Zó, dat is wéér even een tijd geleden dat ik hier een nieuw blog geplaatst heb! Eerlijk gezegd heb ik daar wel een goede reden voor. Ik had géén tijd. nu zegt bijna iedere natuurfotograaf dat natuurlijk, omdat die het liefst elke dag de natuur in wilt gaan met zijn camera, maar ik had écht géén tijd. Kort na m'n vakantie eind augustus, waar ik de prachtige Bijeneters kon volgen en fotograferen, hebben we op een huis gereageerd, (aangezien we noodgedwongen eruit moesten voor eind mei 2019 i.v.m. sloopwoningen). We stonden op plek nummer 1, dus konden we begin september het huis bezichtigen. We waren zo enthousiast dat we het huis genomen hebben. Vrij snel de sleutel gekregen van ons nieuwe huis en daarna dus een drukke periode in gegaan. Nu helemaal gesetteld in het nieuwe huis vlakbij duinen, zee en strand. Een ideale plek dus voor een fotograaf zoals ik :-) Omdat het einde nadert van 2018 en ik alweer ruim 2 jaar de oude site in gebruik heb, dacht ik dat het ook wel wéér eens tijd wordt voor een nieuwe look. Ik had natuurlijk hiermee ook kunnen wachten tot 1 januari, en dit blog "Nieuw, Nieuw en Nieuw" kunnen noemen, maar ik kan hiermee niet langer méér wachten. Ik heb zoveel tijd erin gestoken om de website te vernieuwen en de inmiddels BERGEN gemaakte foto's in de loop der jaren uit te zoeken, dat ik er nu wel ff klaar mee ben en het met jullie alvast wil delen. Daarom nu een blog over de mooiste vogel van het land. Ik heb in de loop der jaren echt duizenden opnames gemaakt van deze prachtige vogel in de buurt van m'n oude huis, dat het mij enorm véél tijd heeft gekost om die allemaal uit te zoeken en eventueel te bewerken. Maar wat was het wel meteen wéér intens genieten van de mooie herinneringen die naar boven kwamen van het zien en uitzoeken van de gemaakte ijsvogelopnames. Elke natuurfotograaf droomt natuurlijk van een eigen IJsvogelstekkie, net zoals ik gedaan heb. Naar de plek gaan zonder dat er al een handje vol fotografen zitten. Een plek waar je regelmatig naartoe kan onder elke lichtomstandigheden vlakbij huis. In 2013 was het dan zover. Een fotomaatje (Minke) en ik kwamen regelmatig met onze camera's in hetzelfde natuurgebied(je) middenin de drukke stad. We raakten aan de praat en besloten opzoek te gaan naar de IJsvogels in dat gebied. Ze werden er namelijk regelmatig gehoord en af en toe ook gezien. Aangezien Minke meer tijd had, was zij er vaker te vinden als ik. We bleven wel contact houden via e-mail. Totdat Minke ineens de nestholte van een IJsvogel ontdekte. "Ik zag een IJsvogel een gat invliegen!!" Wow.....dat is het eerste wat ik dacht. Wat gaaf!!!! En zo heb ik ruim 4 jaar lang deze plek gekoesterd. Honderden uren langs de oever doorgebracht, prachtig mooie natuurmomenten beleefd en vastgelegd. Van het baltsgedrag tot en met het uitvliegen van de jonge IJsvogels. Helaas heb ik niet al deze natuurmomenten kunnen vastleggen, maar over het algemeen wel de meeste. Ik neem jullie mee in m'n mooiste herinneringen van Nederlands kleurrijkste vogel. In dit blog krijg je de momenten/beelden te zien vanaf het moment dat de IJsvogels actief gaan worden. Het begint allemaal met het baltsgedrag. De taak van de man IJsvogel om een vrouwtje naar zich toe te trekken en te imponeren met een zelfgemaakte nestholte. Dit ritueel begint meestal rond half maart t/m begin april. IJsvogel (Kingfisher, Alcedo atthis)Meteen al 1 van m'n mooiste IJsvogelfoto. Man IJsvogel komt net uit de nestholte vandaan met nog wat aarde tussen z'n snavel. De broedholte moet er natuurlijk wel optimaal uitzien voor als een vrouwtje de holte gaat inspecteren. (foto 06-03-2016) Ah, hij heeft een vrouwtje gevonden! Meneer IJsvogel duikt nog 1x de holte in voor de laatste inspectie en komt er weer uitgevlogen, terwijl