Elk natuurfotograaf droomt er in de winter over. Sneeuw!! Het liefst met grote hoeveelheden uit de lucht, wat zorgt voor een dikke laag sneeuw op de grond en bomen. Maar in Nederland lijkt dit natuur weerbeeld steeds zeldzamer te worden. Totdat er op dinsdag 22 januari een aantal cm's sneeuw wordt verwacht. Omdat het tamelijk zeldzaam is geworden in Nederland, besluit ik is gek te doen...en neem een vrije dag van m'n werk. Om zo optimaal te genieten van dat witte poeder. Gelukkig klopte de weersvoorspellingen, want rond 10:00 uur begint het hard te sneeuwen. Snel m'n spullen pakken en naar buiten!! Ik kies voor Lentevreugd, omdat dat maar 5 minuten rijden is vanaf m'n nieuwe huis en daar Schotse Hooglanders en Konikpaarden loslopen in dat gebied. Goed ingepakt loop ik door de vrij stevige wind in het natuurgebied. Camera met groothoeklens in m'n hand, opzoek naar de zoogdieren in de sneeuw. In de verte zie ik een paar Schotse Hooglanders staan. Als ik dichterbij kom maak ik m'n eerste opname vanuit de sneeuw. Enkele minuten later zie ik rechts van mij 2 Schotse Hooglander pubers stoeien met elkaar. De koppen gaan tegen elkaar aan en proberen elkaar weg te duwen. Dat is een leuk begin van m'n bezoek. Maar aangezien ik de ultra groothoeklens (10-20mm) op m'n camera heb zitten, moet ik er wel dichtbij staan om het redelijk vast te leggen. Ik moet natuurlijk wel erg oppassen, want als ik constant door m'n zoeker kijk, lijken de Schotse Hooglanders verder weg dan ze in werkelijkheid zijn door de groothoeklens. Na ruim 20 minuten bij deze 2 stoeiende runderen hebben gestaan, wil ik opzoek gaan naar de Konikpaarden. Ik loop helemaal achterin het gebied ondertussen. Ik zie een vos in het hoge gras lopen. Ja maar met een groothoeklens heb je daar niks aan natuurlijk, en het was géén tamme vos zoals bij de AWD, dat je maar met iets hoeft te rammelen en de vos komt meteen nieuwsgierig mijn kant op. Deze vos zag mij op enige afstand en zette het meteen op een rennen. Ik vervolg m'n zoektocht naar de Konikpaarden. Ik snap er niks van, overal waar ik kijk zie ik géén paarden. Ik loop dan maar weer terug naar de plek van de Schotse Hooglanders. Nu moet je ophouden!!! Staan daar gewoon ook de Konikpaarden vlakbij. Omdat het zo waait staan de meeste Konikpaarden met hun achterste tegen de wind in. Ik zag dat jaren geleden ook tijdens de fotosafari in OVP. toen het zo hard plensde, stonden honderden Konikpaarden ook met hun achterste allemaal dezelfde kant op. Enkele paarden hebben lak aan de wind en sneeuw en gaan hun eigen weg. Verder gebeurt er niet veel bij deze paarden, dan maar wéér wat opnames van de Schotse Hooglanders maken. Ik hou erg van opnames maken waarbij ik dan plat op de grond ge liggen voor een laag standpunt, maar telkens als ik dat doe bij de Schotse Hooglander komt ie naar me toelopen. Zoals op de volgende opname. Ja dan sta je wel snel weer op, want die horens zien er dan toch wel erg groot uit van héél dichtbij. Ik had na deze opname wel even genoeg foto's gemaakt met de groothoeklens, dus besloot ik weer terug te lopen naar m'n auto bij de parkeerplaats om de groothoeklens om te wisselen voor de 300mm vaste primelens. Weer teruggelopen het gebied in, maar de Hooglanders en Konikpaarden stonden nu niet bepaald op een fotogenieke plek. Dan maar richting de plas gelopen helemaal achterin het gebied. Aangekomen bij de plas zag ik 2 Knobbelzwanen zitten op het ijs in de sneeuw. Toen nog opzoek gegaan naar de IJsvogel, maar helaas niet gevonden. Na ruim 3 uur in de sneeuw en wind te hebben gelopen, vond ik het wel mooi geweest. Méér opnames van deze sneeuw vreugde zijn hier te bekijken. Het beloofde blog over de jongen IJsvogels en het ringen daarvan houden jullie nog even van mij te goed. Groeten, Remco
4 Reacties
