Afgelopen zaterdagochtend was ik behoorlijk ontdaan van wat ik gezien had in de natuur. Ik zal jullie proberen te vertellen van wat ik gezien heb. Het is best wel triest en heftig, dus voor de gevoelige (natuur)mensen is het beter om maar alleen de foto's te bekijken. Mensen die mij een beetje kennen of mij volgen (digitaal), die weten dat ik wel gek ben op baby eendjes/gansjes. M'n fotomaat Hans O. noemde een aantal jaren geleden de baby nijlgansjes zelfs "Kwijlgansjes", omdat ik 'm wéér eens foto's liet zien van deze schattige, donzige gansjes. Nu heb ik in de loop der jaren al behoorlijk wat foto's gemaakt van deze gansjes, zelfs in de sneeuw. Dus het hoeft allemaal niet méér zo eigenlijk. Vorig jaar er dus ook weinig aandacht aan geschonken. Maar omdat ik de laatste tijd al niet méér mijn fotocamera had gebruikt en het een behoorlijk saaie winter is tot dus ver, heb ik maar eens gezocht of er alweer Kwijlgansjes waren gesignaleerd. Verdomd, precies op dezelfde plek als waar ik ze jaren achter elkaar heb kunnen vastleggen (ook in de sneeuw), waren ze wéér opgedoken. Zaterdagochtend voor 9-en daarheen gereden. Er moesten er 7 rondscharrelen. Aangekomen op de plek, zie ik ze van enkele meters foerageren in het gras, naast een smal slootje. Van een afstand begin ik de kleintjes te tellen. 1,2,3,4,5 en 6. huh het waren er toch 7? Als ik naar ze toe loop, zie ik 1 baby nijlgansje in het gras half op z'n rug liggen. Ik zie het pootje licht bewegen. Ik zag niet meteen zijn koppie, dus ik dacht dat ie net was aangevallen door een roofvogel. Tot ik dichterbij kom. De ouder Nijlgans blijft gakken en weet dat 1 van zijn kind er niet best aan toe is. Ik dacht meteen aan de vogelgriep, dat het jong daar besmet mee was. Niet veel later komt een man met een hond voorbij en zegt, dat ie al het jong rechtop heeft geprobeerd te zetten in het gras, en dat hij constant werd aangevallen door de ouders. Ik loop inmiddels naar de overige kwijlgansjes. Die behoorlijk actief zijn. Niet veel later komt er een groep Canadeze ganzen aan lopen vanaf een vijver. Misschien uit nieuwsgierigheid komen ze onze kant uit richting de Nijlganzen met kleintjes. Ik blijf stokstijf staan, want ik wil zien wat ze doen en/of hoe ze reageren op het zwakke baby nijlgansje die een paar meter terug ligt. De meeste Canadeze Ganzen lopen er ongezien voorbij. Maar één ziet het jong in het gras liggen en ruikt er heel even naar, en loopt verder richting de Nijlganzen ouders en jongen. Ze blazen wat naar elkaar en gaan dan al na hooguit 2 minuten weer weg. Het groepje van ongeveer 5 Canadeze Ganzen lopen over het gras weer terug. Ik sta nog steeds stokstijf te kijken, en richt mijn ogen nog op het verzwakte baby nijlgansje. De Canadeze Ganzen lopen weg, en zie dan met beiden ogen dat 1 Canadeze gans met 1 poot op de verzwakte kleine nijlgansje staat en verder loopt. Pfffff.....wat heftig dit. Maar wel beter voor het zwakke Nijlgansje. Ik loop er naartoe en zie dat ie nu uit zijn/haar lijden verlost is. Wel heel triest om te zien en wat een naar gevoel houd ik er aan over. Ik maak een foto van het inmiddels overleden Kwijlgansje. Als ik wegloop van het dode gansje zie ik al meteen 3 Zwarte Kraaien aan komen vliegen. Ik neem nog wat stappen achteruit en de kraaien wachten geduldig af. Ik wil het allemaal niet zien dat de kraaien straks......... Ik besluit daarom in mijn auto te gaan zitten. Even wat afleiding. Hier de foto van