In een eerder blog van vorig jaar vertelde ik over een bizar einde van een lang weekend weg op de Veluwe. Ik ontdekte namelijk op de laatste avond van ons verblijf een Das die rond ons bungalowhuisje scharrelde en een Boommarter die van de pinda's op de tuintafel zat te vreten. Dat was natuurlijk een fantastisch natuurmoment, alleen had ik er géén bewijsmateriaal van. Eind maart van dit jaar kreeg ik een herkansing. 31 maart 2017 verbleef ik opnieuw een lang weekend op de Veluwe. Deze keer wel goed voorbereidt, want nu wist ik natuurlijk dat er Dassen rondlopen in dit gebied. Op de aankomstdag in het begin van de avond meteen het nodige voer neergelegd, in de hoop dat ik opnieuw kon genieten van de Dassen en eventuele Boommarters rondom ons huisje. Vrijdagavond 31 maart rond 21:15 uur is het raak! Ik zie de prachtige zwart/witte kop van een Das oplichten enkele meters van ons huisje vandaan. Door de buitenverlichting van het huisje, zie ik dat de Das duidelijk door z'n goede reukvermogen op de pinda's is afgekomen. Het genieten kan beginnen. Als de Das op zijn/haar gemak de doppinda's 1 voor 1 op knaagt, loop ik naar de achterdeur van het huisje. Héél voorzichtig doe ik de deur open op een kier. Ik ga in het smalle gangetje liggen met m'n camera op een rijstzak, en duw voorzichtig met m'n vingertoppen de deur iets verder open. Pfffffffff....de adrenaline giert door heel m'n lijf. Het geluid van de krakende pinda's wordt nog sterker. Ik probeer m'n eerste foto te maken. Dan heb ik in ieder geval bewijsmateriaal. Ik hoor aan het geluid van de sluiter (wat veel te traag klinkt) dat m'n ISO-waarde behoorlijk omhoog moet. Dankzij de buitenverlichting heb ik wel enigszins wat licht, maar echt veel is het natuurlijk niet voor de sensor van m'n camerabody. Ik zit een beetje te stoeien met m'n camera instellingen om toch er een redelijk scherpe opname uit te persen. Ik heb natuurlijk niet de gebruikelijke en dure apparatuur zoals flitsers, fullframe body (nikon D5), ik moet roeien met de riemen die ik heb. De Das blijft wel erg alert, want bij het geringste geluid kijkt de Das alert op, maar gaat daarna dan toch weer verder met eten van de pinda's. Na 10 minuten houd de Das het toch voor gezien en verdwijnt uit het zicht. Ik bekijk snel m'n gemaakte opnames. Ik heb inmiddels al over de 100 opnames gemaakt, maar op m'n camera display moet ik toch echt wel ver doorklikken voor een redelijk scherpe opname. Ach het is pas vrijdagavond en nu de Das de plek gevonden heeft waar iets te eten halen valt, komt ie heus wel terug (hopelijk). Inderdaad ook zaterdagavond blijven de gordijnen gewoon open van ons huisje om alles rondom het huisje goed in de gaten te houden. Deze avond is de Das 1 uur later als gisteren, de Das laat zich rond 22:15 uur wéér zien (gelukkig). Wederom loop ik vol adrenaline naar de achterdeur. Voorzichtig doe ik 'm open en ga weer plat op m'n buik liggen in de smalle kleine gang. Ik duw weer de deur voorzichtig iets verder open. Pffff...het blijft wel kicken hoor om zo'n prachtig nachtdier te zien met beiden ogen. Deze keer had ik de pinda's iets dichterbij neergelegd. De Das komt dan ook steeds dichterbij. Ik druk de ontspanknop in en steeds als de camera scherp stelt blijf ik de ontspanknop indrukken, met de hoop dat er toch een aantal opnames redelijk scherp zijn. Oké, tijd voor wat beelden als bewijs. Das (Badger, Meles meles)Wat ziet zo'n Das er eigenlijk behoorlijk groot uit in het echt. De Das is volkomen op z'n/haar gemak en foerageert echt op enkele meters voor mij. Echt genieten!!!! Wat hebben ze toch een prachtige kop!!! Ik heb zelfs met m'n smartphone een foto kunnen maken om een indruk te krijgen hoe dichtbij deze Das van mij vandaan zat. Maar als de Das wat geritsel achter hem/haar hoort, gaat hij/zij rechtop zitten met een alerte blik. En verdwijnt dan niet veel later de duisternis in. Het is inmiddels zondagavond/nacht 00:24 uur. Wat mij vorig jaar niet is gelukt, is mij dit jaar