We zitten inmiddels alweer bijna een volle maand in het nieuwe jaar 2018. Het zou momenteel hartje winter moeten zijn, maar als ik zo terugkijk naar deze eerste maand van het jaar, dan zag ik alleen maar grauw/grijs vies nat weer. Met een temperatuur rond de 10 graden. Niet bepaald het beeld wat je voor ogen moet hebben als je het over de winter hebt. Hooguit 2 dagen hebben we sneeuw gehad in januari. Voor de rest was het gewoon troosteloos herfstachtig weer. Vandaar dat ik nog niet echt boeiende foto's heb gemaakt in januari 2018. Ik blik daarom maar even terug op 2e kerstdag 2017. Ik wilde namelijk op 26 december even naar buiten. Een luchtje scheppen, zeg maar. Het waaide die dag ook nogal stevig, dus ik had zin/behoefte om even naar Scheveningen te gaan met cameratas etc. Een wind stond er zeker. Bij de poort van Zuiderhavenhoofd richting de pier blies de wind behoorlijk wat zand de lucht in. Maar dat weerhield mij niet om gewoon door te lopen. Zodra het hek open was, was het veilig genoeg :-) Natuurlijk was er praktisch géén vogel te bekennen op of rondom de pier. Zelfs de altijd aanwezige Steenlopers/Paarse Strandlopers zag ik niet. Die hadden schijnbaar een goed verscholen plek gevonden tegen de wind. Wel zag ik een dapper, druk, Drieteenstrandlopertje dribbelen langs de branding. Dat vind ik altijd dankbare en leuke steltlopertjes om te zien en helemaal om te fotograferen. Je ziet ze altijd wel in de winterperiode langs de Nederlandse kust. Schuw zijn ze over het algemeen niet, maar bewegelijk? Ja dat zijn ze zeker! Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Door de harde wind ontstond er behoorlijk wat schuim langs de branding. Door wat googlen kom je er achter dat het schuim niets meer is dan eiwit en ander organisch materiaal dat door de branding tot schuim is opgeklopt. Maar dat komt ergens vandaan natuurlijk. In het voorjaar groeit er een bepaalde alg in de zee: de Phaeocystis, ofwel: schuimalg. Onder bepaalde omstandigheden kan de groei van de schuimalg groter zijn dan normaal. Bijvoorbeeld als de temperatuur hoog is of als er relatief veel fosfaat in het water zit. Na verloop van tijd kan zo’n kolonie van schuimalgen weer afsterven. Omdat de cellen van de algen eiwit bevatten, wordt dit, samen met ander organisch materiaal zoals de gelatinelaag waar de algenkolonie in leefde, door de golven opgeklopt tot schuim. Dat schuim komt vervolgens op het strand terecht. Sommigen zeggen dat de zee zich op die manier schoon wast. Wat altijd grappig om te zien is bij deze Drieteenstrandloper (DTS), als ze voedsel aan het zoeken zijn op het zand, en dan toch weer snel wegrennen voor de aanrollende golven om niet meegesleurd te worden door het zeewater. Hier was de DTS net op tijd! En hier was die nog *On The Run*. Hier rustte de DTS héél even op een basaltblok, waar die erna wéér verder ging met voedsel zoeken. Tussen het schuim(alg) o.a. Door de harde wind was het best moeilijk om te blijven staan. Na ruim een half uur kwam er nog een DTS aanvliegen. Hij/zij landde vlakbij de andere DTS. Maar die was daar niet van gediend en verjaagde de concurrent van zijn/haar plekje. Dat kwam voor mij beter uit, want deze nieuwe DTS koos meer het zand om te foerageren. Het zonnetje kwam ook even door, waardoor het schuim op sommige plekken prachtig kleurde. Hier kijkt de Drieteenstrandloper naar m'n contactlens die ik toen onlangs verloren was door de harde wind! ;-) Even (lens)contact met de cameraman. Als je maar gewoon rustig blijf liggen en weinig beweeg, komen ze vanzelf dichtbij, soms héél dichtbij. Dat geeft altijd toch wel weer een kick! En zo heb ik mij prima 2 uurtjes kunnen vermaken tijdens 2e kerstdag 2017. Ook al heb ik al zoveel foto's van Drieteenstrandlopers het blijft gewoon leuk en genieten! Dat is toch het belangrijkste i.p.v. een heel lijstje afgaan en lekker kunnen wegstrepen? ;-) Méér foto's van deze 3teentjes zijn hier te bekijken. Groeten, Remco
