Gisterochtend wéér even naar het strand gegaan hier in de buurt. Er stond een behoorlijke straffe en koude wind(kracht 5). Goed ingepakt loop ik richting de duinrand. Ik kreeg namelijk van Jarno van Brussel, een tip dat er een aantal Sneeuwgorzen bij mij in de buurt zitten tegen de duinrand aan. Al snel vind ik 1 ♀ Sneeuwgors, die druk aan het foerageren is op het zand. Ik laat de Sneeuwgors eerst even aan mijn aanwezigheid wennen, en daarna neem ik een lage positie in. Het is duidelijk niet echt een tamme Sneeuwgors als dat ik gewend ben. Toch komt de Sneeuwgors naderhand iets dichterbij. Sneeuwgors (Snow Bunting, Plectrophenax nivalis)Doordat de zon nog niet hoog genoeg staat, bevindt de Sneeuwgors zich nog in het schaduwgedeelte voor de duinrand, vandaar de grijzige omgeving van het zand om haar heen. Gelukkig kiest deze Sneeuwgors ook een plek uit waar wel het ochtendzonnetje al schijnt. Je ziet nog net de schaduwrand op de voorgrond. Dichtbij als op deze foto krijg ik de Sneeuwgors helaas niet. Nou ja helaas, eigenlijk is een vogel met voldoende ruimte net zo mooi en soms nog wel mooier. In ieder geval geen gebrek aan leefomgeving. Deze Sneeuwgors houd mij ook voortdurend in de gaten, zoals hier ook te zien is. Ze vind het schijnbaar maar raar dat ze steeds achtervolgt wordt door die ingepakte man met z'n camera in de hand. Hier het moment dat de Sneeuwgors schuin van een duin afglijdt. Ik laat haar verder lekker met rust, en ga opzoek naar de andere Sneeuwgorzen die hier ook in de buurt moeten zitten. Helaas kom ik die niet meer tegen. Wel kom ik deze voor het eerst opvliegende Rosse Grutto tegen. Rosse Grutto (Bar-tailed Godwit, Limosa lapponica)Waar deze Rosse Grutto niet veel verder wéér geland is, tussen de Scholeksters. Die ik op deze foto niet heb weggekloond, want die zaten meer rechts buiten het beeld van de foto. Ook kom ik wéér een aantal van die grappige Drieteenstrandlopertjes tegen. Waar ik in m'n vorige blog een uitgebreide serie van heb laten zien. Ik wilde eigenlijk nu andere foto's maken van deze 3-tenen dan de foto's die ik inmiddels al heb. Deze 3-teen staat op een soort van zandheuveltje, waardoor ik merendeels als achtergrond de blauwe lucht op de foto krijg. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Omdat ik ze zo leuk en grappig vind, en ze met een klein groepje alle kanten zie oprennen, opzoek naar iets eetbaars, probeer ik er toch voorzichtig naartoe te lopen. De 3-tenen bevinden zich in een inmiddels ontstane zandbank. Als ik met mijn laarzen door het dunne laagje zeewater loop richting de 3-tenen, ga ik plat op mijn buik liggen. Tijgerend probeer ik langzaam dichterbij de 3-tenen te komen. Als ik op voldoende afstand lig, wacht ik rustig af totdat ze in mijn beeld verschijnen. Onrustig dat ze altijd zijn, lopen ze lekker door elkaar heen. Na een aantal minuten merk ik dat het opkomende tij is, want het zeewater komt steeds dichter naar me toe, waardoor ook de 3-tenen steeds terug rennen naar het droge. Links van mij staan nog 3 Drieteenstrandlopertjes, die zich bij de groep (rechts) willen toevoegen. Ik wacht rustig af, want dat betekent dat ze eerst voor mij langs moeten. Ze komen steeds dichterbij, maar ook het zeewater zie ik steeds dichterbij komen. Zo dichtbij dat ik snel moet opstaan, want anders word ik zeiknat als ik hier blijf liggen. Ik sta snel rechtop en draai me om. OH MIJN GOD!!!!! DAT DUN LAAGJE ZEEWATER WAAR IK MET M'N LAARZEN DOORHEEN LIEP IN HET BEGIN, IS NU EEN COMPLETE RIVIER GEWORDEN MET ZEEWATER!!!! Hoe kom ik hier in godsnaam vanaf??? Meteen spookt er door mijn hoofd: camera, telefoon en portemonnee drooghouden!! Ik ga met mijn linkerlaars even checken of het echt al diep is. Ja het is diep!!! @$*&^%$*^%@*. Waar zou het, het ondiepste zijn? Ik ren als een gek met m'n camera in me hand naar het smalste gedeelte. en loop (op hoop van