Omdat ik vandaag precies 3 jaar geleden m'n mooiste winterse natuurbeleving heb meegemaakt in de Nederlandse natuur en er nog steeds regelmatig aan terugdenk in een winterse periode, wil ik graag deze ultieme natuurbeleving (voor de mensen die het blog nog niet eerder gezien hebben) met jullie delen op m'n eigen website i.p.v. het blog wat ik 3 jaar geleden heb geplaatst onder blogspot.com. Omdat blogspot inmiddels toch wel verouderd is en het blog daar niet echt meer prettig leest. Natuurlijk ook omdat het zo genieten was en ik dit waarschijnlijk niet snel méér zal meemaken.
Zo ben ik zaterdag 26 januari 2013 's morgens eerst naar een Roerdomp plek gegaan, in de hoop wat betere foto's te maken dan die ik daarvoor had gemaakt. Helaas na een klein uurtje geen Roerdomp gezien. Ik stap in mijn auto op weg naar huis. Ik zie dat het onderweg gaat sneeuwen. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik nog wel even naar Landgoed Te Werve kan gaan, het is tenslotte toch vlakbij huis. Een relatief klein natuurgebied waar ik vaak te vinden ben. Ik ken het gebied dan ook op mijn duimpje. Er spoken al meteen beelden door mijn hoofd van Blauwe Reigers in een hevige sneeuwbui. Aangezien daar elk jaar aantallen Blauwe Reigers broeden, weet ik dat mijn kansen groot zijn om die vast te leggen.
Aangekomen in het Landgoed, merk ik dat het toch wel heftig sneeuwt met een goede stevige wind. Ik neem voor het gemak een keer mijn rugzak weer mee. Als ik bij de plas aankom wordt mijn beeld wat ik in mijn hoofd heb werkelijkheid. Ik zie namelijk 3 Blauwe reigers op de dichtgevroren plas staan midden in de sneeuw. Ik maak meteen mijn eerste paar foto's uit de hand.
Zo ben ik zaterdag 26 januari 2013 's morgens eerst naar een Roerdomp plek gegaan, in de hoop wat betere foto's te maken dan die ik daarvoor had gemaakt. Helaas na een klein uurtje geen Roerdomp gezien. Ik stap in mijn auto op weg naar huis. Ik zie dat het onderweg gaat sneeuwen. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik nog wel even naar Landgoed Te Werve kan gaan, het is tenslotte toch vlakbij huis. Een relatief klein natuurgebied waar ik vaak te vinden ben. Ik ken het gebied dan ook op mijn duimpje. Er spoken al meteen beelden door mijn hoofd van Blauwe Reigers in een hevige sneeuwbui. Aangezien daar elk jaar aantallen Blauwe Reigers broeden, weet ik dat mijn kansen groot zijn om die vast te leggen.
Aangekomen in het Landgoed, merk ik dat het toch wel heftig sneeuwt met een goede stevige wind. Ik neem voor het gemak een keer mijn rugzak weer mee. Als ik bij de plas aankom wordt mijn beeld wat ik in mijn hoofd heb werkelijkheid. Ik zie namelijk 3 Blauwe reigers op de dichtgevroren plas staan midden in de sneeuw. Ik maak meteen mijn eerste paar foto's uit de hand.
Blauwe Reiger (Grey Heron, Ardea cinerea)
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Ook staat er ééntje eenzaam en alleen in deze witte wereld.
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Terwijl ik deze foto's maak, zie ik door mijn zoeker dat de batterij leeg raakt. Pffff wat een geluk dat ik mijn rugzak bij me heb met daarin een volle back-up batterij. Ik loop naar het aangelegen Paviljoen om daar onder een afdakje mijn batterij te verwisselen. Daarna loop ik verder rondom de plas. Ik zie in de verte 2 Ooievaars op het ijs staan in de sneeuw. Via het besneeuwde wandelpad probeer ik dichterbij te komen. Het wordt me ook duidelijk dat er nog een klein stukje open water is in de plas. De vele watervogels bevinden zich in het niet bevroren water gedeelte. De Reigers bevinden zich vlakbij het wak en de Ooievaars op nog ruimere afstand daarvan. Als ik dichtbij het wak kom, lopen de Ooievaars verder van mij vandaan. Ik besluit voor het wak aan de kant, plat op mijn buik te liggen, met mijn camera rustend op een rijstzak. Het sneeuwt nog heftig. Mijn camera staat gericht op de Ooievaars en Reigers in plaats van de vele Kuifeenden recht voor me in het wak. De Ooievaars zien geen gevaar meer en komen dichterbij. Maar omdat er al een paar reigers vlak voor me op het ijs bij het wak staan, komen er nog meer aanvliegen, precies mijn kant op. Ik richt meteen mijn camera op de vliegende Reigers. Ik krijg ze zomaar vol in mijn beeld, wat een prachtig gezicht is op nog geen 10 meter! Ik durf niet eens te kijken of de foto's gelukt zijn, want dit moment moet ik uitermate goed benutten. Hier wat beelden van dat vliegmoment van de reiger(s).