het dode en zwakke Nijlgansje, gemaakt met m'n Samsung S20 telefoon. Na een kwartier in m'n auto gezeten te hebben, dacht ik: nee ik wil niet alleen maar deze trieste foto maken van een dood Nijlgansje. Ik wil juist leuke, mooie opnames maken van actieve en levende Kwijlgansjes. Dus hup de auto weer uit. Naar de plek gelopen, en wat denk je? Dode nijlgansje was al mooi weg. Waarschijnlijk meegenomen door 1 van de Zwarte Kraaien. Toen waren er dus nog maar 6 Kwijlgansjes over. Als ik zie dat ze de stoep op lopen, ga ik snel op m'n buik liggen. In tegenlicht krijg je dan zulke opnames met een goud randje. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca)Zo zie ik ze toch veel liever dan als op de 1e foto. Nog even in het mooie ochtendlicht. "Jump for Joy". Uit welk achterste heb jij dat veertje gehaald? In tegenlicht zijn ze toch wel erg leuk. Ik had deze ochtend ook een boterham meegenomen om daarmee het vertrouwen te winnen van ouders Nijlgans, zodat als ik tè dichtbij kwam ze mij niet meteen zouden aanvallen. In deze volgende foto lijkt het misschien wel zo, maar omdat ik stukjes brood gooide, was deze Nijlgans aan het bedelen. Foto is genomen met brandpuntafstand 32mm. Kort hierna gingen beiden ouder Nijlgans hier naar beneden, naar de slootkant om wat te gaan drinken. De overige 6 kuikens hobbelen er achteraan. En gaan ook wat drinken. De kuikens springen het water in en als ze zien dat 1 van de ouder het water uit gaat, proberen de kuikens ook meteen weer op de kant te komen. 5 Kuikens lukken het om meteen de kant op te jumpen, maar 1 kuiken blijft achter in het water. Het lukt 'm niet om meteen op de kant te komen, en zwemt iets verderop dicht langs de kant om te kijken of die elders erop kunt komen. Ma Nijlgans ziet dat ze 1 kuiken mist, en loopt weer naar de waterkant. Ze ziet haar kind in het water zwemmen, maar hij komt maar niet op de kant. Ik loop dichter naar de waterkant toe, als de kuiken mijn kant op komt zwemmen, om te kijken of die daar wel op het droge komt. Terwijl ik naar het water loop, word ik direct aangevlogen/aangevallen door 1 van ouder Nijlgans. met wijde openslaande vleugels probeert de Nijlgans mij te verjagen. Terwijl de kuiken nog steeds heen en weer zwemt dicht langs de slootkant. Ik ga dan maar op gepaste afstand kijken, voordat de stress helemaal toeslaat. Dan als de ouders weer naar de slootkant lopen en ze nog steeds haar kind in het water zien zwemmen, besluiten ze zelf ook maar in het water weer te gaan. Meteen hup de andere 5 Kwijlgansjes jumpen direct in het water en zwemmen rondom de ouders. Het achtergebleven kuiken ook meteen dicht tegen ouder Nijlgans aan. Dan als de sloot versmald wordt d.m.v. een bruggetje, besluit ouder Nijlgans om net voor het bruggetje op de kant te klimmen. Dat was gelukkig ook niet zo stijl als waar ze ervoor op de kant klommen. De kuikens klauteren meteen er achteraan als de ouders inmiddels op de kant staan. Maar er is 1 kuiken die er niet meteen op komt. Dat is natuurlijk het gansje die al geruime tijd in het water zwom. Na 3 pogingen lukt het ook dit Nijlgansje eindelijk om op het droge te komen. Ik zag wel meteen, dat het gansje behoorlijk uitgeput was. Om zich bij de rest toe voegen van de familie moet ze verder omhoog klauteren door het gras. Het gansje valt af en toe om en gaat vrij snel op zijn/haar pootjes zitten. Natuurlijk erg moe geworden en misschien ook wel licht onderkoeld. De ouders en kuikens