zege) door het golvende koude zeewater (met mijn camera in m'n rechterhand in de lucht gericht) naar de overkant. Ik hoop maar zó dat het niet te diep is. Ik voel meteen het ijskoude zeewater m'n laarzen instromen. Pfffffffffff....gelukkig, het is niet héél diep, maar wel diep genoeg om tot net onder m'n middel door het water te lopen om naar de overkant te komen. Brrrrrrrrrrrr...snel met stevige passen loop ik richting m'n auto. Buiten adem met ijskoude en kletsnatte voeten sta ik bovenaan de trap. Nu alleen nog maar beneden en ik ben er! Snel laarzen en broek uit en sokken uitwringen. In de auto opwarmen en snel richting huis. Zoveel moeite gedaan om die drieteenstrandlopertjes vast te leggen, en dan nog met géén één bijzondere foto thuiskomen van een Drieteenstrandloper. Maar gelukkig had ik al wel een paar leuke foto's van de Sneeuwgors en een nieuwe vogelsoort voor mijn lens gekregen (Rosse Grutto). Oke hier een foto van een 3teen, waarbij je goed kan zien hoe dichtbij het water al kwam. Volgende keer maar beter nadenken voordat ik deze Drieteenstrandlopers wéér ga fotograferen. Ik denk voorlopig even niet méér....hahaha....Ja nu lach ik erom, maar was op dat moment echt niet blij.
Méér foto's van de Sneeuwgors en de Rosse Grutto zijn hier te bekijken. Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco
15 Opmerkingen
Afgelopen dinsdagmiddag voor het eerst naar de Zandmotor geweest in Ter Heijde. Een natuurgebied langs de kust die in handen is van Zuid-Holland Landschap. Het ligt er sinds 2011 en het is nog geen 20 minuten rijden van mij vandaan. Maar eerlijk gezegd ben ik er nog nooit eerder geweest. Nu er de laatste tijd enorme hoeveelheden Drieteenstrandlopers worden waargenomen op de Zandmotor, besluit ik dinsdagmiddag om daar te gaan kijken. Iets over 13:00 uur kom ik er aan, het is behoorlijk grijs en bewolkt. Het is in ieder geval droog en wie weet komt later de zon nog wel even tevoorschijn. Ik loop halverwege op de Zandmotor, maar eerlijk gezegd zie ik geen enkele strandlopers. Het blijft bij 2 Scholeksters en een groepje meeuwen. Ik kijk door middel van mijn camera of ik achterin de zandmotor wat zie bewegen of vliegen, maar helemaal niks. Ik besluit terug te lopen en zo de andere kant van het strand langs de zee te kiezen. Lopen, lopen en nog eens lopen. Als ik achterom kijk, zie ik dat ik al een behoorlijk end van het punt vandaan ben, vanwaar ik begon. Dan ineens zie ik een druk bewegelijk strandlopertje lopen. Het valt me al meteen op dat deze 3teen een bruinere verenkleed heeft dan als de 3tenen die ik normaal gesproken in deze tijd zie. Eerst maar wat foto's maken van enige afstand. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)De 3teen loopt tussen het zee(p)sop opzoek naar iets eetbaars. Als de 3 teen wat dichterbij komt, valt de 3-tenen duidelijk op. Ik probeer nog wat dichterbij te tijgeren en zie dat deze 3teen pal voor mijn lens iets eetbaars heeft gevonden, en probeert het uit het zand te trekken. Maar het onbekende zeediertje geeft zich niet zomaar gewonnen en trekt zich terug in het zand. Als ik de nodige foto's heb gemaakt van deze 3teen, ga ik opzoek naar méér Drieteenstrandlopertjes....er moeten er tenslotte véél méér zitten. Na een paar 100 meters verder te zijn gelopen, zie ik eindelijk een groepje van +/- 20 Drieteenstrandlopers. Wat zijn ze weer behoorlijk bewegelijk. Ik loop de groep met een boogje voorbij en ga dan strategisch een endje verderop plat op mijn buik liggen. Ik zie dat ze langzaam aan mijn kant op komen lopen. Helaas is het nog bewolkt weer, dus ik moet ook ruim 1-stop overbelichten. Als de eerste in mijn gezichtsveld komt, volg ik de 3teen met mijn camera. Ze zijn zo bewegelijk dat ze eigenlijk alweer meteen allemaal mij voorbij zijn gelopen. Toch kan ik er eentje vastleggen. Het nadeel van zo'n grotere groep van +/- 20 stuks is dat ze erg alert