2020...een jaar wat voor velen geldt: "héél snel vergeten!!", want wat was ie anders. Niet alleen voor een paar mensen. Nee! Voor héél de wereld. Dat allemaal door één virus "Covid-19", beter bekend als het coronavirus. In maart begon de ellende pas echt, héél Europa ging in een zogenaamde lockdown. Alles wat daarvoor normaal leek, was ineens niet méér normaal en vanzelfsprekend. Scholen, winkels, sportscholen, theaters etc. gingen allemaal dicht en evenementen werden afgelast. Het enige overgebleven waar je nog wel naartoe kon was de natuur. Hoewel druk bezochte natuurgebieden, zoals bv. posbank werd op een gegeven moment ook afgesloten voor publiek vanwege drukte aan hoeveelheid mensen. Ik bracht dan ook de tijd die ik had in de natuur door met mijn camera lekker dichtbij huis. 1. Januari: Grauw grijs mistig 22 januari naar een plek gereden waar 4 Koereigers moesten zitten. Het was "shitty" weer, maar dat weerhield mij niet om er ff tussenuit te gaan. Aangekomen op de plek. Wel Koereigers gezien, maar te ver weg in het weiland. Achter mij viel m'n oog op een foeragerende Ooievaar met in de achtergrond het grauwe grijze mistig weerbeeld. Aangenaam verrast was ik toen er ineens een Haas opdook pal naast de Ooievaar. Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia) Op 7 februari 2020 's-morgens even naar de Binnenhaven in Scheveningen gereden om te kijken of er nog wat leuks te zien was. Qua zeldzame vogels was het vrij weinig, maar qua leuk fotomoment was het wel ff boeiend. Ik zag namelijk een Steenloper aan de rand van een regenplasje staan. Auto aan de kant gezet en plat op mijn buik gaan liggen voor/naast/achter het plasje. Steenlopertje was volkomen op z'n gemak en ging rustig een aantal keren even badderen. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)Aan het eind van de maand februari een onverwachte bezoeker in de tuin bij de buren. Een SPERWER!! In de stromende regen. Snel naar boven camera pakken...en voorzichtig naar buiten sluipen om haar vast te leggen. Het hele verhaal en opnames is hier te lezen en te zien, Sperwer (Eurasian Sparrowhawk, Accipiter nisus)3. Maart: Blije lamMaart de maand waarin 't Coronavirus om zich heenslaat en er aangrijpende maatregelen getroffen worden door heel ons land. Maar ook de maand van de beginnende lente en geboren blije lammetjes. Een poging gewaagd om zo'n blij klein lief onschuldig lammetje vast te leggen.....anders dan anders.. Lammetje (Little Lamb, Agnellus)4. April: De mooiste!Op 1 april naar de Groene Jonker geweest om daar officieel de lente in te luiden met mijn favoriete zangvogel van dit seizoen. De Blauwborst. Ik wilde 'm in 2020 anders vastleggen dan dat ik normaal gesproken doe of al meerdere keren gedaan heb, namelijk in baltsvlucht. Door voortdurend te blijven staan op 1 plek en te blijven proberen is het me wel gelukt zo'n fraaie vlucht vast te leggen. In 2021 is mijn doel om de Blauwborst vast te leggen in tegenlicht met een adem(damp)wolkje (Hans O. :-) ) Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)Maar het mooiste was toch wel op 26 april. Ik verbleef dat weekend in een bungalowhuisje op een park. Op 25 April vanaf dat park de natuurplekken in de buurt verkent. Ik kwam uit op de Empese en Tondense heide. Een nog vrij nieuw en uniek stukje natuur met velden vol met bloeiende pinkerstbloemen, vennetjes, heide en bos. Het was midden op de dag en zag zoveel Orantjetipjes rondvliegen, zoveel had ik er nergens anders nog gezien. De volgende morgen teruggegaan naar dit gebied. De kans op mist was deze ochtend erg groot. En inderdaad....toen ik aankwam in het gebied, mijn mond viel open....wow..wow.. Het was echt 1 van de allermooiste ochtenden ooit, qua fotografiekansen, natuurbelevingen en weersomstandigheden. Er komt sowieso nog een blog over deze ochtend. Hier alvast een impressie hoe mooi het was. Empese