Allereerst iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Even terugblikken op het afgelopen jaar aan de hand van een jaaroverzichtsblog, wat ik normaal gesproken de laatste dag van het jaar online zet. Deze keer dus 2 dagen later. Eigenlijk omdat ik voor de maand December nog niet echt een foto had om in dit jaaroverzicht te kunnen plaatsen. Daarom écht op de laatste dag van 2021 op pad gegaan met m'n camera in de hoop alsnog de maand December te kunnen vullen met een mooie foto. Of dat gelukt is zie je aan 't eind van dit blog :-) Ik ga verder niet echt vertellen wat een jaar het was, want corona was nog steeds duidelijk aanwezig in dat jaar en dat was aan alle kanten nog te merken ook. Ik heb weliswaar wel wat leuke uitstapjes kunnen maken in vergelijk met het corona jaar daarvoor, maar het blijft vervelend dat het je toch enigszins belemmerd in je leven... Oké laten we beginnen met Januari 2021. Op 16 januari viel er in het Westen in de middag sneeuw. De allereerste keer van dat jaar. Het was toevallig in het weekend, dus ben ik snel naar de duinen gegaan om daar wat landschap sneeuwopnames te maken. Uiteindelijk toch géén foto van deze dag uitgekozen om hier te plaatsen als "beste van Januari". mocht je wel nieuwsgierig zijn naar deze sneeuwopnames, dan kan je ze hier bekijken. Welke ik wel gekozen heb is een zonsondergang opname met daarin op de voorgrond foeragerende Drieteenstrandlopers. Op 9 januari ben ik dus naar het Meijendel strand gegaan, om daar de zonsondergang te fotograferen. De drukke Drieteenstrandlopers waren natuurlijk wel een bonus die middag. * Januari *Drieteenstrandloper (Sanderling, Calidris alba)Begin Februari ging het dan echt sneeuwen, daarom moest er voor deze maand duidelijk wel een sneeuw opname komen. Gekozen voor deze rustende Mandarijneend. In de vorige maand ook al regelmatig dit bijzonder mooi eendje vastgelegd, maar tijdens die sneeuwval zag ik 'm vlak langs de waterkant zitten. Het kostte me nog best wat moeite om deze opname te maken, want de slootkant was nogal steil. 2 dagen achter elkaar behoorlijk wat opnames gemaakt onder deze weersomstandigheden. Ik heb zelfs ook mijn allereerste Bokje kunnen vastleggen in de sneeuw. Benieuwd naar de andere beelden in de sneeuw? Ze zijn te bekijken in dit blog, "Bij winter hoort sneeuw en ijs". * Februari *Mandarijneend (Mandarin, Aix galericulata)In Maart er maar 3x op uit geweest. Verreweg de mooiste ochtend had ik op 6 maart. 'S-morgens net voor zonsopkomst naar de Katwijkse Duinen gegaan. Die ochtend ontstond er Mist met rijp. De ideale combinatie voor prachtige opnames. Op een hoge duintop met mijn groothoeklens dit beeld kunnen maken met een zo groot mogelijk diafragma opening, om zo de laaghangende mistflard en zonsopkomst vaag in de achtergrond te krijgen. Méér beelden van deze prachtige ochtend zijn in dit blog te bekijken, "Mistig en rijpe duinen". * Maart *In April ben ik best wel vaak op pad geweest met m'n camera. Inclusief de vroege ochtenden dat ik net voor m'n werk nog even m'n camera had gepakt om zo dit prachtige uitzicht ermee vast te leggen. Alles viel mooi op z'n plaats tijdens deze opname. Ook van deze ochtend heb ik een blog gemaakt. Voor de geïnteresseerden is hier dat blog, "#Doesgek, #Doespolder". * April *Elk jaar probeer ik in Mei m'n favoriete reigersoort weer op te zoeken. Als ik dan op de plek ben waar ik ze kan verwachten en ik zie m'n eerste van dat jaar, ja dan word ik dolenthousiast. Wachtend in de auto totdat de Purperreiger dichterbij komt. Het is nog niet mijn droomfoto hier, maar hij mag met trots de maand mei vervullen. * Mei *Purperreiger (Purple Heron, Ardea purpurea)In de maand Juni eigenlijk maar weinig mijn camera uit de tas gehaald, 2x om precies te zijn. Één keer naar de Brabantse Biesbosch voor de Ralreiger, maar dat is méér een bewijsfoto geworden dan m'n beste foto. De andere keer naar Lentevreugd geweest. Daar heb ik deze opname gemaakt. Ik vind het wel een grappig en interessant beeld zo. De wazige Schotse Hooglander op de voorgrond kijkt naar de opvliegende Lepelaar. Hetzelfde beeld wat ik zag, zag deze Schotse Hooglander precies ook zo vanaf hetzelfde standpunt. * Juni *Schotse Hooglander (Highland Cow, Bos Taurus)De maand