ruimschoots wel gelukt! De prachtige Das op de foto zetten!! Helaas hebben we het hele weekend géén Boommarter gezien, maar dat vergeet je al snel als er 3 avonden op rij zo'n prachtig zoogdier op enkele meters voor je lens verschijnt. Ik heb van 1 opname van de Das een zwart/wit bewerking uitgevoerd, omdat de kleuren van de Das zich daar uitermate goed voor uitnodigd. Tot volgend jaar Das! Tot slot nog iets heel anders. Ik kreeg in januari 2017 een e-mail binnen van een persoon die interesse had in een landschap opname van mij, namelijk deze: Hij wilde een gedeelte van deze opname gebruiken als achterwand van ruim 3 meter voor in z'n nieuwe keuken. Hij had beloofd om het eindresultaat uiteraard aan mij te laten zien d.m.v een foto. Vorige week kreeg ik een foto binnen in m'n mailbox met daarin.......? Wat mij betreft een prachtig eindresultaat en natuurlijk ook wel trots dat m'n foto nu te zien is in een keuken ergens in Nederland. Groeten, Remco
8 Opmerkingen
Ik vertelde het al in m'n vorige blog: Op 15 april waren we uitgenodigd om een lang weekend te verblijven in een bungalowhuisje in de Veluwe. Een paar dagen van tevoren speur ik dan op internet de omgeving af, om m'n natuurmomenten te vergroten. M'n eerst plek moest zijn: Soerensche Broek, het natuurgebied in Laag Soeren, nog géén 10 minuten van ons verblijf vandaan. Er was namelijk een paar dagen ervoor een Purperreiger gezien in een plasje die goed te fotograferen was (vanuit de auto). Als er 1 foto hoog op m'n wensenlijst staat, dan is het wel een foeragerende Purperreiger, vanaf een laag standpunt. Helaas die was inmiddels al doorgetrokken. Wat ik wel te zien kreeg en waar ik vele uren in heb gestoken, vertel ik in m'n volgende blog. Dat is dus inmiddels dit blog. Ik hoorde namelijk de zang met de eerste tonen van de vijfde symfonie van Beethoven erin. Dat moest dus de Geelgors zijn. Een zangvogel die bij mij in de buurt helaas niet voorkomt. Een prachtige zangvogel met een opvallend gele kop en borst. Ik zet m'n auto langs de kant en wacht geduldig om zo de Geelgors te observeren. Het valt me na enige tijd op dat de Geelgors zo af en toe op een paaltje gaat zitten. Natuurlijk niet op het eerste de beste paaltje pal voor m'n neus, maar meters verderop. GEELGORS (YELLOWHAMMER, EMBERIZA CITRINELLA) Na enige tijd komt de Geelgors toch iets dichterbij zitten. Nu niet op zo'n lelijk paaltje, maar hoog op een takje van een jong boompje die enkele meters links van m'n auto staat. Hij komt zelfs nog iets lager zitten. Na ruim 2 uur geduldig wachten in m'n auto houd ik het voor gezien. Het licht wordt ook te hard om nog fatsoenlijke foto's te maken. Ik besluit om 's avonds nog eens terug te gaan op deze plek. Ik weet nu inmiddels waar ze regelmatig te zien zijn. Eénmaal 's avonds teruggekomen te zijn op de plek, merk ik al gauw dat de Geelgors minder schuw is als de eerste keer. Het duurt dan ook niet lang totdat hij op een paaltje gaat zitten. Deze keer iets dichterbij als de vorige keer. Het voordeel is nu ook dat het licht alleen maar mooier wordt. Er staat nog wel een behoorlijke wind zoals je op de bovenstaande foto kan zien. Na 3 kwartier landt de Geelgors nog dichterbij op een ander paaltje. Het is rond kwart voor 8 in de avond en het licht is prachtig. Zachtjes hoor ik 'm nog zingen/roepen. Ik maak snel de nodige foto's, voordat hij wegvliegt. Maar de Geelgors blijft rustig en relax zitten op het paaltje. Voor mij mooi de gelegenheid om het op bewegend beeld vast te leggen. :-) na deze video opname houd ik het voor gezien, want de Geelgors vliegt na enkele minuten verderop hoog in een boom en omdat het licht langzaam uitgaat, rijd ik richting het bungalowhuisje. Ik heb alleen de zondag nog om te vogelen hier in de Veluwe. Aangezien ik al tevreden ben met de foto's die ik gemaakt heb van de Geelgors, besluit ik zondag ergens anders heen te gaan. Ik krijg van Elma de tip dat er Jonge Bosuiltjes zitten in Zutphen, waar tevens ook een Roek kolonie