Laat ik eens gek doen (#doesgek) en plaats een nieuw blog! Een blog over of in de polder genaamd #doespolder. Je weet wel die polder waar onder andere 2 molens redelijk dicht bij elkaar staan. Ik heb er vorig jaar ook een blog van geplaatst, zie en/of lees hier. Ja, en waarom dan nu wéér één? Gewoon, #doesgek! Oke, #doesnormaal. Een paar keer per jaar dan komt de zon dusdanig op het juiste moment op, dat als ik naar m'n werk rijd 's-morgensvroeg, dan kan ik daar nog weleens van #genieten. Zo'n fraaie zonsopkomst en dan het liefst met mist. De kenners weten dat inmiddels, dat vind ik Ma-Gi-Sch. Dus zo heb ik de afgelopen maanden al een aantal keren het juiste moment beleefd dat het 's-morgensvroeg in deze polder echt Mistig en M....... was. Daarom vind ik het zeker de moeite waard om nogmaals een blog te maken over deze #doespolder. Ik heb een geruime reeks opnames kunnen maken van 4 bijzonder fraaie zonsopkomst ochtenden. Ik was er al die keren al vroeg bij, zelfs al voor zonsopkomst, want soms kleurt de lucht dan nog mooier. Hier een aantal opnames voordat de zon op- of doorkwam. De volgende 2 foto vanaf ongeveer hetzelfde punt genomen Van vóór en tijdens zonsopkomst (klik op de foto's voor groter beeld). Nu de zon toch langzaam opkomt, hier de opnames tijdens zonsopkomst. Wat blijft het met mist erbij toch prachtig om te zien! De onderstaande opnames zijn onlangs nog gemaakt op 12-08-2021. Dit zal voorlopig ook de laatste opnames zijn die ik zal maken vanaf deze plek, want aangezien de dagen korter worden, zal ik op een normale werkdag niet de zonskomst kunnen aanschouwen, mits ik mij natuurlijk dik verslaap ;-P. Voor méér beelden van deze 4 fantastisch vroege ochtenden klik hier. Op naar 'n volgend nieuw blog! #doesgek #komteerderdanjeverwacht #verachterlopen Groeten, Remco
7 Opmerkingen
Precies 1 jaar geleden (15-04-2017) had ik weer een leuke (en minder leuke) ontmoeting met een Wilde eend en haar kroost. Ditmaal waren het niet zoveel eendjes als in 2014 (18 baby eendjes). Ik telde er vorig jaar 8. Maar elders op die dag zag ik er in Leidschendam ook nog een paar. Die kwam ik toevallig tegen toen ik m'n auto weg moest brengen bij de dealer. Er moest iets vervangen worden i.v.m. een terughaalactie. De verdere details hou ik jullie bespaard. De auto zou binnen een uur weer klaar zijn. Dus heb ik in dat uurtje maar in de buurt van de dealer rondgelopen met m'n camera. Toen stuitte ik dus in een smal slootje op een aantal jonge eendjes. Ja de verleiding kan ik dan niet weerstaan om daar m'n focus op te leggen. Ik krijg altijd een blij gevoel als ik dat jonge grut zo onbevangen zie rondzwemmen. Wilde Eendje (Mallard, Duckling, Anas platyrhynchos)Hier ziet 1 van haar jong een torretje op een rietstengel, met ma linksboven in de achtergrond. Ja, ik kan hier uren naar kijken en zoet mee zijn. :-) Moeder eend zwemt naar de andere kant van de sloot, terwijl een aantal eendjes blindelings druk bezig zijn om iets eetbaars te zoeken. Totdat ma een seintje geeft als ze te ver uit haar buurt zijn: Kwèkkkkkkkkkkk....en hop daar sprinten ze over het water......veilig naar moeders toe. Zó gaat zo'n uur wel snel voorbij, en voordat ik het weet, krijg ik sms-je van de autodealer dat de auto klaar is. Toch even wat foto's kunnen maken van het jonge grut. Als ik eenmaal m'n auto weer opgehaald heb en naar huis rijd, zie ik bij de stoplichten in Rijswijk in een sloot wederom een Wilde Eend met kroost! Deze moeder had er 8. Omdat de lichtomstandigheden op die plek niet optimaal waren en ik nog andere verplichtingen had, besloot ik het maar om te laten zoals het was. Rond half 5 blijft het beeld maar door m'n hoofd malen over de 8 baby eendjes die ik eerder in de middag zag in Rijswijk. Omdat het toch dichtbij huis is en de lichtomstandigheden beter zijn, ga ik toch nog even kijken met m'n camera. Want inmiddels uit ervaring weet ik (of heb ik het idee), dat een eend met haar kroost nooit lang op 1 en dezelfde plek blijft i.v.m. rovers e.d. Dus