Juli was eindelijk de maand dat er weer publiek aanwezig mocht zijn tijdens een grandprix van de Formule 1. Weliswaar onder voorwaarden, maar in ieder geval weer iets om naar uit te kijken. Max in het echt aan het racen zien op de Redbull Ring in Oostenrijk. Het was 1 van m'n hoogtepunten van dit jaar om wederom samen met m'n broer daar naartoe te gaan en te mogen. Oke toch nog ff 1 foto van Max Verstappen in bocht 3 tijdens de vrije training. Wat een super plek om vanaf dat punt foto's te maken op ooghoogte!! * Juli *Voor de rest ben ik in deze maand alleen nog maar 1 keer naar Scheveningen Haven geweest. Die ochtend mezelf beziggehouden met deze relax Steenloper in prachtig zomerkleed. Steenloper (Turnstone, Arenaria interpres)In Augustus een aantal keren naar de Boomkikkers geweest hier in de buurt. Het mooiste moment was toch wel dat ik een Baby Boomkikker zag lopen in het gras. Meteen plat op m'n buik om dit Baby Boomkikkertje van hooguit 1 cm op de gevoelige plaat vast te leggen. * Augustus *Boomkikker (European Tree Frog, Hyla arborea)September was de maand met nog een paar heerlijke nazomerdagen. Met zulke dagen ga ik dan graag naar het strand. Lekker in m'n korte broek en t-shirt en camera uiteraard richting zee. Liggend in het ondiepe water in het slik deze juveniel Bontbekplevier kunnen fotograferen die volkomen op z'n/haar gemak was. Zolang er maar géén rover in de lucht vloog. Van die dagen dat ik met mijn camera naar het strand ben gegaan, komt nog een nieuw blog. * September *Bontbekplevier (Common Ringed Plover, Charadrius hiaticula)In Oktober werd er weer eens een Sneeuwgors ontdekt hier in de buurt. Uiteraard ben ik er ook wezen kijken, maar ik heb naar mijn idee er niet echt mooie/leuke foto's van kunnen maken. Daarom gekozen voor toch een opname die passender is voor de herfstmaand oktober. Ik was op 16 oktober naar Meijendel strand geweest. Er lag op dat moment toen ik er liep echt op een bepaald stuk ongeveer een meter hoog aangespoelde mosdiertjes. De meeuwen maakten daar dusdanig gebruik van dat er op de rand bovenop stonden. Regelmatig klotste het zeewater er dus tegenaan. Dat beeld zie je hier op de foto dus. Ik zal er nog een heel blog over maken, waardoor het wat duidelijker wordt. * Oktober *In November was het behoorlijk regenachtig, vandaar dat ik er maar 1 keer op uit geweest ben. Naar de plek hier in de buurt waar af en toe een Bosuil veilig in een boomholte zich schuil/rustig houdt. Toevallig waren de herfstkleuren ook nog in optima forma. * November *Bosuil (Tawny Owl, Strix aluco)Ja December is de maand geworden met een Gouden rand. Allereerst natuurlijk op 12 december, de ontknoping, de finale race van een bloedstollend spannend Formule 1 seizoen. Ik als echt formule 1-liefhebber hield het niet méér tijdens dat bizarre sloteinde. MAX VERSTAPPEN WERELD KAMPIOEN FORMULE 1 ! ! * December *En dan op de allerlaatste dag van 2021 besloot ik om dan eindelijk eens naar de Wisenten (European Bison) in Zandvoort te gaan. Ik wilde er al veel eerder heen, maar steeds kwam het er niet van. Ik zei het dus al in het begin van dit jaaroverzichtsblog dat ik nog niet echt een foto had voor deze maand (de foto van M. Verstappen buitengesloten). Al vroeg vertrokken richting het Kraansvlak. Ik word getrakteerd met al een prachtig en kleurrijk zonsopkomst. Door even stevig door te lopen op het Wisentenpad, zie ik op een gegeven moment dan eindelijk 2 Wisenten. Ze bevinden zich in de buurt van een duintop vlakbij de geel gemarkeerde wandelpad. Na verloop van tijd staan de 2 Wisenten echt letterlijk bovenop de duintop. Ik verander snel van positie om de 2 Wisenten in tegenlicht vast te leggen. Snel schroef ik ook mijn andere lens (18mm- 140mm) op m'n camerabody. En dan gaat het feest beginnen, de zon wil nog even doorbreken door de donkergrijze luchtmassa. Er ontstaat een prachtige achtergrond voor m'n opnames. De 2 Wisenten op de juiste plek. Ik heb niks meer te wensen en blijf vooral door schieten met mijn camera. Wat een moment, wat een beleving!! Op de laatste dag van het jaar, mijn mooiste foto kunnen maken van het jaar! Bizar.....................net als de laatste ronde van de GP of Abu Dhabi. Wisent (European Bison, Bison bonasus)Tot snel!
