20 februari was het dan eindelijk zover. Rond avondeten was zij daar ineens. Ze landde op de schutting bij de buren. Daar zat ze dan in de stromende regen. En daar stond ik dan in de huiskamer, kijkend naar deze rover. Kortstondig, want ik wist niet hoe snel ik naar boven moest rennen om m'n camera te pakken. Beneden aangekomen met camera in m'n handen, héél voorzichtig de achterdeur opengedaan. Bukkend en langzaam de tuin in gelopen. Halverwege in de tuin heel langzaam rechtop gaan staan, terwijl ik m'n camera richt op de Sperwer ♀. In de hoop dat ze niet al gevlogen was, heb ik haar gelukkig in mijn zoeker. Snel een opname maken voordat ze weer verdwenen is. Sperwer (Eurasian Sparrowhawk, Accipiter nisus)Maar na het maken van deze opname merk ik dat ze zich helemaal niks aantrekt van mijn aanwezigheid. Ik ga daarom zo staan dat de achtergrond iets mooier wordt als deze. Er ontstaat meteen oogcontact met deze vreemde buurvrouw. Na het maken van een aantal opnames, houdt ze het toch maar voor gezien en vliegt weg. Reden voor mij om aan te schuiven voor het avondmaal. Gr, Remco
4 Opmerkingen
Op 16 oktober ga ik 's morgens vroeg hier in de buurt op pad, omdat ze deze ochtend mist opgeven. Ik wil mij namelijk focussen om "watervogels in de mist" te fotograferen door middel van een laagstandpunt. Ik kom iets voor zonsopkomst aan op de plek. Liggend op een steiger zie ik dat de mist wat tegenvalt. Maar zodra het langzaam aan lichter begint te worden, zie ik wel wat ochtendnevel ontstaan boven het water. Alleen zie ik eigenlijk maar heel weinig watervogels dobberen in de plas. Ik richt mijn camera maar op een vrij late jonge fuut, maar omdat het licht nog behoorlijk beperkt is, zijn de foto's niet van bijzondere kwaliteit. Ik wacht maar gewoon af wat er komen gaat. Inmiddels is er al een uur verstreken en zie dat de zon langzaam aan door begint te breken. Ik kijk wat om mij heen en vraag mezelf toch wel een beetje af, waar al die watervogels zijn, die er normaal gesproken zitten. Het licht is goed en de nevel is er ook nog wel.....nu alleen de vogels nog! Totdat ik ineens het bekende fluitgeluid van een IJsvogel hoor. Het komt van rechts en voordat ik het weet, landt de IJsvogel vlak naast mij op een gebogen wilgentakje. Wow!!! Heel voorzichtig draai ik mijn camera naar deze IJsvogel. Liggend op de steiger met een camonet over mij heen. Het enige wat ik hoop is: Blijf zitten!!! Ik krijg haar in mijn zoeker en druk 2x af. De IJsvogel schrikt waarschijnlijk van mijn sluiter en gaat iets verder achter het takje zitten. Maar gelukkig van de 2x dat ik klikte was er 1 foto gelukt. IJsvogel (Kingfisher, Alcedo atthis)Ze zit nu iets meer naar achteren tussen de wilgentakjes in. Héél voorzichtig richt ik weer mijn camera op de IJsvogel, terwijl ik zo min mogelijk beweeg. Ik laat haar een beetje wennen aan het sluiter geluid van mijn camera in de hoop dat ze misschien wel weer terug komt op het dichterbij hangende takje. Ik merk dat ze zich op haar gemak begint te voelen, want ze poetst en krabt in haar fraaie verenkleed. Fototechnisch is het misschien een mindere foto door al die takjes en blaadjes, maar dit is wel zo als de natuur zich laat bewonderen, het is dus geen foto van een dikke tak met mos er op bijvoorbeeld. Wat heb ik weer het geluk dat ik prachtig diffuus licht heb, daarom ben ik ook erg blij met deze foto's, maar het zou mooier zijn als ze weer even op dat andere takje gaat zitten. Jawel.....mijn voorzichtigheid en geduld wordt beloond, want na enkele minuten besluit ze toch weer op dat mooie natuurlijke gebogen wilgentakje te zitten. Ja dan is het natuurlijk een kwestie van door blijven klikken geblazen!!! Wat een kick zeg om deze juveniele ♀ IJsvogel op nog géén 3 meter voor je lens te krijgen en zo op de foto te kunnen zetten. Dat hele watervogels in de mist focusverhaal is compleet bij me verdwenen, alle focus gaat nu uit naar deze watervogel? Ruim 10 minuten lang heb ik kunnen genieten van deze prachtige vogel. Ik hoop stiekem dat ze nog een keer terugkomt. Jawel!!!! een half uur later komt ze rechtstreeks op het goede takje zitten. Deze keer schijnt de zon niet zo mooi op haar, maar met voldoende licht kan ik nog redelijke foto's van haar maken. Ze ziet wat geks op die steiger liggen, maar trekt zich er niets van aan. :-) Dan ziet ze schijnbaar een soortgenoot over de plas scheren en laat haar even herkenbaar horen. Daarna vertrekt ze en kijk ik vol trots op mijn camera of de beelden gelukt zijn!! Eén uur later zie en hoor ik nog wel 2 IJsvogels laag over de plas scheren, maar dat was meer in een flits op grote afstand te zien.
Natuurlijk ben ik al dik tevreden met de beelden die ik al gemaakt heb van deze Juveniele ♀ IJsvogel. En wat een luxe om zo'n schuwe mooie vogel op nog géén 3 meter onverwacht te zien op een natuurlijk takje. Ik moet eerlijk bekennen dat dit 100x mooier en leuker is qua natuurbeleving, dan in een vogelkijkhut met zoveel mensen uren wachten op het moment dat de IJsvogel op menselijke geplaatste stok gaat zitten! :-) Méér beelden van deze onverwachte en onvergetelijke ochtend zijn hier te bekijken in een handige foto slideshow. Wie weet volgen er later dit jaar nog meer beelden vanaf deze plek. Groeten, Remco Op 30 september werd door een jongetje van 7 jaar oud een bijzondere vogel ontdekt in zijn tuin in Katwijk. Mijn droom vogelsoort de "Hop". Mijn hart gaat meteen sneller kloppen als de eerste foto's opduiken van deze Hop uit Katwijk. Helaas dat weekend heb ik behoorlijk veel last van mijn rug, dus ik moet het doen met al die fraaie foto's die voorbij komen op het internet. Ik baal natuurlijk behoorlijk, maar moet aan mijn rug denken dus blijf verstandig thuis. Naarmate de dagen vorderen, gaat het met mijn rug gelukkig beter. Ik hou waarneming.nl nauwlettend in de gaten of de hop nog steeds gezien is. Jawel, al ruim een week vind de Hop genoeg voedsel en blijft nog even in Katwijk. Nu de massale stormloop aan vogelaars en fotografen merendeels nu wel voorbij is, besluit ik om op vrijdagochtend 4 oktober even te gaan kijken naar deze prachtige vogel. Eerst mijn vriendin weggebracht naar haar werk, en daarna meteen door naar Katwijk. Naar het gebied gereden waar de Hop regelmatig gezien is. Maar als ik eenmaal ergens langs de weg(fietspad) stilsta met mijn auto, zegt mijn gevoel dat ik stukje terug moet. Mijn gevoel klopt, want ik kom aan in de woonwijk. Heel rustig rijd ik door de woonwijk, want de Hop kan zomaar vlak voor je neus ergens op een grasveldje aan het foerageren zijn. Ik zie een auto langs de kant stilstaan met een fotograaf erin. ik kom er vrij snel achter dat het Adri de Groot is (vogeldagboek). Nu moet ik zeker in de buurt zijn. Ik zet even mijn auto aan de kant om op mijn telefoon te kijken, waar de Hop voor het laatst gezien is. Nog voordat ik mijn telefoon wil pakken, zie ik links uit het raam de HOP foerageren op nog geen 3 meter afstand!!!!!!! Ik maak meteen mijn eerste foto, voordat de Hop misschien vlucht. Hop (Hoopoe, Upupa epops)Ik merk dat de Hop ongestoord verder gaat met foerageren als ik een paar foto's maak vanuit mijn mobiele schuilhut. Snel mijn auto een paar