Precies 1 jaar geleden (15-04-2017) had ik weer een leuke (en minder leuke) ontmoeting met een Wilde eend en haar kroost. Ditmaal waren het niet zoveel eendjes als in 2014 (18 baby eendjes). Ik telde er vorig jaar 8. Maar elders op die dag zag ik er in Leidschendam ook nog een paar. Die kwam ik toevallig tegen toen ik m'n auto weg moest brengen bij de dealer. Er moest iets vervangen worden i.v.m. een terughaalactie. De verdere details hou ik jullie bespaard. De auto zou binnen een uur weer klaar zijn. Dus heb ik in dat uurtje maar in de buurt van de dealer rondgelopen met m'n camera. Toen stuitte ik dus in een smal slootje op een aantal jonge eendjes. Ja de verleiding kan ik dan niet weerstaan om daar m'n focus op te leggen. Ik krijg altijd een blij gevoel als ik dat jonge grut zo onbevangen zie rondzwemmen. Wilde Eendje (Mallard, Duckling, Anas platyrhynchos)Hier ziet 1 van haar jong een torretje op een rietstengel, met ma linksboven in de achtergrond. Ja, ik kan hier uren naar kijken en zoet mee zijn. :-) Moeder eend zwemt naar de andere kant van de sloot, terwijl een aantal eendjes blindelings druk bezig zijn om iets eetbaars te zoeken. Totdat ma een seintje geeft als ze te ver uit haar buurt zijn: Kwèkkkkkkkkkkk....en hop daar sprinten ze over het water......veilig naar moeders toe. Zó gaat zo'n uur wel snel voorbij, en voordat ik het weet, krijg ik sms-je van de autodealer dat de auto klaar is. Toch even wat foto's kunnen maken van het jonge grut. Als ik eenmaal m'n auto weer opgehaald heb en naar huis rijd, zie ik bij de stoplichten in Rijswijk in een sloot wederom een Wilde Eend met kroost! Deze moeder had er 8. Omdat de lichtomstandigheden op die plek niet optimaal waren en ik nog andere verplichtingen had, besloot ik het maar om te laten zoals het was. Rond half 5 blijft het beeld maar door m'n hoofd malen over de 8 baby eendjes die ik eerder in de middag zag in Rijswijk. Omdat het toch dichtbij huis is en de lichtomstandigheden beter zijn, ga ik toch nog even kijken met m'n camera. Want inmiddels uit ervaring weet ik (of heb ik het idee), dat een eend met haar kroost nooit lang op 1 en dezelfde plek blijft i.v.m. rovers e.d. Dus rond kwart voor 5 lig ik langs de slootkant plat op m'n buik in het gras. Het licht is echt ideaal. Maar ze verplaatsen zich regelmatig naar het schaduw gedeelte en dat is verre van ideaal. Rustig wacht ik gewoon af. Na ruim 20 minuten klimt moeder eend op de kant aan de overkant. Met niet al teveel moeite klimmen de 8 baby eendjes ook op het droge. Van enige afstand kijk ik toe. Terwijl de eendjes zich beginnen te poetsen aan de overkant. Het is tegen 5 uur in de middag en het begint wel drukker te worden met de auto's. aangezien de smalle sloot zich vlakbij stoplichten bevindt, kan ik niet zomaar ineens op de straat gaan liggen binnen de bebouwde kom. Dan na enkele minuten zie een een aantal eendjes het gras op lopen richting de weg. Snel ren ik naar de overkant om naar de eendjes te gaan. Ik zie dat een aantal kleine eendjes de weg oversteken!!!!!! In 2014 had ik zo'n moment ook meegemaakt, maar toen hoefde ik mij géén zorgen te maken om het verkeer wat daar reed, want dat was namelijk in een rustige woonwijk. Hier is dat wel ff anders. Ik ga deze keer niet plat op m'n buik liggen, maar ga midden op de weg staan, om zo de eendjes veilig naar de overkant te begeleiden. Snel op m'n hurken maak ik nog wel een paar foto's. De meeste eendjes hebben inmiddels veilig de overkant gehaald, een enkele loopt nog achter ma aan. Als de meeste eendjes onderaan de