Allereerst iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Even terugblikken op het afgelopen jaar aan de hand van een jaaroverzichtsblog, wat ik normaal gesproken de laatste dag van het jaar online zet. Deze keer dus 2 dagen later. Eigenlijk omdat ik voor de maand December nog niet echt een foto had om in dit jaaroverzicht te kunnen plaatsen. Daarom écht op de laatste dag van 2021 op pad gegaan met m'n camera in de hoop alsnog de maand December te kunnen vullen met een mooie foto. Of dat gelukt is zie je aan 't eind van dit blog :-) Ik ga verder niet echt vertellen wat een jaar het was, want corona was nog steeds duidelijk aanwezig in dat jaar en dat was aan alle kanten nog te merken ook. Ik heb weliswaar wel wat leuke uitstapjes kunnen maken in vergelijk met het corona jaar daarvoor, maar het blijft vervelend dat het je toch enigszins belemmerd in je leven... Oké laten we beginnen met Januari 2021. Op 16 januari viel er in het Westen in de middag sneeuw. De allereerste keer van dat jaar. Het was toevallig in het weekend, dus ben ik snel naar de duinen gegaan om daar wat landschap sneeuwopnames te maken. Uiteindelijk toch géén foto van deze dag uitgekozen om hier te plaatsen als "beste van Januari". mocht je wel nieuwsgierig zijn naar deze sneeuwopnames, dan kan je ze hier bekijken. Welke ik wel gekozen heb is een zonsondergang opname met daarin op de voorgrond foeragerende Drieteenstrandlopers. Op 9 januari ben ik dus naar het Meijendel strand gegaan, om daar de zonsondergang te fotograferen. De drukke Drieteenstrandlopers waren natuurlijk wel een bonus die middag. * Januari *Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Begin Februari ging het dan echt sneeuwen, daarom moest er voor deze maand duidelijk wel een sneeuw opname komen. Gekozen voor deze rustende Mandarijneend. In de vorige maand ook al regelmatig dit bijzonder mooi eendje vastgelegd, maar tijdens die sneeuwval zag ik 'm vlak langs de waterkant zitten. Het kostte me nog best wat moeite om deze opname te maken, want de slootkant was nogal steil. 2 dagen achter elkaar behoorlijk wat opnames gemaakt onder deze weersomstandigheden. Ik heb zelfs ook mijn allereerste Bokje kunnen vastleggen in de sneeuw. Benieuwd naar de andere beelden in de sneeuw? Ze zijn te bekijken in dit blog, "Bij winter hoort sneeuw en ijs". * Februari *Mandarijneend (Mandarin, Aix galericulata)In Maart er maar 3x op uit geweest. Verreweg de mooiste ochtend had ik op 6 maart. 'S-morgens net voor zonsopkomst naar de Katwijkse Duinen gegaan. Die ochtend ontstond er Mist met rijp. De ideale combinatie voor prachtige opnames. Op een hoge duintop met mijn groothoeklens dit beeld kunnen maken met een zo groot mogelijk diafragma opening, om zo de laaghangende mistflard en zonsopkomst vaag in de achtergrond te krijgen. Méér beelden van deze prachtige ochtend zijn in dit blog te bekijken, "Mistig en rijpe duinen". * Maart *In April ben ik best wel vaak op pad geweest met m'n camera. Inclusief de vroege ochtenden dat ik net voor m'n werk nog even m'n camera had gepakt om zo dit prachtige uitzicht ermee vast te leggen. Alles viel mooi op z'n plaats tijdens deze opname. Ook van deze ochtend heb ik een blog gemaakt. Voor de geïnteresseerden is hier dat blog, "#Doesgek, #Doespolder". * April *Elk jaar probeer ik in Mei m'n favoriete reigersoort weer op te zoeken. Als ik dan op de plek ben waar ik ze kan verwachten en ik zie m'n eerste van dat jaar, ja dan word ik dolenthousiast. Wachtend in de auto totdat de Purperreiger dichterbij komt. Het is nog niet mijn droomfoto hier, maar hij mag met trots de maand mei vervullen. * Mei *Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)In de maand Juni eigenlijk maar weinig mijn camera uit de tas gehaald, 2x om precies te zijn. Één keer naar de Brabantse Biesbosch voor de Ralreiger, maar dat is méér een bewijsfoto geworden dan m'n beste foto. De andere keer naar Lentevreugd geweest. Daar heb ik deze opname gemaakt. Ik vind het wel een grappig en interessant beeld zo. De wazige Schotse Hooglander op de voorgrond kijkt naar de opvliegende Lepelaar. Hetzelfde beeld wat ik zag, zag deze Schotse Hooglander precies ook zo vanaf hetzelfde standpunt. * Juni *Schotse Hooglander (Highland Cow, Bos Taurus)De