meter verderop geparkeerd en voorzichtig naar de Hop gelopen. Inmiddels komt Adri er ook aan gelopen. Ik neem een lage positie in en begin te genieten van deze Hop op een paar meter afstand. Wat zit de Hop op een mooie plekje en met de zon in mijn rug, kan ik mooi de foto's maken die ik graag wil hebben. Zonder enige moeite vangt de Hop de ene na de andere Emelt (larve van een langpootmug). De Hop is bepaald niet schuw en trekt zich niks aan van de aanwezigheid van Adri en mij. De Hop komt zelfs beeldvullend voor mijn lens. Eigenlijk werkt alles perfect mee: het licht, de omgeving, en niet geheel onbelangrijk de Hop zelf. Af en toe schijnt de zon net achter een klein wolkje, waardoor de prachtige kleuren en tekening van deze vogel nog mooier over komt op de foto. Zie hier het verschil. Op den duur wil je eigenlijk een andere houding van de Hop of omgeving waar die zich bevindt, om zo niet alleen maar dezelfde foto's te krijgen. Ja een andere omgeving krijg ik als de Hop naar de stoeprand loopt. Ik krijg meteen weer de indruk dat ik middenin een woonwijk zit en je dus al gauw last hebt van geparkeerde auto's. Of zoiets.........hier neemt de Hop zijn gevangen Emelt naar de straatstenen, omdat de Emelt nogal groot en bewegelijk was. Niet bepaald een foto dus waar ik op zit te wachten, maar wel een grappig beeld. Ik hoop natuurlijk dat de Hop zijn prachtige kuif laat zien. Als er een grasmaaimachine door de straat rijdt, schrikt de Hop en voelt zich eventjes bedreigd en zet zijn prachtige hanenkam op. Helaas die foto's zijn onscherp geworden van mij. maar ik ben ook wel super tevreden met onderstaande foto's. Om dit blog niet nog langer te maken met foto's van deze prachtige vogel, verwijs ik jullie graag door naar deze pagina, waar je nog veel meer Hop foto's kan bekijken in een handige slideshow.
En wie weet als de Hop nog enige tijd in Katwijk verblijft, dan kan ik nog eens een poging wagen om deze Hop met opgezette kuif vast te stellen. Als je zo'n reeks kan maken van je favoriete vogel, dan verzacht dit wel enigszins het slechte nieuws over mijn vakantiefoto's. Snel deze (originele)bestanden veilig stellen! Groeten, Remco Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk weer een nieuw blog. Door de mooie (warme) dagen had ik niet veel zin om in een snikhete kamer foto's uit te zoeken en aan mijn nieuwe blog te werken. Nu zou je denken dat het nu toch ook nog niet bepaald is afgekoeld? Nee dat klopt, maar ik moet toch ééns weer een begin maken? Ik heb nu namelijk alweer een gigantische achterstand opgelopen en ik wil geen zomerse foto's in de winter laten zien :-) Even 1,5 maand terug in de tijd (zucht). Ik ben naar een plek gegaan hier redelijk in de buurt, omdat er een grote groep Lepelaars moesten zitten. Éénmaal de plek gevonden zie ik inderdaad een 30-tal foeragerende Lepelaars in een ondiepe plas. Alleen te ver weg en ook nog eens door behoorlijke begroeiing door kan ik ze net zien. Ik wacht geduldig af en zie dat er een paar meter voor mij op een klein slikje een Kleine Plevier ronddwarreld + een Kievit. Als ik beter kijk zie ik ook af en toe een jonge Witte Kwikstaart zenuwachtig op de slik lopen. De Jonge Witte Kwikstaart wordt namelijk steeds verjaagd door de Kleine Plevier. Gelukkig heb ik deze keer mijn rugzak bij me met daarin ook mijn camouflagenet. Tijgerend en voorzichtig door het gras probeer ik dichtbij de slik te komen. Rustig afwachtend met camonet over mij heen, zie ik dat er één Lepelaar dichterbij komt. Hij gaat recht voor mij staan. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia) Helaas heb ik niet het perfecte ochtendlicht (bewolkt), maar als hij rustig zijn verenkleed gaat poetsen, vind ik dat natuurlijk helemaal niet erg. Meer actie dan het poetsen zit er in deze Lepelaar niet in en vliegt na enkele minuten weer bij de groep Lepelaars. Ik blijf gewoon rustig liggen. Ik hoop dat de Kleine Plevier wat dichterbij komt. Jawel geduld wordt beloond. Als de Kleine Plevier het vertrouwt, loopt hij rustig voor mijn lens. Kleine Plevier (Little Ringed Plover, Charadrius dubius) Maar het leukste is toch wel het moment dat er 2 juveniele Witte Kwikstaarten heel nieuwsgierig dichterbij komen en bezig zijn om mugjes te vangen. Eerst door de begroeiing.. Juveniele Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba) en niet veel later lopen beiden jonge Kwikkies vlak voor mijn lens. Ja dan is het even een keuze maken welke je moet of wil vastleggen. Zo dichtbij komen ze dus. Oog in oog met een jonge Witte Kwikstaart op nog géén 2 meter....erg gaaf!!! Daarna ook even gefocust op de andere jonge Kwik, die bezig is mugjes te vangen. Hier heeft hij er net eentje te pakken. Daarna loopt hij naar de andere kant van het kleine plasje. Zo nieuwsgierig naar het geluid van mijn sluiter. Om een indruk te krijgen hoe dichtbij ze kwamen heb ik ook de filmfunctie op mijn camera gebruikt. En tot slot nog 2 van de andere Kwik van héél dichtbij. Hier word je toch verliefd op? :-)
Helaas bleef het die ochtend wel bewolkt, waardoor de foto's wat grijzer tonen dan dat jullie gewend zijn, maar alles voor de natuurbeleving en die was top!! Meer foto's van de Kleine Plevier en de 2 juveniele Witte Kwikstaarten zijn hier te zien. Alvast bedankt voor je bezoek (en eventuele reactie). In mijn volgende nieuwe blog géén vogels maar Reeën. Groeten, Remco
Kokmeeuw | Black-headed Gull |Larus ridibundus
Op woensdag 19 juni zou het waarschijnlijk de warmste dag ooit gaan worden (rond de 35 graden). Voor mij reden om dan héél vroeg in de ochtend eerst nog even op pad te gaan, voordat het echt snikheet gaat worden. Als ik voor half 6 naar buiten loop, voel het wel lekker aan. Niet te koud en niet te warm. Ik ga ditmaal naar een ander plekje om daar vanaf een laag standpunt onder mijn camouflage-net de nodige vogels op de gevoelige plaat proberen vast te leggen. Ik had vernomen dat er o.a een paar Zomertalingen zaten. Als ik voor 6 uur in de ochtend mijn plekje inneem onder het net, wacht ik geduldig af wat er voor mijn lens verschijnt. Het duurt niet lang, want na +/- 15 minuten stranden er 2 Witgatjes voor mijn neus op een slik. Eerlijk gezegd was ik verbaasd, want die had ik niet zo snel en zo dichtbij verwacht. Zo dachten de Witgatjes er schijnbaar ook over, want ze vliegen meteen weer weg (helaas). De zon zou nu al wel op moeten komen, maar de zon heeft moeite om door te breken door een enorme lichtgrijze wolkendek. Daardoor wordt het ochtendlicht nog zachter, en krijg ik mooie softe tinten in mijn eerste foto te zien van deze Kokmeeuw, die op enkele meters voor mij rustig aan het foerageren is. Zo kan ik ook mooi even mijn camera instellingen checken en goed zetten voor het geval de Witgatjes weer komen. Gelukkig komen de Witgatjes alweer vrij snel.........Wat is dat toch gaaf als ze op nog geen 4 meter voor je, gewoon hun natuurlijk gedrag laten zien en jij er met je neus bovenop zit (lig). Ik zie ze wel voortdurend met hun achterste heen en weer wippen en op de onderstaande foto zie je dat de Witgat de andere Witgatjes roept. Witgat (Green Sandpiper, Tringa ochropus) Dit is de eerste foto die ik maak van de Witgat deze