stoeprand staan, kan ik nu wel veilig op mijn buik gaan liggen. Ik ga op de stoep liggen op gepaste afstand binnen m'n scherpstelgebied. Maar dan.......de babyeendjes hebben precies de plek gekozen bij een bushalte waarbij de stoeprand zó hoog is gemaakt om te zorgen dat ie evenwichtig is als bij de vloer van een stadsbus tijdens het uitstappen. Je raad het al.....ze moeten zo hoog jumpen om op de stoeprand te komen, dat het bijna niet haalbaar is voor deze kleine donzige eendjes. Voor mij wel weer een kans om ze jumpend vast te leggen op de foto, zoals ik ze 4 jaar geleden prachtig heb kunnen vastleggen, zie dit blog. Terwijl ik plat op m'n buik lig, zie ik steeds alleen maar een klein koppie boven de stoeprand uitkomen. Dan heeft 1 eendje het door dat je iets verderop moet jumpen omdat daar de stoeprand minder hoog is. Dan zie ik ze 1 voor 1 op de stoep komen. Helemaal links zie je nog een klein koppie van een baby eendje die het met veel proberen ook gehaald heeft. Daar is die....!!! Ze rennen naar het bushokje en lopen onder het glas door in het bushokje, zo het gras op richting een ander slootje. De andere overgebleven eendjes zien dat en rennen ook onder glas door via het bushokje het gras op. Maar dan!!!!!! Ja héél zielig........moeder eend ziet haar kroost natuurlijk het gras op lopen achter het bushokje, dus ma eend kiest dezelfde weg als de baby eendjes en wil ook via het bushokje naar het grasveld achter haar kroost aan. Totdat zij door heeft dat ze niet verder kan, omdat er glas voor zit. Springend en fladderend en kwakend, ziet ze door het glas haar kindjes het gras op rennen, maar ze kan er niet bij. Ik ben toen snel het bushokje ingelopen om zo moeder eend het bushokje uit te krijgen, gelukkig werkt ze redelijk mee en loopt uiteindelijk om het glazen bushokje heen en rent naar haar baby's. Hier nog 2 foto's nadat de eendjes het gras op renden achter het bushokje. En zo is het uiteindelijk toch nog allemaal goed afgelopen! Méér foto's van deze dag kan je hier bekijken. Groeten, Remco
5 Opmerkingen
Elke week maak ik wel m'n gebruikelijke rondje in 'n klein natuurgebied (landgoed) hier in de buurt. Nu het lente seizoen volop zichtbaar is d.m.v. bloeiende planten/bloemen, nestelende vogels, stuitte ik op 10 april op 'n groep jonge eendjes van ruim 18 exemplaren, tijdens een wandeling laat in de middag. Het enige nadeel was, ik kon niet direct bij deze eendjes komen, want er zat een smal slootje tussen deze afstand net buiten het natuurgebied. Ik ben dus met grote stappen het natuurgebiedje uitgelopen, terwijl ik onderweg de Groene Specht wéér zie foerageren in het grasveld, schenk ik daar nu even geen aandacht aan. Ik parkeer m'n auto in de villawijk, en ga opzoek naar de jonge schattige eendjes. Ze zwemmen vrolijk en onschuldig met z'n allen in het smalle slootje. Helaas is de oeverkant dusdanig hoog en steil, dat ik geen laag standpunt kan innemen. Dan maar op m'n hurken, wacht ik geduldig totdat de eendjes m'n kant op zwemmen. De eendjes komen op een gegeven moment zó dichtbij, dat als ik op m'n buik had gelegen, ik de eendjes letterlijk kan aanraken. Uiteindelijk toch 1 foto overgehouden van de eendjes in het water. De rest was allemaal onscherp of qua compositie niet sterk genoeg. Wilde Eendje (Mallard, Duckling, Anas platyrhynchos)Wat zijn deze kleine jonge eendjes trouwens verdomd snel in het water. 