maand Juli was eindelijk de maand dat er weer publiek aanwezig mocht zijn tijdens een grandprix van de Formule 1. Weliswaar onder voorwaarden, maar in ieder geval weer iets om naar uit te kijken. Max in het echt aan het racen zien op de Redbull Ring in Oostenrijk. Het was 1 van m'n hoogtepunten van dit jaar om wederom samen met m'n broer daar naartoe te gaan en te mogen. Oke toch nog ff 1 foto van Max Verstappen in bocht 3 tijdens de vrije training. Wat een super plek om vanaf dat punt foto's te maken op ooghoogte!! * Juli *Voor de rest ben ik in deze maand alleen nog maar 1 keer naar Scheveningen Haven geweest. Die ochtend mezelf beziggehouden met deze relax Steenloper in prachtig zomerkleed. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)In Augustus een aantal keren naar de Boomkikkers geweest hier in de buurt. Het mooiste moment was toch wel dat ik een Baby Boomkikker zag lopen in het gras. Meteen plat op m'n buik om dit Baby Boomkikkertje van hooguit 1 cm op de gevoelige plaat vast te leggen. * Augustus *Boomkikker (European Tree Frog, Hyla arborea)September was de maand met nog een paar heerlijke nazomerdagen. Met zulke dagen ga ik dan graag naar het strand. Lekker in m'n korte broek en t-shirt en camera uiteraard richting zee. Liggend in het ondiepe water in het slik deze juveniel Bontbekplevier kunnen fotograferen die volkomen op z'n/haar gemak was. Zolang er maar géén rover in de lucht vloog. Van die dagen dat ik met mijn camera naar het strand ben gegaan, komt nog een nieuw blog. * September *Bontbekplevier (Common Ringed Plover, Charadrius hiaticula)In Oktober werd er weer eens een Sneeuwgors ontdekt hier in de buurt. Uiteraard ben ik er ook wezen kijken, maar ik heb naar mijn idee er niet echt mooie/leuke foto's van kunnen maken. Daarom gekozen voor toch een opname die passender is voor de herfstmaand oktober. Ik was op 16 oktober naar Meijendel strand geweest. Er lag op dat moment toen ik er liep echt op een bepaald stuk ongeveer een meter hoog aangespoelde mosdiertjes. De meeuwen maakten daar dusdanig gebruik van dat er op de rand bovenop stonden. Regelmatig klotste het zeewater er dus tegenaan. Dat beeld zie je hier op de foto dus. Ik zal er nog een heel blog over maken, waardoor het wat duidelijker wordt. * Oktober *In November was het behoorlijk regenachtig, vandaar dat ik er maar 1 keer op uit geweest ben. Naar de plek hier in de buurt waar af en toe een Bosuil veilig in een boomholte zich schuil/rustig houdt. Toevallig waren de herfstkleuren ook nog in optima forma. * November *Bosuil (Tawny Owl, Strix aluco)Ja December is de maand geworden met een Gouden rand. Allereerst natuurlijk op 12 december, de ontknoping, de finale race van een bloedstollend spannend Formule 1 seizoen. Ik als echt formule 1-liefhebber hield het niet méér tijdens dat bizarre sloteinde. MAX VERSTAPPEN WERELD KAMPIOEN FORMULE 1 ! ! * December *En dan op de allerlaatste dag van 2021 besloot ik om dan eindelijk eens naar de Wisenten (European Bison) in Zandvoort te gaan. Ik wilde er al veel eerder heen, maar steeds kwam het er niet van. Ik zei het dus al in het begin van dit jaaroverzichtsblog dat ik nog niet echt een foto had voor deze maand (de foto van M. Verstappen buitengesloten). Al vroeg vertrokken richting het Kraansvlak. Ik word getrakteerd met al een prachtig en kleurrijk zonsopkomst. Door even stevig door te lopen op het Wisentenpad, zie ik op een gegeven moment dan eindelijk 2 Wisenten. Ze bevinden zich in de buurt van een duintop vlakbij de geel gemarkeerde wandelpad. Na verloop van tijd staan de 2 Wisenten echt letterlijk bovenop de duintop. Ik verander snel van positie om de 2 Wisenten in tegenlicht vast te leggen. Snel schroef ik ook mijn andere lens (18mm- 140mm) op m'n camerabody. En dan gaat het feest beginnen, de zon wil nog even doorbreken door de donkergrijze luchtmassa. Er ontstaat een prachtige achtergrond voor m'n opnames. De 2 Wisenten op de juiste plek. Ik heb niks meer te wensen en blijf vooral door schieten met mijn camera. Wat een moment, wat een beleving!! Op de laatste dag van het jaar, mijn mooiste foto kunnen maken van het jaar! Bizar.....................net als de laatste ronde van de GP of Abu Dhabi. Wisent (European Bison, Bison bonasus)Tot snel!
