Terugkijkend op het jaar 2017. Wat is het snel gegaan! Als je een fulltime job hebt, dan gaat zo'n héél jaar helemaal snel voorbij voor m'n gevoel. Je houdt dan sowieso minder tijd over om te fotograferen, maar ook dit jaar is het wéér gelukt om op pad te gaan met m'n camera. Met de dagen dat ik vrij was (en de weekenden) en ik tijd had om te fotograferen, heb ik dat dan ook ruimschoots benut. Het enige nadeel als je in de Nederlandse natuur fotografeer is dat je niet altijd met je gewenste foto's wéér thuiskomt. Maar daarentegen geniet je wel dubbel als dat juist wel lukt. We trappen af in de maand Januari van 2017. Normaal gesproken maak ik in het begin van het nieuwe jaar nooit zoveel foto's, maar omdat ik in Januari opzoek moest gaan naar ander werk, had ik méér tijd over als normaal. Er zaten op Scheveningen al een aantal weken 2 Fraters. Op 5 januari heb ik onder de juiste lichtomstandigheden een leuke serie kunnen maken. Deze opname vind ik daarvan toch wel de mooiste. JanuariIn dezelfde maand heb ik ook een bezoek gebracht aan de 2 zeldzame Dwerggorzen in Noordwijk. Het had die ochtend licht gevroren, waardoor er mooi rijp ontstond op de grond. In Februari een bizar natuurverschijnsel kunnen vastleggen. De avond voordat ik 's-morgens op pad ging, was er 99.999% kans op sneeuw voorspeld. Mijn plannen waren gezet om naar de AWD te gaan, voor mooie winterse plaatjes. Totdat ik op waarneming.nl de melding zag dat er wederom in de buurt, net als het jaar daarvoor, jonge Nijlgansjes geboren waren. Ook toen waren ze in de winter geboren. Ik dacht meteen aan kuikens in de sneeuw, dat is wel héél uniek! Op 12 februari heb ik me helemaal uit kunnen leven op 4 kleine donzige Nijlgansjes in de sneeuw. Héél véél foto's gemaakt van dit unieke moment, maar deze opname sprong er wel tussenuit. Februari In Maart heb ik dan weer wel erg weinig foto's gemaakt. Gelukkig had ik begin maart alweer nieuw werk gevonden, waar ik nu momenteel met veel plezier nog steeds werk onder contract. Maart is ook de maand dat het lente wordt. Daarom maar gekozen voor deze Merel die naast 2 bloeiende Krokussen stond. Maart April was de maand waarin ik m'n mooiste natuurbeleving had. Wat het jaar daarvoor niet lukte om op de foto te krijgen is in het jaar 2017 wel gelukt. Oog in oog met een wonderschone DAS! Op nog géén 3 meter afstand kon ik 's-avonds heerlijk genieten van deze steeds terugkerende DAS achter het bungalowhuisje. AprilZoals elk jaar volg ik de IJsvogels hier in de buurt. In eind maart/begin april gaan de Ijsvogels broeden en in Mei worden de jongen geboren. Altijd een prachtig moment hoe de ouders van de jongen druk bezig zijn om ze groot te brengen. Opvallend dit jaar dat vrouwtje IJsvogel regelmatig met een rivierkreeft(je) aankwam. Als ze dan op nog géén 3 meter voor je gaat zitten, dan is dat natuurlijk intens genieten, ondanks dat ze schijt aan me had. MeiOok ben ik deze maand met Henk en Herman de AWD in geweest. We hadden een prachtige mistige ochtend. Deze keer ook m'n groothoeklens gebruikt om deze opname te maken. Inmiddels zitten we halverwege het jaar 2017. Ook in Juni ben ik samen met Henk en Herman een (vroege)ochtend naar de AWD geweest. We hebben deze ochtend weer genoeg moois gezien, zoals een Vos en Jonge Buizerds in nest, maar een overvliegende Blauwe Reiger is de foto van deze maand geworden. JuniWe blijven even bij de reigers, want in Juli heb ik meerdere keren de Kwak bezocht. Deze Kwak zat al een aantal dagen vlakbij m'n huidige werk. 3 keer heb ik vanuit me werk deze Kwak bezocht. Ik heb aardig wat foto's van deze Kwak gemaakt, van héél dichtbij tot op enige afstand. Bewust voor deze opname gekozen, omdat je net door de struiken kan zien dat het een Kwak is. Wederom een abstract/dynamisch beeld van een reigersoort. JuliWe zitten inmiddels in de maand Augustus. De maand dat ik eindelijk m'n welverdiende vakantie had. 2 weken lang genieten van onder andere de natuur dichtbij de vakantiebestemming. Dit jaar is het eindelijk gelukt om de Paarse Heide in de mist vast te leggen. AugustusOok kon ik tijdens de vakantie elke dag genieten van de Eekhoorns rondom het vakantiehuisje. Dit grappig beeld van een Eekhoorn die een doppinda probeert te pakken, wil ik ook graag nog eens aan jullie laten zien. In September een aantal keren Scheveningen haven bezocht. Op zondagochtend 24 september had ik een top-ochtend in Scheveningen, want ik ontdekte een bijzondere vogelsoort, namelijk een Juveniel Grauwe Klauwier. Helaas kon ik niet héél lang van deze verdwaalde Klauwier genieten, maar gelukkig had ik wel als bewijs wat platen kunnen maken. Deze opname is iets méér als een bewijsplaatje van de Juveniele Grauwe Klauwier. SeptemberOp de één na laatste dag van de maand Oktober kwam ik erachter dat de Bosuil weer op zijn vertrouwde plek zat hier in de buurt. 