geen bedreiging voelen, waardoor je ze van een laag standpunt mooi kan observeren. En dan uit het niets scharrelt er ook ineens een Zwarte Ruiter voor mijn lens. Deze keer in zomerkleed. Ik heb vorig jaar al eerder een Zwarte Ruiter voor mijn lens gehad, maar die had nog een winterkleed. Zwarte Ruiter (Spotted Redshank, Tringa erythropus) En dan eindelijk na 2,5 uur komen er 2 Kluten mijn kant op gelopen.  Ze komen steeds dichterbij, waarbij er 1 Kluut zelf zijn verenkleed gaat poetsen. Totdat er een 3de Kluut aan komt lopen. Daar is het mannetje van deze 2 Kluten het duidelijk niet mee eens, omdat het zijn territorium is. Daarom vliegen ze allemaal meteen op en wordt de indringer verjaagd.  Na het maken van deze beelden ben ik natuurlijk wel blij (meer beelden van deze ochtend zijn trouwens hier te zien), maar echt tevreden ben ik nog niet. Ik wil namelijk de Kluut dusdanig vastleggen, waarbij ook de spiegeling in het water duidelijker zichtbaar is. Omdat er deze ochtend eigenlijk nog teveel wind staat, heb ik geen foto's van deze Kluten kunnen maken met rimpelloos water. Daarom ben ik een week later weer teruggegaan met bijna windstil (windkracht 2). Of het me dan wel gelukt is zie je in deel II van "Vogels onder het net!".
Ik kan jullie alvast verklappen.....ik kreeg nog véél méér moois voor mijn lens die andere ochtend ;-) Groeten, Remco  Hier het vervolg op mijn vorige blog "Aalscholverkolonie in de Wieden". We krijgen niet alleen de Aalscholvers voor onze lens, ook vliegen er regelmatig Blauwe Reigers voor de hut langs. Ze komen bijna letterlijk op je af vliegen, terwijl ze op het laatste moment verder omhoog wegvliegen. Het beeld is dan ook best wel angstaanjagend. :-) Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)
Ook landt er vlak voor de hut 2 Grauwe Ganzen. Omdat ik al op mijn buik lig om een shot te maken van een Aalscholver die laag over het water vliegt, is dit ook een mooie kans om de Grauwe Ganzen te bevriezen met mijn camera terwijl ze aan komen vliegen. Grauwe Gans (Greylag Goose, Anser anser)Op het moment dat ik deze beelden maak, had ik de 500mm lens van Ronald even geleend + de 1.4 TC. Ronald wijst me daarna op de Witte Kwikstaart die mooi op het paaltje voor de hut zit. Met de 700mm en de 1.3 cropmode van mijn camera, krijg ik de Witte Kwik bijna beeldvullend in beeld. Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)
Ook de Krakeend zwemt regelmatig voor ons langs. Krakeend (Gadwall, Anas strepera) 
En dan tegen 12:00 uur zit onze ochtend in de Aalscholverkolonie erop. Met ruim 650 foto's op mijn geheugenkaartje varen we terug. Daarna gaan we nog even naar een paar plekken in de Wieden om wat andere vogels te spotten. Zo gaan we eerst naar een plek waar Purperreigers en Lepelaars zich nestelen. Vanuit een uitkijktoren hebben we een mooi overzicht over het gebied. Ik hoop natuurlijk dat er vlak voor de uitkijktoren een Purperreiger overvliegt. Ja we worden beloond!! Daar is die...de prachtige Purperreiger. Toch wel 1 van mijn favoriete reigersoort. Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)Ook vlakbij de toren zit een Bruine Kiek op zijn uitkijkpost. Bruine Kiekendief (Marsh Harrier, Circus aeruginosus)
We horen ook de Grasmus en de Tjiftjaf zingen. Die kan ik mooi van dichtbij vastleggen. Grasmus (Whitethroat, Sylvia communis)
Tjiftjaf (Common Chiffchaff, Phylloscopus collybita) 
Na deze vangst zijn we weer op de terugweg naar het bezoekerscentrum van de Wieden van Natuurmonumenten. Hij vertelt me nog dat achter het bezoekerscentrum nog een mooi stukje natuur ligt waar ook Blauwborsten en andere zangvogels zitten. We nemen afscheid van elkaar en ik loop nog even dat gebied in. Je weet maar nooit wat je daar aantreft. De Rietzanger hoor ik al vrij snel zingen tussen het riet. Rietzanger (Sedge Warbler, Acrocephalus schoenobaenus)
En niet veel later hoor ik ook de prachtige zang van de Blauwborst. Wat een mazzel dat hij vlak voor me zijn fraaie zang laat horen. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)En als dit nog niet genoeg is zie ik nog zo'n fraaie rietvogel. De Baardman. Hij houdt een prachtige spagaathouding aan, maar omdat er redelijk veel wind staat, wuift er te vaak een rietstengel voor zijn prachtige gekleurde verenkleed. Toch blijft het een gaaf gezicht in zo'n wijdbeens houding. Baardman (Bearded Tit, Panurus biarmicus)En zo komt er toch nog een end aan een onvergetelijke dag in de Wieden. Ik ga met ruim 750 foto's naar huis. Het was daarom ook een heel uitzoekwerk om uiteindelijk (in mijn ogen) de mooiste/beste foto's te laten zien. Ik heb er uiteindelijk ongeveer 100 foto's aan overgehouden die de keuring hebben overleefd. Een gedeelte daarvan zijn hier te zien. In mijn volgende nieuwe blog komen foto's voorbij waar ik bijzonder blij mee ben, omdat alles meezat die ochtend. Hier alvast een preview. 