Groeten, Remco
10 Reacties
Op 20 februari 2021 ben ik na een hele lange tijd weer eens naar de Zuidpier in IJmuiden geweest. Ik was er nog maar 1x geweest en dat was op 30 oktober 2011. M'n bedoeling was eigenlijk om naar een plek elders in Nederland te gaan waar zich al enige dagen een Sneeuwgors zich heel mooi liet vastleggen, maar die was inmiddels niet meer waargenomen aldaar. Toen maar een plek uitgezocht waar ze wel nog regelmatig te zien waren. Zo kwam ik dus uit op de Zuidpier. Aangezien daar regelmatig een groepje Sneeuwgorzen gezien en vastgelegd worden. Het is een zonnige zaterdagochtend, eerlijk gezegd weet ik niet wat ik kan verwachten, ik had gewoon zin om na zo'n lange tijd eens op de Zuidpier te gaan kijken. Ik loop een klein stukje door de duinen daar richting de Zuidpier. In de hoop de Sneeuwgors daar aan te treffen. Helaas, géén Sneeuwgors te bekennen. Dan maar langzaam de pier opgelopen. De eerste watervogel waar m'n oog op valt is de Roodkeelduiker. Roodkeelduiker (Red-throated Diver, Gavia stellata Helaas zijn ze in winterkleed niet zo mooi als in zomerkleed, maar als de RKD dichtbij onderwater duikt en weer bovenkomt, kan ik 'm toch mooi vastleggen en is die van dichtbij eigenlijk ook wel mooi zo in z'n kleed met zijn felrode oog. In 2016 had ik trouwens een andere Roodkeelduiker wel in zomerkleed vastgelegd ergens in Nederland, zie dit blog. Als de RKD steeds iets verder weg zwemt op afstand, loop ik rustig verder de Zuidpier op. Er dobbert een groep van ruim 8 Zwarte Zee-eenden op redelijke afstand. Man/Vrouw door elkaar. 1 Zwarte Zee-eend ♂ dobbert redelijk dichtbij de pier. Tussen de basaltblokken probeer ik een laag standpunt in te nemen. Ik zie dan iets verderop een andere Zwarte Zee-eend die ook even van zich laat horen. Zwarte Zee-eend (Common Scoter, Melanitta nigra)Maar m'n focus ligt toch meer op de dichtstbijzijnde Zwarte Zee-eend, die lekker wegdommelt toch? Verder gebeurde er vrij weinig in dit groepje Zwarte Zee-eenden, dus maar weer verder gelopen. Met snel reageren van wat ik zie, deze laag overvliegende Middelste Zaagbek ♀ kunnen vastleggen. Middelste Zaagbek (Red-breasted Merganser, Mergus serrator)En natuurlijk verblijven langs de kust op een pier ook altijd wel deze zangvogels. Oeverpieper (Eurasian Rock Pipit, Anthus petrosus)Met dank aan een fanatieke vogelaar ter plaatse deze Alk ook nog kunnen zien en vastleggen. Alk (Razorbill, Alca torda)Natuurlijk zijn de steltlopertjes ook altijd wel aanwezig langs de kust, zoals ik ze vaak tegenkom als ik naar Scheveningenhavenhoofd ga. Paarse Strandloper (Purple Sandpiper, Calidris maritima)Van de Strandloper naar de Steenloper, die bevindt zich in een bijna mars-achtige omgeving. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)En natuurlijk het Steltlopertje met 3 tenen, die nooit gaat vervelen voor een fotograaf. Normaal zijn ze heel druk en bewegelijk, deze was compleet ZEN, na 't poepen :-) Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Lekker vaag deze. En deze liep gewoon op de Zuidpier zelf Uiteindelijk wel gevaar voor eigen leven, zoals je ziet. Zo dat was wel even leuk allemaal na zo'n lange tijd afwezig hier op de Zuidpier. Na ongeveer 2uur hier te hebben vertoefd, loop ik inmiddels al langzaam terug richting m'n auto. Op m'n gemak loop ik de pier helemaal af het is tenslotte prachtig stralend weer. Bijna helemaal aan het einde van de Pier stuift het zand door de wind omhoog over het looppad van de pier. Om het zand niet in m'n ogen te krijgen kijk ik naar links vanaf de pier. Ik zie daar ineens een Kuifaalscholver dicht langs de basaltblokken om hoog komen. Ik wacht dat de Kuifaalscholver weer onderwater duikt en spring dan over de rand om dichterbij de waterkant te komen. Pff....door het stuifzand zit heel mijn camera, nek en oren onder het zand. Ik probeer me ze laag mogelijk te houden voor als de Kuifaalscholver weer bovenkomt. Pal voor m'n neus komt ie boven!!! Kuifaalscholver (European Shag, Phalacrocorax aristotelis)Elke keer als de Kuifaalscholver weer onderwater duikt verplaats ik me snel weer zodat ik 'm weer voor mijn neus in beeld krijg. Terwijl het zand nog steeds vanachteren in mijn nek en oren waait. Drie keer komt de Kuifaalscholver wéér boven zonder enig prooi. Ik hoop natuurlijk dat ie vlak voor mij bovenkomt met een grote vis tussen zijn snavel. Hij duikt wéér onderwater, ik verplaats mij nog 1x zijn kant op en neem weer een zo laag mogelijke positie in....en dan..... De Kuifaalscholver komt boven!!!! Wat een geluk....nu wel. Het was ook mijn laatste kans, want ik kon na deze plek als die weer verder had gezwommen niet meer zo'n laag standpunt in nemen. Ja nu die éénmaal deze vis (Rode Poon?) gevangen