Vorig weekend (11/12 februari 2017) was het dan eindelijk zover, SNEEUW! Nu niet alleen in het Noorden van het land, maar ook het Westen was nu aan de beurt. Toen ik zaterdagochtend naar buiten keek, was de tuin bedolven onder een (klein) laagje sneeuw. Maar omdat het bleef sneeuwen deze ochtend, toch maar even m'n camera gepakt en naar buiten gegaan. Ik bezoek hetzelfde natuurgebied hier in de buurt als waar ik 4 jaar geleden m'n mooiste winterse natuurmoment heb beleefd, zie hier. Het wordt uiteindelijk niet zoals ik stiekem gehoopt had. De vogels werken deze keer niet echt mee. Ik moet het doen met deze Kokmeeuw die rustend op een paaltje zit in de volle sneeuwbui. Kokmeeuw (Black-headed Gull, Larus ridibundus)Helaas is de sneeuw maar van korte duur, want in de middag dooit het flink en is de sneeuw al zo goed als verdwenen overal. Maar de weersvoorspellingen waren dusdanig positief dat het in de avond/nacht van zaterdag op zondag wederom zal gaan sneeuwen en dat er zelfs 5-10cm sneeuw zou kunnen gaan liggen. Ik maak 's avonds m'n plan om naar de AWD te gaan. Daar is het natuurlijk met een witte laag sneeuw sprookjesachtig mooi! Totdat ik ineens op internet ontdek dat er in de buurt 9 jonge Nijlganskuikens zitten. Precies op dezelfde pek als begin vorig jaar in de winter, zie hier. Toen lag er géén sneeuw en was de temperatuur vele malen hoger. Ik wijzig mijn plan, want Nijlgansjes in de sneeuw is toch wel erg uniek en bizar! Als ik zondagochtend uit het raam kijk, word ik erg blij als ik naar de tuintafel kijk, waar inderdaad een pak sneeuw op ligt van ongeveer 4cm. Snel de hond even uitlaten en dan hup naar de Nijlgansjes! Als ik aankom op de plek zie ik de 9 pullus op de straat lopen met de ouders er waakzaam in de buurt. De Nijlgansjes lopen midden op de straat, waardoor een auto niet door kan rijden. De vrouw van de auto loopt er naartoe om ze naar de kant te dirigeren. Daar is Pa Nijlgans het niet mee eens en vliegt haar aan. De vrouw stapt weer in de auto, terwijl de Ganzen toch maar de stoep op lopen. Ik parkeer snel m'n auto en loop naar de plek waar de Gansjes zitten. Het feest kan beginnen. Plat op m'n buik in de sneeuw maak ik m'n eerste bizarre beelden. NIJLGANS (EGYPTIAN GOOSE, ALOPOCHEN AEGYPTIACA)Het is nog niet makkelijk om ze vast te leggen, want ze lopen van hot naar her, plus dat het er ook nog eens 9 kuikens zijn. Heel even staan er 3 stil, precies naast elkaar. De kuikens verspreiden zich continu, waardoor ik me concentreer op een kuiken die redelijk binnen het bereik van m'n lens loopt. Wat blijft het toch aandoenlijk om deze donzige kleine Nijlgansjes te zien in de koude sneeuw. Natuurlijk bleven de kuikens wel altijd dichtbij hun ouders, want in deze periode ligt het gevaar al gauw op de loer. De Nijlgansjes zochten onder het sneeuw naar grassprietjes om zo toch nog wat te eten onder deze omstandigheden. Hier had de kuiken iets anders te pakken dan een grassprietje. Ook liepen ze regelmatig de straat op om iets eetbaars te vinden tussen de straatstenen. De kuikens bleven wel continu bij elkaar om zo een minder makkelijke prooi te worden voor Kraaien, Meeuwen, Reigers o.a. Natuurlijk onder streng toezicht van de waakzame ouders, die hier ook een ereplek krijgen. Ik kan hier nog wel véél meer foto's laten zien van deze Kwijlgansjes in de sneeuw, maar dan wordt dit blog nog langer. Vandaar dat je ze allemaal rustig kan bekijken in een handige foto slideshow, klik hier. Zo heb ik toch weer Nijlgansjes kunnen fotograferen, ditmaal in 'n wel erg bizarre wintersetting. In m'n volgende blog aandacht voor de Haagse Burgemeesters. Groeten,
Remco Omdat ik vandaag precies 3 jaar geleden m'n mooiste winterse natuurbeleving heb meegemaakt in de Nederlandse natuur en er nog steeds regelmatig aan terugdenk in een winterse periode, wil ik graag deze ultieme natuurbeleving (voor de mensen die het blog nog niet eerder gezien hebben) met jullie delen op m'n eigen website i.p.v. het blog wat ik 3 jaar geleden heb geplaatst onder blogspot.com. Omdat blogspot inmiddels toch wel verouderd is en het blog daar niet echt meer prettig leest. Natuurlijk ook omdat het zo genieten was en ik dit waarschijnlijk niet snel méér zal meemaken. Zo ben ik zaterdag 26 januari 2013 's morgens eerst naar een Roerdomp plek gegaan, in de hoop wat betere foto's te maken dan die ik daarvoor had gemaakt. Helaas na een klein uurtje geen Roerdomp gezien. Ik stap in mijn auto op weg naar huis. Ik zie dat het onderweg gaat sneeuwen. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik nog wel even naar Landgoed Te Werve kan gaan, het is tenslotte toch vlakbij huis. Een relatief klein natuurgebied waar ik vaak te vinden ben. Ik ken het gebied dan ook op mijn duimpje. Er spoken al meteen beelden door mijn hoofd van Blauwe Reigers in een hevige sneeuwbui. Aangezien daar elk jaar aantallen Blauwe Reigers broeden, weet ik dat mijn kansen groot zijn om die vast te leggen. Aangekomen in het Landgoed, merk ik dat het toch wel heftig sneeuwt met een goede stevige wind. Ik neem voor het gemak een keer mijn rugzak weer mee. Als ik bij de plas aankom wordt mijn beeld wat ik in mijn hoofd heb werkelijkheid. Ik zie namelijk 3 Blauwe reigers op de dichtgevroren plas staan midden in de sneeuw. Ik maak meteen mijn eerste paar foto's uit de hand. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Ook staat er ééntje eenzaam en alleen in deze witte wereld. Terwijl ik deze foto's maak, zie ik door mijn zoeker dat de batterij leeg raakt. Pffff wat een geluk dat ik mijn rugzak bij me heb met daarin een volle back-up batterij. Ik loop naar het aangelegen Paviljoen om daar onder een afdakje mijn batterij te verwisselen. Daarna loop ik verder rondom de plas. Ik zie in de verte 2 Ooievaars op het ijs staan in de sneeuw. Via het besneeuwde wandelpad probeer ik dichterbij te komen. Het wordt me ook duidelijk dat er nog een klein stukje open water is in de plas. De vele watervogels bevinden zich in het niet bevroren water gedeelte. De Reigers bevinden zich vlakbij het wak en de Ooievaars op nog ruimere afstand daarvan. Als ik dichtbij het wak kom, lopen de Ooievaars verder van mij vandaan. Ik besluit voor het wak aan de kant, plat op mijn buik te liggen, met mijn camera rustend op een rijstzak. Het sneeuwt nog heftig. Mijn camera staat gericht op de Ooievaars en Reigers in plaats van de vele Kuifeenden recht voor me in het wak. De Ooievaars zien geen gevaar meer en komen dichterbij. Maar omdat er al een paar reigers vlak voor me op het ijs bij het wak staan, komen er nog meer aanvliegen, precies mijn kant op. Ik richt meteen mijn camera op de vliegende Reigers. Ik krijg ze zomaar vol in mijn beeld, wat een prachtig gezicht is op nog geen 10 meter! Ik durf niet eens te kijken of de foto's gelukt zijn, want dit moment moet ik uitermate goed benutten. Hier wat beelden van dat vliegmoment van de reiger(s). Even de sneeuw van zich afschudden... Hier een Blauwe Reiger die voorlangs de Ooievaars loopt... ...om naar het wak te gaan om wat te drinken. Helaas heb ik daar geen foto's van gemaakt, omdat het te snel ging. Maar......gelukkig de Ooievaars bewegen zich op het ijs en die besluiten ook te gaan drinken....wat een geweldig moment!!! Natuurlijk heb ik mijn camera daar wel op gericht. Zie hier het resultaat. Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia)♂ Ooievaar krijgt toch ook wel dorst. Wat super gaaf om dit te zien. Met bovenstaande foto heb ik ook een fotowedstrijd gewonnen van Stichting Ooievaars, Research & Knowhow (STORK) met als thema "Overwinterende Ooievaars in Nederland". De jury bestond o.a. uit: prof. mr. Pieter van Vollenhoven, natuurfotograaf Jasper Doest en Wim van Nee (STORK) De Ooievaars hebben duidelijk ook last van de sneeuw, want regelmatig schudden ze hun verenpak vanwege de sneeuw. Wat voor mij dan weer leuke plaatjes oplevert. Daarna besluiten de Ooievaars zich weer te mengen tussen de Blauwe Reigers, een soort van winterse bijeenkomst. Als ik dan naar mijn camera en lens kijk zie ik dat die zeiknat zijn geworden door de sneeuw. Even een beetje droog vegen met mijn handschoen in de hoop dat alles nog blijft werken. Als ik ik dan op wil gaan staan, staat er achter mij een kleurrijke Fazant Haan. Ik maak meteen uit de hand wat foto's, maar ik merk dat de Fazant te dichtbij staat. Ook mooi voor wat portretfoto's. |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archief
December 2020
Categories
Alles
|