steken de straat over van het bruggetje. Je kan duidelijk zien welk gansje er het langst in het water heeft gezeten. Erg zielig om te zien. Dan verplaatsten de ouders zich naar het naastgelegen grasveld met vijver. De 5 kuikens jumpen op de stoeprand om verder te komen, richting de ouders. Ja je raadt het al.....het is echt net een film waarin ik beland ben. Het 6de kuiken en tevens verzwakte kuiken, lukt het niet om op de stoep te komen. Valt op zijn/haar rug met de pootjes bewegend omhoog. De kracht is er niet meer om overend te komen, dus pak ik het nijlgansje in mijn hand en loop naar het grasveld toe naar de rest van de familie. Ik dacht al meteen aan het andere zwakke gansje, die ik helemaal in het begin zag liggen in het gras. Toen ik het 6de kuiken herenigd had bij de familie, ben ik weggegaan. Mijn hart huilde. Ik kon het allemaal niet meer aanzien. De natuur is hard, bikkel hard. Nu is me dus overduidelijk geworden, waar die jongen gebleven zijn, als je op 1 dag 7 kuikens telt, en de volgende dag nog maar 5? Daarom krijgen ganzen en eenden zoveel jongen, alleen de sterkste overleven. Normaal zie ik dat niet met beiden ogen gebeuren, maar nu dus wel heel letterlijk. Daarom van Kwijlgansje naar Huilgansje. Om toch maar met een goudrandje dit trieste blog af te sluiten. Een Kwijlgansje die het vast wel gaat redden! Tot de volgende keer. Groeten, Remco
4 Opmerkingen
De eerste maand van 2016 zit er inmiddels alweer bijna op. Snel nog even m'n allereerste blog van 2016 plaatsen in de maand januari. Zo ben ik er begin januari achtergekomen dat er jonge Nijlgansjes geboren zijn hier in de buurt. Op 5 januari ga ik er een kijkje nemen. Het is zwaar bewolkt weer en het licht is bijzonder slecht om enig goede foto te maken. De ISO-waarde gaat dan ook meteen naar 1600. Eigenlijk is het geen weer om foto's te maken, maar ik wilde toch graag gaan kijken naar 6 jonge Nijlgansjes die in hartje winter geboren zijn. Traditiegetrouw maak ik elk jaar wel een hele reeks foto's van deze donzige pulletjes, omdat ze rond maart altijd op steenworp afstand vanaf m'n huis te zien zijn. Nu is het begin januari, niet de ideale periode om jongen te krijgen. Maar zolang de strenge winters uitblijven, maken de kuikens grote kans. Op 5 januari dus m'n eerste bezoek aan deze kuikens. Het weer was slecht, net als het licht. Het enige licht wat goed was waren de autolampen op de achtergrond. NIJLGANS (EGYPTIAN GOOSE, ALOPOCHEN AEGYPTIACA)Ik heb uiteindelijk heel veel foto's weg moeten gooien, omdat ze gewoon niet scherp waren, maar wat was het weer leuk om deze schattige kuikens te zien. Ook bijzonder om mijn allereerste foto te maken in 2016 van een Baby gansje. Ik wilde natuurlijk met veel beter licht terug gaan naar deze baby gansjes, om zo optimaal te genieten van deze exotische jonkies. 3 dagen later voorspellen ze zonnig weer. Voor mij dé kans om opnieuw foto's te maken. Ik ga uiteraard 's morgens tijdens zonsopkomst, om zo het mooiste licht mee te pakken. De Nijlgans ouders met hun 6 jongen staan weer op dezelfde plek als m'n eerdere bezoek. De zon komt nog maar net op. Het licht is echt prachtig, zelfs zonder autolampen in de achtergrond. Ik maak m'n eerste foto als het Nijlgansje in het eerste zonlicht staat. Wat een enorm verschil qua licht ten opzichte van m'n eerste bezoek. Sommige zijn nog niet helemaal wakker en zitten nog half te dutten in het gras als het zonlicht op ze schijnt. Omdat