9 Reacties
Rond eind januari van dit jaar weer eens naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Aangezien het toch dichtbij huis is, ben ik er tenslotte zo. Het was wel een koude winterse dag met een koude straffe wind. Dat weerhield mij echter niet om binnen te blijven. Aan de kust is altijd wel wat te zien. Zo viel mijn oog op dit beeld. Ik zag 2 Knobbelzwanen zwemmen in nog een stukje open water, wat ontstaan is door een zandbank, de rest was dichtgevroren. Door de polletjes (Helm)gras die er rondom groeien en het vele zand ontstaat er een soort oase-effect. Knobbelzwaan (Mute Swan, Cygnus olor)Nadat ik dit beeld heb vastgelegd, loop ik verder het strand over. Als ik aankom bij de volgende grote plas, valt m'n oog op een klein steltlopertje, ter grootte van een Drieteenstrandloper. Maar dit steltlopertje heeft meer bruin in zijn verenkleed. Ook is z'n snavel langer als van 'n 3teen. Het is een Bonte Strandloper die eenzaam langs de rand van de plas loopt. Op gepaste afstand maak ik wat beelden. De Bonte Strandloper stoort zich totaal niet aan mij, dus ga ik plat op m'n buik liggen. Ik kan ongestoord de nodige opnames maken van dit fraaie kleine vogeltje. Bonte Strandloper (Dunlin, Calidris alpina)Totdat ik ineens rechts achter me kijk, en ik een hond aan zie komen rennen. Alles vliegt meteen de lucht in, inclusief deze Bonte Strandloper. Het baasje van deze hond zie ik meters verderop lopen op het strand, druk in gesprek met 'n vriendin/zus/nicht, weet ik veel wat. Schreeuwen en er wat van zeggen heeft dan toch niet zoveel zin. Dus loop ik rustig verder. Misschien dat er nog wel méér steltlopertjes in de buurt zitten. In de verte zie ik een aantal Drieteenstrandlopers druk foerageren langs de rand van de plas. Over het algemeen zijn Drieteenstrandlopers niet zo schuw, als je ze maar rustig benader op enige afstand. Op gepaste afstand ga ik op m'n buik liggen, en wacht gewoon totdat de Drietenen m'n kant op komen. Eentje is al druk aan het foerageren, terwijl er nog tientallen een stuk verderop druk aan het rennen/foerageren zijn. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Langzaam aan komt de rest ook aangelopen. Eerst even nieuwsgierig kijken... ...en dan aansluiten. De overige Drieteenstrandlopers komen ook polshoogte nemen. Na enkele minuten lopen de Drietenen door het water. Ik draai me camera snel naar links. Ik kan er nog net eentje vastleggen die enkele seconden stilstaat in het water. Hierna verdwijnt ook deze steltloper verder naar links uit het beeld. Ik blijf nog heel even liggen want ik zie een groepje Bonte Strandlopers m'n kant op komen. 