en Tondense heide5. Mei: Mist en zonJa in deze maand ben ik wel het meeste op pad gegaan. De dagen zijn lekker lang. De ochtenden zijn akelig vroeg, maar wel altijd kans op nevel. Laat ik daar nou net van houden. Mensen die mij (goed) kennen weten dat ik van mist hou. Automatisch komt dan ook het woord "magisch" erachteraan :-) We beginnen in de Wassenaarse Duinen. Ik had Hans overgehaald om een keer mee te gaan zonsopkomst te fotograferen in de duinen met mist. Dat is Mooi en Magisch!! Iets over 6-en stonden we op een hoge duin...wachtend dat de zon doorkomt en de mist iets heftiger wordt. De mist werd niet heftiger, maar mooi was het wel! Toch Hans? Wassenaarse DuinenEen week later naar Lentevreugd geweest in de vroege ochtend. Helaas niet veel mist, maar wel wat nevel boven een plasje verderop in het gebied. Een hele reeks opnames kunnen maken van een koppeltje zwanen o.a. Hier 2 opnames van deze ochtend. Knobbelzwaan (Mute Swan, Cygnus olor)En op 20 mei onderweg naar me werk deze zonsopkomst gefotografeerd vanaf een brug in Hoogmade. Méér opnames van deze ochtend zijn hier te zien Doespolder - Hoogmade6. Juni: 2x in vogelvlucht2 jaar op rij nestelt een koppel Gierzwaluwen in de nestkast bij de buren. Erg boeiend en leuk om te zien allemaal. Zo ook op een mooie warme avond als een groepje schreeuwende Gierzwaluwen laag overvliegen bij het slaapkamerraam. Een aantal keren geprobeerd om zo'n snelle Gierzwaluw vast te leggen vanaf het slaapkamerraam. Door de vele mislukte/onscherpe opnames lukt het weleens om er 1 scherp op te krijgen in het avondzonnetje. Gierzwaluw (Common Swift, Apus apus)Juni was ook de maand waarin ik regelmatig geprobeerd heb om mijn favoriete reigersoort vast te leggen, namelijk de Purperreiger. Zo was ik bijna iedere zondagochtend in het gebied waar ook deze Purperreiger zich bevindt. Maar vaak werkte de Purperreigers niet goed mee, dus ging ik even naar een plek toe daar in de buurt, waar ik mijn kansen kon vergroten. Ook dat lukte niet, maar was ik blij geworden toen ik een welbekend hoge pieptoon op me af hoorde komen. IJSVOGEL!!! 2 zelfs. Ze vlogen achter elkaar aan en eentje koos ervoor om in een struik boven het water te gaan zitten. Verbaasd was ik wel, toen de opname die ik maakte gewoon scherp was. IJsvogel (Kingfisher, Alcedo atthis) 7. Juli: Eindelijk!!!Meteen de eerste dag van deze maand lukte het me eindelijk om de Purperreiger leuk vast te leggen. Een overvliegende Purperreiger vastleggen is niet zo moeilijk, een wegvliegende ook nog niet zo zeer, maar een net opvliegende, oftewel de jump vóór het opvliegen, dat is me nog niet gelukt. Door de grazende 2 koeien in de achtergrond geeft het een boeiend scherptediepte-effect. Dit is het volledige beeld wat ik maakte. Mijn droomfoto van een foeragerende Purperreiger close in beeld met zijn prooi heb ik nog steeds niet gemaakt. Misschien in 2021 maar wéér proberen. Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)8. Augustus: Effe nietDeze maand géén foto kunnen uitkiezen, omdat ik maar 1x op pad ben geweest met mijn camera en dat was naar de Glasvleugelpijlstaart nachtvlinder die overdag foerageert. Vandaar in sommige andere maanden meer als 1 foto geplaatst. 9. September: Aan Zee(hond)Terwijl ik op 15 september in Lentevreugd liep, kreeg ik een appie van Peter D: Zeehond bij de uitwatering. Snel richting mijn auto gelopen en naar Katwijk gereden. Daar zat inderdaad deze mooie gewone Zeehond te rusten. Zeehond (Common seal, Phoca vitulina)Op zondag 26 september in de ochtend naar Zuiderhavenhoofd gegaan. Het was wel wat grijs en miezerig weer, maar wilde er ff tussenuit. helemaal aan de kop van havenhoofd scharrelen 2 Kanoeten. Die totaal niet schuw waren. Ik heb ruim anderhalf uur kunnen genieten van deze 2 steltlopertjes die af en toe op nog geen meter bij me vandaan liepen. Toen het weer