zit, middenin het centrum. Dat klinkt wel interessant. Bosuilen heb ik al wel genoeg gezien hier in de buurt op 3 verschillende plekken, maar takkelingen heb ik nog niet eerder gezien, laat staan vastgelegd. Ik kom zondagochtend aan op de plek waar de Uilskuikens moeten zitten. Ik stap m'n auto uit en zie al meteen een Bosuiltje op een tak zitten in het zonnetje. De Takkeling zit op redelijke afstand om vastgelegd te worden, dus pak ik snel m'n camera en maak meteen gebruik van dit moment. JUVENIEL BOSUIL (TAWNY OWL, STRIX ALUCO)Ik probeer 'm van alle kanten te fotograferen, maar het wordt mij al snel duidelijk waarom ze het takkelingen noemen. Ik kreeg van Elma te horen dat er 3 jonge bosuiltjes moesten zitten. Dit Bosuiltje was dus even op verkenning uit en wilde optimaal en in alle rust genieten van het ochtendzonnetje. Maar ik was toch wel nieuwsgierig waar de andere 2 zaten. Nou die zaten dus verderop, hoog in de boom. Lekker druk bezig met niks doen. Meer actie als dit was er eigenlijk niet te zien van deze takkelingen. Op het allerlaatste moment kwam ik er toch ook nog achter waar de ouders zich schuilhielden. Hier dus. Daarna gebeurde er niet veel méér onder de Bosuil(tjes)en. Gelukkig kon ik me ook prima vermaken met de Roeken, die af - en aanvlogen met nestmateriaal. Want middenin een woonwijk hadden een behoorlijk aantal Roeken hun nestplaats uitgekozen in de hoge toppen van de meters hoge bomen die er stonden. ROEK (ROOK, CORVUS FRUGILEGUS)Na genoeg foto's te hebben gemaakt van deze kraaiachtigen Roek, ben ik snel richting Hellendoorn gereden voor de Roodkeelduiker in zomerkleed, wat jullie inmiddels al konden lezen en zien in m'n vorige blog. Het was dus een succesvolle dag vogelen in de Veluwe. Halverwege de middag inmiddels weer aangekomen bij het Bungalowhuisje, waarna ik alleen van een Vink (m) nog wat foto's heb gemaakt, die regelmatig naast het huisje op het gras aan het foerageren was. VINK (CHAFFINCH, FRINGILLA COELEBS)Het was alles bij elkaar een zéér geslaagd weekendje weg in de Veluwe met voldoende nieuwe tevreden foto's en natuurmomenten. Het hoogtepunt van dit weekendje kwam echter op de zondagavond. Als m'n vriendin rond half 11 de gordijnen dicht wilt doen van het huisje, als zij ineens zegt: HEY ER LOOPT HIER EEN KAT!!!??? Ik sta meteen op en kijk voor het raam. Dat is géén kat maar een........DAS!!!!!!!! Er scharrelde gewoon een Das voor ons huisje......bizar en kicken tegelijk!!! Rustig loopt de Das op z'n gemak richting het andere huisje. Ik loop voorzichtig naar buiten om nog een glimp op te vangen, maar het blijft helaas alleen bij het ritselen van de bladeren waar de Das doorheen loopt en aan het snuffelen is. Maar het zien van een das op nog geen 2 meter afstand was voor mij ook al reden genoeg om te genieten. De gordijnen bleven op dat moment maar open, totdat we naar bed gingen. Terwijl we tv keken, bleef ik constant naar buiten kijken, of er nog wat te zien was. Na ruim een half uur zie ik wat op de tuintafel springen. Ik pak mijn zaklamp en schijn door het raam richting de tuintafel. Nou......................zit er gewoon een BOOMMARTER AAN DE PINDA'S TE VRETEN. HOE BIZAR!!!!???? Wederom op nog geen 2 meter afstand. op zijn dooie gemak eet de Boommarter een aantal pinda's op, terwijl ik met m'n zaklamp naar beneden schijn, om zo de Boommarter goed te zien, maar niet verblind. Ik heb het nog geprobeerd om te filmen met m'n foon, maar daarop was helaas niks te zien. Echt bijzonder gaaf zeg, Op 1 avond voor het eerst een Das en een Boommarter gezien op korte afstand. Helaas kom ik daar pas op de zondagavond achter, want anders....... Méér foto's van de Geelgors, Juveniele Bosuilen en Roeken zijn hier te zien (géén Das en Boommarter foto's dus). In m'n volgende blog aandacht voor de Oeverloper, met wederom video beelden. OEVERLOPER (COMMON SANDPIPER, ACTITIS HYPOLEUCOS)Groeten,
Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
Februari 2025
Categorieën
Alles
|