mevrouw IJsvogel moppert. In 2015 had hij haar al eerder overtuigd, want toen zag ik ze al begin maart bij de nestholte (01-03-2015 16:25uur). Ze was toch nog niet helemaal tevreden over de nestholte en begon zelf ook aan een schoonmaak van de nestholte. Op 6 maart 2015 14:23 uur ging m'n wens in vervulling. Ik kon met beide ogen zien hoe de visoverdracht tot stand kwam. Zou ze het wel of niet accepteren? Yes........ ze accepteerde het visje van meneer. Wat een ongelofelijk gaaf moment om van zo dichtbij te aanschouwen en vast te leggen. Normaal gesproken ontstaat er kort na zo'n visoverdracht een paring, maar dat was uitgesloten deze keer. Op 18 maart 2014 dacht ik wel m'n allereerste paring te mogen zien.... Het had er echt alle schijn van, ook als je naar deze opname kijkt... Maar mevrouw IJsvogel had duidelijk géén zin deze ochtend! Als meneer IJsvogel inmiddels een vrouwtje naar zich toe heeft getrokken en zij de nestholte geaccepteerd heeft, kan het broeden gaan beginnen (na enkele paringen natuurlijk, maar helaas heb ik dat nooit vast kunnen leggen, wel gezien overigens). Het broeden is niet de spannendste periode bij de IJsvogels voor de fotograaf. De IJsvogels wisselen wel elkaar af met het broeden van de eieren, maar daar zit ruim 2 uur tussen. Als je ze dan ziet is het maar heel ff. De één vliegt de nestholte uit, terwijl de ander het broeden weer overneemt. Het wachten is dan als de eieren uitgebroed zijn, pas dan wordt het wéér interessant voor de foto cameraman/vrouw. Je gaat de IJsvogels dan ook vaker bij de nestholte zien, met natuurlijk voedsel voor de jongen. Het is dan wel een kwestie van goed opletten, want normaal gesproken hoor je de hoge pieptoon van een afstand al en weet je dat de IJsvogel aankomt vliegen, als ze jongen hebben, kunnen ze nog weleens onverwachts ineens voor je zitten met een gevangen visje voor de baby IJsvogels. Altijd te zien aan de manier waarop de IJsvogel het visje tussen zijn/haar snavel heeft zitten. Altijd met de kop van de vis aan het uiteinde van ijsvogelsnavel. Aan het formaat van de vis kan je duidelijk zien hoe groot of klein de jongen nog zijn. Hier is mevrouw IJsvogel bezig om het visje om te draaien met de kop naar buiten. De vangst wordt al iets groter... ...en groter... ....en nog groter....! Zelfs een jong Snoekje werd er gevangen en gevoerd aan de jongen. Maar het was niet alleen maar vis wat er aangeboden werd aan de jongen in 2015. Ik moest bij thuiskomst op de computer terugkijken wat meneer hier gevangen had voor zijn jongen. Blijkt dus een libellenlarve geweest te zijn. In het jaar 2017 stond er zelfs rivierkreeften op het menu. Natuurlijk zijn de ouders in deze periode heel erg druk met het vangen van voedsel voor hun jongen, maar om zelf in leven te blijven, moeten ze natuurlijk zelf ook o.a. vis blijven eten. Daarom spugen ze ook regelmatig braakballen uit vol met visgraten e.d. En natuurlijk moet hun verenpak ook goed schoon en onderhouden zijn door al dat duiken onderwater en het in- en uitgaan van de nestholte die steeds smeriger wordt naarmate de jongen groter worden en hun ontlasting in de gang achterlaten. Het moment dat de IJsvogel de nestholte uitkomt en meteen een duik neemt om zijn verenkleed schoon te spoelen. Hier het moment dat ie net uit het water kwam. Even het overige water van zich af laten schudden. Daarna het poetsen van het verenkleed. Na het poetsen even rekken- en strekken. Het voordeel van zo'n eigen IJsvogelstek dichtbij huis is natuurlijk dat je terug kan gaan wanneer het licht precies goed is. Hier het licht precies op de IJsvogel. En hier het late zonlicht op de achtergrond met de IJsvogel gekaderd door de blaadjes van de takken. De bomen takken vol met bladeren filterde mooi het directe