het licht nu zo mooi is, wil ik wat tegenlicht opnames maken van deze Kwijlgansjes. Ze gunnen mij alle tijd en ze werken over het algemeen erg goed mee. :-) Telkens als de oplettende ouders iemand aan ziet komen lopen met een hond, maken beiden Nijlgans ouder een signaal dat ze het water in moeten voor hun veiligheid. Als diegene dan weer uit het zicht verdwijnt, jumpen de Kwijlgansjes weer snel op de kant, om zo een plekje uit te zoeken in het gras om even lekker op te drogen in de zon. Na al dat poetsen moet er natuurlijk weer even gerelaxt worden. Wat kan ik me toch uren vermaken met deze donzige Kwijlgansjes. 2 gansjes besluiten om wat eetbaars te zoeken op de stoep. Eentje kijkt mij nog even aan. Als beide Nijlgansjes op de scheef aflopende stoep staan, rekt 1 zich even uit. Ik heb met deze foto een klein quizje gehouden op facebook, hoe dit af zou lopen. Voor de foto had het leuk geweest dat dit Nijlgansje om zou vallen op de andere, maar..... ... hij stond gewoon weer met beiden grote poten op de stoep, en ging rustig verder met zoeken naar iets eetbaars. Terwijl die andere me héél sneaky in de gaten hielt en achterom keek. Omdat er 6 jonge Nijlgansjes op nog geen 2 meter voor je lopen, wil je natuurlijk de leukste en mooiste momenten vastleggen. Hieronder nog een aantal foto's die in m'n ogen wel leuk en/of mooi zijn. Onderonsje 1 druppel Half frontje en druppel Schaduw MadeLIEF Kung Fu backwards Background Eten! Ik stop maar bij deze foto, anders wordt het blog nog véél langer als dat ie al is. Natuurlijk maak je tijdens zo'n ochtend, waarbij alles meezit teveel foto's. Het was dan ook weer een lastige keuze om een selectie te maken. Voor nog véél méér Kwijlgansjes van deze ochtend, klik dan maar even hier, mits je er natuurlijk nog niet genoeg van hebt. Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat ik in een maand zoals januari (in hartje winter) zulke opnames kon maken. En dan moet de maand maart nog beginnen als er hier op nog geen 5 minuten lopen weer Kwijlgansjes te zien zijn. Dan probeer ik om zwemmende gansjes vast te leggen, en als het lukt een gansje met openslaande kleine donzige vleugeltjes. Alvast bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco ps. In mijn volgende blog komt de Haagse IJsduiker aan bod. IJsduiker (Great Northern Loon, Gavia immer)het is alweer enige tijd geleden dat ik hier een nieuw blog gepost heb. Één van de reden is, omdat ik nu een leuke fulltime baan gevonden heb. Dat betekent minder tijd om erop uit te gaan en minder tijd om de (al) gemaakte foto's uit te zoeken en te bewerken. Ook is m'n favoriete foto-seizoen aangebroken namelijk: LENTE. Lente staat in m'n ogen voor: vroeg licht - laat donker dagen, bloeiende bomen- en planten, dieren uit hun winterslaap, zingende vogels, baltsende vogels, nestelende vogels en broedende vogels...kortom m'n favoriete foto-seizoen. Over broedende vogels gesproken. Één van de 1e vogels die vroeg uit het ei komen zijn de exotische "Nijlganzen". Voordat de lente officieel begonnen is komen de eieren van deze Nijlganzen al uit. Laten deze Nijlganzen nu nét op loopafstand van mijn huis aanwezig zijn. Zo zag ik dus op 13 maart al Nijlganzen met hun kroost, hier in een nabijgelegen park. Het voordeel dat ze dichtbij huis zitten is natuurlijk dat je er vaak genoeg heen kan en zo het juiste licht kan kiezen. Zo ben ik dus op 13 maart op een late vrijdagmiddag naar deze baby Nijlgansjes gegaan om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Eerst op enige gepaste afstand de ouders observeren en laten wennen aan jouw aanwezigheid. Zodra ze verder niet naar je omkijken, dan weet je dat je langzaam dichterbij mag komen. Natuurlijk zorg ik voor een laagstandpunt, vandaar dat ik al snel plat op m'n buik lig in het gras. Ik telde de vorige dag 8 jonge Nijlgansjes. Nu zie ik er maar 1! De overige 7 zitten natuurlijk veilig onder moeders vleugels. 