ochtend. Het verschil qua kleur in de foto's komt doordat af en toe wel de zon eventjes tevoorschijn kwam en daarna weer achter een lichtgrijze wolk verdween. Nadat de Witgatjes weer wegvliegen naar een andere slik, is het een tijdje stil op de plek, totdat ik ineens een zwart/goudkleurig vogeltje zie rondhuppelen voor mijn lens. Ik denk meteen aan juveniel Blauwborst. Verdomd een jonge Blauwborst. Wat komt hij/zijn dichtbij! Te dichtbij............grrrr, daardoor niet gelukt om de juveniele blauwborst op de foto te krijgen van dichtbij. Oh wat zat deze blauwborst eventjes zo mooi voor mijn lens, maar ja.....vast brandpunt lens hè? Op een gegeven moment zie ik er zelfs nog eentje..........heel eventjes staan ze vlakbij elkaar. Ik baal er nog meer van, omdat of de afstand te kort is, of er een rietstengel voor zit. Uiteindelijk als er één jonge Blauwborst binnen mijn autofocus valt krijg ik hem/haar op de foto. Helaas wel met een rietstengel er voor, maar de natuurbeleving is er niet minder om. Wat een effect heeft zo'n net toch dat je ze ongestoord heel dichtbij kunt bekijken. Juveniel Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica) Helaas heb ik hierna de jonge Blauwborstjes niet meer gezien. Ook de Zomertalingen zie ik nergens rondzwemmen. Wel hele groep Tureluurs, maar die zitten aan de overkant op een andere slikplaat. De plek waar ik nu zit/lig heb ik mooi de zon in mijn rug (als die schijnt). Ja warmste dag ooit? Het voelt aan als 18 graden. Stomverbaasd word ik als ik de eerste paar regendruppels hoor kletteren op mijn campingmatje! Ohnee hè!!!!! Gaat het nu ook nog regenen. Omdat er al een tijde niet veel bijzonders meer te zien is voor mijn lens, geef ik mezelf nog een klein kwartiertje voordat ik opstap. Het begint iets harder te regenen, maar je zou denken dat het dan donkerder word, maar niets is minder waar. De zon wil namelijk op dat zelfde moment ook weer doorbreken. Het licht wordt door de lichte regen en de zon die achter een lichtgrijze wolkendek probeert door te breken nog mooier! Nu moet de natuur nog eventjes meewerken. Jaaaaaaaaaaaaaaaa er komt een Tureluur aangevlogen op enkele meters. Meteen maak ik een foto......voordat het mooie licht weer weg is. Tureluur (Redshank, Tringa totanus) Wat een geluk heb ik deze ochtend als de Tureluur prima meewerkt onder deze licht omstandigheden. Hij komt nog iets dichterbij, terwijl de zon weer in kracht iets afneemt. de afgebroken rietstengel verderop in het water vormt een mooi symmetrie met de snavel van de Tureluur. De volgende foto heb ik al een aantal weken geleden laten zien aan veel mensen op sociale media (facebook,twitter, Deeldenatuur en Vroege vogels). Ook daar viel deze foto erg in de smaak bij de mensen, want de foto verscheen ook in de nieuwsbrief "Natuur in Beeld" van Vroege Vogels afgelopen week. En als laatste een foto die daar mooi bij aansluit. Die ik persoonlijk nog iets mooier vind zelfs door de houding. Nou de warmste dag ooit was het gelukkig niet geworden. Ik denk zelfs dat het niet eens boven de 23 graden is geworden. Voor mij was het in ieder geval geen reden om thuis te blijven.......integendeel....dit had ik niet willen missen en kan ik hier rustig, hoe vaak ik ook wil nog lekker van nagenieten. Meer beelden hier. In mijn volgende blog komen ook weer vogelfoto's voorbij die ik genomen heb op 12 juni. Onder andere Lepelaar, Kleine Plevier en Witte Kwikstaarten (inclusief 2 jonge kwikstaarten die heel dichtbij kwamen). Hoe dichtbij kan je zien in het korte filmpje. Groeten, Remco Hehe eindelijk weer een nieuw blog! :-) De afgelopen tijd ben ik druk bezig geweest met andere dingen, vandaar dat dit nieuwe blog wat laat op zich liet wachten. over laat gesproken. In dit nieuwe blog komen foto's voorbij die ik vorig jaar heb vastgelegd. Ja je leest het goed. Om precies te zijn 28 juni 2012. Vorig jaar stond deze foto reportage in de wacht....eigenlijk té lang in de wacht, zodat het geen zin meer had om deze ergens in de winter te plaatsen. Ik kom er nu ook pas achter eerlijk gezegd dat het bijna precies een jaar geleden is dat ik deze foto's maakte. Vorig jaar juni dus, ben ik met een goede kennis uit Schiedam naar de broedkolonie van Visdieven geweest. Zei wist een plekje waarbij je mooie opnames kan maken van de (jonge) visdieven. Weliswaar met een waterfiets te bereiken, maar dat maakt het juist des te leuker. Zo zijn we tijdens openingstijd daar naartoe gegaan. Waterfiets gehuurd en hoppeke fietsen over het water. We hoefden gelukkig niet ver te trappen, want 100 meter verder in een inham, was al meteen duidelijk waar het is. Voorzichtig dobberend komen we richting de Visdieven. Uiteraard kon je niet letterlijk bij de broedkolonie komen. Ze hadden dus een scheiding gemaakt tot hoever je kon m.b.v. een aantal boomstammen die ze vastgelegd hebben in het water als scheidingslijn (zie bovenste foto). We hebben geluk deze ochtend, want precies op die scheidingsbalk bevinden zich 2 jonge visdieven van een aantal weken. Dat maakt het voor ons leuker en makkelijker om fijne beelden te maken van deze Sterns. Hier dus de 2 jonge Visdiefjes. Visdief (Common Tern, Sterna hirundo) Naarmate wij de juiste positie hebben ingenomen om rustig af te wachten wat voor leuks we allemaal te zien krijgen, zien we de eerste ouder van de Visdiefjes komen met vis. Wel grappig om te zien en te horen wat een paniek dat veroorzaakt als er Visdieven overvliegen met vis. Krijsende jonge en volwassene die er achteraan vliegen en natuurlijk al die opengesperde bekkies van alle jonge Visdiefjes. Zelfs terwijl 1 van de ouder aankomt zonder vis, gaan die bekkies van die jonge nog open!! Omdat wij er bovenop zitten, kunnen we uren genieten van die voermomenten en aanvlieg momenten. Het levert dan ook wel fraaie beelden op. Hier krijg je een beetje een indruk van hoe die broedplaats eruit ziet, waarbij er ook nog pas geboren visdiefjes aanwezig zijn. Grappig om te zien als er een volwassen Visdief aankomt vliegen met vangst dat alle snavels meteen weer opengaan van hongerige visdiefjes. Maar op een gegeven moment krijgen de jonge Visdiefjes bezoek van een Waterhoen. Waterhoen (Common Moorhen, Gallinula chloropus) Zodra de Waterhoen langs de volwassen Visdief loopt verdedigt zij haar jonge, terwijl de Waterhoen ook haar jonge probeert te verdedigen, die je nog op de voorgrond ziet zwemmen. Met wat gekrijs van de Visdief loopt het uiteindelijk vredig af en loopt de Waterhoen ook voorbij aan de Visdief en komt het jong veilig aan de kant. Ook zien we aan de andere kant een koppel Waterhoen die de liefde bedrijven. Ook maak ik dankbaar gebruik van de relatief korte afstand op een Visdief die rustig blijft zitten....nou ja rustig...........hij zet even zijn grote bek op. En als laatste maken we nog een aantal shots van een juveniel Waterhoen, die op een mooi plekje staat vlak voor ons. En zo hebben we ruim 2 uur kunnen genieten vanaf de waterfiets van de vele Visdieven en Waterhoenen. Uiteraard heb ik veel meer foto's gemaakt dan dat ik in dit blog laat zien. Wil je rustig op je gemak nog nagenieten van nog véél meer foto's in een slideshow, dan kan je die hier bekijken.