1 Bonte Strandloper vliegt praktisch recht naar m'n lens toe. Hij landt pal voor m'n neus. Het feest kan beginnen, terwijl het nog ijzig koud is. De overige Bonte Strandlopers foerageren ook langzaam dichterbij. Wat gaaf zeg als zulke kleine steltlopertjes van +/- 20 cm ongestoord op enkele meters voor je zitten. Ik blijf de ontspanknop indrukken van m'n camera. Op een gegeven moment komen ze wel erg dichtbij, net binnen m'n scherptediepte afstand. Om dit blog niet nog veel langer te maken sluit ik af met een serie opnames van het foerageer-moment, vanaf het begin tot aan het eind. Wat is het toch genieten als de vogels ongestoord bezig zijn met foerageren op enkele meters voor je neus. Dan vergeet je al gauw de koude omstandigheden. Ik ben dan ook door blijven gaan met fotograferen, totdat ik de ontspanknop niet méér kon indrukken van de kou. Toen ik éénmaal géén gevoel méér had in m'n rechter vingers ben ik maar naar huis gegaan. Dan kom je er vrij snel achter dat je behoorlijk veel foto's hebt gemaakt in een korte tijd. Het was dan ook een behoorlijke klus om de 1100 gemaakte opnames uit te zoeken. Gelukkig heb ik 't al terug kunnen dringen naar rond de 200 foto's. Méér foto's van deze heerlijke koude ochtend op het strand zijn hier te bekijken. In m'n volgende blog aandacht voor bizarre, winterse, LENTEKRIEBELS Groeten,
Remco Deel 2 van Vogels Uit Scheveningen Haven. Nu is het de beurt aan de steltlopers die ik dit jaar gezien heb in- en rondom Scheveningen Haven. Natuurlijk kom je daar altijd wel de algemen steltlopers tegen zoals de Scholekster. Scholekster (Oystercatcher, Haematopus ostralegus)Een hele groep Scholeksters, en als je goed kijkt zie je er nog een steltloper(tje) op staan. Deze foto vanaf de kade genomen vanaf het kleine strandje op NHH. Deze foto weer vanaf een heel laag standpunt, waar ik echt heel veel moeite voor moest doen. Niet om deze Scholekster vast te leggen, maar om een andere steltloper, die straks voorbij komt. En tot slot nog een Scholekster, die wéér niet alleen op de foto staat! Een Scholekster samen met 'n Rosse Grutto, die ik zelf ontdekt had op 30 oktober. Natuurlijk ging m'n aandacht meteen naar deze steltloper. Zo vaak zie je géén Rosse Grutto t.o.v. de algemene (Nederlandse) Grutto. De Rosse Grutto is de Arctische tegenhanger van de grutto, compacter en zwaarder gebouwd dan deze, met kortere poten. Een tijdje de Rosse Grutto geobserveerd vanaf het strandje van ZHH. Liggend plat op m'n buik geprobeerd deze strandloper vast te leggen. Rosse Grutto (Bar-tailed Godwit, Limosa lapponica)Wat trouwens nog niet meeviel, want telkens als de Rosse Grutto dichter naar mij toe kwam lopen om te foerageren, vloog de strandloper op... ...en landde vervolgens links van mij wéér enkele meters verderop. En begon wéér opnieuw te foerageren. Geduldig wachtte ik gewoon af, want ik zag dat ie sowieso m'n kant weer op kwam. En ja hoor......toch vertrouwde de Rosse Grutto het op 1 of andere manier niet, en vloog weer op en landde een paar meter verder weer in het water. Maar na de 3e of 4e keer is het raak. De Rosse Grutto kijkt mij wel aan, terwijl ik de ontspanknop op m'n camera wéér indruk, maar overweegt toch om voor me uit verder te lopen en te foerageren. Wat heerlijk als de Rosse Grutto nu wel ongestoord verder gaat met het zoeken naar eten. Natuurlijk maak ik dankbaar gebruik van dit moment, als ik nog steeds plat op m'n buik lig in het (natte) zand. Het was een beetje sluierachtig bewolkt weer. De ene keer kwam de zon er voorzichtig doorheen, zoals hier. En het andere moment had de bewolking weer de overhand. Ook heb ik de filmfunctie op m'n camera gebruikt, omdat het steeds bewolkter werd. Deze opname maakte ik nog net voordat ik op de "record" knop drukte. Hier een filmpje van de Rosse