heeft, kan het feest beginnen voor de fotograaf. De Kuifaalscholver had tot 3x aan toe moeite de vis naar binnen te werken. Uiteindelijk lukte het om 'm naar binnen te krijgen. Wat een super gaaf moment was dit en op een zéér korte afstand van deze zeldzame Kuifaalscholver. Voor dit moment nam ik de vele zandkorrels die echt overal zaten voor lief. Uiteraard kon ik hier nog veel meer beelden van dit moment laten zien in dit blog, maar ik verwijs jullie graag door naar de Recente Foto's map. Daar kan je de hele reeks achter elkaar rustig bekijken inclusief nog méér beelden van deze top dag op de Zuidpier van IJmuiden. Omdat ik zo'n mooie succesvolle dag had op Zuidpier, besloot ik om het weekend hierna wéér naar de Zuidpier te gaan. Nou in tegenstelling tot de ochtend hierboven was het nu 10 niks op de Zuidpier. Het was ook windstil, waardoor de route er naartoe behoorlijk mistig was. Het was eigenlijk zo mooi deze ochtend qua mist, dat ik er van baalde dat ik wederom naar de Zuidpier was gegaan i.p.v. naar een andere plek waar ik méér sfeervolle foto's kon maken van de mist en zonsopkomst. Maar ja.....keuzes....keuzes... blijft altijd wel een dingetje voor een fotograaf. Laat ik nou op zaterdag 6 maart wel de juiste keuze te hebben gemaakt. Ze voorspelde namelijk een koude windstille ochtend. Het mooie wat ik toen gemist had van de mist......was ik nu in 1 klap vergeten, want 6 maart 2021 is een datum die ik niet snel méér zal vergeten van 2021. Ik was namelijk deze dag 's-ochtends vroeg naar de Duinen geweest. Ik zal verder niets meer zeggen. Dat doe ik wel in m'n eerst volgende blog. Hier een preview. Groeten,
Remco We zitten inmiddels alweer bijna een volle maand in het nieuwe jaar 2018. Het zou momenteel hartje winter moeten zijn, maar als ik zo terugkijk naar deze eerste maand van het jaar, dan zag ik alleen maar grauw/grijs vies nat weer. Met een temperatuur rond de 10 graden. Niet bepaald het beeld wat je voor ogen moet hebben als je het over de winter hebt. Hooguit 2 dagen hebben we sneeuw gehad in januari. Voor de rest was het gewoon troosteloos herfstachtig weer. Vandaar dat ik nog niet echt boeiende foto's heb gemaakt in januari 2018. Ik blik daarom maar even terug op 2e kerstdag 2017. Ik wilde namelijk op 26 december even naar buiten. Een luchtje scheppen, zeg maar. Het waaide die dag ook nogal stevig, dus ik had zin/behoefte om even naar Scheveningen te gaan met cameratas etc. Een wind stond er zeker. Bij de poort van Zuiderhavenhoofd richting de pier blies de wind behoorlijk wat zand de lucht in. Maar dat weerhield mij niet om gewoon door te lopen. Zodra het hek open was, was het veilig genoeg :-) Natuurlijk was er praktisch géén vogel te bekennen op of rondom de pier. Zelfs de altijd aanwezige Steenlopers/Paarse Strandlopers zag ik niet. Die hadden schijnbaar een goed verscholen plek gevonden tegen de wind. Wel zag ik een dapper, druk, Drieteenstrandlopertje dribbelen langs de branding. Dat vind ik altijd dankbare en leuke steltlopertjes om te zien en helemaal om te fotograferen. Je ziet ze altijd wel in de winterperiode langs de Nederlandse kust. Schuw zijn ze over het algemeen niet, maar bewegelijk? Ja dat zijn ze zeker! Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Door de harde wind ontstond er behoorlijk wat schuim langs de branding. Door wat googlen kom je er achter dat het schuim niets meer is dan eiwit en ander organisch materiaal dat door de branding tot schuim is opgeklopt. Maar dat komt ergens vandaan natuurlijk. In het voorjaar groeit er een bepaalde alg in de zee: de Phaeocystis, ofwel: schuimalg. Onder bepaalde omstandigheden kan de groei van de schuimalg groter zijn dan normaal. Bijvoorbeeld als de temperatuur hoog is of als er relatief veel fosfaat in het water zit. Na verloop van tijd kan zo’n kolonie van schuimalgen weer afsterven. Omdat de cellen van de algen eiwit bevatten, wordt dit, samen met ander organisch materiaal zoals de gelatinelaag waar de algenkolonie in leefde, door de golven opgeklopt tot schuim. Dat schuim komt vervolgens op het strand terecht. Sommigen zeggen dat de zee zich op die manier schoon wast. Wat altijd grappig om te zien is bij deze Drieteenstrandloper (DTS), als ze voedsel aan het zoeken zijn op het zand, en dan toch weer snel wegrennen voor de aanrollende golven om niet meegesleurd te worden door het zeewater. Hier was de DTS net op tijd! En hier was die nog *On The Run*. Hier rustte de DTS héél even op een basaltblok, waar die erna wéér verder ging met voedsel zoeken. Tussen het schuim(alg) o.a. Door de harde wind was het best moeilijk om te blijven staan. Na ruim een half uur kwam er nog een DTS aanvliegen. Hij/zij landde vlakbij de andere DTS. Maar die was daar