1 kwek van ma Wilde Eend, en de hele kliek is weer bij elkaar, nadat ze een sprintje hebben getrokken over het water. Wel erg grappig om te zien. Maar omdat de eendjes nog erg klein zijn, (ik denk 2 á 3 dagen oud) zijn ze natuurlijk ook erg kwetsbaar, want ik zie al dat een Blauwe Reiger die ook al in het slootje stond, zit te loeren naar de eendjes, net als een Mantelmeeuw die vanaf boven bijna z'n nek verdraaid, als hij deze kleintjes ziet zwemmen. Daarom hou ik deze Wilde Eend met kroost goed in de gaten voor eventuele predators ;-) Als ze dan weer terug zwemmen naar de plek, waar ik ze voor het eerst zag, besluit moeder eend dat het welletjes is, en loopt naar het droge toe. Alle 18 kleintjes lopen/rennen braaf achter haar aan. Lopend door het gras richting de stoeprand. NU kan ik wel een laag standpunt in nemen. Waar ik stiekem op hoopte, gebeurt nu! Ma eend begeleidt haar kroost om de straat over te steken. Snel neem ik mijn positie in, dus lig ik midden op straat op m'n buik. Zo kan ik mooi proberen om de afsprong van de kleintjes op straat vast te leggen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het zijn er zoveel bij elkaar en het gaat zo snel, dat mijn autofocus het bijna niet aankan. Sommige eendjes zijn zelfs al bezig om weer aan de overkant op de stoep te komen. Mijn aandacht gaat snel daar naartoe. 18 kleine, schattige, donzige eendjes die op de stoeprand proberen te komen met een "jump" is toch wel héél aandoenlijk en grappig om te zien. Gelukkig zijn een aantal foto's van zo'n "jump" redelijk gelukt. Even goed afzetten en........... JUMPPPP!!! Het is natuurlijk niet makkelijk om zo'n jump op het juiste moment vast te leggen, maar dit eendje heeft het ook niet bepaald makkelijk met zijn/haar jump, want... halverwege zijn/haar "jump", komt hij/zij er achter dat ie het niet gaat halen... en valt weer op de straat. Na de volgende "jump" lukt het dit eendje wel. Dit eendje denk dat hij/zij al vliegend op de stoeprand kan komen. Terwijl het merendeel van de eendjes al veilig aan de overkant staan, wil dit halfblondje nog wel even een poging wagen op de straat. En staat midden op straat te bedenken wat hij/zal doen. Op de achtergrond zie je nog net een waas van een voorbij rijdende vrouw in een scootmobiel. Toch een mooi plekkie om naast m'n broertje/zusje even het natte donzige verenkleedje te poetsen. Nadat dit laatste eendje, wat zich nog op straat bevindt, zich helemaal uitgeschud en gepoetst heeft... ook veilig de overkant heeft bereikt....gaan alle 18 eendjes uitgebreid in het gras in de zon zitten, met moeder eend in de buurt. Sommige beginnen al meteen te roddelen over elkaar. Misschien wel over dit eendje, die steeds dicht in de buurt van mama blijft! Of over dit halfblondje, die wel erg dichtbij die vreemde vogel ligt met dat zwarte geval voor zijn neus. Dan 2 minuten later vindt ma eend het genoeg geweest en besluit haar kroost weer mee te nemen naar het water. Meteen loop ik naar achteren en ga ik weer op de straat liggen, om zo de hele stoet wéér van de stoeprand af te zien gaan. De stoere binkies lopen met grote passen over de stoep. En steken zonder pardon wéér de straat over. Nadat ze allemaal weer veilig in het water zwemmen, besluit ik om naar huis te gaan. En ben ik wéér een prachtig natuurmoment rijker. Wat heb ik een half uur lang héérlijk kunnen genieten van deze vrolijke en lieve kleine eendjes. Helaas heb ik ze dagen hierna nooit meer gezien, maar.....gelukkig hebben we de foto's nog!!
Wil je nu echt van het begin tot het einde genieten van de hele serie, dan kun je die hier bekijken in een handige foto slideshow. Bedankt wéér voor jullie bezoek en eventuele reactie! Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|