Groeten, Remco
11 Opmerkingen
Al enige jaren kan/kon ik genieten van diversen Bosuilen in hun slaap/rust boomholte. En dit allemaal dichtbij huis, nog géén 10km hier vandaan. Het begon allemaal begin 2011. Ik kreeg een tip van iemand hier uit de buurt dat er al enige tijd een Bosuil zat op het landgoed Te Werve. Verscholen in een holte van een oude boom. Sindsdien ging ik regelmatig naar die plek toe om te kijken of de Bosuil aanwezig was. Op 4 maart 2011 was het raak. Ik zag m'n allereerste Bosuil met beide ogen in de vrije natuur. Wat gaf dat een kick! Ik maakte toen ook meteen een foto ervan. Méér als bewijs en om te laten zien aan m'n familie. Vol trots liet ik toen deze foto zien. Gemaakt met mijn toen nog oude camerabody, de nikon D90, maar wel al met de vaste 300mm lens, die ik overigens nog steeds met véél plezier gebruik. 2011 was trouwens ook het jaar dat ik mezelf serieuzer met vogelfotografie ben gaan bezighouden. Nu ik de exacte plek wist waar deze Bosuil zich schuil hield, keek ik natuurlijk regelmatig ff of die thuis was als ik een bezoek bracht aan dit landgoed. Zo kon ik in 2012 prachtige opnames maken van deze Bosuil. Ik zeg nu wel déze Bosuil, maar het kon net zo goed een andere zijn, het verschil zie ik namelijk niet echt, dus ik ga er maar vanuit dat het steeds dezelfde is. Voor zover ik weet hebben ze namelijk op deze plek nooit gebroed, sinds ik deze plek bezocht. In 2012 dus prachtige opnames kunnen maken van de Bosuil op deze plek. Het was nog net zomer (19-09-2012). Ik ga niet weer héél het verhaal vertellen hoe ik die middag beleefd heb. Dat is wéér het voordeel als je al een aantal jaren blogberichten plaatst (sinds 2011). Altijd handig en erg leuk om terug te lezen- en zien. Ik pik 2 foto's uit van dat geweldig moment van de Bosuil met werkelijk prachtig licht, precies op de Bosuil. Het hele verhaal + beelden kan je hier teruglezen en bekijken in het blog van 2012. Toen was ik nog erg actief onder blogger op blogspot.nl. In de winter van 2013 ontdekte ik dat de Bosuil een andere plek gevonden had. Weliswaar in dezelfde boom, maar nu aan de achterkant in een kleinere holte. Dan in hartje zomer van 2013 kom ik de Bosuil wéér tegen. De plek was op dat moment zo dichtbegroeid door de bladeren van de omliggende bomen en struiken, dat een foto maken bijna onmogelijk was. Met ISO-1600 weet ik 'm toch slapend vast te leggen. 3 weken later zat ie er gewoon wéér. Nu met iets meer licht. Net als bijna een jaar later op 3 juli 2014. Van enige afstand zag ik dat het zonlicht precies op de Bosuil scheen. Tussen de begroeiing door deze opname kunnen maken. Na deze opname in 2014 heb ik deze Bosuil praktisch niet méér gezien. Eerlijk gezegd ook niet meer regelmatig wezen kijken, maar die keren dat ik in Te Werve liep was de Bosuil niet thuis. Totdat ik vorig jaar wéér in Te Werve liep. Ik loop dan automatisch even langs deze boom via het wandelpad. En jawel!!! Uit het niets en na lange tijd afwezigheid zat ie er op 30 oktober 2017 ineens wéér!!! Maar de zon scheen totaal niet op de boomholte, zoals je hier kan zien. De zon scheen wel, maar niet op de goede boomstam :-) Daarom ben ik eind van de middag teruggegaan. In de hoop dat het late licht nu dan wel op de juiste plek zou schijnen. Ik zit rustig op het bankje, af te wachten totdat de Bosuil zich laat zien. Ik zie de Bosuil langzaam omhoog kruipen. Dat was al een prachtig gezicht. Na 7 minuten zit de Bosuil volkomen op z'n gemak, en precies op dat moment schijnt het late zonlicht precies op de boomholte. Camera even op spotmeting gezet en iets onderbelicht. Dan krijg je dit op je display te zien als je de foto's maakt. Ja dan ben je wel wéér blij! Natuurlijk ben ik hier uitermate tevreden mee met zulke foto's. Zo zie je maar dat je de mooiste foto's toch echt dichtbij huis maakt. Je kan zo makkelijk en beter omgaan met de lichtomstandigheden als je onderwerp vlakbij je huis is. Natuurlijk moet je ook wel een beetje mazzel hebben, want als ik eind van deze middag terugkwam en de Bosuil zat er niet méér en kwam ook niet méér, dan baal je toch wel weer even. Dan in de winter van 2017 half december. 