zijn. Zodra ik op wil staan, vliegt de hele groep al meteen weer weg. Ik volg het groepje en begin weer van voor af aan, maar ik merk dat deze 3-tenen te schichtig zijn. Dus er achter aan hobbelen heeft geen zin. Ik ga dan maar weer rustig richting mijn beginpunt lopen. Wie weet kom ik die éénzame 3teen nog wel tegen. Jawel na vele 100 meters terug te hebben gelopen, kom ik de eerdere 3teen weer tegen. Spontaan begint de zon ook nog te schijnen tussen de wolken door. Beter kan ik het niet hebben. Ik zorg dat ik de zon in mijn rug heb en neem een laag standpunt in, en begin mijn camera weer te gebruiken. De licht blauwe lucht reflecteert heel fraai in het laagje zeewater, waardoor ik zulke foto's kan maken, terwijl de 3teen weer zo'n geel/groene bloedzuiger? opduikt. Hier hoopte ik al op, dat ik een Drieteenstrandloper op alle mogelijke manieren kan vastleggen tijdens een laag schijnende zon. Maar het is opkomende tij, dus de 3teen moet steeds bij een golf naar het droge rennen. De 3teen gaat daar rustig verder met het zoeken naar eten. En even uitschudden en poetsen. Deze Drieteenstrandloper was verreweg van schuw, dus kon ik mooi verschillende lichtmetingen uit proberen. O.a. spotmeting. En als laatste een opname waarbij de 3teen wederom beet heeft! Ondanks dat ik eigenlijk veel meer 3-tenen had verwacht hier, ben je eigenlijk het langste zoet met 1 meewerkende Drieteenstrandloper, met het geluk dat de zon ook nog even doorkwam. De hele serie van o.a. deze 3t1strandloper is hier te bekijken. Groeten, Remco Afgelopen vrijdagochtend had ik locatie Stellendam ingepland. Mijn doelstelling was om de Parelduiker vast te leggen in de binnenhaven. De dag ervoor, op donderdag kreeg ik van Hans een Whatsappie, dat hij ook meegaat naar Stellendam. Zo komen we tijdens zonsopkomst rond 08:50 uur aan. We zien al een andere fotograaf zijn statief opstellen, dus we rijden maar meteen naar die fotograaf in de hoop dat hij de Parelduiker al op het oog heeft. Inderdaad als we daar aankomen zien óók wij de Parelduiker rustig in het water zwemmen. We nemen onze positie in en beginnen te schieten (klikken). Precies het ochtendlicht mooi op het koppie. De Parelduiker geniet duidelijk ook van de zonneschijn. Parelduiker (Black-throated Loon, Gavia arctica)Vaak denk je dat zo'n duiker, die oorspronkelijk uit het noorden komt, olieslachtoffer is geworden. Vandaar dat zo'n vogel dan een rustigere plek opzoekt. Maar niets is minder waar, als deze Parelduiker zich uitvoerig begint te poetsen, op enkele meters voor ons. Zo kan je mooi zijn egale witte buik bekijken, waar normaal gesproken dan bruin/gele vlekken opzit van de olie. De parelduiker trekt zich helemaal niets van onze aanwezigheid aan, en zwemt zelfs op nog géén 10 meter onze kant op. Maar dan zwemt de parelduiker toch uiteindelijk steeds verder van ons vandaan en begint op vrij grote afstand opnieuw zijn verenkleed te poetsen. Het uitslaan van zijn vleugels behoort nu wel tot z'n laatste schoonmaak, wat hij kort ervoor helaas niet deed. De Parelduiker zwemt steeds verder de binnenhaven uit. Voor ons reden genoeg om naar een andere plek te gaan hier in de buurt. We gaan namelijk opzoek naar zuurstokken (Flamingo's). Wéér een nieuwe vogelsoort voor mij. Als we op de plek aankomen zien we ze al in een grote groep vliegen. Flamingo (Greater Flamingo, Phoenicopterus roseus)Prachtig gezicht om die knalroze Flamingo's te zien in het zonlicht met een blauwe lucht als achtergrond. We merken al gauw dat ze gaan landen, dus de camera blijft nog even doorratelen. En zo zijn ze uiteindelijk allemaal weer geland en op hun veilige plek. Omdat de afstand tot aan de Flamingo's eigenlijk te groot is en we ze niet willen verstoren, lopen we naar onze auto. Het is pas bij 11:00 uur, dus hebben we nog wel even de tijd om meteen door te rijden naar Brouwersdam, waar altijd wel wat te zien