Grutto, terwijl die een wormpje uit het zand trekt. De volgende steltloper die ik tegenkwam rondom Scheveningen Haven was een nieuwe vogelsoort voor mij, namelijk de Kanoet. Deze Kanoet verbleef al een paar dagen op Noorderhavenhoofd. Alleen het vastleggen van deze steltloper was een ander verhaal. De Kanoet was namelijk constant te zien op betonnenblokken onderaan de pier. Om daar bij te komen om 'm op ooghoogte te fotograferen was wel ff wat anders. Met een beetje klimmen en glijden is het mij uiteindelijk toch wel gelukt. Kanoet (Red Knot, Calidris canutu)Een andere steltloper die ik nog nooit eerder had vastgelegd was de Zilverplevier. Deze steltloper zat echt op een onmogelijk plek om die op ooghoogte vast te leggen. Dat heb ik dan ook niet eens geprobeerd. Gelukkig kon ik deze Zilverplevier wel enigszins leuk fotograferen met wat ruimte om hem/haar heen. Zilverplevier (Grey Plover, Pluvialis squatarola)En als laatste kreeg ik op 29 november de kans om een klein groepje van 4 Drieteenstrandlopers vast te leggen (de 4e kwam later aangevlogen). Eerst op het strandje op ZHH. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Nadat ik bijna een uur lang kon genieten van deze strand-rennertjes, vlogen er 2 naar het andere strandje op NHH. Waar ze van héél druk rennen/foerageren in de *rust mode* overgingen. Zo zie je maar weer, dat ik van al m'n bezoekjes aan Scheveningen Haven toch met leuke (vogelsoorten) foto's thuis ben gekomen en dat allemaal binnen een straal van +/- 8 km.
Uiteraard heb ik deze ochtenden véél méér foto's gemaakt, die zijn dan ook hier te bekijken. Volgende week op 31 december blik ik terug op het jaar 2016, waarin alle hoogtepunten in 1 nieuw blog voorbij komen. Tot slot wil ik iedereen nog hele fijne en gezellige kerstdagen toewensen!!!! ![]() Gisterochtend wéér even naar het strand gegaan hier in de buurt. Er stond een behoorlijke straffe en koude wind(kracht 5). Goed ingepakt loop ik richting de duinrand. Ik kreeg namelijk van Jarno van Brussel, een tip dat er een aantal Sneeuwgorzen bij mij in de buurt zitten tegen de duinrand aan. Al snel vind ik 1 ♀ Sneeuwgors, die druk aan het foerageren is op het zand. Ik laat de Sneeuwgors eerst even aan mijn aanwezigheid wennen, en daarna neem ik een lage positie in. Het is duidelijk niet echt een tamme Sneeuwgors als dat ik gewend ben. Toch komt de Sneeuwgors naderhand iets dichterbij. Sneeuwgors (Snow Bunting, Plectrophenax nivalis)Doordat de zon nog niet hoog genoeg staat, bevindt de Sneeuwgors zich nog in het schaduwgedeelte voor de duinrand, vandaar de grijzige omgeving van het zand om haar heen. Gelukkig kiest deze Sneeuwgors ook een plek uit waar wel het ochtendzonnetje al schijnt. Je ziet nog net de schaduwrand op de voorgrond. Dichtbij als op deze foto krijg ik de Sneeuwgors helaas niet. Nou ja helaas, eigenlijk is een vogel met voldoende ruimte net zo mooi en soms nog wel mooier. In ieder geval geen gebrek aan leefomgeving. Deze Sneeuwgors houd mij ook voortdurend in de gaten, zoals hier ook te zien is. Ze vind het schijnbaar maar raar dat ze steeds achtervolgt wordt door die ingepakte man met z'n camera in de hand. Hier het moment dat de Sneeuwgors schuin van een duin afglijdt. Ik laat haar verder lekker met rust, en ga opzoek naar de andere Sneeuwgorzen die hier ook in de buurt moeten zitten. Helaas kom ik die niet meer tegen. Wel kom ik deze voor het eerst opvliegende Rosse Grutto tegen. Rosse Grutto (Bar-tailed Godwit, Limosa lapponica)Waar deze Rosse Grutto niet veel verder wéér geland is, tussen de Scholeksters. Die ik op deze foto niet heb weggekloond, want die zaten meer rechts buiten het beeld van de foto. Ook kom ik wéér een aantal van die grappige Drieteenstrandlopertjes tegen. Waar ik in m'n vorige blog een uitgebreide serie van heb laten zien. Ik wilde eigenlijk nu andere foto's maken van deze 3-tenen dan de foto's die ik inmiddels al heb. Deze 3-teen staat op een soort van zandheuveltje, waardoor ik merendeels als achtergrond de blauwe lucht op de foto krijg. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Omdat ik ze zo leuk en grappig vind, en ze met een klein groepje alle kanten zie oprennen, opzoek naar iets eetbaars, probeer ik er toch voorzichtig naartoe te lopen. De 3-tenen bevinden zich in een inmiddels ontstane zandbank. Als ik met mijn laarzen door het dunne laagje zeewater loop richting de 3-tenen, ga ik plat op mijn buik liggen. Tijgerend probeer ik langzaam dichterbij de 3-tenen te komen. Als ik op voldoende afstand lig, wacht ik rustig af totdat ze in mijn beeld verschijnen. Onrustig dat ze altijd zijn, lopen ze lekker door elkaar heen. Na een aantal minuten merk ik dat het opkomende tij is, want het zeewater komt steeds dichter naar me toe, waardoor ook de 3-tenen steeds terug rennen naar het droge. Links van mij staan nog 3 Drieteenstrandlopertjes, die zich bij de groep (rechts) willen toevoegen. Ik wacht rustig af, want dat betekent dat ze eerst voor mij langs moeten. Ze komen steeds dichterbij, maar ook het zeewater zie ik steeds dichterbij komen. Zo dichtbij dat ik snel moet opstaan, want anders word ik zeiknat als ik hier blijf liggen. Ik sta snel rechtop en draai me om. OH MIJN GOD!!!!! DAT DUN LAAGJE ZEEWATER WAAR IK MET M'N LAARZEN DOORHEEN LIEP IN HET BEGIN, IS NU EEN COMPLETE RIVIER GEWORDEN MET ZEEWATER!!!! Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf??? Meteen spookt er door mijn hoofd: camera, telefoon en portemonnee drooghouden!! Ik ga met mijn linkerlaars even checken of het echt al diep is. Ja het is diep!!! @$*&^%$*^%@*. Waar zou het, het ondiepste zijn? Ik ren als een gek met m'n camera in me hand naar het smalste gedeelte. en loop (op hoop van zege) door het golvende koude zeewater (met mijn camera in m'n rechterhand in de lucht gericht) naar de overkant. Ik hoop maar zó dat het niet te diep is. Ik voel meteen het ijskoude zeewater m'n laarzen instromen. Pfffffffffff....gelukkig, het is niet héél diep, maar wel diep genoeg om tot net onder m'n middel door het water te lopen om naar de overkant te komen. Brrrrrrrrrrrr...snel met stevige passen loop ik richting m'n auto. Buiten adem met ijskoude en kletsnatte voeten sta ik bovenaan de trap. Nu alleen nog maar beneden en ik ben er! Snel laarzen en broek uit en sokken uitwringen. In de auto opwarmen en snel richting huis. Zoveel moeite gedaan om die drieteenstrandlopertjes vast te leggen, en dan nog met géén één bijzondere foto thuiskomen van een Drieteenstrandloper. Maar gelukkig had ik al wel een paar leuke foto's van de Sneeuwgors en een nieuwe vogelsoort voor mijn lens gekregen (Rosse Grutto). Oke hier een foto van een 3teen, waarbij je goed kan zien hoe dichtbij het water al kwam. Volgende keer maar beter nadenken voordat ik deze Drieteenstrandlopers wéér ga fotograferen. Ik denk voorlopig even niet méér....hahaha....Ja nu lach ik erom, maar was op dat moment echt niet blij.