zonlicht, waardoor het zonlicht gedeeltelijk op de achtergrond scheen en door weerkaatsing van het zonlicht in het water ontstond er ook licht op de buik van deze prachtige IJsvogel man. Om dit blog niet nog langer te maken als dat ie al is, heb mijn mooiste IJsvogel Herinneringsbeelden in 2-en gesplitst. Dit was deel 1. In deel 2 krijgen jullie het uitvliegen van de jongen te zien + het ringen van uitgevlogen IJsvogel(s). Nog véél méér IJsvogel foto's zijn hier te bekijken!! Tot slot wil ik iedereen nog een hele fijne kerst toewensen en alvast een fotogeniek 2019! Groeten, Remco
12 Opmerkingen
Ik ben nog maar nèt terug van m'n welverdiende week vakantie in Limburg (Roerdalen). Ik zit nu nog na te genieten van het prachtige zonnige weer wat ik gehad heb, helemaal als het gisteren (25-08-2018) met bakken uit de hemel kwam. Maar ik genoot niet alleen van het mooie weer, ook het relaxen, doen waar je zin in hebt.....en van m'n foto uitstapjes dicht in de buurt vanaf m'n vakantiebestemming. M'n 1e foto uitstapje was op zaterdagavond naar Paarlo, nog géén 10 minuten van het vakantiehuisje vandaan. Er waren in dat kleine plaatsje namelijk 2 weken voor m'n vakantie al een groep van 20-30 Bijeneters gezien. Deze groep Bijeneters kozen namelijk deze plek uit om te gaan slapen in een aantal hoge Eikenbomen. Als ik 1 prachtige vogel graag één keer wil zien in Nederland, dan is het wel de zeldzame kleurrijke Bijeneter. Normaal gesproken moet je naar Hongarije o.a. toe om deze prachtige vogel te aanschouwen, maar aangezien deze groep Bijeneters al een paar weken 's-avonds aankomen in Paarlo om te gaan slapen, dan begint het bij mij wel behoorlijk te kriebelen om daarheen te gaan. Zaterdagavond 18 augustus iets over 8-en daar naartoe gereden. Er stonden al aardig wat mensen te kijken vanaf het wandelpad. Als ik mij bij deze mensen voeg, hoor ik van 1 iemand dat ze net 10 minuten geleden rechtstreeks de boom ingevlogen zijn, waar ze normaal gesproken gaan slapen. Van enige afstand hoor ik voor het eerst het prachtige geluid van een aantal Bijeneters. Helaas ben ik weer eens m'n verrekijker vergeten mee te nemen....zucht, maar ik zie zo af en toe wel in de verte een Bijeneter van de ene naar de andere boom vliegen. Ik heb ze in ieder geval al wel gehoord en in de verte een enkeling gezien. Na 10 minuten hoor ik helemaal niks meer vanaf die plek. De Bijeneters hebben hun slaapplek gevonden, dus voor mij wéér reden om naar het vakantiehuisje te rijden. De volgende avond (zondag 19-08-2018) ga ik toch maar wéér een poging wagen. Nu beter voorbereid. Verrekijker mee en tegen 7 uur 's-avonds ben ik op de plek om ze op te wachten. Er zijn nu nog maar weinig mensen, misschien omdat het nog vroeg is. Ik heb namelijk vernomen dat de hele groep rond 8 uur 's-avonds aankomt vliegen. Geduldig wacht ik en praat met een andere fotograaf. Ik kijk hoe laat het is: iets voor 8-en. Ik hoor het inmiddels bekende vogelgeluid van de Bijeneters in de verte.... Wow............uit het niets komen er ineens een aantal Bijeneters aanvliegen........Wat een prachtig gezicht en een heerlijk geluid. Ik kreeg bijna kippenvel. Hier het geluid van de Bijeneters.....om een indruk te krijgen. Snel gebruik ik m'n verrekijker om ze zo prachtig te kunnen bekijken hoe mooi en kleurrijk ze zijn. Bijzonder gaaf om dit te zien en horen zo'n grote groep Bijeneters, en dat in NEDERLAND!! Gelukkig gaan de de Bijeneters nu niet direct de boom in, maar vliegen ze nog wat rond boven de Eikenbomen. Voor mij de kans om op grote afstand wat foto's te maken van deze prachtige vogels. Bijeneter (European Bee-eater, Merops apiaster)Ik zie zelfs dat sommige Bijeneters hoog in de lucht nog aan het jagen zijn en sommige zelfs nog een Bij/Hommel/Hoornaar tussen hun snavel