niet van gediend en verjaagde de concurrent van zijn/haar plekje. Dat kwam voor mij beter uit, want deze nieuwe DTS koos meer het zand om te foerageren. Het zonnetje kwam ook even door, waardoor het schuim op sommige plekken prachtig kleurde. Hier kijkt de Drieteenstrandloper naar m'n contactlens die ik toen onlangs verloren was door de harde wind! ;-) Even (lens)contact met de cameraman. Als je maar gewoon rustig blijf liggen en weinig beweeg, komen ze vanzelf dichtbij, soms héél dichtbij. Dat geeft altijd toch wel weer een kick! En zo heb ik mij prima 2 uurtjes kunnen vermaken tijdens 2e kerstdag 2017. Ook al heb ik al zoveel foto's van Drieteenstrandlopers het blijft gewoon leuk en genieten! Dat is toch het belangrijkste i.p.v. een heel lijstje afgaan en lekker kunnen wegstrepen? ;-) Méér foto's van deze 3teentjes zijn hier te bekijken. Groeten, Remco Rond eind januari van dit jaar weer eens naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Aangezien het toch dichtbij huis is, ben ik er tenslotte zo. Het was wel een koude winterse dag met een koude straffe wind. Dat weerhield mij echter niet om binnen te blijven. Aan de kust is altijd wel wat te zien. Zo viel mijn oog op dit beeld. Ik zag 2 Knobbelzwanen zwemmen in nog een stukje open water, wat ontstaan is door een zandbank, de rest was dichtgevroren. Door de polletjes (Helm)gras die er rondom groeien en het vele zand ontstaat er een soort oase-effect. Knobbelzwaan (Mute Swan, Cygnus olor)Nadat ik dit beeld heb vastgelegd, loop ik verder het strand over. Als ik aankom bij de volgende grote plas, valt m'n oog op een klein steltlopertje, ter grootte van een Drieteenstrandloper. Maar dit steltlopertje heeft meer bruin in zijn verenkleed. Ook is z'n snavel langer als van 'n 3teen. Het is een Bonte Strandloper die eenzaam langs de rand van de plas loopt. Op gepaste afstand maak ik wat beelden. De Bonte Strandloper stoort zich totaal niet aan mij, dus ga ik plat op m'n buik liggen. Ik kan ongestoord de nodige opnames maken van dit fraaie kleine vogeltje. Bonte Strandloper (Dunlin, Calidris alpina)Totdat ik ineens rechts achter me kijk, en ik een hond aan zie komen rennen. Alles vliegt meteen de lucht in, inclusief deze Bonte Strandloper. Het baasje van deze hond zie ik meters verderop lopen op het strand, druk in gesprek met 'n vriendin/zus/nicht, weet ik veel wat. Schreeuwen en er wat van zeggen heeft dan toch niet zoveel zin. Dus loop ik rustig verder. Misschien dat er nog wel méér steltlopertjes in de buurt zitten. In de verte zie ik een aantal Drieteenstrandlopers druk foerageren langs de rand van de plas. Over het algemeen zijn Drieteenstrandlopers niet zo schuw, als je ze maar rustig benader op enige afstand. Op gepaste afstand ga ik op m'n buik liggen, en wacht gewoon totdat de Drietenen m'n kant op komen. Eentje is al druk aan het foerageren, terwijl er nog tientallen een stuk verderop druk aan het rennen/foerageren zijn. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Langzaam aan komt de rest ook aangelopen. Eerst even nieuwsgierig kijken... ...en dan aansluiten. De overige Drieteenstrandlopers komen ook polshoogte nemen. Na enkele minuten lopen de Drietenen door het water. Ik draai me camera snel naar links. Ik kan er nog net eentje vastleggen die enkele seconden stilstaat in het water. Hierna verdwijnt ook deze steltloper verder naar links uit het beeld. Ik blijf nog heel even liggen want ik zie een groepje Bonte Strandlopers m'n kant op komen. 1 Bonte Strandloper vliegt praktisch recht naar m'n lens toe. Hij landt pal voor m'n neus. Het feest kan beginnen, terwijl het nog ijzig koud is. De overige Bonte Strandlopers foerageren ook langzaam dichterbij. Wat gaaf zeg als zulke kleine steltlopertjes van +/- 20 cm ongestoord op enkele meters voor je zitten. Ik blijf de ontspanknop indrukken van m'n camera. Op een gegeven moment komen ze wel erg dichtbij, net binnen m'n scherptediepte afstand. Om dit blog niet nog veel langer te maken sluit ik af met een serie opnames van het foerageer-moment, vanaf het begin tot aan het eind. Wat is het toch genieten als de vogels ongestoord bezig zijn met foerageren op enkele meters voor je neus. Dan vergeet je al gauw de koude omstandigheden. Ik ben dan ook door blijven gaan met fotograferen, totdat ik de ontspanknop niet méér kon indrukken van de kou. Toen ik éénmaal géén gevoel méér had in m'n rechter vingers ben ik maar naar huis gegaan. Dan kom je er vrij snel achter dat je behoorlijk veel foto's hebt gemaakt in een korte tijd. Het was dan ook een behoorlijke klus om de 1100 gemaakte opnames uit te zoeken. Gelukkig heb ik 't al terug kunnen dringen naar rond de 200 foto's. Méér foto's van deze heerlijke koude ochtend op het strand zijn hier te bekijken. In m'n volgende blog aandacht voor bizarre, winterse, LENTEKRIEBELS Groeten,