Wat ik van mijn goede kennis heb vernomen is dat de Broedkolonie van de Visdieven dit jaar helemaal onderwater is gelopen door de natte meimaand. Hopelijk kan ik volgend jaar wel wéér genieten van deze Sterns. Groeten, Remco ps. iederen weer hartelijk dank voor zijn reactie op mijn vorige blog "Parmantige Blauwborst". Begin Juni ben ik weer eens naar de Groene Jonker geweest. In deze periode is er altijd wel wat leuks te zien, zo ook op 6 juni. Ik kom voor 6 uur aan in dit natuurgebied(je). Ik loop rustig over de wandelpaden door het gebied en geniet van de eerste zingende vogels. Als ik langs het riet loop, hoor ik al de eerste zanger. De Rietzanger....hoe kan het ook anders? Ik loop richting het gebied waar de Geoorde Futen normaal gesproken zitten (en te zien zijn). Helaas maar welgeteld 1 Geoorde fuut die ook nog eens te ver weg zit. Terwijl ik op het wandelpad sta, valt mijn oog ineens op een Blauwborst vrouwtje. Ik hou haar in de gaten en zie dat ze over het wandelpad loopt en het gras induikt. Als ze weer tevoorschijn komt op het wandelpad en wegvliegt, ga ik op gepaste afstand plat op mijn buik liggen op het wandelpad. Het is iets over 6-en en de zon wil nog niet echt doorkomen. Dan na enkele minuten zie ik deze vrouwelijke borst weer aankomen. Eerst even vanaf een rietstengel afwachten of de kust veilig is en dan duikt ze weer het wandelpad op en zie ik dat ze haar snavel vol heeft met voedsel voor haar kleintjes. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica) Nadat ze haar jongen gevoerd heeft, komt ze weer tevoorschijn met een lege snavel. Op deze foto zie je al dat de zon langzaam aan gaat schijnen (genomen om 06:19 uur). Nadat ze hier weer op het wandelpad staat....gebeurt er iets bijzonders. Mannetje Blauwborst komt op hoge poten over het wandelpad lopen, omdat er een ander mannetje Blauwborst overvliegt vlakbij het nest. De Blauwborst die bij dit vrouwtje hoort neemt een parmantige houding aan en rent op hoge pootjes op het wandelpad richting de andere ♂ Blauwborst. Dat was echt zo komisch en gaaf om te zien. Dit gebeurt allemaal pal voor mijn neus, terwijl ik nog op de grond lig. Geniet mee!!! Nadat vrouwtje wegvliegt en de indringer ♂ Blauwborst ook verderop doorvliegt, loop ik ook verder. Wat een geweldig begin van deze ochtend is dit. Wordt het nog mooier als dit? Nee helaas......maar wel geniet ik van een aantal Lepelaars die aan het foerageren zijn op de plassen. helaas vliegen ze steeds op als er andere vogelaars/fotografen ze willen vastleggen. Wel kan ik er eentje in het ochtendlicht vastleggen die overvliegt. Lepelaar (Spoonbill, Platalea leucorodia) Ook landt er iets verderop in een plas een Lepelaar. Op veilige afstand vanaf het wandelpad. Dan vliegt er verderop in het gebied een Blauwe Reiger pal voor mijn neus over. Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea) Tot slot heb ik me nog kunnen vermaken met Boerenzwaluwen die op een plekje steeds achter het riet nestmateriaal verzamelde. Gelukkig zijn er nog een aantal van gelukt ook. Boerenzwaluw (Swallow, Hirundo rustica) Zo dat was weer een geslaagd ochtendje Groene Jonker. Meer beelden van o.a. de Blauwborst zijn hier te zien.
Ik wil iedereen nog hartelijk danken voor jullie reacties op mijn vorige blog: Vogels in Polders Poelgeest. Groeten, Remco Op 27 mei ben ik voor de allereerste keer naar de Polders Poelgeest in Warmond geweest. Ik had er veel over gelezen en verschillende fraaie foto's van gezien. Nadat ik op waarneming zie dat er ook diversen pullen gezien zijn, maak ik vrij snel mijn keuze om daar ook is te gaan kijken. Als ik 's morgens vroeg mijn auto parkeer in die prachtige nieuwbouw wijk, realiseer ik mij meteen....wat als ik hier zou wonen? Ja dan zou je mij hier elke dag aantreffen. Ik word meteen verwelkomt door een behoorlijk aantal ganzen met pullen. Ik loop een kort rondje in het gebied en kijk meteen hoe de zon staat. Ik wil natuurlijk het mooie ochtendlicht in mijn rug hebben voor een goede foto. De Grutto is mijn eerste doelwit omdat deze vogel mooi in het zonnetje staat, terwijl ik aan de goede kant sta. Ik neem een laag standpunt in en zo kan ik deze Grutto ongestoord vastleggen. Grutto (Black-tailed Godwit, Limosa limosa) Zo maak ik eindelijk mijn eerste geslaagde Grutto foto waar ik tevreden over ben, want zelf IK heb nog geen enkele foto van deze weidevogel op een paaltje. :-) Als ik verder het gebied in loop, word ik opgemerkt door 2 alarmerende Scholeksters. Dat duidt maar op 1 ding.....die hebben pullen en proberen hun jonge te beschermen tegen indringers. Ik loop er met een grote boog omheen. Toch wil ik wel die schattige scholekster pulletjes zien en eventueel vastleggen. Ik ga op ruime afstand in het natte gras liggen, vlakbij de waterkant. Na ongeveer 10 minuten komen ze zwemmend naar de waterkant toe. Ik krijg er nog net eentje in mijn zoeker. Het ging namelijk zo snel. Hier eerst de verontruste moeder Scholekster. Scholekster (Oystercatcher, Haematopus ostralegus) Het lijkt alsof ze wilt zeggen: de kust is veilig...kom!!! En daar komt het tweede Scholekster pulletje. Snel kijkt ie nog even achterom. Het is wel een behoorlijke crop geworden, maar ik wil dit schattige pluizenbolletje toch op deze manier aan jullie laten zien. Dan is het even rustig, totdat de ouders weer alarm slaan...waardoor is me niet echt duidelijk geworden, misschien rovers in de lucht? De jonge Scholekstertjes duiken meteen weer veilig het water in en zwemmen naar de overkant. Daar éénmaal aangekomen worden ze verjaagd door een Kievit, die schijnbaar ook haar jonge verdedigd of zit te broeden. De moeder Scholekster komt snel vliegend aan bij haar jonge en zo is de rust uiteindelijk weer gekeerd. Helaas heb ik wel wat last van tegenlicht, waardoor ik in de nabewerking wel het 1 en ander moest corrigeren. Als ik deze foto's gemaakt heb, loop ik nog een rondje door het gebied. Ik zie een Lepelaar in het ondiepe water foerageren, alleen te ver om een foto te maken. De Koekoek hoor ik een paar keer, maar zien ho maar! Dan valt me op dat er steeds méér Gierzwaluwen laag overvliegen over de plassen. Omdat er verder niet veel voor mijn lens verschijnt, ga ik me concentreren op deze Gierzwaluwen. Zittend op een bruggetje wacht ik eerst geduldig af wat voor vliegroute ze steeds nemen. Daarna neem ik mijn positie in en richt mijn camera op een plek waar ze vaak langs vliegen. Gelukkig heb ik de zon in mijn rug en is de lucht ook nog eens strak blauw. Uiteindelijk lukt het me aardig om ze redelijk scherp vliegend erop te krijgen. Gierzwaluw (Common Swift, Apus apus) Missie geslaagd! Als ik naar de uit/ingang wil lopen, valt mijn oog nog op een Klein(e) Plevier. Dat is ook nog zo'n vogel die ik