Méér foto's van de Sneeuwgors en de Rosse Grutto zijn hier te bekijken. Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco ![]() Afgelopen dinsdagmiddag voor het eerst naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Een natuurgebied langs de kust die in handen is van Zuid-Holland Landschap. Het ligt er sinds 2011 en het is nog geen 20 minuten rijden van mij vandaan. Maar eerlijk gezegd ben ik er nog nooit eerder geweest. Nu er de laatste tijd enorme hoeveelheden Drieteenstrandlopers worden waargenomen op de Zandmotor, besluit ik dinsdagmiddag om daar te gaan kijken. Iets over 13:00 uur kom ik er aan, het is behoorlijk grijs en bewolkt. Het is in ieder geval droog en wie weet komt later de zon nog wel even tevoorschijn. Ik loop halverwege op de Zandmotor, maar eerlijk gezegd zie ik geen enkele strandlopers. Het blijft bij 2 Scholeksters en een groepje meeuwen. Ik kijk door middel van mijn camera of ik achterin de zandmotor wat zie bewegen of vliegen, maar helemaal niks. Ik besluit terug te lopen en zo de andere kant van het strand langs de zee te kiezen. Lopen, lopen en nog eens lopen. Als ik achterom kijk, zie ik dat ik al een behoorlijk end van het punt vandaan ben, vanwaar ik begon. Dan ineens zie ik een druk bewegelijk strandlopertje lopen. Het valt me al meteen op dat deze 3teen een bruinere verenkleed heeft dan als de 3tenen die ik normaal gesproken in deze tijd zie. Eerst maar wat foto's maken van enige afstand. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)De 3teen loopt tussen het zee(p)sop opzoek naar iets eetbaars. Als de 3 teen wat dichterbij komt, valt de 3-tenen duidelijk op. Ik probeer nog wat dichterbij te tijgeren en zie dat deze 3teen pal voor mijn lens iets eetbaars heeft gevonden, en probeert het uit het zand te trekken. Maar het onbekende zeediertje geeft zich niet zomaar gewonnen en trekt zich terug in het zand. Als ik de nodige foto's heb gemaakt van deze 3teen, ga ik opzoek naar méér Drieteenstrandlopertjes....er moeten er tenslotte véél méér zitten. Na een paar 100 meters verder te zijn gelopen, zie ik eindelijk een groepje van +/- 20 Drieteenstrandlopers. Wat zijn ze weer behoorlijk bewegelijk. Ik loop de groep met een boogje voorbij en ga dan strategisch een endje verderop plat op mijn buik liggen. Ik zie dat ze langzaam aan mijn kant op komen lopen. Helaas is het nog bewolkt weer, dus ik moet ook ruim 1-stop overbelichten. Als de eerste in mijn gezichtsveld komt, volg ik de 3teen met mijn camera. Ze zijn zo bewegelijk dat ze eigenlijk alweer meteen allemaal mij voorbij zijn gelopen. Toch kan ik er eentje vastleggen. Het nadeel van zo'n grotere groep van +/- 20 stuks is dat ze erg alert zijn. Zodra ik op wil staan, vliegt de hele groep al meteen weer weg. Ik volg het groepje en begin weer van voor af aan, maar ik merk dat deze 3-tenen te schichtig zijn. Dus er achter aan hobbelen heeft geen zin. Ik ga dan maar weer rustig richting mijn beginpunt lopen. Wie weet kom ik die éénzame 3teen nog wel tegen. Jawel na vele 100 meters terug te hebben gelopen, kom ik de eerdere 3teen weer tegen. Spontaan begint de zon ook nog te schijnen tussen de