Remco Deel 2 van Vogels Uit Scheveningen Haven. Nu is het de beurt aan de steltlopers die ik dit jaar gezien heb in- en rondom Scheveningen Haven. Natuurlijk kom je daar altijd wel de algemen steltlopers tegen zoals de Scholekster. Scholekster (Oystercatcher, Haematopus ostralegus)Een hele groep Scholeksters, en als je goed kijkt zie je er nog een steltloper(tje) op staan. Deze foto vanaf de kade genomen vanaf het kleine strandje op NHH. Deze foto weer vanaf een heel laag standpunt, waar ik echt heel veel moeite voor moest doen. Niet om deze Scholekster vast te leggen, maar om een andere steltloper, die straks voorbij komt. En tot slot nog een Scholekster, die wéér niet alleen op de foto staat! Een Scholekster samen met 'n Rosse Grutto, die ik zelf ontdekt had op 30 oktober. Natuurlijk ging m'n aandacht meteen naar deze steltloper. Zo vaak zie je géén Rosse Grutto t.o.v. de algemene (Nederlandse) Grutto. De Rosse Grutto is de Arctische tegenhanger van de grutto, compacter en zwaarder gebouwd dan deze, met kortere poten. Een tijdje de Rosse Grutto geobserveerd vanaf het strandje van ZHH. Liggend plat op m'n buik geprobeerd deze strandloper vast te leggen. Rosse Grutto (Bar-tailed Godwit, Limosa lapponica)Wat trouwens nog niet meeviel, want telkens als de Rosse Grutto dichter naar mij toe kwam lopen om te foerageren, vloog de strandloper op... ...en landde vervolgens links van mij wéér enkele meters verderop. En begon wéér opnieuw te foerageren. Geduldig wachtte ik gewoon af, want ik zag dat ie sowieso m'n kant weer op kwam. En ja hoor......toch vertrouwde de Rosse Grutto het op 1 of andere manier niet, en vloog weer op en landde een paar meter verder weer in het water. Maar na de 3e of 4e keer is het raak. De Rosse Grutto kijkt mij wel aan, terwijl ik de ontspanknop op m'n camera wéér indruk, maar overweegt toch om voor me uit verder te lopen en te foerageren. Wat heerlijk als de Rosse Grutto nu wel ongestoord verder gaat met het zoeken naar eten. Natuurlijk maak ik dankbaar gebruik van dit moment, als ik nog steeds plat op m'n buik lig in het (natte) zand. Het was een beetje sluierachtig bewolkt weer. De ene keer kwam de zon er voorzichtig doorheen, zoals hier. En het andere moment had de bewolking weer de overhand. Ook heb ik de filmfunctie op m'n camera gebruikt, omdat het steeds bewolkter werd. Deze opname maakte ik nog net voordat ik op de "record" knop drukte. Hier een filmpje van de Rosse Grutto, terwijl die een wormpje uit het zand trekt. De volgende steltloper die ik tegenkwam rondom Scheveningen Haven was een nieuwe vogelsoort voor mij, namelijk de Kanoet. Deze Kanoet verbleef al een paar dagen op Noorderhavenhoofd. Alleen het vastleggen van deze steltloper was een ander verhaal. De Kanoet was namelijk constant te zien op betonnenblokken onderaan de pier. Om daar bij te komen om 'm op ooghoogte te fotograferen was wel ff wat anders. Met een beetje klimmen en glijden is het mij uiteindelijk toch wel gelukt. Kanoet (Red Knot, Calidris canutu)Een andere steltloper die ik nog nooit eerder had vastgelegd was de Zilverplevier. Deze steltloper zat echt op een onmogelijk plek om die op ooghoogte vast te leggen. Dat heb ik dan ook niet eens geprobeerd. Gelukkig kon ik deze Zilverplevier wel enigszins leuk fotograferen met wat ruimte om hem/haar heen. Zilverplevier (Grey Plover, Pluvialis squatarola)En als laatste kreeg ik op 29 november de kans om een klein groepje van 4 Drieteenstrandlopers vast te leggen (de 4e kwam later aangevlogen). Eerst op het strandje op ZHH. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Nadat ik bijna een uur lang kon genieten van deze strand-rennertjes, vlogen er 2 naar het andere strandje op NHH. Waar ze van héél druk rennen/foerageren in de *rust mode* overgingen. Zo zie je maar weer, dat ik van al m'n bezoekjes aan Scheveningen Haven toch met leuke (vogelsoorten) foto's thuis ben gekomen en dat allemaal binnen een straal van +/- 8 km.