rond kwart voor 5 lig ik langs de slootkant plat op m'n buik in het gras. Het licht is echt ideaal. Maar ze verplaatsen zich regelmatig naar het schaduw gedeelte en dat is verre van ideaal. Rustig wacht ik gewoon af. Na ruim 20 minuten klimt moeder eend op de kant aan de overkant. Met niet al teveel moeite klimmen de 8 baby eendjes ook op het droge. Van enige afstand kijk ik toe. Terwijl de eendjes zich beginnen te poetsen aan de overkant. Het is tegen 5 uur in de middag en het begint wel drukker te worden met de auto's. aangezien de smalle sloot zich vlakbij stoplichten bevindt, kan ik niet zomaar ineens op de straat gaan liggen binnen de bebouwde kom. Dan na enkele minuten zie een een aantal eendjes het gras op lopen richting de weg. Snel ren ik naar de overkant om naar de eendjes te gaan. Ik zie dat een aantal kleine eendjes de weg oversteken!!!!!! In 2014 had ik zo'n moment ook meegemaakt, maar toen hoefde ik mij géén zorgen te maken om het verkeer wat daar reed, want dat was namelijk in een rustige woonwijk. Hier is dat wel ff anders. Ik ga deze keer niet plat op m'n buik liggen, maar ga midden op de weg staan, om zo de eendjes veilig naar de overkant te begeleiden. Snel op m'n hurken maak ik nog wel een paar foto's. De meeste eendjes hebben inmiddels veilig de overkant gehaald, een enkele loopt nog achter ma aan. Als de meeste eendjes onderaan de stoeprand staan, kan ik nu wel veilig op mijn buik gaan liggen. Ik ga op de stoep liggen op gepaste afstand binnen m'n scherpstelgebied. Maar dan.......de babyeendjes hebben precies de plek gekozen bij een bushalte waarbij de stoeprand zó hoog is gemaakt om te zorgen dat ie evenwichtig is als bij de vloer van een stadsbus tijdens het uitstappen. Je raad het al.....ze moeten zo hoog jumpen om op de stoeprand te komen, dat het bijna niet haalbaar is voor deze kleine donzige eendjes. Voor mij wel weer een kans om ze jumpend vast te leggen op de foto, zoals ik ze 4 jaar geleden prachtig heb kunnen vastleggen, zie dit blog. Terwijl ik plat op m'n buik lig, zie ik steeds alleen maar een klein koppie boven de stoeprand uitkomen. Dan heeft 1 eendje het door dat je iets verderop moet jumpen omdat daar de stoeprand minder hoog is. Dan zie ik ze 1 voor 1 op de stoep komen. Helemaal links zie je nog een klein koppie van een baby eendje die het met veel proberen ook gehaald heeft. Daar is die....!!! Ze rennen naar het bushokje en lopen onder het glas door in het bushokje, zo het gras op richting een ander slootje. De andere overgebleven eendjes zien dat en rennen ook onder glas door via het bushokje het gras op. Maar dan!!!!!! Ja héél zielig........moeder eend ziet haar kroost natuurlijk het gras op lopen achter het bushokje, dus ma eend kiest dezelfde weg als de baby eendjes en wil ook via het bushokje naar het grasveld achter haar kroost aan. Totdat zij door heeft dat ze niet verder kan, omdat er glas voor zit. Springend en fladderend en kwakend, ziet ze door het glas haar kindjes het gras op rennen, maar ze kan er niet bij. Ik ben toen snel het bushokje ingelopen om zo moeder eend het bushokje uit te krijgen, gelukkig werkt ze redelijk mee en loopt uiteindelijk om het glazen bushokje heen en rent naar haar baby's. Hier nog 2 foto's nadat de eendjes het gras op renden achter het bushokje. En zo is het uiteindelijk toch nog allemaal goed afgelopen! Méér foto's van deze dag kan je hier bekijken. Groeten, Remco het is alweer enige tijd geleden dat ik hier een nieuw blog gepost heb. Één van de reden is, omdat ik nu een leuke fulltime baan gevonden heb. Dat betekent minder tijd om erop uit te gaan en minder tijd om de (al) gemaakte foto's uit te zoeken en te bewerken. Ook is m'n favoriete foto-seizoen aangebroken namelijk: LENTE. Lente staat in m'n ogen voor: vroeg licht - laat donker dagen, bloeiende bomen- en planten, dieren uit hun winterslaap, zingende vogels, baltsende vogels, nestelende vogels en broedende vogels...kortom m'n favoriete foto-seizoen. Over broedende vogels gesproken. Één