2 dagen volop sneeuw gehad, waarvan 1 op zondag viel. IK had géén zin om heel de dag thuis te zitten, terwijl het buiten helemaal wit was. Wat doe je dan? Juist....kijken en hopen dat deze Bosuil thuis is en zich laat zien. Zondag 10 december 2017, rond 15:00 uur ga ik Te werve in. Het is net gestopt met sneeuwen, maar er licht nog wel genoeg sneeuw overal. Ik hoop zo dat de Bosuil op dit moment in zijn hol zit. Als ik aankom op de plek word ik als een kind zo blij. Met de camera op m'n monopod maak ik snel wat opnames. Maar de Bosuil trekt zich niets van m'n aanwezigheid aan. Zou die mij in de loop der jaren herkennen? Ik weet inmiddels wel hoever je kan staan bij deze Bosuil, want schuw en alert is hij wel. IK heb aantal keren gehad in die jaren dat ie snel naar beneden dook. Maar nu tijdens deze prachtige sneeuw-setting blijft ie mooi zitten en is die van mij! Wat is het toch heerlijk dat je gewoon met de beelden thuiskom die je van te voren in je hoofd had zitten! Totdat ik op 21 januari van dit jaar een whatsappie krijg van Thea met daarin een foto!!!!!!!! Oooooooooooooooo......neeeeeeeeeeeeeeeeee.....!!!!!! Tijdens de heftige storm begin van het jaar (met de melding code ROOD) heeft de Bosuilenboom het niet overleeft!!! ;-( ;-( Hopelijk zat de Bosuil niet in zijn/haar slaap/rust holte tijdens dit tragische moment. Ik ga er maar wel vanuit dat de Bosuil er zonder kleerscheuren vanaf is gekomen en inmiddels elders een veilig en rustig plekje heeft gevonden. Wat heb ik dan aan de ene kant geluk gehad dat ik nog wel een aantal fraaie opnames heb kunnen maken van deze prachtige Bosuil in een fraaie setting vorig jaar. Maar aan de andere kant, kan ik nu helaas niet méér van zijn aanwezigheid genieten hier in de buurt. Gelukkig wist ik nog wel 2 andere plekken hier dichtbij in de buurt waar Bosuilen zich schuilhielden...............................maar...........................................Ja, geloof het of niet, maar ook die zijn verdwenen. Dit blog wordt op deze manier wel erg lang, maar ik wil jullie die foto's ook graag laten zien. Als je nu genoeg bosuilenfoto's gezien hebt, mag je nu gerust iets anders gaan doen. Voor de Uilenliefhebbers, ik heb nog wel een paar leuke opnames die ik elders nog niet heb laten zien. In 2015 kwam ik via waarneming.nl erachter dat er wederom bij mij in de buurt een Bosuil moest zitten. Gewoon langs een fietspad waar een rij bomen stonden. Tussen deze rij bomen stonden 2 dode bomen. In 1 van deze 2 bomen zat dus ook een Bosuil te rusten. Mensen die daar vaak lopen om de hond bv. uit te laten wisten ook van de plek af. Op 20 april 2015 maak ik m'n eerste foto's van deze prachtige Bosuil. Maar als ik in de herfst van 2017 naar deze plek ga, moet ik ff zoeken waar het ook alweer was. Verrek.......héél die boom is weg!!!! Dit was sinds vorig jaar eigenlijk de eerste plek, waar ik géén Bosuilenfoto's méér kon maken. Ik heb nog wel méér foto's gemaakt van deze Bosuil, maar die laat ik jullie wel in het "recente foto's" mapje zien. Nou dat zijn dus al 2 plekken waar we niet méér kunnen genieten van de Bosuil, maar nog belangrijker, waar de Bosuilen niet meer kunnen rusten/slapen. We gaan nu dan maar verder met een volgende plek waar jaren een Bosuil zich schuil heeft weten te houden. Echt een plek waar je het niet zo snel zou verwachten en er ook zo makkelijk voorbij loopt, zonder het op te vallen. Ik kreeg in de herfst van m'n fotomaatje de tip dat er een Bosuil zat in een oude kastanjeboom bij een museum in Rijswijk. Ook deze plek was wéér binnen een straal van nog geen 10 km vanaf m'n huis. Begin oktober 2013 daar heerlijk kunnen genieten van een Bosuil in een prachtige holte van een oude Kastanjeboom van ongeveer 200 jaar oud. Ik heb daar inmiddels ook al een blog over gemaakt in 2013. Namelijk "Een (Bos)uiltje knappen". Waarin o.a. deze opnames te zien zijn. Dit is wel zo'n plek waar ik vaak genoeg ben terug geweest, omdat de hele setting erg fraai is en je praktisch héél het jaar kon genieten van deze Bosuil. hier een opname van 2 weken later. Hier een geeuwende Bosuil. En een zonnende Bosuil Wat is het toch een prachtig oude kastanjeboom. Elk seizoen heeft zijn charme van deze boom. Zoals hier boven in herfst-setting waarbij de kastanjes naar beneden vallen en in de lente mooie groene bladeren groeien rondom de stam. Voor mij een mooie kans om ook in deze lente-setting opnames te maken van deze Bosuil. Wederom wéér erg genoten van deze Bosuil in herfst/lente setting al die jaren. Ja jullie voelen de bui al hangen. Totdat