eigenlijk nog niet eerder goed op de foto heb kunnen zetten. Op mijn hurken met mijn lens leunend op het ijzerdraad van het hek...probeer ik wat eerste shots te maken. De Plevier scharrelt rustig verder door het slik. De Plevier accepteert mij al vrij snel en gaat ongestoord verder met het zoeken naar insecten. Gelukkig voor mij komt deze adhd Plevier ook mijn kant op lopen. Zo maak ik toch nog de shots van een Kleine Plevier die ik graag zou willen. Kleine Plevier (Little Ringed Plover, Charadrius dubius) En zo loop ik rond 09:00 uur weer naar mijn auto met een honderdtal foto's op mijn geheugenkaartje. Meer foto's van deze ochtend zijn hier te zien. Het hadden er véél meer kunnen worden, want éénmaal thuis aangekomen krijg ik de melding dat de zeldzame Roodkopklauwier waargenomen is in de Polders Poelgeest!!! :-( Maar gelukkig heb ik deze zeldzame Klauwier al eind april kunnen vastleggen in de Maasvlakte. Die foto's zijn hier te zien. Het is zeker weten een mooi en vogelrijk gebied de Polders Poelgeest. Omdat het ook nog vrij dichtbij huis is, zal ik hier vast en zeker nog wel vaker te vinden zijn. In mijn volgende blog komen foto's voorbij van mijn bezoek aan de Groene Jonker. Hier alvast een voorproefje. Groeten,
Remco In mijn vorige blog speelde de kleur rood de hoofdrol. Nu is het de beurt aan de kleur groen. Half mei ben ik namelijk weer hier in de buurt op pad gegaan met mijn camera, want ik weet dat er in het gebied waar ik me bevind regelmatig de Groene Specht te horen is en als je geluk hebt kan je hem zo nu en dan ook nog zien. Maar door zijn behoorlijk goede gecamoufleerde verenkleed is het zien van deze specht soort nog niet zo gemakkelijk. Omdat ik het gebied(je) op mijn duim ken, weet ik ongeveer waar ik hem kan verwachten. Als ik met mijn kijker de plek afstruin, zie ik hem heel sneaky vastgekleefd aan een dunne boomstam. Groene Specht (Green Woodpecker, Picus viridis) Hahaha....zijn rode petje verraadt zijn aanwezigheid! Ik loop meteen via de andere kant op hele grote afstand om dit boompje heen. Ik hou hem nauwlettend in de gaten, wat hij bij mij ook doet, want hij draait al naar de achterkant van dit boomstammetje. Ik neem mijn positie in tussen 3 brede struiken/bomen op enkele meters. De Groene Specht klimt hoger in de boom en heeft mij nog steeds in de gaten. Ik ga tussen de struiken/bomen in plat op mijn buik liggen om de kans te vergroten dat hij sneller inziet dat ik geen gevaar ben. Jawel....na ruim 15 minuten vliegt de Groene Specht naar een dichter gelegen houten onderstel van een Ooievaarsnest. Zachtjes sluipend door de struiken probeer ik hem vast te leggen. Gelukkig blijft hij zitten. Je kan nu duidelijk de rode streep onder zijn oog zien wat duidt op een mannetje. Vrouwtje Specht heeft namelijke zwarte streep onder het oog. Dan vind hij het na ongeveer 5 minuten wel oke en duikt het redelijk hoge gras in opzoek naar insecten (mieren e.d.). Nu kan het feest beginnen voor mij. Omdat de Groene Specht druk bezig is met het zoeken naar insecten in de grond....grijp ik steeds mijn kans om dichterbij te komen. Al tijgerend sleep ik mijn rijstzak en camera door het hoge gras. Steeds beetje voor beetje probeer ik dichterbij te komen. Ik ben naar mijn gevoel al zo dichtbij dat ik de eerste foto's probeer te maken als hij opkijkt. Hij gaat gewoon rustig verder met waar hij mee bezig was. Ik merk zelfs op dat hij mijn kant op komt lopen.........terwijl ik al zwetend in het gras lig van het tijgeren en de adrenaline, maak ik nog 1 shot. Hij is erg alert en ziet schijnbaar wat, wat ik niet zie. Ja hoor......... komt een kind op een fiets voorbij over het grindpad, wat je op de foto achter de groene specht ziet lopen!!! Ik had dus nog veel mooiere beelden kunnen maken, omdat ik merkte dat hij ongestoord mijn kant op kwam. Ik moet het doen met deze opnames, waar ik achteraf toch wel erg blij mee ben, want de meeste vogelliefhebbers weten hoe schuw deze rakkers zijn. De Groene Specht vliegt op als het kind voorbij fiets. Ik sta dan ook maar meteen op en scheld in mezelf een beetje. Ik voel dan in mijn borstzakje van mijn jas waar mijn telefoon altijd inzit................uhhhh.....borstzakje leeg!!!! Gelukkig door het tijgeren in het gras heb ik een spoor achtergelaten en kan ik vrij snel mijn telefoon terugvinden. Die lig dus al in het gras bij de 3 struiken/bomen vanaf waar het allemaal begon.
Opgelucht naar huis met toch wel weer leuke beelden, meer beelden zijn trouwens weer hier te zien. Daarna heb ik het nog een paar keer geprobeerd, maar toen was de Groene Specht me steeds te snel af. Ach je moet tevreden zijn met de beelden die je nu hebt. Tot de volgende blog. Gr, Remco
Krakeend (Gadwall, Anas strepera)
Nu het laatste deel van "Vogels onder het net!". Zo ga ik 's morgens vroeg op 19 mei zonder doelstelling weer naar het plekje bij de plas. Iets voor 06:00 uur in de morgen lig ik alweer plat op mijn buik met het camouflagenet over mij heen. Rustig dobbert deze Krakeend voor mijn lens die even zijn kop uitschud. Een paar minuten later zie ik dat de Kluten ook al bezig zijn met foerageren. Recht voor mij op behoorlijke afstand volg ik de Kluut door mijn zoeker. Hij zit eigenlijk nog te ver voor een redelijke foto. Ik kijk verder om mij heen en zie dan links van mij een Kluut foerageren in het ondiepe water. Ik zie dat hij mijn kant op loopt. Voordat ik het weet loopt hij al op enkele meters voor mij. Gelukkig heb ik al voldoende licht om hem nog net scherp erop te krijgen. Weliswaar vol in beeld, maar zolang de Kluut er helemaal op staat ben ik tevreden. Deze 2 foto's zijn gemaakt op 06:09 uur. Kluut (Avocet, Recurvirostra avosetta) Een stand vaste vogel die ook weer aanwezig is, is de Canadese Gans. Ditmaal ook een voltreffer! Canadese Gans (Canada Goose, Branta canadensis) Een eendensoort die ik hier nog niet eerder heb gezien is deze Tafeleend....gezien zonder een vrouwtje. ♂ Tafeleend (Pochard, Aythya ferina) Ook zwemt er een ♂ Slobeend vlak voor mijn camera, alleen op dat moment lig ik niet achter mijn camera (Toiletteren). Ruim een half uur later landt deze Kievit op een slikplaat. Kievit (Lapwing, Vanellus vanellus) Ook de Tureluur komt even langs en houdt een roepende houding aan, als er een andere Tureluur overvliegt. Tureluur (Redshank, Tringa totanus) Maar de mooiste ontmoeting van vanmorgen is toch wel als er wéér via de linkerkant een Steltloper foeragerend komt aanlopen. Ditmaal niet de Kluut maar een Groenpootruiter. Geweldig om die van zo dichtbij te kunnen aanschouwen en vastleggen. Groenpootruiter (Greenshank, Tringa nebularia) En zo is het wéér een geslaagde vroege ochtend geworden en komt er toch nog een einde aan deze blogserie "Vogels onder het net!".