'S-ochtends een aantal foto's gemaakt van de Bosuil, maar het licht was nog niet echt om naar huis te schrijven. Daarom ben ik later op de middag teruggegaan naar de plek. Gelukkig de Bosuil zat er nog. Wachtend op het moment dat het zonlicht precies op de Bosuil viel. OktoberHalf November een weekendje weggeweest. Het was de juiste periode om optimaal te genieten van de kleurrijke herfst. Rond 18 november waren de herfstkleuren namelijk in optima forma. Uiteraard heb ik voor deze maand een herfstopname gekozen in plaats van de zeldzame Woestijntapuit op Schiphol. November En zo zitten we inmiddels alweer in December, de laatste maand van het jaar 2017. Officieel begint de winter op 20 december, dit jaar konden we al vrij vroeg genieten van 2 dagen hevige sneeuwval. Namelijk op zondag 10 december begon het in heel het land hevig te sneeuwen. Voor een (natuur)fotograaf gaat het dan natuurlijk meteen kriebelen. Eerlijk gezegd had ik géén doel voor ogen om te gaan fotograferen met de grote hoeveelheid sneeuw. Dus wat doe je dan? Dan ga je gewoon hier in de buurt kijken....en dan hoop je dat de Bosuil wéér op z'n vertrouwde plek zit. Dat zat ie! Ik kon een aantal opnames maken van dezelfde Bosuil als eerder geplaatste foto. Nu in een mooi winters landschap. December En zo is het jaar 2017 alweer verleden tijd. Naar m'n gevoel is het jaar 2017 voorbij gevlogen! Wat gaat de tijd toch hard. 2011 was het jaar dat ik begon met bloggen. Nu ongeveer 7 jaar later doe ik het nog steeds met alle plezier en laat ik jullie graag meegenieten van de uitstapjes die ik maak in de Nederlandse natuur. Ik zeg het nog maar eens: Fotograferen is een erg leuke hobby die de mogelijkheid biedt unieke momenten vast te leggen en bij het zien van de foto's van na te genieten. Ook in 2017 heb ik wéér genoten van alles wat ik te zien kreeg voor m'n lens. Benieuwd naar wat ik in 2017 nog méér voor m'n lens kreeg? Bekijk gerust de BEST OF 2017 FOTO SLIDESHOW. Tot slot wil ik iedereen die ik ken en die mij volgen een héél goed en gezond, maar vooral ook fotorijk 2018 toewensen!!! Groeten, Remco
12 Reacties
Enige tijd geleden zat er een zeldzame vogelsoort op Schiphol. Duidelijk een dwaalgast die de verkeerde vlucht had genomen. Een prachtige Woestijntapuit. Een zéér zeldzame vogel die normaal gesproken niet in Nederland voorkomt. De vogel broedt op zandige woestijnen of steppes van het Kaspisch-Zeegebied, Iran en Kazakhstan noordoost tot in Mongolië, en overwintert van Noordoost-Afrika en Arabisch schiereiland oost tot in Noordwest-India. De Tapuit was dus duidelijk de weg kwijt naar zijn overwinteringsgebied. Hij gebruikte Schiphol als tijdelijke tussenstop. In Badhoevedorp (Schiphol) gebruikte de Woestijntapuit de zanderige heuvels als uitkijkpost en foerageerplek. De vogel was duidelijk niet mensenschuw, want deze juveniele Woestijntapuit foerageerde rustig op een paar meter afstand van een aantal fotografen. Voor vele fotografen dus een uitgelezen kans om mooie opnames te maken van deze dwaalgast op enkele meters. Op zondag 26 november had ik een bezoek gebracht aan deze Tapuit. Hij zat er tenslotte al bijna 3 weken, dus de meeste vogel(aars)fotografen waren er inmiddels al geweest. Als ik aankom op de plek duurt het niet lang voordat ik 'm in beeld heb. Alleen zit de Tapuit nog op redelijk afstand. Ik blijf geduldig wachten bij de zandheuvels. Dat is namelijk de plek waar die regelmatig op gaat zitten en van daaruit gaat foerageren. Opzoek naar iets eetbaars om op te vetten en zo zijn lange reis alsnog voort te zetten. Woestijntapuit (Desert Wheatear, Oenanthe deserti)Gelukkig kwam de zon af en toe ook ff door, terwijl er nog een behoorlijke koude wind stond deze ochtend. Met het zonlicht op deze Woestijntapuit zie je pas goed hoe prachtig deze vogel is. De Woestijntapuit komt steeds dichterbij de fotografen, dus ik ga snel plat op m'n buik liggen voor een fraai standpunt. Hoewel de zon achter een dikke wolk verdwijnt, geniet ik van het moment dat deze dwaalgast op enkele meters voor mij zit. De Tapuit komt nu wel héél dichtbij.....gelukkig blijft hij precies binnen m'n scherpstelpunt van m'n lens. Wat is het genieten als zo'n mooie zeldzame vogelsoort zo goed meewerkt. Tot slot een laatste opname van deze zeldzame Woestijntapuit. Na dit moment vliegt de Tapuit weer achterin het gebied in. En zo heb ik, net als vele andere vogel(aars)fotografen optimaal kunnen genieten van deze Woestijntapuit. Begin December is hij niet méér gezien. Ik bedank de Woestijntapuit en wens hem een goede reis naar een warm overwinteringsgebied. Méér foto's van de Woestijntapuit zijn te bekijken. Eind van het jaar blikken we terug op het jaar 2017. M'n laatste blog van 2017 met daarin m'n mooiste fotomomenten van 2017! Ik wens iedereen alvast fijne Kerstdagen en een voorspoedig 2018! Groeten,
Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archief
Februari 2022
Categories
Alles
|