ik ruim 2 weken geleden een bericht zag staan in een Rijswijkse weekkrant. "Kastanjeboom voor Museum gekapt"!!!!!! I.v.m. schimmel die aangetast is door de honingzwam op de stam.....zie hier. En zo had je de luxe van 3 plekken waar Bosuilen zich schuilhielden binnen een straal van nog géén 10 km, en zo zijn al deze 3 plekken ineens weg. En zo blijft er nog maar 1 plek over, zover ik weet. Maar die ligt niet binnen een straal van 10 km en is ook niet zo fotogeniek als deze 3 plekken. Hopelijk hebben deze Bosuilen een ander veilig plekje gevonden, en wie weet ontdek ik die dan zelf ook wel. Gelukkig kan ik altijd nog terugdenken aan die mooie tijd die ik heb beleefd met deze 3 Bosuilenplekken bij het zien van de gemaakte foto's. Wil je NOG MÉÉÉR beelden zien van deze bosuilen, klik dan HIER. Ik sluit dit lange blog af met deze foto. Groeten, Remco Vorig weekend verbleef ik het hele weekend in een bungalowhuisje ergens in de provincie Utrecht. Het bungalowpark (de Amerongse Berg) lag pal naast het grote natuurgebied de "Utrechtse Heuvelrug". Nu was dit weekend niet geboekt om alleen maar foto's te gaan maken, maar puur om te ontspannen en te relaxen. Maar............de camera ging wel mee. :-). De Verrekijker bleef thuis, omdat ik 'm vergeten was :-( Van tevoren thuis even wat research gedaan om wat leuks te kunnen fotograferen. Ik kwam o.a. uit op een Bosuilen plek, niet ver van het huisje vandaan. Maar eigenlijk hoefde ik géén specifieke plekken op te zoeken, want onderweg naar het bungalowpark toe, zag ik dat de herfstkleuren van de blaadjes van de bomen op hun hoogtepunt waren. Ik hoefde dus eigenlijk alleen maar een stukje bos in de buurt op te zoeken. Je zou denken Bosuilen zitten toch ook in het bos. Ja dat klopt enigszins wel, maar ik heb genoeg plekken vlakbij m'n huis ontdekt/gevonden/getipt waar Bosuilen als slaapplaats niet bepaald in een bosrijke omgeving zitten/slapen. Lang verhaal kort... zaterdagmiddag ga ik naar de plek toe (in het bos) waar de Bosuilen regelmatig hun roes uitslapen d.m.v. een boomholte. Aangekomen op de plek ontdek ik al vrij snel de 2 boomholtes. Helaas de Bosuilen zijn niet thuis. Wat doe je dan op zo'n moment? Wachten? Ja, heb ik héél even gedaan. Maar ik zag met beide ogen hoe mooi de omgeving was qua herfstkleuren. Dus terug naar m'n auto gelopen. Groothoeklens gepakt en statief en hup....herfstplaatjes schieten. oh ja, ik vergeet de Draadontspanner. Die heb ik ook meteen meegenomen, want die heb je wel nodig als je in het bos landschap foto's wilt maken. De zon scheen tussen de buien door ook nog even. Ik maak m'n eerste herfstfoto. een paar stappen naar voren gelopen en dan ziet het er zo uit. Ik gebruik het zonlicht voor nog iets meer sfeer in de opname. Je ziet in de verte de half omgewaaide boom. Ik gebruik deze plek om de volgende foto te maken. Bij de bovenstaande foto heb ik het diafragma helemaal dichtgeknepen (f/23) om zo de zonnestralen nog sterker te laten overkomen. Ik loop rustig verder rechtdoor en kom dan aan op de plaats waar eigenlijk de Bosuil moet zitten. Helaas ze laten zich niet zien vandaag. Dan maar genieten van het kleurrijke bos. Geprobeerd wat opnames te maken van dit mooie moment van de Herfst in optima forma. Als het dan weer licht begint te regenen, loop ik naar m'n auto toe. Onderweg kom ik weer op de plek met de half omgewaaide boom. Nu vanaf de andere kant een foto genomen, met de camera praktisch op de grond deze opname gemaakt. Géén Bosuil(en) op de foto, maar optimaal kunnen genieten van de herfstkleuren in een bos is eigenlijk ook wel genieten! Ik had niet alleen van tevoren een plek van bosuilen uitgepluist, maar ook had ik een Roestplek van een aantal Ransuilen opgezocht thuis. Deze plek zat iets verder weg vanaf het bungalowhuisje. Ik besluit daar zondagochtend heen te gaan. Ik tik zondagochtend de gegevens in op m'n telefoon via google maps. De route er naartoe wordt berekend en geeft aan: 40 minuten rijden vanaf het bungalowhuisje. Terwijl het bungalowpark iets méér als een uur rijden was vanaf thuis. Toch met volle moed de auto ingestapt onderweg naar.....Linschoten. Daar werden meerdere malen een aantal Ransuilen gezien in een boom ergens in een woonwijk van Linschoten. Onderweg er naartoe zie ik al borden boven de weg met Den Haag.......pffff...ik ben eigenlijk ook niet wijs om