is. Voor mij een nieuw gebied. Dus ik ben reuze benieuwd wat ik daar aan zal treffen. We rijden langzaam op de Grevelingenlaan en zien al gauw behoorlijk veel Brilduikers in de Noordzee zwemmen, maar te ver om ze op de foto te zetten. We zien ook een paar Middelste Zaagbekken. Voor mij wéér een nieuwe vogelsoort. We proberen er eentje op de foto te zetten. Uiteindelijk lukt het wel om deze Middelste Zaagbek te kunnen vastleggen op enige afstand. Middelste Zaagbek (Red-breasted Merganser, Mergus serrator)Verder zien we ook nog een IJseend, Zeekoet en Gewone Zeehond, maar die zaten allemaal veel te ver om die mooi op de foto te krijgen. Het beste is eigenlijk gewoon om in je auto te wachten totdat ze onverwachts dichterbij komen. Zodra je namelijk uit je auto stapt, zwemmen de watervogels alweer meteen verder van je vandaan. Het is trouwens wel een prachtige plek om bijzondere vogels te spotten. Er is zoveel te zien daar, dat een volgend bezoek er vast aan zit te komen. Rond half 1 besluit ik om naar huis te rijden, terwijl Hans nog even elders gaat kijken of die wat voor zijn lens krijgt. Op de terugweg stuit ik nog even op vogelsoort nummer 4 die ik nog niet eerder voor mijn lens heb gekregen, namelijk de Paarse Strandloper. Normaal gesproken zitten deze strandlopertjes ook in Scheveningen, maar daar loop ik ze telkens mis. Het is meer 'n foto voor mijn vogellijst dan 'n top foto, maar die komen vanzelf wel :-) Paarse Strandloper (Purple Sandpiper, Calidris maritima)En zo ga ik toch met 4 nieuwe vogelsoorten richting huis en zit ik inmiddels op 162 vogelsoorten die ik hier in Nederland heb kunnen vastleggen. Een goed begin van het nieuwe jaar! Uiteraard heb ik nog véél meer foto's gemaakt deze ochtend dan dat ik hier heb laten zien. Als je nieuwsgierig bent naar de hele reeks foto's kun je ze hier bekijken. Groeten, Remco Gisterochtend even wezen uitwaaien op Scheveningen Haven met windkracht 5. Lopend in de straffe frisse wind loop ik richting de zuidpier. Op een tweetal Eiders en wat Steenlopers na, is er weinig bijzonders te zien op en rondom de pier. Als ik weer terugloop van de pier kom ik Hans tegen. Hij heeft een Drieteenstrandloper ontdekt op het kleine strandje naast de pier. We besluiten samen om over de basaltblokken te klimmen, om zo dichterbij de Drieteenstrandloper te komen. We nemen een laag standpunt in en zien dat de Drieteenstrandloper constant heen en weer rent langs de kustlijn. Gelukkig blijft het vlugge lopertje wel af en toe stilstaan, wat ons weer de mogelijkheid geeft om hem goed te bekijken en vast te leggen. Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Hier kan je duidelijk zien waarom ze Drieteenstrandlopers worden genoemd Terwijl wij druk bezig zijn om deze rennende 3teenstrandloper vast te leggen, duikt er opeens uit het niets een Zilvermeeuw op. De Meeuw vangt een overheerlijke vis (Schar) uit het water, vlak voor onze neus. Helaas was de afstand te kort om ook het "wegvlieg-moment met vis" goed vast te leggen, waardoor de Meeuw er maar half opstond. Desalniettemin hebben we wel een leuke serie kunnen maken, toen deze Zilvermeeuw bezig was om deze Schar naar binnen te werken. Zilvermeeuw (Herring Gull, Larus argentatus)Nadat deze Zilvermeeuw opvloog met zijn vers gevangen lekkere Schar, en de Drieteenstrandloper ook op de wieken ging, verlieten wij ook het Zuiderhavenhoofd. Op zondag 5 januari heb ik mijn allereerste foto en tevens nieuwe vogelsoort van 2014 kunnen vastleggen hier in de buurt. Weliswaar van enige afstand, maar deze vogel staat erg bekend om zijn grote schuwheid. Wie weet als er sneeuw ligt krijg ik nog een betere kans. Klapekster (Great Grey Shrike, Lanius excubitor)Méér opnames van de Drieteenstrandloper en de Zilvermeeuw met gevangen vis zijn hier te zien. Iedereen alvast wéér bedankt voor het bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|