wat opklaarde, maakte ik o.a. ook deze foto. Kanoet tussen het zeeschuim. Kanoet (Red Knot, Calidris canutus)10. Oktober: IJseend in 't sop...Ook deze opname is op het Zuiderhavenhoofd in Scheveningen vastgelegd. Er zat namelijk een aantal dagen een zeldzame mooie IJseend. Liggend vanaf een basaltblok deze opname gemaakt. IJseend (Long-tailed Duck, Clangula hyemalis)11. November: Ondergaande zon met 3 teenNovember heb ik mezelf eindelijk overgehaald om nou toch die zonsondergangen te gaan fotograferen. Je woont tenslotte aan de kust op nog geen 10 minuten rijden (met de auto) vanaf huis. Totaal 3x naar het strand geweest in november om de zonsondergang te fotograferen. Meteen de allereerste keer een oersaaie en lelijke zonsondergang. Door een dikke grijze wolkenmassa niks van gezien. Gelukkig liepen er toen wel Drieteenstrandlopertjes in de branding. Ja dan focus je je daar maar op. En eigenlijk hebben die leuke 3tenen mij gemotiveerd om snel weer de volgende zonsondergang te bezoeken. Van de 3x dus, kwam ik merendeels thuis met mooiere 3teenstrandlopers in ondergaande zon kleurtjes dan echt met zonsondergang plaatjes. Vogels boeien mij toch schijnbaar meer, en je moet er meer moeite voor doen. De uitdaging is groter. Uiteindelijk heel erg tevreden met deze opname. Alles is erin terug te zien. En ja, het smaakt naar méér, maar heb voorlopig wel even genoeg opnames met 3tenen in de branding tijdens sunset. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)12. December: Hap, Slik en WegEn dan is het ineens alweer december. Tot en met 19 december was ik nog helemaal nog niet op pad geweest in deze maand. Op 20 december besloot ik om weer eens een keertje naar Kwade Hoek te gaan. Ik was er echt al veel te lang geleden niet meer geweest. Nog voor zonsopkomst kom ik aan op de parkeerplaats. Als ik eenmaal weer in het gebied loop richting de kust besef ik al wel weer meteen hoe mooi het hier is. Het is altijd weer genieten hier, er is altijd wel wat te zien. Zo zag ik ook hier de nodige 3teenstrandlopers. Druk aan het foerageren op slikplaten. Ook deze ochtend kan ik er niet voorbij lopen zonder dat ik ze op de gevoelige plaat probeer vast te leggen. Zo zag ik een Drieteenstrandloper mijn kant op lopen waar de slik behoorlijk plakkerig was. Je zag aan zijn/haar poten als die m'n kant op kwam foerageren. Ook zijn/haar snavel zat onder de slik. Ik had de Drieteenstrandloper mooi in mijn beeld totdat hij/zij opschrikt van iets. Met dit als beeld wat hij/zij achterliet op mijn geheugenkaartje. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Zó en nu gaan we in 2021 gewoon wéér normaal doen met zijn allen. Niet met het nieuwe normaal van 2020, maar met het oude normale normaal 2020 in het nieuwe 2021! Het jaar 2021 wordt sowieso beter, want erger als 2020 kan gewoon echt niet méér! Ik wens iedereen een fijn liefdevol en gezond jaar toe, en dat al je plannen en leuke uitjes nu wel door kan gaan! We gaan er gewoon voor. Dan blijf ik ook gewoon nog fotograferen in 2021 ;-) . Groeten, Remco
6 Opmerkingen
Eind juni van dit jaar kreeg in een e-mail van iemand via deze website. Beste Remco, ik werk bij de online webshop www.knivesandtools.nl. Wij zijn specialist in onder anderen verrekijkers. Zou voor u als vogel- natuurfotograaf een verrekijker misschien van pas komen? Ik bied u graag een Eden verrekijker aan om deze te beoordelen en er misschien over zou willen schrijven in een van uw blogs. Mijn antwoord op de vraag of een verrekijker misschien van pas kan komen? Was volmondig JA...NATUURLIJK. Ik gebruikte immers enige tijd een klein goedkoop verrekijkertje, die ik altijd standaard in m'n foto rugtas had zitten, maar die ik eigenlijk zelden méér gebruikte. De laatste paar jaar gebruikte ik eigenlijk m'n camera als verrekijker. Als ik dan een vogel of iets interessant zag in de verte, maakte ik