Meer opnames van deze ochtend zijn hier te zien. Groeten, Remco Op de laatste koninginnedag ben ik 's morgens vroeg vóór zonsopkomst naar een plekje gegaan hier in de buurt om wat steltlopers en watervogels te fotograferen. Sinds ik begin dit jaar de IJsvogels hier in de buurt aan het volgen ben, heb ik ongeveer 2 maanden geleden een camouflagenet gekocht. Om zo te proberen de IJsvogels op de gevoelige plaat vast te leggen. Wat trouwens nog niet gelukt is. Maar zo'n camouflagenet is natuurlijk ook nuttig om andere vogels ongestoord vanaf de waterkant op de gevoelige plaat vast te leggen. Je valt namelijk niet snel op als je onder zo'n camo-net ligt. Zo kan je dus mooi ongestoord fraaie (gedrags)beelden maken van redelijk korte afstand. Ik dacht alleen te zijn deze vroege ochtend, maar als ik op de plek aankom zie ik al een andere fotograaf plat op zijn buik liggen langs de waterkant. Later blijkt het Jarno van Bussel te zijn. :-) Een fotograaf waarvan ik ook al een tijdje zijn blog volg. Na ongeveer 20 minuten komen de eerste paar vogels vlak voor ons staan, het zijn de Canadese Ganzen met daarbij 1 Grauwe Gans. Het zijn totaal 3 Canadese Ganzen die hier mooi bij elkaar staan in het ondiepe water. Canadese Gans (Canada Goose, Branta canadensis)Langzaam aan begint de zon op te komen en deze Canadees begint rustig te drinken. Als deze ganzen dan uit mijn beeld verdwijnen, komt de volgende ganzenfamilie alweer voorbij. Ditmaal de Nijlgans. Ook die maken gebruik van het ondiepe water en 1 Nijlgans begint ook precies voor mij te drinken. Nijlgans (Egyptian Goose, Alopochen aegyptiaca)En ook deze ganzensoort verdwijnt na enkele minuten weer uit het beeld. Wel leuk allemaal om te zien het gedrag van deze ganzen, maar ik kom op deze plek eigenlijk voor de Steltlopers en dan met name de Kluut. Ik zie ze wel foerageren in het ondiepe water, maar eigenlijk nog iets te ver voor mijn lens. Totdat er eentje binnen het bereik van mijn lens foeragerend aan komt lopen. Kluut (Avocet, Recurvirostra avosetta)Maar omdat de Kluut zo druk bezig is met foerageren loopt die al gauw weer weg. Dan is het ruim een half uur stil met vogels, totdat er een groepje van 3 Kemphanen op een slik landen. Ik schuif mijn camera voorzichtig naar rechts om ze zo mooi in beeld te krijgen. Ze hebben mij duidelijk niet in de gaten en beginnen rustig hun verenpak te poetsen. Kemphaan (Ruff, Philomachus pugnax)De beleving onder zo'n camo-net is vele malen groter, omdat de vogels je niet zien of geen bedreiging voelen, waardoor je ze van een laag standpunt mooi kan observeren. En dan uit het niets scharrelt er ook ineens een Zwarte Ruiter voor mijn lens. Deze keer in zomerkleed. Ik heb vorig jaar al eerder een Zwarte Ruiter voor mijn lens gehad, maar die had nog een winterkleed. Zwarte Ruiter (Spotted Redshank, Tringa erythropus)En dan eindelijk na 2,5 uur komen er 2 Kluten mijn kant op gelopen. Ze komen steeds dichterbij, waarbij er 1 Kluut zelf zijn verenkleed gaat poetsen. Totdat er een 3de Kluut aan komt lopen. Daar is het mannetje van deze 2 Kluten het duidelijk niet mee eens, omdat het zijn territorium is. Daarom vliegen ze allemaal meteen op en wordt de indringer verjaagd. Na het maken van deze beelden ben ik natuurlijk wel blij (meer beelden van deze ochtend zijn trouwens hier te zien), maar echt tevreden ben ik nog niet. Ik wil namelijk de Kluut dusdanig vastleggen, waarbij ook de spiegeling in het water duidelijker zichtbaar is. Omdat er deze ochtend eigenlijk nog teveel wind staat, heb ik geen foto's van deze Kluten kunnen maken met rimpelloos water. Daarom ben ik een week later weer teruggegaan met bijna windstil (windkracht 2). Of het me dan wel gelukt is zie je in deel II van "Vogels onder het net!".
Ik kan jullie alvast verklappen.....ik kreeg nog véél méér moois voor mijn lens die andere ochtend ;-) Groeten, Remco Hier het vervolg op mijn vorige blog "Aalscholverkolonie in de Wieden". We krijgen niet alleen de Aalscholvers voor onze lens, ook vliegen er regelmatig Blauwe Reigers voor de hut langs. Ze komen bijna letterlijk op je af vliegen, terwijl ze op het laatste moment verder omhoog wegvliegen. Het beeld is dan ook best wel angstaanjagend. :-) Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)Ook landt er vlak voor de hut 2 Grauwe Ganzen. Omdat ik al op mijn buik lig om een shot te maken van een Aalscholver die laag over het water vliegt, is dit ook een mooie kans om de Grauwe Ganzen te bevriezen met mijn camera terwijl ze aan komen vliegen. Grauwe Gans (Greylag Goose, Anser anser)Op het moment dat ik deze beelden maak, had ik de 500mm lens van Ronald even geleend + de 1.4 TC. Ronald wijst me daarna op de Witte Kwikstaart die mooi op het paaltje voor de hut zit. Met de 700mm en de 1.3 cropmode van mijn camera, krijg ik de Witte Kwik bijna beeldvullend in beeld. Witte Kwikstaart (White Wagtail, Motacilla alba)Ook de Krakeend zwemt regelmatig voor ons langs. Krakeend (Gadwall, Anas strepera) En dan tegen 12:00 uur zit onze ochtend in de Aalscholverkolonie erop. Met ruim 650 foto's op mijn geheugenkaartje varen we terug. Daarna gaan we nog even naar een paar plekken in de Wieden om wat andere vogels te spotten. Zo gaan we eerst naar een plek waar Purperreigers en Lepelaars zich nestelen. Vanuit een uitkijktoren hebben we een mooi overzicht over het gebied. Ik hoop natuurlijk dat er vlak voor de uitkijktoren een Purperreiger overvliegt. Ja we worden beloond!! Daar is die...de prachtige Purperreiger. Toch wel 1 van mijn favoriete reigersoort. Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)Ook vlakbij de toren zit een Bruine Kiek op zijn uitkijkpost. Bruine Kiekendief (Marsh Harrier, Circus aeruginosus)We horen ook de Grasmus en de Tjiftjaf zingen. Die kan ik mooi van dichtbij vastleggen. Grasmus (Whitethroat, Sylvia communis)Tjiftjaf (Common Chiffchaff, Phylloscopus collybita) Na deze vangst zijn we weer op de terugweg naar het bezoekerscentrum van de Wieden van Natuurmonumenten. Hij vertelt me nog dat achter het bezoekerscentrum nog een mooi stukje natuur ligt waar ook Blauwborsten en andere zangvogels zitten. We nemen afscheid van elkaar en ik loop nog even dat gebied in. Je weet maar nooit wat je daar aantreft. De Rietzanger hoor ik al vrij snel zingen tussen het riet. Rietzanger (Sedge Warbler, Acrocephalus schoenobaenus)En niet veel later hoor ik ook de prachtige zang van de Blauwborst. Wat een mazzel dat hij vlak voor me zijn fraaie zang laat horen. Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)En als dit nog niet genoeg is zie ik nog zo'n fraaie rietvogel. De Baardman. Hij houdt een prachtige spagaathouding aan, maar omdat er redelijk veel wind staat, wuift er te vaak een rietstengel voor zijn prachtige gekleurde verenkleed. Toch blijft het een gaaf gezicht in zo'n wijdbeens houding. Baardman (Bearded Tit, Panurus biarmicus)En zo komt er toch nog een end aan een onvergetelijke dag in de Wieden. Ik ga met ruim 750 foto's naar huis. Het was daarom ook een heel uitzoekwerk om uiteindelijk (in mijn ogen) de mooiste/beste foto's te laten zien. Ik heb er uiteindelijk ongeveer 100 foto's aan overgehouden die de keuring hebben overleefd. Een gedeelte daarvan zijn hier te zien. In mijn volgende nieuwe blog komen foto's voorbij waar ik bijzonder blij mee ben, omdat alles meezat die ochtend. Hier alvast een preview. Alvast weer bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Gr, Remco Op 25 april ben ik op uitnodiging van boswachter Ronald Messemaker naar de oudste Aalscholverkolonie van Nederland geweest in de Wieden. We zouden eigenlijk al veel eerder gaan, maar