Uiteraard heb ik deze ochtenden véél méér foto's gemaakt, die zijn dan ook hier te bekijken. Volgende week op 31 december blik ik terug op het jaar 2016, waarin alle hoogtepunten in 1 nieuw blog voorbij komen. Tot slot wil ik iedereen nog hele fijne en gezellige kerstdagen toewensen!!!! ![]() Gisterochtend wéér even naar het strand gegaan hier in de buurt. Er stond een behoorlijke straffe en koude wind(kracht 5). Goed ingepakt loop ik richting de duinrand. Ik kreeg namelijk van Jarno van Brussel, een tip dat er een aantal Sneeuwgorzen bij mij in de buurt zitten tegen de duinrand aan. Al snel vind ik 1 ♀ Sneeuwgors, die druk aan het foerageren is op het zand. Ik laat de Sneeuwgors eerst even aan mijn aanwezigheid wennen, en daarna neem ik een lage positie in. Het is duidelijk niet echt een tamme Sneeuwgors als dat ik gewend ben. Toch komt de Sneeuwgors naderhand iets dichterbij. Sneeuwgors (Snow Bunting, Plectrophenax nivalis)Doordat de zon nog niet hoog genoeg staat, bevindt de Sneeuwgors zich nog in het schaduwgedeelte voor de duinrand, vandaar de grijzige omgeving van het zand om haar heen. Gelukkig kiest deze Sneeuwgors ook een plek uit waar wel het ochtendzonnetje al schijnt. Je ziet nog net de schaduwrand op de voorgrond. Dichtbij als op deze foto krijg ik de Sneeuwgors helaas niet. Nou ja helaas, eigenlijk is een vogel met voldoende ruimte net zo mooi en soms nog wel mooier. In ieder geval geen gebrek aan leefomgeving. Deze Sneeuwgors houd mij ook voortdurend in de gaten, zoals hier ook te zien is. Ze vind het schijnbaar maar raar dat ze steeds achtervolgt wordt door die ingepakte man met z'n camera in de hand. Hier het moment dat de Sneeuwgors schuin van een duin afglijdt. Ik laat haar verder lekker met rust, en ga opzoek naar de andere Sneeuwgorzen die hier ook in de buurt moeten zitten. Helaas kom ik die niet meer tegen. Wel kom ik deze voor het eerst opvliegende Rosse Grutto tegen. Rosse Grutto (Bar-tailed Godwit, Limosa lapponica)Waar deze Rosse Grutto niet veel verder wéér geland is, tussen de Scholeksters. Die ik op deze foto niet heb weggekloond, want die zaten meer rechts buiten het beeld van de foto. Ook kom ik wéér een aantal van die grappige Drieteenstrandlopertjes tegen. Waar ik in m'n vorige blog een uitgebreide serie van heb laten zien. Ik wilde eigenlijk nu andere foto's maken van deze 3-tenen dan de foto's die ik inmiddels al heb. Deze 3-teen staat op een soort van zandheuveltje, waardoor ik merendeels als achtergrond de blauwe lucht op de foto krijg. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Omdat ik ze zo leuk en grappig vind, en ze met een klein groepje alle kanten zie oprennen, opzoek naar iets eetbaars, probeer ik er toch voorzichtig naartoe te lopen. De 3-tenen bevinden zich in een inmiddels ontstane zandbank. Als ik met mijn laarzen door het dunne laagje zeewater loop richting de 3-tenen, ga ik plat op mijn buik liggen. Tijgerend probeer ik langzaam dichterbij de 3-tenen te komen. Als ik op voldoende afstand lig, wacht ik rustig af totdat ze in mijn beeld verschijnen. Onrustig dat ze altijd zijn, lopen ze lekker door elkaar heen. Na een aantal minuten merk ik dat het opkomende tij is, want het zeewater komt steeds dichter naar me toe, waardoor ook de 3-tenen steeds terug rennen naar het droge. Links van mij staan nog 3 Drieteenstrandlopertjes, die zich bij de groep (rechts) willen toevoegen. Ik wacht rustig af, want dat betekent dat ze eerst voor mij langs moeten. Ze komen steeds dichterbij, maar ook het zeewater zie ik steeds dichterbij komen. Zo dichtbij dat ik snel moet opstaan, want anders word ik zeiknat als ik hier blijf liggen. Ik sta snel rechtop en draai me om. OH MIJN GOD!!!!! DAT DUN LAAGJE ZEEWATER WAAR IK MET M'N LAARZEN DOORHEEN LIEP IN HET BEGIN, IS NU EEN COMPLETE RIVIER GEWORDEN MET ZEEWATER!!!! Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf??? Meteen spookt er door mijn hoofd: camera, telefoon en portemonnee drooghouden!! Ik ga met mijn linkerlaars even checken of het echt al diep is. Ja het is diep!!! @$*&^%$*^%@*. Waar zou het, het ondiepste zijn? Ik ren als een gek met m'n camera in me hand naar het smalste gedeelte. en loop (op hoop van zege) door het golvende koude zeewater (met mijn camera in m'n rechterhand in de lucht gericht) naar de overkant. Ik hoop maar zó dat het niet te diep is. Ik voel meteen het ijskoude zeewater m'n laarzen instromen. Pfffffffffff....gelukkig, het is niet héél diep, maar wel diep genoeg om tot net onder m'n middel door het water te lopen om naar de overkant te komen. Brrrrrrrrrrrr...snel met stevige passen loop ik richting m'n auto. Buiten adem met ijskoude en kletsnatte voeten sta ik bovenaan de trap. Nu alleen nog maar beneden en ik ben er! Snel laarzen en broek uit en sokken uitwringen. In de auto opwarmen en snel richting huis. Zoveel moeite gedaan om die drieteenstrandlopertjes vast te leggen, en dan nog met géén één bijzondere foto thuiskomen van een Drieteenstrandloper. Maar gelukkig had ik al wel een paar leuke foto's van de Sneeuwgors en een nieuwe vogelsoort voor mijn lens gekregen (Rosse Grutto). Oke hier een foto van een 3teen, waarbij je goed kan zien hoe dichtbij het water al kwam. Volgende keer maar beter nadenken voordat ik deze Drieteenstrandlopers wéér ga fotograferen. Ik denk voorlopig even niet méér....hahaha....Ja nu lach ik erom, maar was op dat moment echt niet blij.