daar een foto van, bekeek de foto terug op m'n display en zoomde dan zover mogelijk in om te kijken wat het nou werkelijk was voor vogel of zoogdier. Vooral als ik in de AWD liep en ik zag iets in de verte, en bij nader inzien van de gemaakte foto, bleek het 9 van de 10x een kale dode boom(stronk) te zijn in plaats van een Damhert/Ree. :-) Dus ja....een goede verrekijker zou voor mij héél goed uitkomen ja! Ik heb wel duidelijk aangegeven waar m'n voorkeur naar uitging voor wat betreft een verrekijker. Omdat ik méér naar vogels kijk en vaak lange afstanden wandel in de natuur, wilde ik het liefst één met een 10x vergroting en een zo licht mogelijke. Samen komen we uit op de Eden Verrekijker XP 10x42. 1 Dag voor m'n verjaardag op 5 juli wordt deze verrekijker bij m'n thuis afgeleverd. Een leuk verjaardagscadeau. :-) Meteen het weekend even snel deze Eden Verrekijker XP meegenomen naar Scheveningen Haven. Ik was toch wel erg benieuwd naar deze Verrekijker. De Verrekijker voelt erg degelijk en licht lekker in de hand. Ook de draagriem voor de verrekijker voelt erg prettig aan in je nek. Vaak is dit zo'n band die snijdt in je nek, maar deze is van lekker zacht materiaal en met deze draagriem kun je de kijker uren om je nek hebben hangen zonder ergens last van te krijgen. Dan is het tijd om te focussen op een vogel in de lucht. Meeuwen zat hier tenslotte op Scheveningen. Het scherpstellen gaat erg makkelijk en snel door middel van het scherpstelwieltje in het midden. Wow.......er gaat een hele nieuwe wereld voor mij open. Wat een scherpte- en helderheid. Dat was meteen het eerste wat mij opviel als ik de vogel scherp in beeld had door de kijker. Wat een verschil met m'n oud klein verrekijkertje van nog géén 20€. Dit is meteen het keiharde bewijs dat ik véél eerder een betere verrekijker had moeten hebben. Door de 10x vergroting haal je de vogels/objecten erg dicht naar je toe. Het scherpstellen is echt een fluitje van een cent. De kleinste afstand om scherp te stellen met deze Eden XP 10x42 is zelfs tot 1,2 meter! Dus ook uitermate geschikt voor mensen die graag naar insecten/reptielen/amfibieën kijken op korte afstand. Kortom m'n eerste indruk van deze Eden verrekijker is erg positief. Omdat ik eind augustus een vakantie van 2 weken in de planning had staan, heb ik eerlijk tegen haar gezegd dat ik in m'n vakantieperiode deze kijker uitvoeriger zal gaan testen onder elk weer/lichtomstandigheden. Aangezien m'n vakantie in Nederland was, weet je van te voren dat het ook sowieso minstens 1 dag zal gaan regenen in de zomer. Maar....als je 2 weken op vakantie bent en je hebt maar hooguit 3 halve dagen regen gehad in Nederland, mag je niet klagen toch? Tijdens m'n vakantieperiode was er al een aantal dagen een Zwarte ooievaar waargenomen vlakbij in de buurt. Aangezien ik nog géén foto's van deze Zwarte ooievaar heb, waar ik tevreden over ben, besluit ik die kant op te gaan. Uiteraard gaat de verrekijker ook mee. aangekomen op de plek hoor ik net van een wandelaar dat de Zwarte Ooievaar is weggevlogen. De wandelaar wees mij een kant op waar die heen is gevlogen. Ik loop die kant op met de verrekijker om m'n nek. Ik speur wat boomtoppen af met de kijker, maar zie helaas nog géén Zwarte Ooievaar. Dan zie ik ineens door m'n kijker 2 gewone Ooievaars. Tussen de begroeiing door zie ik uit het niets de Zwarte Ooievaar er gewoon bij staan. De Zwarte Ooievaar is namelijk iets kleiner als de gewone algemene Ooievaar. Wat komt zo'n verrekijker nu goed van pas, anders was ik bang dat ik de Zwarte Ooievaar niet eens gezien had. Zwarte Ooievaar (Black Stork, Ciconia nigra)Kort hierna vliegen de 2 gewone Ooievaars op en niet veel later vliegt ook deze Zwarte Ooievaar er achteraan. De 2 ooievaars landen op 2 stammen van een boom. Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia)Ook de Zwarte Ooievaar kiest een hogere veilige plek op deze warme zonnige zomerdag. Een vogel met een zwart verenkleed heeft het op zo'n warme zomerdag extra heet natuurlijk, vandaar dat ie zijn snavel openzet om af te koelen. Als de Ooievaars het echt te warm krijgen, vliegen ze alle 3 op en vliegen hoog in thermiek. Ik kan ze mooi blijven volgen met m'n kijker. Hier wordt de Zwarte Ooievaar achtervolgd door een Buizerd. Als ik ze uit beeld kwijt ben geraakt, loop ik nog een rondje in het gebied. Maar omdat het echt tè warm begint te worden en het licht echt kneiterhard is, besluit ik om terug te gaan naar het vakantiehuisje. Ik heb de Zwarte Ooievaar uiteindelijk wel iets beter op de foto kunnen zetten, maar echt tevreden ben ik nog niet. Daarom ga ik nog een keertje terug. Alleen nu wel vroeg in de ochtend. Buizerd (Buzzard, Buteo buteo)Een buizerd tijdens het eerste zonlicht. Een Blauwe Reiger zocht het ook hoger op. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Helaas de Zwarte Ooievaar niet gezien deze ochtend. Wel 1 van de 2 jonge Witte Kwikstaarten die nieuwsgierig langs m'n lens liep/stond. Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)Tot slot nog 2 tegenlicht opnames. Hier zie je wel de 2 gewone Ooievaars op de dode bomen zitten, net als 2 Aalscholvers, maar de Zwarte Ooievaar was nergens te bekennen. En als laatste deze Juveniel Lepelaar, die dit jaar net als vele anderen gelukkig succesvol is grootgebracht in Nederland. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia)Nog even terugkomen op de Eden XP 10x42 verrekijker. Ik heb deze verrekijker regelmatig gebruikt tijdens mijn vakantie. Ook op een regenachtige dag naar een plek geweest bij een verlaten landbouw grondgebied waar heel veel zangvogels zaten op grote afstand op paaltjes, zoals Paapjes en Tapuiten. Terwijl het regende en er vrij donkere wolken boven m'n hoofd hingen, kon ik deze zangvogels makkelijk determineren en observeren. Aangezien deze verrekijker waterbestendig en erg lichtsterk is, had ik prachtig zicht op deze vogels in m'n kijker. Er zitten ook voor- en achter beschermingskapjes op deze kijker, wat ook erg makkelijk te verwijderen is, mits je er last van zou hebben of ze er gewoon af wilt hebben. Ook tijdens schemering heb je nog voldoende helder beeld door deze kijker met voldoende contrast en scherpte. Kortom, als je een degelijke en betaalbare verrekijker zoekt als beginnende vogelaar of natuurliefhebber in plaats van meteen hele dure Swarovski verrekijker bv. dan raad ik je écht deze Eden XP 10x42 aan!! Neem anders gerust eens een kijkje op hun website knivesandtools.nl wellicht zit er vast wel een verrekijker tussen die binnen jouw budget valt. Ik geniet in ieder geval nog méér van de vogels en de natuur in Nederland als ik door deze verrekijker van Eden kijk. In m'n volgende blog aandacht voor onder andere deze Eekhoorn die elke dag te zien was rondom het vakantiehuisje. Omdat ik vandaag precies 3 jaar geleden m'n mooiste winterse natuurbeleving heb meegemaakt in de Nederlandse natuur en er nog steeds regelmatig aan terugdenk in een winterse periode, wil ik graag deze ultieme natuurbeleving (voor de mensen die het blog nog niet eerder gezien hebben) met jullie delen op m'n eigen website i.p.v. het blog wat ik 3 jaar geleden heb geplaatst onder blogspot.com. Omdat blogspot inmiddels toch wel verouderd is en het blog daar niet echt meer prettig leest. Natuurlijk ook omdat het zo genieten was en ik dit waarschijnlijk niet snel méér zal meemaken. Zo ben ik zaterdag 26 januari 2013 's morgens eerst naar een Roerdomp plek gegaan, in de hoop wat betere foto's te maken dan die ik daarvoor had gemaakt. Helaas na een klein uurtje geen Roerdomp gezien. Ik stap in mijn auto op weg naar huis. Ik zie dat het onderweg gaat sneeuwen. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik nog wel even naar Landgoed Te Werve kan gaan, het is tenslotte toch vlakbij huis. Een relatief klein natuurgebied waar ik vaak te vinden ben. Ik ken het gebied dan ook op mijn duimpje. Er spoken al meteen beelden door mijn hoofd van Blauwe Reigers in een hevige sneeuwbui. Aangezien daar elk jaar aantallen Blauwe Reigers broeden, weet ik dat mijn kansen groot zijn om die vast te leggen. Aangekomen in het Landgoed, merk ik dat het toch wel heftig sneeuwt met een goede stevige wind. Ik neem voor het gemak een keer mijn rugzak weer mee. Als ik bij de plas aankom wordt mijn beeld wat ik in mijn hoofd heb werkelijkheid. Ik zie namelijk 3 Blauwe reigers op de dichtgevroren plas staan midden in de sneeuw. Ik maak meteen mijn eerste paar foto's uit de hand. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Ook staat er ééntje eenzaam en alleen in deze witte wereld. Terwijl ik deze foto's maak, zie ik door mijn zoeker dat de batterij leeg raakt. Pffff wat een geluk dat ik mijn rugzak bij me heb met daarin een volle back-up batterij. Ik loop naar het aangelegen Paviljoen om daar onder een afdakje mijn batterij te verwisselen. Daarna loop ik verder rondom de plas. Ik zie in de verte 2 Ooievaars op het ijs staan in de sneeuw. Via het besneeuwde wandelpad probeer ik dichterbij te komen. Het wordt me ook duidelijk dat er nog een klein stukje open water is in de plas. De vele watervogels bevinden zich in het niet bevroren water gedeelte. De Reigers bevinden zich vlakbij het wak en de Ooievaars op nog ruimere afstand daarvan. Als ik dichtbij het wak kom, lopen de Ooievaars verder van mij vandaan. Ik besluit voor het wak aan de kant, plat op mijn buik te liggen, met mijn camera rustend op een rijstzak. Het sneeuwt nog heftig. Mijn camera staat gericht op de Ooievaars en Reigers in plaats van de vele Kuifeenden recht voor me in het wak. De Ooievaars zien geen gevaar meer en komen dichterbij. Maar omdat er al een paar reigers vlak voor me op het ijs bij het wak staan, komen er nog meer aanvliegen, precies mijn kant op. Ik richt meteen mijn camera op de vliegende Reigers. Ik krijg ze zomaar vol in mijn beeld, wat een prachtig gezicht is op nog geen 10 meter! Ik durf niet eens te kijken of de foto's gelukt zijn, want dit moment moet ik uitermate goed benutten. Hier wat beelden van dat vliegmoment van de reiger(s). Even de sneeuw van zich afschudden... Hier een Blauwe Reiger die voorlangs de Ooievaars loopt... ...om naar het wak te gaan om wat te drinken. Helaas heb ik daar geen foto's van gemaakt, omdat het te snel ging. Maar......gelukkig de Ooievaars bewegen zich op het ijs en die besluiten ook te gaan drinken....wat een geweldig moment!!! Natuurlijk heb ik mijn camera daar wel op gericht. Zie hier het resultaat. Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia)♂ Ooievaar krijgt toch ook wel dorst. Wat super gaaf om dit te zien. Met bovenstaande foto heb ik ook een fotowedstrijd gewonnen van Stichting Ooievaars, Research & Knowhow (STORK) met als thema "Overwinterende Ooievaars in Nederland". De jury bestond o.a. uit: prof. mr. Pieter van Vollenhoven, natuurfotograaf Jasper Doest en Wim van Nee (STORK) De Ooievaars hebben duidelijk ook last van de sneeuw, want regelmatig schudden ze hun verenpak vanwege de sneeuw. Wat voor mij dan weer leuke plaatjes oplevert. Daarna besluiten de Ooievaars zich weer te mengen tussen de Blauwe Reigers, een soort van winterse bijeenkomst. Als ik dan naar mijn camera en lens kijk zie ik dat die zeiknat zijn geworden door de sneeuw. Even een beetje droog vegen met mijn handschoen in de hoop dat alles nog blijft werken. Als ik ik dan op wil gaan staan, staat er achter mij een kleurrijke Fazant Haan. Ik maak meteen uit de hand wat foto's, maar ik merk dat de Fazant te dichtbij staat. Ook mooi voor wat portretfoto's. |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
Februari 2025
Categorieën
Alles
|