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Even de sneeuw van zich afschudden...
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Hier een Blauwe Reiger die voorlangs de Ooievaars loopt...
Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
...om naar het wak te gaan om wat te drinken. Helaas heb ik daar geen foto's van gemaakt, omdat het te snel ging. Maar......gelukkig de Ooievaars bewegen zich op het ijs en die besluiten ook te gaan drinken....wat een geweldig moment!!! Natuurlijk heb ik mijn camera daar wel op gericht. Zie hier het resultaat.
Ooievaar (White Stork, Ciconia ciconia)
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
♂ Ooievaar krijgt toch ook wel dorst.
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
Wat super gaaf om dit te zien. Met bovenstaande foto heb ik ook een fotowedstrijd gewonnen van Stichting Ooievaars, Research & Knowhow (STORK) met als thema "Overwinterende Ooievaars in Nederland".
De jury bestond o.a. uit: prof. mr. Pieter van Vollenhoven, natuurfotograaf Jasper Doest en Wim van Nee (STORK)
De Ooievaars hebben duidelijk ook last van de sneeuw, want regelmatig schudden ze hun verenpak vanwege de sneeuw. Wat voor mij dan weer leuke plaatjes oplevert.
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
Daarna besluiten de Ooievaars zich weer te mengen tussen de Blauwe Reigers, een soort van winterse bijeenkomst.
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia | Blauwe Reiger | Grey Heron | Ardea cinerea
Als ik dan naar mijn camera en lens kijk zie ik dat die zeiknat zijn geworden door de sneeuw. Even een beetje droog vegen met mijn handschoen in de hoop dat alles nog blijft werken. Als ik ik dan op wil gaan staan, staat er achter mij een kleurrijke Fazant Haan. Ik maak meteen uit de hand wat foto's, maar ik merk dat de Fazant te dichtbij staat. Ook mooi voor wat portretfoto's.
Fazant (Pheasant, Phasianus colchicus)
Fazant | Pheasant | Phasianus colchicus
Als ik deze Fazant vanuit een buik standpunt maak, merk ik dat hij niet weggaat. Om een witte egale achtergrond te krijgen leg ik deze mooie Fazant vast met een hoger standpunt, zodat je een mooie witte achtergrond krijg.
Fazant | Pheasant | Phasianus colchicus
Maar ik wil deze Fazant eigenlijk helemaal op de foto hebben in de sneeuw. Ik loop dus van hem vandaan, ik draai me om en ga meteen plat op mijn buik in de sneeuw liggen voor een mooi laag standpunt. Ik weet niet wat ik meemaak....de Fazant komt op mij af rennen, waarbij foto's maken mislukt. Ik sta weer op en negeer de Fazant. Ik loop een stuk van hem vandaan en ga weer plat op mijn buik liggen. Nu ben ik goed gefocust.....en jawel, hij komt weer op mij af rennen. Wat een moment wéér!!!
Fazant | Pheasant | Phasianus colchicus
Fazant | Pheasant | Phasianus colchicus
Fazant | Pheasant | Phasianus colchicus
Geweldige ervaring weer zeg. Ik voel me als een klein kind in de sneeuw, waarbij ik me makkelijk laat vallen in de sneeuw om zo een mooi laag standpunt te krijgen in mijn foto's.
Na dit moment besluit ik om weer terug naar de uitgang te gaan, maar ik kom langs de Ooievaars, die op dit moment wat dichterbij staan op het ijs. Nog even paar shot maken van dit unieke moment.
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
Ooievaar | White Stork | Ciconia ciconia
En na deze foto-shoot loop ik met een zeiknatte broek (die half van mijn kont afzakt) richting mijn auto.
Onderweg nog een paar vreugdedansjes :-) Ik heb echt de hele dag met een big smile gelopen deze dag. Ik wist gewoon dat ik een geheugenkaartje vol had met prachtige beelden. Ik durfde ook mijn foto's niet op de computer te zetten, omdat ik bang was dat ze toch mislukt waren. Gelukkig, ze zijn echt allemaal gelukt, waardoor ik echt een hele berg foto's weg heb moeten laten, omdat anders dit blog nog langer zou worden.
Jullie begrijpen natuurlijk wel nadat ik dit blog opnieuw gemaakt heb, ik deze geweldige natuurbeleving wéér intens voel als de dag van gisteren. Daarom ben ik zo blij dat ik ooit begonnen ben met bloggen (sinds 2011 alweer), en het dan ook lang zal blijven doen. Niet alleen voor mezelf maar ook om jullie mee te laten genieten hoe prachtig de Nederlandse natuur kan zijn in ons dichtbevolkte kleine kikkerlandje.
In m'n volgende blog komt echt de Dwerggors voorbij, die zal dan ook niet lang meer op zich laten wachten.
Groeten,
Remco
RSS-feed