zo vèr te rijden voor een paar Ransuilen. Maar rustig aan.......relax en ontspan.....Na ruim 40 minuten eindelijk aangekomen in de wijk. De exacte plek wist ik niet, dus het is nu een kwestie van zoeken in 1 van de vele bomen die er staan. Nu waren de meeste hoge bomen redelijk kaal al door de harde wind van de afgelopen paar dagen. Dat moest het zoeken enigszins wel vergemakkelijken. Maar na 3 keer door de wijk (langzaam) te hebben gereden, zie ik nog niet 1 Ransuil zitten. Ik loop op een gegeven moment richting een voetbalveld en volkstuinen waar redelijk wat bomen staan. Dit ga je niet menen, zeg ik zachtjes in mezelf! Helemaal hierheen gereden en niet 1 Uil gezien! Ik rij nog 1 keer en laatste keer langzaam door de wijk, en speur alle mogelijke bomen af. Niks, nada, noppes!!! Ik stap dan maar teleurstellend in m'n auto, want hier valt geen foto te maken. Ik rijd de woonwijk uit en kom uit op een provinciale weg. Wat ik nu zeg ga je niet geloven!!!!! Ik rijd op die provinciale weg, ik kijk naar rechts en zie gewoon een bruin/beige uil op een paaltje zitten!!! Vlakbij wat volkstuintjes!!!! De adrenaline giert door m'n lichaam, maar tegelijkertijd denk ik: Dit kan toch niet!!! Zo vrij in het openbaar op klaarlichte dag? Snel zet ik m'n auto op een (gelukkig) dichtbij gelegen parkeerplaats. Snel m'n camera op éénpoot statief, en bijna rennend naar de plek toe waar ik deze uil zag. Ik steek de weg over, maar ik blijf tegen mezelf zeggen: DIT KAN NIET! Die Uil is nep!!! Ik hoop natuurlijk van niet. Ik kom bij de plek aan en de Uil zit er gelukkig nog. Ik kan niet wachten om een foto te maken, dus ik druk gewoon al af als ik die uil in m'n zoeker heb. Ik maak een foto........ik zoom in op m'n gemaakte foto!! Wat denk je?????? $#^$%&^(*&( zo nep als de......*^%(*&^$%. Nu ik dit zo intik....moet ik er wel om lachen, maar op dat moment!!!! Geloven jullie mij? Oké, hier het bewijs. :-( :-( Uit totale wanhoop, rijd ik maar meteen door naar de Bosuilenplek, waar ik een dag hiervoor ook was. Nou jullie raden het al, wéér niet thuis. Ik had echt zoiets van: dit is niet m'n dag.....daarna ook nog doorgereden naar de supermarkt om wat cups te halen voor de Nespresso machine die ook in het mooie luxe bungalowhuisje aanwezig was. Bleek achteraf dat ik de verkeerde cups had gehaald, die paste niet in het apparaat!! Ik had Dolce Gusto cups gehaald, maar moest van die kleine rot cups zijn. Weet ik veel!!!! Wat een ellende...hahahaha. Terwijl het weer zo goed zijn best deed eind van de middag om m'n pijn enigszins te verzachten met een prachtige half felle regenboog! Oh ja, 's-avonds in het huisje met z'n 3-en wezen pokeren om geld, en wat denk je? Hahahaha...ja wel gewonnen!!! 1 speler blut gespeeld! Duim omhoog! :-) Méér herfstfoto's van het weekend zijn hier te bekijken. Gelukkig had ik wel in m'n achterhoofd zitten, dat ik 2 weken geleden bij mij in de buurt al leuke opnames had gemaakt van een Bosuil, waar wel alles precies meewerkte. Het bewijst nogmaals dat je de mooiste natuurfoto's dichtbij huis maakt. Hier het bewijs. Bosuil (Tawny Owl, Strix aluco)Groeten, Remco Ik vertelde het al in m'n vorige blog: Op 15 april waren we uitgenodigd om een lang weekend te verblijven in een bungalowhuisje in de Veluwe. Een paar dagen van tevoren speur ik dan op internet de omgeving af, om m'n natuurmomenten te vergroten. M'n eerst plek moest zijn: Soerensche Broek, het natuurgebied in Laag Soeren, nog géén 10 minuten van ons verblijf vandaan. Er was namelijk een paar dagen ervoor een Purperreiger gezien in een plasje die goed te fotograferen was (vanuit de auto). Als er 1 foto hoog op m'n wensenlijst staat, dan is het wel een foeragerende Purperreiger, vanaf een laag standpunt. Helaas die was inmiddels al doorgetrokken. Wat ik wel te zien kreeg en waar ik vele uren in heb gestoken, vertel ik in m'n volgende blog. Dat is dus inmiddels dit blog. Ik hoorde namelijk de zang met de eerste tonen van de vijfde symfonie van Beethoven erin. Dat moest dus de Geelgors zijn. Een zangvogel die bij mij in de buurt helaas niet voorkomt. Een prachtige zangvogel met een opvallend gele kop en borst. Ik zet m'n auto langs de kant en wacht geduldig om zo de Geelgors te observeren. Het valt me na enige tijd op dat de Geelgors zo af en toe op een paaltje gaat zitten. Natuurlijk niet op het eerste de beste