van de 1e vogels die vroeg uit het ei komen zijn de exotische "Nijlganzen". Voordat de lente officieel begonnen is komen de eieren van deze Nijlganzen al uit. Laten deze Nijlganzen nu nét op loopafstand van mijn huis aanwezig zijn. Zo zag ik dus op 13 maart al Nijlganzen met hun kroost, hier in een nabijgelegen park. Het voordeel dat ze dichtbij huis zitten is natuurlijk dat je er vaak genoeg heen kan en zo het juiste licht kan kiezen. Zo ben ik dus op 13 maart op een late vrijdagmiddag naar deze baby Nijlgansjes gegaan om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Eerst op enige gepaste afstand de ouders observeren en laten wennen aan jouw aanwezigheid. Zodra ze verder niet naar je omkijken, dan weet je dat je langzaam dichterbij mag komen. Natuurlijk zorg ik voor een laagstandpunt, vandaar dat ik al snel plat op m'n buik lig in het gras. Ik telde de vorige dag 8 jonge Nijlgansjes. Nu zie ik er maar 1! De overige 7 zitten natuurlijk veilig onder moeders vleugels. 1 Nijlgansje had duidelijk straf, want die mocht niet onder haar warme verendeken. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca)Als er enkele minuten later een hond in de buurt komt, vluchten ze allemaal naar een klein heuveltje. Alert houden de ouders de omgeving in de gaten. Als de hond éénmaal weer uit het zicht verdwijnt, gaan de baby gansjes hun eigen weg. Voor mij een uitgelezen kans om ze apart vast te leggen. De gele takken van een treurwilg zorgt voor een mooie gele achtergrond. Een eigenwijs kijkend kwijlgansje. Een Turkse/Marokaanse vrouw met een roze hoofddoek op de achtergrond zorgt voor nog iets meer kleur, terwijl baby gansje moeite heeft om iets door te slikken... net als hier. Hier lopen 2 gansjes de heuvel weer af. Op een andere plek hier in de buurt, waar ik vorig jaar ook een leuke serie heb kunnen maken van deze Kwijlganjes (zie blog), waren ze er dit jaar ook wéér vroeg van de partij. Op een bewolkte ochtend even poolshoogte genomen. Ik merk dat ze een verhard wandelpad op willen, dus ik ga meteen plat op het wandelpad liggen. Eerst veilig dichtbij moeder Nijlgans. Het doet mij meteen denken aan die leuke ontmoeting die ik vorig jaar had van baby eendjes op straat (zie blog "schoffies van de straat"). Nu weer terug naar de Kwijlgansjes in 't park op nog géén 5 minuten lopen vanaf m'n huis. Ik wilde de gansjes namelijk ook nog vastleggen in tegenlicht. Helaas werkte ze niet zo goed mee als de 1e keer, toen ze bij het heuveltje stonden. Toch heb ik nog wel enkele foto's kunnen maken, die door de keuring zijn gekomen. Tot slot wilde ik ze ook nog in de regen vastleggen. Een regenachtige dag uitgekozen en gewapend met m'n "plastic fantastic" lens (50mm f1.8) voor de laatste keer de Kwijlgansjes opgezocht. Omdat het licht beperkt was door het zwaar bewolkte weer, moest ik geen problemen ondervinden met deze lichtsterke lens. Helaas hielt het op met regenen toen ik er was, maar desalniettemin kwamen de gansjes toch nog erg dichtbij. Liggend op een parkeerplaats met ganzenshit op nog geen 10cm voor m'n neus maakte ik deze opname. Als allerlaatste deze foto van een trotse vader, met zijn hele gezin op de achtergrond. Zo zie je maar dat je op nog géén 5 minuten vanaf je huis kunt genieten van de natuur om je heen en er ook nog eens leuke opnames van kunt maken, zolang je je maar verdiept in je onderwerp onder de gewenste en juiste licht omstandigheden. Voor de liefhebbers die nog niet genoeg hebben van deze Kwijlganjes, kunnen hier nog méér foto's bekijken van deze baby gansjes. Ook moeten jullie even op deze link klikken! Een erg leuk blog van dezelfde Kwijlgansjes als hierboven, maar dan met een héél komische en informatieve tekst over ruilen. Geschreven door de altijd gezellige Roeselien Raimond, die ik trouwens eindelijk een keer ontmoet en gesproken heb, tijdens haar bezoek aan deze Nijlgansjes! Sorry nog voor de verstoring door m'n hond(je) ;-p Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
Februari 2025
Categorieën
Alles
|