Oeverloper | Common Sandpiper | Actitis hypoleucos
Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Gr, Remco  Op 25 april ben ik op uitnodiging van boswachter Ronald Messemaker naar de oudste Aalscholverkolonie van Nederland geweest in de Wieden. We zouden eigenlijk al veel eerder gaan, maar door de enorm lange vorstperiode hebben we het uitgesteld tot eind april. Samen met nog een uitgenodigde Erwin de Lange gaan we 's morgens rond 8uur per fluisterboot richting de Aalscholverkolonie. Onderweg komen we op de grasvelden her en der Reeën tegen die rustig aan het eten zijn. Die laat ik in mijn vervolg blog zien. Nu dus alleen maar aandacht voor de Aalscholvers. Vanuit een vaste hut hebben we een mooi overzicht over de oudste Aalscholverkolonie. De Aalscholvers vliegen dan ook af en aan. Eerst laagscherend over het water en vervolgens naar hun nesten hoog in de dode bomen. Omdat er in de hut ook speciaal gemaakte lage luiken zitten, probeer ik een shot te maken vanaf een mooi laag standpunt. Na vele pogingen is het me dan eindelijk gelukt om een Aalscholver met rietstengel zo laag mogelijk boven het water vast te leggen. Aalscholver (Cormorant, Phalacrocorax carbo) Als ze hoger voor de hut vliegen gaat het toch wel makkelijker.   Het valt ons op dat er 1 Aalscholver heel mooi en dichtbij voor de hut op een tak zit. Voor ons een mooie gelegenheid om die van dichtbij te kunnen vastleggen.   Als er nog een Aalscholver op die plek aan komt vliegen, wordt het pas echt leuk. Het vrouwtje toont baltsgedrag....en niet veel later volgt er een paring, precies voor onze camera's :-) Hierna is het opmerkelijk om te zien dat het vrouwtje zorgt voor de verdere verzorging voor het nest. Normaal gesproken zorgt de man voor het aanbrengen van nestmateriaal, zoals Ronald ons verteld. ♀ Aalscholver komt dan ook elke keer aanvliegen met diverse takken. De 1 nog groter en dikker als de ander. Nadat wij getuige waren van dit prachtige moment, valt mij op dat sommige Aalscholvers nog zitten te broeden op hun eieren, terwijl op andere nesten de jonge al behoorlijk groot zijn. Ook vlakbij 1 van de kijkgaten hebben we een mooie kijk op een Aalscholvernest met daarin al wat grotere jongen, die ook gevoed worden door 1 van de ouders. Lekker onderling aan het bekvechten met elkaar.   Ook heb ik de filmfunctie op mijn nieuwe camera weer gebruikt. Hier een foto van een 1-jarige Aalscholver, die dezelfde houding aannam als de dode boom naast hem.  En tot slot nog 2 high key opnames, omdat er regelmatig een wit wolkendek ontstond half tegen de zon in.   Dit Aalscholverblog liet eigenlijk te lang op zich wachten. Maar ik ben blij dat ik de foto's van deze onvergetelijke dag nu eindelijk aan jullie kan laten zien. Ik hoop dat jullie hiervan net zo genieten als dat ik heb gedaan. Van de vele foto's die ik gemaakt heb deze ochtend is dit nog maar een kleine selectie. Meer foto's zijn daarom ook hier te zien.
In mijn volgende blog laat ik méér verschillende vogels zien die ik ook voor mij lens kreeg in de Wieden, o.a. Blauwborst, Baardman, Witte Kwikstaart, Grasmus, Tjiftjaf, Purperreiger en Blauwe Reiger. Bij deze wil ik Ronald nog hartelijk danken voor deze onvergetelijk mooie dag in de Wieden!!! Gr, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
Februari 2023
Categorieën
Alles
|
RSS-feed
|
ApparatuurBodies: Nikon D7200 Nikon D7100 Objectieven: 300mm f/4 ED-IF AF-S 50mm f/1.8 18-140mm f/3.5-5.6G ED VR 10-20mm F4-5.6 EX DC HSM Tele-converter AF 1.4x Pro 300 |
Volg mij
|
© Copyright 2012 - 2023 | Remco van Daalen Natuurfotografie | All Rights Reserved | Website best viewed in HD 1920x1080 or more