paaltje pal voor m'n neus, maar meters verderop. GEELGORS (YELLOWHAMMER, EMBERIZA CITRINELLA) Na enige tijd komt de Geelgors toch iets dichterbij zitten. Nu niet op zo'n lelijk paaltje, maar hoog op een takje van een jong boompje die enkele meters links van m'n auto staat. Hij komt zelfs nog iets lager zitten. Na ruim 2 uur geduldig wachten in m'n auto houd ik het voor gezien. Het licht wordt ook te hard om nog fatsoenlijke foto's te maken. Ik besluit om 's avonds nog eens terug te gaan op deze plek. Ik weet nu inmiddels waar ze regelmatig te zien zijn. Eénmaal 's avonds teruggekomen te zijn op de plek, merk ik al gauw dat de Geelgors minder schuw is als de eerste keer. Het duurt dan ook niet lang totdat hij op een paaltje gaat zitten. Deze keer iets dichterbij als de vorige keer. Het voordeel is nu ook dat het licht alleen maar mooier wordt. Er staat nog wel een behoorlijke wind zoals je op de bovenstaande foto kan zien. Na 3 kwartier landt de Geelgors nog dichterbij op een ander paaltje. Het is rond kwart voor 8 in de avond en het licht is prachtig. Zachtjes hoor ik 'm nog zingen/roepen. Ik maak snel de nodige foto's, voordat hij wegvliegt. Maar de Geelgors blijft rustig en relax zitten op het paaltje. Voor mij mooi de gelegenheid om het op bewegend beeld vast te leggen. :-) na deze video opname houd ik het voor gezien, want de Geelgors vliegt na enkele minuten verderop hoog in een boom en omdat het licht langzaam uitgaat, rijd ik richting het bungalowhuisje. Ik heb alleen de zondag nog om te vogelen hier in de Veluwe. Aangezien ik al tevreden ben met de foto's die ik gemaakt heb van de Geelgors, besluit ik zondag ergens anders heen te gaan. Ik krijg van Elma de tip dat er Jonge Bosuiltjes zitten in Zutphen, waar tevens ook een Roek kolonie zit, middenin het centrum. Dat klinkt wel interessant. Bosuilen heb ik al wel genoeg gezien hier in de buurt op 3 verschillende plekken, maar takkelingen heb ik nog niet eerder gezien, laat staan vastgelegd. Ik kom zondagochtend aan op de plek waar de Uilskuikens moeten zitten. Ik stap m'n auto uit en zie al meteen een Bosuiltje op een tak zitten in het zonnetje. De Takkeling zit op redelijke afstand om vastgelegd te worden, dus pak ik snel m'n camera en maak meteen gebruik van dit moment. JUVENIEL BOSUIL (TAWNY OWL, STRIX ALUCO)Ik probeer 'm van alle kanten te fotograferen, maar het wordt mij al snel duidelijk waarom ze het takkelingen noemen. Ik kreeg van Elma te horen dat er 3 jonge bosuiltjes moesten zitten. Dit Bosuiltje was dus even op verkenning uit en wilde optimaal en in alle rust genieten van het ochtendzonnetje. Maar ik was toch wel nieuwsgierig waar de andere 2 zaten. Nou die zaten dus verderop, hoog in de boom. Lekker druk bezig met niks doen. Meer actie als dit was er eigenlijk niet te zien van deze takkelingen. Op het allerlaatste moment kwam ik er toch ook nog achter waar de ouders zich schuilhielden. Hier dus. Daarna gebeurde er niet veel méér onder de Bosuil(tjes)en. Gelukkig kon ik me ook prima vermaken met de Roeken, die af - en aanvlogen met nestmateriaal. Want middenin een woonwijk hadden een behoorlijk aantal Roeken hun nestplaats uitgekozen in de hoge toppen van de meters hoge bomen die er stonden. ROEK (ROOK, CORVUS FRUGILEGUS)Na genoeg foto's te hebben gemaakt van deze kraaiachtigen Roek, ben ik snel richting Hellendoorn gereden voor de Roodkeelduiker in zomerkleed, wat jullie inmiddels al konden lezen en zien in m'n vorige blog. Het was dus een succesvolle dag vogelen in de Veluwe. Halverwege de middag inmiddels weer aangekomen bij het Bungalowhuisje, waarna ik alleen van een Vink (m) nog wat foto's heb gemaakt, die regelmatig naast het huisje op het gras aan het foerageren was. VINK (CHAFFINCH, FRINGILLA COELEBS)Het was alles bij elkaar een zéér geslaagd weekendje weg in de Veluwe met voldoende nieuwe tevreden foto's en natuurmomenten. Het hoogtepunt van dit weekendje kwam echter op de zondagavond. Als m'n vriendin rond half 11 de gordijnen dicht wilt doen van het huisje, als zij ineens zegt: HEY ER LOOPT HIER EEN KAT!!!??? Ik sta meteen op en kijk voor het raam. Dat is géén kat maar een........DAS!!!!!!!! Er scharrelde gewoon een Das voor ons huisje......bizar en kicken tegelijk!!! Rustig loopt de Das op z'n gemak richting het andere huisje. Ik loop voorzichtig naar buiten om nog een glimp op