door de enorm lange vorstperiode hebben we het uitgesteld tot eind april. Samen met nog een uitgenodigde Erwin de Lange gaan we 's morgens rond 8uur per fluisterboot richting de Aalscholverkolonie. Onderweg komen we op de grasvelden her en der Reeën tegen die rustig aan het eten zijn. Die laat ik in mijn vervolg blog zien. Nu dus alleen maar aandacht voor de Aalscholvers. Vanuit een vaste hut hebben we een mooi overzicht over de oudste Aalscholverkolonie. De Aalscholvers vliegen dan ook af en aan. Eerst laagscherend over het water en vervolgens naar hun nesten hoog in de dode bomen. Omdat er in de hut ook speciaal gemaakte lage luiken zitten, probeer ik een shot te maken vanaf een mooi laag standpunt. Na vele pogingen is het me dan eindelijk gelukt om een Aalscholver met rietstengel zo laag mogelijk boven het water vast te leggen. Aalscholver (Cormorant, Phalacrocorax carbo)Als ze hoger voor de hut vliegen gaat het toch wel makkelijker. Het valt ons op dat er 1 Aalscholver heel mooi en dichtbij voor de hut op een tak zit. Voor ons een mooie gelegenheid om die van dichtbij te kunnen vastleggen. Als er nog een Aalscholver op die plek aan komt vliegen, wordt het pas echt leuk. Het vrouwtje toont baltsgedrag....en niet veel later volgt er een paring, precies voor onze camera's :-) Hierna is het opmerkelijk om te zien dat het vrouwtje zorgt voor de verdere verzorging voor het nest. Normaal gesproken zorgt de man voor het aanbrengen van nestmateriaal, zoals Ronald ons verteld. ♀ Aalscholver komt dan ook elke keer aanvliegen met diverse takken. De 1 nog groter en dikker als de ander. Nadat wij getuige waren van dit prachtige moment, valt mij op dat sommige Aalscholvers nog zitten te broeden op hun eieren, terwijl op andere nesten de jonge al behoorlijk groot zijn. Ook vlakbij 1 van de kijkgaten hebben we een mooie kijk op een Aalscholvernest met daarin al wat grotere jongen, die ook gevoed worden door 1 van de ouders. Lekker onderling aan het bekvechten met elkaar. Ook heb ik de filmfunctie op mijn nieuwe camera weer gebruikt. Hier een foto van een 1-jarige Aalscholver, die dezelfde houding aannam als de dode boom naast hem. En tot slot nog 2 high key opnames, omdat er regelmatig een wit wolkendek ontstond half tegen de zon in. Dit Aalscholverblog liet eigenlijk te lang op zich wachten. Maar ik ben blij dat ik de foto's van deze onvergetelijke dag nu eindelijk aan jullie kan laten zien. Ik hoop dat jullie hiervan net zo genieten als dat ik heb gedaan. Van de vele foto's die ik gemaakt heb deze ochtend is dit nog maar een kleine selectie. Meer foto's zijn daarom ook hier te zien.
In mijn volgende blog laat ik méér verschillende vogels zien die ik ook voor mij lens kreeg in de Wieden, o.a. Blauwborst, Baardman, Witte Kwikstaart, Grasmus, Tjiftjaf, Purperreiger en Blauwe Reiger. Bij deze wil ik Ronald nog hartelijk danken voor deze onvergetelijk mooie dag in de Wieden!!! Gr, Remco Vrijdag 19 april zijn we weer een lang weekend weggeweest naar de Veluwe. We verbleven ditmaal in het Gelderlandse Loenen....ook wel beter bekend van de Loenense grote waterval. Nee daar ben ik niet heen geweest. Ik was meer geïnteresseerd om wild te gaan spotten. Via facebook raakte ik aan de praat met een facebookvriend Kees Jan Schilstra. Hij vertelde me eigenlijk meteen dat ik naar Deelerwoud moest gaan, omdat je daar redelijke kans hebt om wild te spotten. Mijn keuze was daarom snel gemaakt. Zaterdagochtend vroeg er uitgegaan om zo mijn kansen te vergroten om Herten/Zwijnen vast te leggen. Het voordeel is trouwens ook dat Deelerwoud gedeeltelijk in Loenen ligt, dus nog geen 15 minuten van ons bungalowhuisje vandaan. :-) Ik ga rond 06:45 uur het gebied in. Ik ben duidelijk de enige zo vroeg. Ik zie al gauw dat de zon langzaam wilt doorbreken, maar als je je in bosrijke omgeving bevindt, kan je nog weleens weinig licht hebben voor een geslaagde foto. Vrij snel zie ik tussen de bomen door de eerste wilde dieren. Edelherten...3 stuks, waarvan 2 Hindes en 1 Edelhert man die zijn gewei al geworpen heeft en nu alweer 2 kleine stammetjes te zien zijn (zie eerste foto). Ook kan ik tussen 2 bomen door deze alerte Hinde vastleggen. ♀ Edelhert (Red Deer, Cervus elaphus)Nadat ik deze herten gefotografeerd heb, loop ik rustig verder op de bospaden. Ik geniet van de rust en stilte in het bos, als ik dan opeens op een heuvel(tje) 2 herten zie foerageren. Ze zijn vrij donker. Ik dacht eerst aan Reeën, maar nadat ik ze door mijn kijker beter bekijk, zie ik dat het hier gaat om Damherten. Ja ik was slecht voorbereid....ik wist niet dat hier ook Damherten zaten. Dit zijn duidelijk geen Damherten net zoals ik ze ken in de AWD. Deze zijn rete schuw. Ik kan nog net deze foto maken, terwijl de zonnestraal door de bomen heen schijnt. Damhert (Fallow deer, Dama dama)Daarna duiken ze meteen de dekking in. Niet veel later zie ik rechts van mij nog meer Damherten staan. Ze staan op veilige afstand naar mij te turen. Deze keer in de zonnestralen. Ik vind de twinkeling in hun ogen hier erg mooi over komen. Het is hier eigenlijk een ware kunst om Damherten te fotograferen, terwijl je er in de AWD bijna over valt (figuurlijk). Daarentegen is het wel spannender als je ze hier op de foto kunt zetten. Ik kom aan in de open vlakte oftewel de heide van Deelerwoud. Aan het einde van het pad zie ik nog een jonge Dama staan, terwijl moeder Dama in de dekking mij in de gaten houdt. De jonge damhert verdwijnt ook de dekking in naar het rustgebied. Maar dan...........als ik naar de heide kijk in de verte....zie ik een groep Edelherten staan. Ze hebben mij dus allang gezien, want sommige kijken mijn kant op. Als ik snel met mijn kijker naar de Edelherten kijk, zie ik dat er nog veel meer aan komen. WOW......hele grote groep Edelherten op de heide. Hier zie je achterin nog meer Edelherten komen. De meeste houden me nauwlettend in de gaten. Als ik dan achterom kijk, zie ik dat ik niet de enige ben die van dit natuurmoment geniet. Er staat namelijk nog een fotograaf hiervan te genieten. We raken aan de praat en ik kom er al vrij snel achter dat hij hier vaker komt. Dat is voor mij natuurlijk mooi meegenomen. Hij wil me nog aantal plekjes laten zien, maar eerst genieten we hier nog even van. Omdat wij tegen de bosrand aan stonden, besluit de hele groep van +/- 40 Edelherten om te lopen naar het rust gebied in. In tegenlicht lopen ze heel langzaam achter elkaar aan. Om de sfeer nog mooier te laten over komen heb ik ook een stukje gefilmd. Kies daarbij wel eerst voor 1080 HD kwaliteit (tandwieltje naast 3D). Deze foto is dus ook in vol tegenlicht gemaakt. Als de edelherten inmiddels de bosrand hebben bereikt, volgen wij ook onze weg. We horen de boompiepers, Roodborsttapuiten lekker zingen op en rondom de heide. Dan merkt medefotograaf en naamgenoot een geel vogeltje op. Een Geelgors. Weer een nieuwe vogelsoort van mij. We kunnen hem mooi horen en zien op zijn zangpost. Geelgors (Yellowhammer, Emberiza citrinella) Gaaf om zo'n Geelgors nu eindelijk eens in levende lijve te horen en te zien, want bij mij in de buurt komt deze zangvogel helemaal niet voor namelijk. Remco wijst me ook nog op een poeltje middenin de heide, maar verder als Zwijnen- en kikkersporen (kikkerdril) komen we niet. We lopen langzaam richting de uitgang, totdat we 1 Edelhert het bospad zien oversteken. Niet 1 edelhert steekt over, maar de hele kudde steekt gewoon voor ons neus over......wat gaaf weer!!! en zo ga ik méér dan tevreden na ruim 3,5 uur lopen terug naar de uitgang. Ik bedankt Remco de gids nog even en ga met een blij gevoel richting ons bungalowhuisje.