Méér foto's van de Sneeuwgors en de Rosse Grutto zijn hier te bekijken. Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco ![]() Afgelopen dinsdagmiddag voor het eerst naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Een natuurgebied langs de kust die in handen is van Zuid-Holland Landschap. Het ligt er sinds 2011 en het is nog geen 20 minuten rijden van mij vandaan. Maar eerlijk gezegd ben ik er nog nooit eerder geweest. Nu er de laatste tijd enorme hoeveelheden Drieteenstrandlopers worden waargenomen op de Zandmotor, besluit ik dinsdagmiddag om daar te gaan kijken. Iets over 13:00 uur kom ik er aan, het is behoorlijk grijs en bewolkt. Het is in ieder geval droog en wie weet komt later de zon nog wel even tevoorschijn. Ik loop halverwege op de Zandmotor, maar eerlijk gezegd zie ik geen enkele strandlopers. Het blijft bij 2 Scholeksters en een groepje meeuwen. Ik kijk door middel van mijn camera of ik achterin de zandmotor wat zie bewegen of vliegen, maar helemaal niks. Ik besluit terug te lopen en zo de andere kant van het strand langs de zee te kiezen. Lopen, lopen en nog eens lopen. Als ik achterom kijk, zie ik dat ik al een behoorlijk end van het punt vandaan ben, vanwaar ik begon. Dan ineens zie ik een druk bewegelijk strandlopertje lopen. Het valt me al meteen op dat deze 3teen een bruinere verenkleed heeft dan als de 3tenen die ik normaal gesproken in deze tijd zie. Eerst maar wat foto's maken van enige afstand. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)De 3teen loopt tussen het zee(p)sop opzoek naar iets eetbaars. Als de 3 teen wat dichterbij komt, valt de 3-tenen duidelijk op. Ik probeer nog wat dichterbij te tijgeren en zie dat deze 3teen pal voor mijn lens iets eetbaars heeft gevonden, en probeert het uit het zand te trekken. Maar het onbekende zeediertje geeft zich niet zomaar gewonnen en trekt zich terug in het zand. Als ik de nodige foto's heb gemaakt van deze 3teen, ga ik opzoek naar méér Drieteenstrandlopertjes....er moeten er tenslotte véél méér zitten. Na een paar 100 meters verder te zijn gelopen, zie ik eindelijk een groepje van +/- 20 Drieteenstrandlopers. Wat zijn ze weer behoorlijk bewegelijk. Ik loop de groep met een boogje voorbij en ga dan strategisch een endje verderop plat op mijn buik liggen. Ik zie dat ze langzaam aan mijn kant op komen lopen. Helaas is het nog bewolkt weer, dus ik moet ook ruim 1-stop overbelichten. Als de eerste in mijn gezichtsveld komt, volg ik de 3teen met mijn camera. Ze zijn zo bewegelijk dat ze eigenlijk alweer meteen allemaal mij voorbij zijn gelopen. Toch kan ik er eentje vastleggen. Het nadeel van zo'n grotere groep van +/- 20 stuks is dat ze erg alert zijn. Zodra ik op wil staan, vliegt de hele groep al meteen weer weg. Ik volg het groepje en begin weer van voor af aan, maar ik merk dat deze 3-tenen te schichtig zijn. Dus er achter aan hobbelen heeft geen zin. Ik ga dan maar weer rustig richting mijn beginpunt lopen. Wie weet kom ik die éénzame 3teen nog wel tegen. Jawel na vele 100 meters terug te hebben gelopen, kom ik de eerdere 3teen weer tegen. Spontaan begint de zon ook nog te schijnen tussen de wolken door. Beter kan ik het niet hebben. Ik zorg dat ik de zon in mijn rug heb en neem een laag standpunt in, en begin mijn camera weer te gebruiken. De licht blauwe lucht reflecteert heel fraai in het laagje zeewater, waardoor ik zulke foto's kan maken, terwijl de 3teen weer zo'n geel/groene bloedzuiger? opduikt. Hier hoopte ik al op, dat ik een Drieteenstrandloper op alle mogelijke manieren kan vastleggen tijdens een laag schijnende zon. Maar het is opkomende tij, dus de 3teen moet steeds bij een golf naar het droge rennen. De 3teen gaat daar rustig verder met het zoeken naar eten. En even uitschudden en poetsen. Deze Drieteenstrandloper was verreweg van schuw, dus kon ik mooi verschillende lichtmetingen uit proberen. O.a. spotmeting. En als laatste een opname waarbij de 3teen wederom beet heeft! Ondanks dat ik eigenlijk veel meer 3-tenen had verwacht hier, ben je eigenlijk het langste zoet met 1 meewerkende Drieteenstrandloper, met het geluk dat de zon ook nog even doorkwam. De hele serie van o.a. deze 3t1strandloper is hier te bekijken. Groeten, Remco ![]() Gisterochtend even wezen uitwaaien op Scheveningen Haven met windkracht 5. Lopend in de straffe frisse wind loop ik richting de zuidpier. Op een tweetal Eiders en wat Steenlopers na, is er weinig bijzonders te zien op en rondom de pier. Als ik weer terugloop van de pier kom ik Hans tegen. Hij heeft een Drieteenstrandloper ontdekt op het kleine strandje naast de pier. We besluiten samen om over de basaltblokken te klimmen, om zo dichterbij de Drieteenstrandloper te komen. We nemen een laag standpunt in en zien dat de Drieteenstrandloper constant heen en weer rent langs de kustlijn. Gelukkig blijft het vlugge lopertje wel af en toe stilstaan, wat ons weer de mogelijkheid geeft om hem goed te bekijken en vast te leggen. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Hier kan je duidelijk zien waarom ze Drieteenstrandlopers worden genoemd Terwijl wij druk bezig zijn om deze rennende 3teenstrandloper vast te leggen, duikt er opeens uit het niets een Zilvermeeuw op. De Meeuw vangt een overheerlijke vis (Schar) uit het water, vlak voor onze neus. Helaas was de afstand te kort om ook het "wegvlieg-moment met vis" goed vast te leggen, waardoor de Meeuw er maar half opstond. Desalniettemin hebben we wel een leuke serie kunnen maken, toen deze Zilvermeeuw bezig was om deze Schar naar binnen te werken. Zilvermeeuw (Herring Gull, Larus argentatus)Nadat deze Zilvermeeuw opvloog met zijn vers gevangen lekkere Schar, en de Drieteenstrandloper ook op de wieken ging, verlieten wij ook het Zuiderhavenhoofd. Op zondag 5 januari heb ik mijn allereerste foto en tevens nieuwe vogelsoort van 2014 kunnen vastleggen hier in de buurt. Weliswaar van enige afstand, maar deze vogel staat erg bekend om zijn grote schuwheid. Wie weet als er sneeuw ligt krijg ik nog een betere kans. Klapekster (Great Grey Shrike, Lanius excubitor)Méér opnames van de Drieteenstrandloper en de Zilvermeeuw met gevangen vis zijn hier te zien. Iedereen alvast wéér bedankt voor het bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archief
Februari 2022
Categories
Alles
|