wolken door. Beter kan ik het niet hebben. Ik zorg dat ik de zon in mijn rug heb en neem een laag standpunt in, en begin mijn camera weer te gebruiken. De licht blauwe lucht reflecteert heel fraai in het laagje zeewater, waardoor ik zulke foto's kan maken, terwijl de 3teen weer zo'n geel/groene bloedzuiger? opduikt. Hier hoopte ik al op, dat ik een Drieteenstrandloper op alle mogelijke manieren kan vastleggen tijdens een laag schijnende zon. Maar het is opkomende tij, dus de 3teen moet steeds bij een golf naar het droge rennen. De 3teen gaat daar rustig verder met het zoeken naar eten. En even uitschudden en poetsen. Deze Drieteenstrandloper was verreweg van schuw, dus kon ik mooi verschillende lichtmetingen uit proberen. O.a. spotmeting. En als laatste een opname waarbij de 3teen wederom beet heeft! Ondanks dat ik eigenlijk veel meer 3-tenen had verwacht hier, ben je eigenlijk het langste zoet met 1 meewerkende Drieteenstrandloper, met het geluk dat de zon ook nog even doorkwam. De hele serie van o.a. deze 3t1strandloper is hier te bekijken. Groeten, Remco ![]() Gisterochtend even wezen uitwaaien op Scheveningen Haven met windkracht 5. Lopend in de straffe frisse wind loop ik richting de zuidpier. Op een tweetal Eiders en wat Steenlopers na, is er weinig bijzonders te zien op en rondom de pier. Als ik weer terugloop van de pier kom ik Hans tegen. Hij heeft een Drieteenstrandloper ontdekt op het kleine strandje naast de pier. We besluiten samen om over de basaltblokken te klimmen, om zo dichterbij de Drieteenstrandloper te komen. We nemen een laag standpunt in en zien dat de Drieteenstrandloper constant heen en weer rent langs de kustlijn. Gelukkig blijft het vlugge lopertje wel af en toe stilstaan, wat ons weer de mogelijkheid geeft om hem goed te bekijken en vast te leggen. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Hier kan je duidelijk zien waarom ze Drieteenstrandlopers worden genoemd Terwijl wij druk bezig zijn om deze rennende 3teenstrandloper vast te leggen, duikt er opeens uit het niets een Zilvermeeuw op. De Meeuw vangt een overheerlijke vis (Schar) uit het water, vlak voor onze neus. Helaas was de afstand te kort om ook het "wegvlieg-moment met vis" goed vast te leggen, waardoor de Meeuw er maar half opstond. Desalniettemin hebben we wel een leuke serie kunnen maken, toen deze Zilvermeeuw bezig was om deze Schar naar binnen te werken. Zilvermeeuw (Herring Gull, Larus argentatus)Nadat deze Zilvermeeuw opvloog met zijn vers gevangen lekkere Schar, en de Drieteenstrandloper ook op de wieken ging, verlieten wij ook het Zuiderhavenhoofd. Op zondag 5 januari heb ik mijn allereerste foto en tevens nieuwe vogelsoort van 2014 kunnen vastleggen hier in de buurt. Weliswaar van enige afstand, maar deze vogel staat erg bekend om zijn grote schuwheid. Wie weet als er sneeuw ligt krijg ik nog een betere kans. Klapekster (Great Grey Shrike, Lanius excubitor)Méér opnames van de Drieteenstrandloper en de Zilvermeeuw met gevangen vis zijn hier te zien. Iedereen alvast wéér bedankt voor het bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archief
December 2020
Categories
Alles
|