Daar heb ik uiteraard weer een voederplek gemaakt op de tuintafel, maar de vogels hadden niet veel tijd om te komen snoepen, omdat ze volop bezig waren met achter de vrouwtjes aan of bezig met nestjes te bouwen. Wel heb ik aantal vogels gezien rondom ons huisje namelijk: Kuifmees, Grote Bonte Specht, Goudhaan, Vink, Kool/Pimpelmees, Merel en Roodborst. Wel kwam er regelmatig een aantal Eekhoorns voorbij. Die foto's krijgen jullie later nog te zien. Méér wild(e) foto's zijn hier te zien. Groeten, Remco Vorige week dinsdag (16 april) ben ik met een goede kennis 's morgens vroeg opzoek gegaan naar de Blauwborsten. Zij heeft namelijk nog nooit een Blauwborst gezien of gehoord, omdat zei eigenlijk alleen maar hier in de buurt op pad gaat. Ik neem haar dus graag een keer mee om haar de prachtige Blauwborsten te laten horen en zien en als het even kan met een fraaie baltsvlucht. Nu hoop ik natuurlijk dat ik haar niet teleur gaat stellen met het feit dat we helemaal geen Blauwborst te zien krijgen. Als we rond half 8 op de plaats van bestemming komen, hoor ik gelukkig mijn allereerste Blauwborst en verwelkomt de Blauwborst ons met een prachtige Baltsvlucht. :-) Ook hoor ik tussen het riet het gekwetter van een Rietzanger. Ze zijn allemaal weer terug!!! Ik laat haar een beetje het gebied zien. We lopen rustig op de paden en genieten van alle vogels die zo vroeg lekker aan het zingen zijn. De eerste rietvogel die we redelijk kunnen fotograferen is de ♂ Rietgors. Rietgors (Reed Bunting, Emberiza schoeniclus)Nadat ze haar eerste Rietgors hier gezien en vastgelegd heeft, lopen we rustig verder. Opeens zie ik een geelachtige vogel foerageren in het gras. Al gauw wordt het me duidelijk dat het hier gaat om een nieuwe vogelsoort voor mij, namelijk de Gele Kwikstaart. Voorzichtig maak ik meteen mijn eerste foto voordat hij wegvliegt. Gele Kwikstaart (Blue-headed Wagtail, Motacilla flava) Mooi in het ochtendlicht zie ik hem heen en weer huppen in het natte gras, opzoek naar kleine insecten. Als ik merk dat hij rustig door foerageert, ga ik beter mijn best doen om deze prachtige vogelsoort op de gevoelige plaat vast te leggen. Op mijn hurken, probeer ik stapje voor stapje dichterbij te komen als hij met zijn koppie naar beneden duikt. Ik merk dat hij niet veel van mij aantrekt. Ik ga meteen plat op mijn buik in het natte gras liggen. Deze Gele Kwik werkt heel mooi mee, ik kan er een fraaie serie van schieten, waarbij de dauwdruppels een nog duidelijkere sfeer aan de foto's geven. Terwijl ik plat op mijn buik lig, komt er totaal onverwachts een Blauwborst recht voor mij op een rietstengel zitten. Nieuwsgierig kijkt hij eerst naar mij en begint daarna prachtige te zingen. Wat een verrassing!!! Blauwborst (Bluethroat, Luscinia svecica)Helaas krijg ik de Blauwborst niet met volledige zang op de foto, maar vorig jaar heb ik daarvan al redelijk veel opnames kunnen maken, dus niet getreurd :-). De enige foto die ik eigenlijk nog wil maken van de Blauwborst is van de prachtige baltsvlucht. Terwijl mijn kennis al een stuk verder is gelopen, kom ik bijna rennend naar haar toegelopen met een big smile :-), want........I've Got Him!!!! Nee niet de Blauwborst in baltsvlucht, maar een nieuwe vogelsoort.. en hoe? Oke de *enthousiast mode* gaat weer even uit. We staan even stil op het fietspad, want daar kom ik ook een goede kennis tegen. We praten wat, totdat er een groepje Grauwe Ganzen overvliegt. Al gauw zien we alle drie dat er een Indische Gans tussen zit. Laat ze nu net onze kant opvliegen. Gotcha!!! Indische Gans (Bar-Headed Goose, Anser indicus)Wat is dat toch lekker als er een moment komt dat alles meteen meewerkt. We doen hierna nog een rondje en blijven iets langer stilstaan op een plek waar regelmatig Blauwborsten en Rietzangers zitten op hun zangposten. Maar eigenlijk zitten ze net allemaal te ver weg. Ze werken duidelijk niet zo makkelijk mee als de Rietgors aan het begin. Uiteindelijk ondanks de afstand heb ik toch ook mijn eerste Rietzanger van dit jaar kunnen vastleggen. Rietzanger (Sedge Warbler, Acrocephalus schoenobaenus)En zo ben je al gauw ruim 3 uur aan het lopen/genieten in het (open)gebied en wordt die straffe wind toch wel steeds kouder. We besluiten maar naar huis te gaan. Gelukkig heeft de natuur ons niet in de steek gelaten en hebben we kunnen genieten van de Blauwborsten, Rietzangers, Rietgorzen, Indische Gans en natuurlijk de Gele Kwikstaart. Ik neem aan dat het nu wel duidelijk is geworden waar de steekwoorden Geel, Blauw en Riet voor staan. :-)
Uiteraard veel meer beelden van de Gele Kwikstaart (was weer moeilijk kiezen uit de vele foto's), Blauwborst, Rietzanger en Indische Gans zijn hier te zien. Alvast bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|