Van vogelvirus naar Reeënvirus

Op 4 juli ben ik even van het vogelvirus afgestapt, omdat het in de maand juli toch redelijk rustiger is qua vogels. Voor mij mooi de gelegenheid om me volledig te focussen op mijn favoriete zoogdieren, oftewel Reeën.
Zo ga ik op 4 juli 's morgens vroeg naar een plek om deze hertachtigen op de gevoelige plaat proberen vast te leggen. Ik heb namelijk vernomen dat het Wilde Radijs veld in volle bloei staat. Aangezien ik vorig jaar net te laat was (uitgebloeid), ga ik nu voor de herkansing.

Rond kwart voor 6 bevind ik me al in het gebied. Onderweg naar het veld toe zie ik al de eerste Ree staan. Een relatief jonge bok die rustig de blaadjes eet van een tak (zie bovenstaande foto). Omdat het licht nog niet optimaal is (ISO-1250 + -1.0-stap), houd ik het bij deze foto.
Langzaam aan kom ik bij het veld aan. Ik zie met mijn beide ogen dat het behoorlijk hoog staat. Zo hoog dat ik nauwelijks een Ree erin zie staan. Als ik dan vanaf hek kijk over het veld, hoor ik een hard geblaf van 1 van de Reeën, links van het veld (in de dekking). Wat bizar.....ik zie van alle kanten Reeën uit het veld komen. Ze staan me op grote afstand aan te kijken. Zo'n waarschuwingsblaf heb ik nooit eerder gehoord. Waarschijnlijk bevind zich een Reekalf tussen het Wilde Radijs en wordt die op deze manier gealarmeerd. Als de gevluchten Reeën uit mijn zicht verdwijnen, loop ik langzaam om het veld heen en ga onder een boom staan. Het is nog heel vroeg en ik weet dat ze op deze plek regelmatig komen om te eten, dus ik wacht gewoon geduldig en beschut af. Het duurt dan ook niet lang totdat de eerste Reegeit alweer tevoorschijn komt. Ik zie haar aan de andere kant van het veld achter het hek staan. Voordat ik het weet, staat ze al in het Wilde Radijs veld.

---

Ree (Roe Deer, Capreolus capreolus)

Ik loop bewust niet naar haar toe om dichterbij te komen. Ik wil haar het liefst volkomen op haar gemak met rust laten, zodat ze rustig kan gaan eten van de bloemen. Ik laat haar ook met rust, omdat ik rechts van mij een andere Reegeit in de heide zie lopen die ook duidelijk terug wilt naar het veld. Ik ga op mijn hurken achter de boom zitten en wacht totdat ze vanaf de heide naar het Wilde Radijs komt lopen. Ja hoor daar komt ze!!!!!! :-)

Even nieuwsgierig kijken naar het geklik van mijn camera.

Haar in deze foto lekker veel ruimte gegeven.

En hier iets gecropt.

Het moment dat ze het veld ingaat heb ik eigenlijk niet gezien. Waarom weet ik zelf eigenlijk ook niet. :-) Misschien stond die boom in de weg?

Nu dat ik weet dat er sowieso 2 Reeën in het veld moeten zitten, is het nog een hele klus om die te vinden. Het Wilde Radijs staat namelijk zo hoog, dat ze compleet onvindbaar zijn geworden. Na 10 minuten zie ik ineens 1 koppie boven de bloemetjes uitsteken. Zodra ze weer met haar kop naar beneden gaat, neem ik een paar stappen naar voren, om zo bij het hek uit te komen. Ze is totaal op haar gemak en trekt niets aan van mij. Ik kan lekker me gang gaan en maak dan ook de eerste paar foto's van haar tussen de witte bloemetjes.

De andere Reegeit heb ik ook inmiddels ontdekt, maar die zit een stuk verder.

Iets later valt mijn oog op nog een Ree. Als ik dichterbij kom, zie ik dat het een oude Reebok is. Helaas blijft hij te ver weg tussen de bloemetjes en kan ik er geen fatsoenlijke foto van maken.

Als ik de Reeën na een half uur niet meer zie in het veld, loop ik langzaam naar het begin van het veld, omdat je daar een duidelijker overzicht heb, mocht ik ze nog zien. Ik blijf daar ongeveer nog een half uur staan en zie dan de 2 Reegeiten wéér in het veld staan. Ik zie aan hun gedrag dat ze het veld willen verlaten. De eerste Reegeit verlaat het veld aan mijn kant om zo de dekking in te gaan. Voor mij mooi de gelegenheid om haar nog beter te fotograferen. 

Als deze Reegeit éénmaal de dekking heeft opgezocht, zie ik dat de andere Reegeit het veld wilt verlaten aan de andere kant. Stevig loop ik door om weer bij die boom te gaan staan om zo half beschut haar te kunnen vastleggen. Net op tijd..........ik zit klaar om de sprong van de Reegeit vast te leggen over het hek!!!! Wat doet ze....??? Ze gaat gewoon sneaky onder het prikkeldraad door.....hahahaha. Ja kan ook, maar had toch liever die sprong willen vastleggen. 

En zo maakt ze uiteindelijk toch nog een klein sprongetje als ze de dekking in gaat.

Als ze alle 2 de dekking in zijn gelopen, besluit ik ook om richting de uitgang te lopen.
Onderweg kom ik weer de jonge Reebok tegen die bepaald niet echt mensenschuw is. Hij laat me nog even deze redelijke close up maken van zijn redelijk jonge koppie.

En zo heb ik mij ruim 3,5 uur kunnen focussen en vermaken met deze prachtige zoogdieren. Van de ruim 250 foto's die ik gemaakt heb, zijn dit niet de enige overgebleven foto's. Meer van deze ochtend kan je hier bekijken.

Alvast weer bedankt voor je bezoek en jullie eventuele reactie op mijn vorige blog: Jonge Kwik Fit.


Groeten Remco

ps. misschien leuk om te vermelden is dat ik voor de maand september gekozen ben als "Fotograaf van de Maand" bij Birdpix ;-)