1 Nijlgansje had duidelijk straf, want die mocht niet onder haar warme verendeken. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca)Als er enkele minuten later een hond in de buurt komt, vluchten ze allemaal naar een klein heuveltje. Alert houden de ouders de omgeving in de gaten. Als de hond éénmaal weer uit het zicht verdwijnt, gaan de baby gansjes hun eigen weg. Voor mij een uitgelezen kans om ze apart vast te leggen. De gele takken van een treurwilg zorgt voor een mooie gele achtergrond. Een eigenwijs kijkend kwijlgansje. Een Turkse/Marokaanse vrouw met een roze hoofddoek op de achtergrond zorgt voor nog iets meer kleur, terwijl baby gansje moeite heeft om iets door te slikken... net als hier. Hier lopen 2 gansjes de heuvel weer af. Op een andere plek hier in de buurt, waar ik vorig jaar ook een leuke serie heb kunnen maken van deze Kwijlganjes (zie blog), waren ze er dit jaar ook wéér vroeg van de partij. Op een bewolkte ochtend even poolshoogte genomen. Ik merk dat ze een verhard wandelpad op willen, dus ik ga meteen plat op het wandelpad liggen. Eerst veilig dichtbij moeder Nijlgans. Het doet mij meteen denken aan die leuke ontmoeting die ik vorig jaar had van baby eendjes op straat (zie blog "schoffies van de straat"). Nu weer terug naar de Kwijlgansjes in 't park op nog géén 5 minuten lopen vanaf m'n huis. Ik wilde de gansjes namelijk ook nog vastleggen in tegenlicht. Helaas werkte ze niet zo goed mee als de 1e keer, toen ze bij het heuveltje stonden. Toch heb ik nog wel enkele foto's kunnen maken, die door de keuring zijn gekomen. Tot slot wilde ik ze ook nog in de regen vastleggen. Een regenachtige dag uitgekozen en gewapend met m'n "plastic fantastic" lens (50mm f1.8) voor de laatste keer de Kwijlgansjes opgezocht. Omdat het licht beperkt was door het zwaar bewolkte weer, moest ik geen problemen ondervinden met deze lichtsterke lens. Helaas hielt het op met regenen toen ik er was, maar desalniettemin kwamen de gansjes toch nog erg dichtbij. Liggend op een parkeerplaats met ganzenshit op nog geen 10cm voor m'n neus maakte ik deze opname. Als allerlaatste deze foto van een trotse vader, met zijn hele gezin op de achtergrond. Zo zie je maar dat je op nog géén 5 minuten vanaf je huis kunt genieten van de natuur om je heen en er ook nog eens leuke opnames van kunt maken, zolang je je maar verdiept in je onderwerp onder de gewenste en juiste licht omstandigheden. Voor de liefhebbers die nog niet genoeg hebben van deze Kwijlganjes, kunnen hier nog méér foto's bekijken van deze baby gansjes. Ook moeten jullie even op deze link klikken! Een erg leuk blog van dezelfde Kwijlgansjes als hierboven, maar dan met een héél komische en informatieve tekst over ruilen. Geschreven door de altijd gezellige Roeselien Raimond, die ik trouwens eindelijk een keer ontmoet en gesproken heb, tijdens haar bezoek aan deze Nijlgansjes! Sorry nog voor de verstoring door m'n hond(je) ;-p Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|