te vangen, maar het blijft helaas alleen bij het ritselen van de bladeren waar de Das doorheen loopt en aan het snuffelen is. Maar het zien van een das op nog geen 2 meter afstand was voor mij ook al reden genoeg om te genieten. De gordijnen bleven op dat moment maar open, totdat we naar bed gingen. Terwijl we tv keken, bleef ik constant naar buiten kijken, of er nog wat te zien was. Na ruim een half uur zie ik wat op de tuintafel springen. Ik pak mijn zaklamp en schijn door het raam richting de tuintafel. Nou......................zit er gewoon een BOOMMARTER AAN DE PINDA'S TE VRETEN. HOE BIZAR!!!!???? Wederom op nog geen 2 meter afstand. op zijn dooie gemak eet de Boommarter een aantal pinda's op, terwijl ik met m'n zaklamp naar beneden schijn, om zo de Boommarter goed te zien, maar niet verblind. Ik heb het nog geprobeerd om te filmen met m'n foon, maar daarop was helaas niks te zien. Echt bijzonder gaaf zeg, Op 1 avond voor het eerst een Das en een Boommarter gezien op korte afstand. Helaas kom ik daar pas op de zondagavond achter, want anders....... Méér foto's van de Geelgors, Juveniele Bosuilen en Roeken zijn hier te zien (géén Das en Boommarter foto's dus). In m'n volgende blog aandacht voor de Oeverloper, met wederom video beelden. OEVERLOPER (COMMON SANDPIPER, ACTITIS HYPOLEUCOS)Groeten,
Remco Aangezien het nog steeds herfst is, kan ik hier mooi nog een herfstblogje plaatsen. Zo kreeg ik begin oktober een mailtje van mijn fotomaatje hier in de buurt, dat ze een nieuwe slaapplek heeft gevonden van een Bosuil. Ze liet me vol trots haar gemaakte foto's zien. Natuurlijk ben ik snel daarna naar de plek gegaan. Toen ik aankwam zat de Bosuil heerlijk van het zonnetje te genieten. Even de juiste camera instellingen gekozen en mijn eerste foto's gemaakt. De Bosuil zat er héél relax bij en met de verkleurde kastanjeblaadje rondom het hol kreeg het een mooie herfstachtige setting. Omdat de Bosuil zich behoorlijk op zijn gemak voelde, kon ik alle mogelijke standpunten uitproberen. Zo had ik eerst voor het frontaal standpunt gekozen. Bosuil (Tawny Owl, Strix aluco)En hier heb ik mijn camera een kwartslag gedraaid om zo een mooi herfstachtig kader te creeëren van de kastanjebladeren. Hier heb ik een kleine crop van de foto gemaakt om de Bosuil dichterbij te halen. En met een paar stappen naar links kon ik deze foto maken. En vanaf de andere kant. Als dan een oudere man zijn fiets onderaan deze boom pakt, schrikt de Bosuil en duikt naar beneden. Héél sneaky kijkt hij/zij me nog even aan, maar verdwijnt daarna helemaal uit het zicht. Ik had natuurlijk het voordeel dat de Bosuil zich volkomen op zijn/haar gemak voelde en overdag nooit zijn/haar slaapplaats zal verlaten. Het geeft mij natuurlijk ruim de gelegenheid om van alle mogelijke standpunten deze Bosuil vast te leggen. Het voordeel van deze plek is wel dat het redelijk dichtbij huis is op nog géén 10 minuten rijden vanaf mijn huis. Je kan dan rekening houden met het licht, plus dat je regelmatig langs kan gaan bij de plek. Maar het is me wel opgevallen bij de eerste keer dat ik op deze plek kwam, ik eigenlijk meteen mijn mooiste foto's heb kunnen maken. Ook door middel van de verkleurde kastanjeblaadjes voor een mooie setting, maar de Bosuil werkte ook nog eens erg goed mee. Ik ben na mijn eerste bezoek nog een aantal keren geweest, maar of de Bosuil liet zich niet zien, of het licht was te slecht of juist te fel, waardoor de stam rondom het hol teveel overbelicht werd en de bosuil diep in het hol verbleef. Misschien dat ik tijdens de winter met sneeuw nog een mooie kans krijg om aparte sfeerfoto's te maken. Ik wil in ieder geval mijn fotomaatje erg bedanken voor het doorgeven van de plek. Uiteraard om verstoring en toeloop te voorkomen, houd ik de plek voor mezelf. Hopelijk kom ik net voor de feestdagen nog met een nieuw blog en sluit ik daarna mijn laatste blog af met een terugblik op mijn aller mooiste/beste/unieke foto's van 2013. Dat zal nog een hele klus gaan worden, maar erg leuk om te doen natuurlijk. Groeten, Remco |
WELKOM OP MIJN WEBLOG!
Dit weblog gaat over de uitstapjes die ik maak in de natuur in Nederland. Daarbij probeer ik de mooiste natuurmomenten vast te leggen met mijn camera en te delen met anderen. Veel lees- en kijkplezier. MvG, Remco van Daalen Archieven
December 2023
Categorieën
Alles
|