hebben zitten. Omdat het natuurlijk al in de avond is wordt het licht ook steeds mooier. Zo schijnt af en toe het laatste zonlicht mooi op een paar Bijeneters in de lucht. Gelukkig ben ik nu wel op tijd, en kan ik zo minuten lang genieten van deze bijzondere vogels. In de lucht had ik door de laaghangende zon genoeg licht voor m'n camera om een korte sluitertijd te krijgen, maar als ik dan m'n camera richt op een Bijeneter die voor de Eikenboom vliegt, wordt de sluitertijd automatisch wel wat langer door de donkere achtergrond van de Eikenboom. Toch vind ik de onderstaande foto wel wat (snelheid) hebben, de Bijeneter is nog duidelijk zichtbaar (op grote afstand). Als het naderhand wéér stil wordt en je niks méér ziet rondvliegen, dan is het teken gegeven dat we naar huis kunnen. Deze keer heb ik de Bijeneters wel goed kunnen zien en wéér heerlijk kunnen horen. Ik heb zelfs (bewijs)foto's kunnen maken op grote afstand. Ik ga nog voor half 9 's-avonds terug naar het huisje. Ik houd elke dag tijdens m'n vakantie de waarnemingen van deze vogels nog goed in de gaten op m'n app. Het valt wel op dat de waarnemingen steeds minder worden, of ze worden gewoon niet méér ingevoerd op internet. De meeste mensen hebben ze nu denk ik wel gezien, die ze wilden zien. Ze zitten er tenslotte al ruim 3 weken. Toch ga ik het op m'n laatste vakantie avond nog een keer proberen. Nog beter voorbereid: armen en benen ingestift tegen muggen(beten), en teleconverter op m'n lens geschroefd om de Bijeneters iets dichterbij te fotograferen. Iets voor 7 uur 's-avonds op donderdag kom ik wederom aan op de plek. Er staan nog géén auto's. Als ik met m'n camera en verrekijker naar de plek toe loop, zie ik helemaal niemand staan. Ze zouden toch niet al vertrokken zijn??? Ik wacht gewoon op de plek. Ik sta helemaal alleen op het veld, als ik na een kwartier in de verte wederom dat prachtige geluid hoor van de groep Bijeneters. Een groep van +/- 20 exemplaren vliegen over het veld en ook ver over de Eikenbomen, waar ze normaal gesproken in gaan slapen. Waarschijnlijk gaat deze groep nog elders foerageren voordat ze hier wéér terugkomen om te gaan slapen. Althans dat hoop ik maar. Voor m'n gevoel weer een kwartier later, hoor ik wederom het geluid van de Bijeneters. Ik houd m'n camera in de lucht en ik zie 2 Bijeneters aan komen vliegen. Maar deze 2 Bijeneters vliegen niet door. Ze blijven in de buurt rondvliegen van waar ik sta. Ze vliegen regelmatig over een andere boom. Ja ik weet de naam niet van deze boom (géén bomenkenner). Het licht is prachtig, net als het moment, want ik sta helemaal alleen in het veld, terwijl er regelmatig 2 Bijeneters boven mij vliegen. Het zonlicht is werkelijk prachtig op dit moment. Ik krijg gewoon een privé vliegshow van deze 2 Bijeneters, hoe GAAF is dat? Af en toe nog een insect meepikken in de lucht! :-) Wat een moment en unieke natuurbeleving!!! Na een kleine 20 minuten vliegen deze 2 Bijeneters door. Rond kwart voor 8 's -avonds hoor ik het inmiddels bekende bijeneter-roep in de verte. De hele groep komt m'n kant opgevlogen.......ze vliegen met z'n allen wat rond....en kiezen een andere boom uit om te gaan slapen... De grote groep kiest precies de boom uit waar eerder de andere 2 Bijeneters af en toe in zaten. Wat was dit GAAF! Wat een beleving......dit moment met de Bijeneters ga ik nooit méér vergeten......en dan ook nog eens een privé vliegshow op m'n laatste vakantie avond. De vakantie was al geslaagd, maar door dit moment met een extra goudrandje! Méér beelden van deze prachtige kleurrijke Bijeneters in Nederland zijn hier te bekijken. In m'n volgende blog aandacht voor de Paarse (Brunssummer)heide in de mist? Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2024
Categorieën
Alles
|